-
41 коррозионная язва
Grübchen, Korrosionsgeschwür, Korrosionsgrübchen, Korrosionsgrube, Korrosionsnarbe, Narbe, Rostgrübchen, RostnarbeРусско-немецкий словарь по химии и химической технологии > коррозионная язва
-
42 коррозионная язва
Grübchen, Narbe, Rostnarbe -
43 fossette
Grübchen n, Delle f -
44 трапчинка ж
Grübchen {n} -
45 çıkçıb
Grübchen unter dem Ohr -
46 уйма
Grübchen n. (auf der Backe) -
47 dimple
nounGrübchen, das; (on golf-ball etc.) kleine Vertiefung* * *['dimpl](a small hollow especially on the surface of the skin: She has a dimple in her cheek when she smiles.) das Grübchen* * *dim·ple[ˈdɪmpl̩]II. vtIII. vi Grübchen bekommen* * *['dɪmpl]1. n(on cheek, chin) Grübchen nt; (= depression) Delle f, Vertiefung f; (on water) Kräuselung f2. vi(cheeks) Grübchen bekommen; (person) Grübchen zeigen; (surface) sich einbeulen; (water) sich kräuseln3. vt* * *dimple [ˈdımpl]A s1. Grübchen n (in der Wange etc)2. Delle f, Vertiefung f3. Kräuselung f (im Wasser)B v/t1. Grübchen machen in (akk):a smile dimpled her cheeks als sie lächelte, bekam sie Grübchen in den Wangen2. das Wasser kräuselnC v/i1. Grübchen bekommen2. sich kräuseln (Wasser)* * *nounGrübchen, das; (on golf-ball etc.) kleine Vertiefung* * *v.kräuseln v. -
48 dimpled
dim·pled[ˈdɪmpl̩d]adj mit Grübchen▪ to be \dimpled Grübchen haben* * *['dɪmpld]adjcheek, chin mit Grübchenshe gave him a dimpled smile — als sie ihn anlächelte, sah man ihre Grübchen
* * *dimpled adj1. mit Grübchen:be dimpled Grübchen haben2. gekräuselt (Wasser)* * *adj.gekräuselt adj. -
49 hoyuelo
-
50 dimple
dim·ple [ʼdɪmpl̩] na smile \dimpled his cheeks als er lächelte, bekam er Grübchen in den Wangen vi Grübchen bekommen -
51 lacuna
lacūna, ae, f. (eig. lacuina v. lacus; vgl. Varro LL. 5, 26. Paul. ex Fest. 117, 8), jede trogartige Vertiefung, I) eig.: 1) die Vertiefung, Senkung, Höhlung, die Lücke, die Grube, das Loch, der Schlund, Abgrund, a) im Boden usw.: α) übh.: quā aratrum vomere lacunam facit, sulcus vocatur, Varro r. r. 1, 29, 3: solent eadem in lacunis (Bodensenkungen) nata esse, Vitr. 8, 1, 3: testacea spicata sunt diligenter exigenda, ut ne habeant lacunas (Lücken) nec extantes tumulos, Vitr. 7, 1, 4: in pavimento non audes facere lacunam (ein Loch), at in humu calces facis elixos, Varro sat. Men. 531: fontes et maria, quae meatus et lacunas et origines habent in gremio terrarum, Apul. de mund. 5 (vgl. lympha e lacuna fontium allata, Varro sat. Men. 442): lacunas (Gruben) facere ad pisces capiendos, Vulg. Isai. 19, 10. – proni foraminis lacunae, Apul. met. 6, 14: ostrea muriceis scopulorum mersa lacunis (Ritzen), Auson. ep. 9, 4. p. 166 Schenkl: lacunarum vertigo, der Wirbel der Stromuntiefen, Amm. 18, 8, 9: lacuna (ein Abgrund) palustribus aquis interfusa, Amm. 16, 12, 59: voragines lacunaeque, Schlünde u. Abgründe, Curt. 8, 14 (47), 8: caecae lacunae (Tiefen), Cic. Arat. 428 (680): lacunae salsae, die salzigen Tiefen od. Schlünde (des Meeres), Lucr. 3, 1031; 5, 791: u. so Neptuniae lacunae (Schlünde), Auct. bei Cornif. rhet. 4, 15. – β) insbes., die Walkergrube, Lex de magistr. aqu. lin. 14 (vgl. Savignys Ztschr. für gesch. Rechtsw. 15, 203 ff.). – b) am tierischen Körper, sub eis (superciliis) lacunae, Varro r. r. 2, 7, 3: labrum superius sub ipsa medietate narium lacunā (Grübchen) quādam levi, quasi valle, signavit deus, Lact. de opif. dei 10, 19: sint modici rictus parvaeque utrimque lacunae (Grübchen), Ov. art. am. 3, 283: qui veste reductā ostentat foedas prope turpia membra lacunas (Löcher) perfossasque nates vicino podice nudat, Auson. epist. 4, 34. p. 160 Schenkl. – 2) die Lache, der Weiher, der Tümpel, der Teich, See, Sumpf, multi lacus multaeque lacunae (stehende Sümpfe), Lucr. 6, 538: magnae aquae vastaeque lacunae (Seen), Lucr. 6, 552: vastae lacunae (Sümpfe) Orci, Lucr. 1, 115: cavae lacunae, Verg. georg. 1, 117: totae solidam in glaciem vertēre lacunae, ibid. 3, 365: nec ulla adeo avia et sicca lacuna erat, ut vestigantium sitim falleret, Curt. 4, 16 (41), 14: quas vicinae suggessit praeda lacunae, anates maritas iunximus, Auson. epist. 3, 11. p. 159 Schenkl: cultor stagnorum, lucius, obscuras ulvā caenoque lacunas obsidet, Auson. Mosell. 122: siccare lacunis (Teiche) ac fossā urbem, Aur. Vict. de Caes. 37, 4: lacunam formare (für die Enten), Pallad. 1, 30, 1. – II) übtr., eine Lücke = Verlust, Nachteil, explere duplicem istam lacunam, Varro r. r. 2, 1, 28: explere illam lacunam rei familiaris, Cic. Verr. 2, 138: de Caelio, vide, ne qua lacuna in auro sit, daß bei dem Handel an dem Golde kein Verlust herauskomme, Cic. ad Att. 12, 6, 1: minima illa labes et quasi lacuna famae, der unbedeutende Makel oder, wenn ich so sagen darf, die Scharte, die unsere Ehre erlitten, Gell. 1, 3, 23. – / Die umgelautete Form lucuna in sehr guten Handschriften des Vergil und Lukrez; s. Lachm. Lucr. 3, 1031. p. 205. Ribbeck prolegg. in Verg. p. 430. Schuchardt Vokal. usw. 1, 174.
-
52 γελασῖνος
γελασῖνος, ὁ, 1) der Lacher, so hieß Democrit, Ael. V. H. 4, 20; ein fem. γελασίνη hat Anaxandr. bei B. A. 87. – 2) οἱ γελασῖνοι, sc. ὀδόντες, Poll. 2, 91, die vorderen Schneidezähne, die sich beim Lachen zeigen. – 3) Bei Martial. 7, 24 die durch das Lachen sich bildenden Grübchen auf den Wangen; Choerob.; Suid. γραμμαὶ αἱ ἐκ τοῦ γελᾶν γιγνόμεναι. – Alciphr. 1, 39 u. Rufin. 2 (V, 35) = Grübchen auf den Hinterbacken; vgl. γέλως.
-
53 ямочка
-
54 fossette
-
55 cleft
I nounSpalte, dieII 1. 2. adjectivecleft palate — Gaumenspalte, die
be [caught] in a cleft stick — (fig.) in der Klemme sitzen (ugs.)
* * *[kleft]past tense; = cleave I* * *[kleft]I. adj usu attr, inv gespalten\cleft lip gespaltene Lippe\cleft palate Gaumenspalte f, Wolfsrachen m, Hasenscharte f SCHWEIZ, ÖSTERRII. n Spalt m, Spalte f* * *[kleft] pret, ptp of cleave I1. adjgespaltena cleft chin — ein Kinn nt mit Grübchen
2. nSpalte f, Kluft f (geh); (in chin) Grübchen nt; (in forehead) Senkrecht- or Skeptikerfalte f; (fig) Spaltung f, Kluft f* * *cleft1 [kleft] prät und pperf von cleave1cleft2 [kleft] s1. Spalt m, Spalte f, Schlitz m, Ritze f:cleft of a rock Felsspalte2. fig Kluft f3. ZOOLa) Spalt m (im Pferdehuf)b) Zehe f (Spalthufer)* * *I nounSpalte, dieII 1. 2. adjectivecleft palate — Gaumenspalte, die
be [caught] in a cleft stick — (fig.) in der Klemme sitzen (ugs.)
* * *adj.gespalten adj.zerklüftet adj. n.Riss -e m. p.p.gespalten p.p. -
56 dimply
-
57 pit
-
58 lacuna
lacūna, ae, f. (eig. lacuina v. lacus; vgl. Varro LL. 5, 26. Paul. ex Fest. 117, 8), jede trogartige Vertiefung, I) eig.: 1) die Vertiefung, Senkung, Höhlung, die Lücke, die Grube, das Loch, der Schlund, Abgrund, a) im Boden usw.: α) übh.: quā aratrum vomere lacunam facit, sulcus vocatur, Varro r. r. 1, 29, 3: solent eadem in lacunis (Bodensenkungen) nata esse, Vitr. 8, 1, 3: testacea spicata sunt diligenter exigenda, ut ne habeant lacunas (Lücken) nec extantes tumulos, Vitr. 7, 1, 4: in pavimento non audes facere lacunam (ein Loch), at in humu calces facis elixos, Varro sat. Men. 531: fontes et maria, quae meatus et lacunas et origines habent in gremio terrarum, Apul. de mund. 5 (vgl. lympha e lacuna fontium allata, Varro sat. Men. 442): lacunas (Gruben) facere ad pisces capiendos, Vulg. Isai. 19, 10. – proni foraminis lacunae, Apul. met. 6, 14: ostrea muriceis scopulorum mersa lacunis (Ritzen), Auson. ep. 9, 4. p. 166 Schenkl: lacunarum vertigo, der Wirbel der Stromuntiefen, Amm. 18, 8, 9: lacuna (ein Abgrund) palustribus aquis interfusa, Amm. 16, 12, 59: voragines lacunaeque, Schlünde u. Abgründe, Curt. 8, 14 (47), 8: caecae lacunae (Tiefen), Cic. Arat. 428 (680): lacunae salsae, die salzigen Tiefen od. Schlünde (des Meeres), Lucr. 3, 1031; 5, 791: u. so Neptuniae lacunae (Schlünde), Auct. bei Cornif. rhet. 4, 15. – β) insbes.,————die Walkergrube, Lex de magistr. aqu. lin. 14 (vgl. Savignys Ztschr. für gesch. Rechtsw. 15, 203 ff.). – b) am tierischen Körper, sub eis (superciliis) lacunae, Varro r. r. 2, 7, 3: labrum superius sub ipsa medietate narium lacunā (Grübchen) quādam levi, quasi valle, signavit deus, Lact. de opif. dei 10, 19: sint modici rictus parvaeque utrimque lacunae (Grübchen), Ov. art. am. 3, 283: qui veste reductā ostentat foedas prope turpia membra lacunas (Löcher) perfossasque nates vicino podice nudat, Auson. epist. 4, 34. p. 160 Schenkl. – 2) die Lache, der Weiher, der Tümpel, der Teich, See, Sumpf, multi lacus multaeque lacunae (stehende Sümpfe), Lucr. 6, 538: magnae aquae vastaeque lacunae (Seen), Lucr. 6, 552: vastae lacunae (Sümpfe) Orci, Lucr. 1, 115: cavae lacunae, Verg. georg. 1, 117: totae solidam in glaciem vertēre lacunae, ibid. 3, 365: nec ulla adeo avia et sicca lacuna erat, ut vestigantium sitim falleret, Curt. 4, 16 (41), 14: quas vicinae suggessit praeda lacunae, anates maritas iunximus, Auson. epist. 3, 11. p. 159 Schenkl: cultor stagnorum, lucius, obscuras ulvā caenoque lacunas obsidet, Auson. Mosell. 122: siccare lacunis (Teiche) ac fossā urbem, Aur. Vict. de Caes. 37, 4: lacunam formare (für die Enten), Pallad. 1, 30, 1. – II) übtr., eine Lücke = Verlust, Nachteil, explere duplicem istam lacunam, Varro r. r. 2, 1, 28: explere illam lacunam rei familiaris, Cic. Verr. 2, 138: de————Caelio, vide, ne qua lacuna in auro sit, daß bei dem Handel an dem Golde kein Verlust herauskomme, Cic. ad Att. 12, 6, 1: minima illa labes et quasi lacuna famae, der unbedeutende Makel oder, wenn ich so sagen darf, die Scharte, die unsere Ehre erlitten, Gell. 1, 3, 23. – ⇒ Die umgelautete Form lucuna in sehr guten Handschriften des Vergil und Lukrez; s. Lachm. Lucr. 3, 1031. p. 205. Ribbeck prolegg. in Verg. p. 430. Schuchardt Vokal. usw. 1, 174. -
59 dimpled
-
60 γελασῖνος
См. также в других словарях:
Grübchen — (Diminutiv zu Grube) sind allgemein kleinere, muldenförmige Einbuchtungen. Im biologisch medizinischen Bereich beschreibt es angeborene oder erworbene Vertiefungen des Gewebes. Umgangssprachlich meint Grübchen zumeist im engeren Sinne die bei… … Deutsch Wikipedia
Grübchen — Grübchen, 1) kleine grubenartige Vertiefung; 2) Faveola). besonders auch in Körpertheilen, wie Backengrübchen … Pierer's Universal-Lexikon
Grübchen — (Wangen , Backengrübchen), s. Backe … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Grübchen — ↑Fossula … Das große Fremdwörterbuch
Grübchen — Grübchen: Das seit dem 18. Jh. bezeugte Wort ist – wie auch das ältere »Grüblein« (mhd. grüebelīn) – eine Verkleinerungsbildung zu dem unter ↑ Grube behandelten Wort in dessen Bed. »Vertiefung am Körper« … Das Herkunftswörterbuch
Grübchen — 1. Grübchen im Kinn hat Schelmken im Sinn. – Simrock, 4066; Körte, 2429; Lohrengel, I, 343. 2. Grübchen in den Wangen, falsch wie die Schlangen. 3. Sagt das Grübchen Messer, so sind fünf Thaler besser. Der hier hochdeutsch gegebene Spruch kam… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Grübchen — das Grübchen, (Oberstufe) Vertiefung in den Wangen o. Ä. Beispiel: Wenn sie lächelte, dann bildete sich in ihrer linken Wange ein kleines Grübchen, wodurch sie einen verschmitzten Gesichtsausdruck bekam … Extremes Deutsch
Grübchen — Grüb|chen [ gry:pçən], das; s, : kleine (als hübsch empfundene) Vertiefung im Kinn oder (beim Lachen entstehend) in der Wange: beim Lachen hat sie zwei Grübchen. * * * Grüb|chen 〈n. 14〉 kleine Vertiefung in der Wange, bes. beim Lachen, od. im… … Universal-Lexikon
Grübchen — Grü̲b·chen das; s, ; eine kleine Vertiefung in der Wange oder am Kinn: Wenn sie lacht, hat sie Grübchen neben den Mundwinkeln … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Grübchen — duobutė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. pit vok. Grübchen, n rus. ямочка, f pranc. creux, m … Fizikos terminų žodynas
Grübchen. — См. Ямочка … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)