-
1 gryźć
1. (-zę, -ziesz); imp -ź; pt; -zł, -zła, -źli; vt 2. vi* * *ipf.1. ( przy użyciu zębów) bite; (np. kość) gnaw; (= przeżuwać) chew, munch; gryźć ziemię pot. be pushing up the daisies, be six feet under l. deep.2. (= ranić zębami) bite.3. (= żądlić) sting.5. przen. (= niepokoić) torment, distress, bother; co cię gryzie? what's eating you?, what's wrong (with you)?ipf.(= kąsać się)1. bite one another; gryźć się w język przen. hold l. bite one's tongue.2. przen. (= dręczyć się) worry, fret.3. pot., przen. (= kłócić się) fight (o kogoś/coś over sb/sth).4. pot. (= nie pasować) clash, jar ( z czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gryźć
-
2 gryźć*
gryźć* (gryzę) kauen; orzechy knacken, knabbern; pchły, pies, dym beißen; komary, osy stechen; sumienie plagen; sweter kratzen;gryźć paznokcie Fingernägel kauen;gryźć kość am Knochen nagen;gryźć się sich beißen; (martwić się) sich grämen (I über A); (kłócić się) fam. sich in den Haaren liegen (z I mit D) -
3 gryźć
-
4 gryźć
глаг.• глодать• грызть• кусать• кусаться• надкусывать• обгладывать• обгрызать• откусить• перегрызать• перекусать• покусать• прикусывать• прогрызать• прогрызть• проточить• терзать• укусить• щипать* * *несов. 1. грызть, кусать;2. кусать(ся); 3. перен. мучить, терзать; 4. (о welniamych wyrobach) шерстить, кусаться; ● dym gryzie w oczy дым ест глаза; każdy ma swego mola, który go gryzie погов. у каждого свой заботы+2. kąsać 3. dręczyć;
dokuczać* * *несов.1) грызть, куса́ть2) куса́ть(ся)3) перен. му́чить, терза́ть4) ( o wełniamych wyrobach) шерсти́ть, куса́ться•- każdy ma swego mola
- który go gryzieSyn: -
5 gryźć
1. brouter2. croquer3. grignoter4. gruger5. grugęr6. manger7. mordiller8. mordre9. ronger -
6 gryźć
1 caismirt 2 creim 3 feithid 4 tochas -
7 gryźć
kafshoj -
8 gryźć
ısırmak; kemirmek -
9 gryźć
-
10 gryźć
1. гризти; кусати;2. мучити, гризти -
11 gryźć
1 kagat2 kagatín3 kumagat4 mamupog5 manukâ6 tumukâ -
12 gryźć
gemirmek -
13 gryźć
mordida -
14 gryźć
δαγκώνω -
15 gryźć
گاز ; گزش ; گزندگي ; گزيدن ; نيش -
16 gryźć\ się
gry|źć sięнесов. 1. кусаться;2. перен. разг. ругаться; грызться; 3. перен. разг. мучиться, терзаться; ● kolory się \gryźć\ sięzą цвета не гармонируют+1. kąsać się 2. kłócić się 3. dręczyć się, martwić się
-
17 gryźć gry·źć
-zę, -ziesz; impf -ź; pt -zł, -zła, -źli1. vt1) to bite2) [gnat] to gnaw2. vi1) [dym] to sting2) [wełna] to itch3. gryźć się vr1) (o zwierzętach) to fight2) (o barwach, wzorach) to clash -
18 gryźć kamienie
класть зу́бы на по́лку -
19 gryźć się
несов.1) куса́ться2) перен., разг. руга́ться; гры́зться3) перен., разг. му́читься, терза́ться•Syn: -
20 gryźć się
vr( o psach) to fight; ( o kolorach) to clashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gryźć się
См. также в других словарях:
gryźć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gryzę, gryzie, gryź, gryzł, gryzła, gryźli, gryziony {{/stl 8}}– ugryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugryźć kawałek chleba. Gryźć coś powoli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… … Słownik frazeologiczny
gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć ziemię — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie żyć, być pochowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dawno ziemię gryzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
kąsać się — I – pokąsać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gryźć się nawzajem, kąsać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy na podwórku kąsały się zajadle. Konie pokąsały się przy żłobie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień