-
61 Священная Римская империя германской нации
Diccionario universal ruso-español > Священная Римская империя германской нации
-
62 германского происхождения
adjgener. di stipite germanicoUniversale dizionario russo-italiano > германского происхождения
-
63 немецкий
-
64 ceu
ceu, Adv. (zsgzg. aus *ce-ve, wie neu aus neve), eine Gleichstellungs- u. Vergleichspartikel, gleichwie, ganz wie, I) im allg., b. Enn., Catull., Verg., Suet. u.a. – bei dicht. Vergleichen u. Bildern, gleich, mit solg. Dativ, gleichwie, Verg., Hor. u.a.: ceu cum, wie wenn, Verg. u. Sen.: ceu si, gleichwie wenn, Verg., Plin. u.a.: ceu vero = quasi vero, gleich als wenn, als ob, bl. bei Plin. – II) insbes., zur Bezeichnung einer bedingungsweisen Vergleichung = als wie, als wäre, gleichsam wie wenn, per aperta volans, ceu liber habenis, aequora, Verg.: Germanico usque adeo obtrectavit, ut gloriosissimas victorias ceu damnosas rei publicae increparet, Suet. – mit Konj., hic vero ingentem pugnam, ceu cetera nusquam bella forent,... cernimus, Verg.: situs in excelso montium, ceu maria fugeret, Plin. -
65 coram
cōram, Adv. u. Praep. ( aus con u. ōs, ōris, wie cōgo aus coigo), I) objektiv (d.i. in bezug auf die Person, in deren Nähe etwas sich befindet oder vorgeht), im Angesichte, angesichts, in Gegenwart, vor, A) Adv.: 1) im allg.: commodius fecissent, si quae apud vos de me deferunt, ea coram potius me praesente dixissent, Cic.: ad restituendam aciem se ipse coram offert, d.i. vor die Soldaten, Liv.: ut veni c., Hor.: illum huc coram adducam, Ter.: non imperabat coram quid opus facto esset, Ter. – 2) prägn., angesichts aller, vor aller Augen, offen, lenissimum genus admonitionum fuit traditio coram pugillarium, Suet.: c. confodi, Suet.: c. convinci, Tac. – B) Praep. m. Abl.: c. genero meo, Cic.: c. deorum matre spectante et audiente, Augustin.: Germanico c., Tac. – coram m. folg. Genet., coram noxae, auf frischer Tat, Apul. met. 9, 21. – in coram, s. incoram. – coram dem regierten Worte nachgesetzt, Hor. sat. 1, 4, 95. Tac. ann. 3, 14. Suet. Ner. 33, 2. Lact. 5, 9, 8. – II) subjektiv (d.i. in bezug auf den Gegenstand, der bei etwas sich befindet od. statthat), gegenwärtig, in eigener Person, persönlich, mit eigenen Augen, mündlich, selbst (vgl. Drak. Liv. 28, 17, 8), c. loquerer, Cic.: cum c. sumus, persönlich beisammen, Cic.: c. adesse, in Person dasein, Caes.: perspicere (Ggstz. ex nuntiis litterisque cognoscere), Caes.: agere (Ggstz. litteris————agere), Cic.: disceptare (Ggstz. per alios condiciones ferre), Caes.: intueri alqd, Cic.: cernere alqd, Caes. u. Verg.: audire, Hor.: quod c. ex ipso audiebamus, Cic. -
66 cōram
cōram adv. and praep. [com-+ōs]. I. Adv., in the presence, before the eyes, in the face, openly, face to face: coram in os te laudare, T.: coram me praesente dicere: se ipse coram offert, i. e. before the soldiers, L.: veni, H.: adgnoscere voltūs, V.—Present, in person, personally: illum huc adducam, T.: adesse, V.: fidem dare cum ipso coram duce, L.: audire, H.— II. Praep. with abl, in the face of, before, in the presence of: genero dicere: coram amicis verba habere, S.: populo, H.: latrone, Iu.: te coram, H.: Germanico coram, Ta.* * *Iin person, face-to-face; in one's presence, before one's eyes; publicly/openlyIIin the presence of, before; (may precede or follow object); personally (L+S) -
67 honōrus
honōrus adj. [honos], conferring honor, honorable: oratio, Ta.: honora de Germanico disserebat, Ta.* * *honora, honorum ADJ -
68 ♦ English
♦ English /ˈɪŋglɪʃ/A a.2 di (lingua) inglese; inglese; dell'inglese; in inglese: English lessons, lezioni di inglese; English grammar, la grammatica inglese; English subtitles, sottotitoli in inglese; English speaker, chi parla ingleseB n.1 [u] (la lingua) inglese: How do you say «vino» in English?, come si dice «vino» in inglese?; I have to learn English, devo imparare l'inglese; to improve one's English, migliorare il proprio inglese; British and American English, l'inglese parlato nel Regno Unito e quello parlato in America; l'inglese britannico e l'inglese americano NOTE DI CULTURA: English: l'inglese è la lingua ufficiale nel Regno Unito, in Irlanda, negli Stati Uniti, in Canada, Australia, Nuova Zelanda e in molti altri Stati: uno studio recente stima il numero di anglofoni madrelingua in più di 337 milioni. Storicamente è una lingua indoeuropea di ceppo germanico, ma il suo lessico è stato fortemente influenzato dal franco-normanno, dal latino e dal francese, e inoltre si è arricchito di apporti da molte altre lingue anche non indoeuropee4 [u] (tipogr.) corpo 145 (al pl.) varietà d'inglese● English-born, inglese di nascita □ English breakfast, colazione all'inglese □ English Canadian, anglocanadese □ (geogr.) the English Channel, la Manica □ (mus.) English flute, flauto dolce □ (mus., USA) English horn, corno inglese □ ( USA) English muffin, focaccina soffice ( da mangiarsi calda e spalmata di burro) □ English rose, ( di ragazza) classica bellezza inglese □ English setter ( cane), setter inglese □ English-speaking, anglofono; di lingua inglese: English-speaking countries, i paesi di lingua inglese □ English studies, anglistica □ in plain English, chiaro e tondo; esplicitamente; senza tanti giri di parole. -
69 ♦ west
♦ west /wɛst/A n. [u]1 ovest; occidente; ponente; parte occidentale: Bordeaux is in the west of France, Bordeaux è nella parte occidentale della Francia; Spain lies to the west of France, la Spagna è a ovest della Francia2 (geogr.) – the West, (in GB, in Irlanda, ecc.) l'Ovest; ( USA) l'Ovest, il West ( i territori a ovest del Mississippi); ( in genere, anche polit.) l'Occidente, i paesi occidentali, il mondo occidentale; the Far West, il lontano Ovest; (in USA) il Far WestB a.1 dell'ovest; di ponente; occidentale: a west wind, un vento di (o da) ponente; on the west coast, sulla costa occidentale; West Africa, l'Africa Occidentale; (ling.) West Germanic, germanico occidentale2 (situato a) ovest: the west entrance, l'entrata ovest; the west side of the house, il lato ovest della casaC avv.a (o verso) ovest; a (o verso) occidente: The house faces west, la casa è esposta a ovest; to sail west, navigare verso occidente● (geogr.) West Bank, Cisgiordania □ (in Inghil.) the West Country, l'Ovest (le regioni occidentali dell'Inghilterra, in particolare, la Cornovaglia, il Devon, il Dorset e il Somerset) □ the West End, il West End ( quartiere elegante di Londra: quello dei principali teatri e dei bei negozi) □ West Ender, abitante del ‘West End’ □ (stor.) West Germany, la Germania dell'Ovest; la Germania Occidentale □ West Indian, (abitante, nativo) delle Indie Occidentali □ the West Indies, le Indie Occidentali □ (in USA) West Point, l'Accademia Militare degli Stati Uniti d'America □ West Side, zona occidentale di Manhattan ( a New York) □ ( USA) West Sider, abitante del ‘West Side’ □ to go west, andare all'ovest; (fam.) crepare, morire; andare in rovina (o alla malora). -
70 Germanic Ger·man·ic adj
[dʒɜː'mænɪk] -
71 eclissamento
eclissamento s.m. 1. ( Astr) éclipse f. 2. ( fig) ( declino) éclipse f., déchéance f., déclin: l'eclissamento dell'impero germanico le déclin de l'empire allemand. -
72 eclisse
eclisse s.f. 1. ( Astr) éclipse. 2. ( fig) ( declino) éclipse, déchéance, déclin m.: l'eclisse dell'impero germanico le déclin de l'empire allemand. -
73 německý
alemánalemánicogermánicotudesco -
74 German-type mounting
nINSTR montaje de tipo germánico m -
75 german
adj.1 alemán(ana).2 hermano.s.1 alemán(ana) (persona)2 alemán (idioma)3 Germán.4 the German -> los alemanes, los germanos.s. & adj.alemán; germánico, tudesco. -
76 Nero
s.Nerón, Nerón Claudio César Druso Germánico. -
77 teutonic
adj.1 teutónico, germánico.2 teutón, teutónico.s.tudesco, idioma o idiomas de los teutones. -
78 audentia
audentĭa, ae, f. [audens], boldness, courage, spirit, in a good sense (only postAug. and rare; syn.: audacia, animus).I.Lit.:II.audacia et audentia hoc diversa sunt, quod audacia temeritatis est, audentia fortitudinis,
Non. p. 431, 6:ut quisque audentiae habuisset,
Tac. A. 15, 53:nec defuit audentia Druso Germanico: sed obstitit Oceanus,
id. G. 34:usurpatum raro et privatā cujusque audentiā,
id. ib. 31.—Trop., freedom in the use of words, license:si datur Homero et mollia vocabula et Graeca ad levitatem versus contrahere, extendere, inflectere, cur tibi similis audentia non detur?
Plin. Ep. 8, 4, 4. -
79 conecto
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387. -
80 conexum
cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.I.Lit.:II.id (palliolum) conexum in umero laevo,
folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:omnia inter se conexa et apta,
Cic. N. D. 2, 38, 97:omnia omnimodis,
Lucr. 2, 700:terrestria membra marinis,
id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,
Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:crines,
Prop. 2, 5, 23:nodos,
Ov. M. 12, 430:bracchia in genibus digitis conexa tenere,
id. ib. 9, 311:naves validis utrimque trabibus,
Tac. H. 2, 34:Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,
id. A. 13, 53; cf.:Adiabenis conectuntur Carduchi,
Plin. 6, 15, 17, § 44:lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,
Tac. H. 3, 47:ferreae laminae serie inter se conexae,
Curt. 4, 9, 3.—Trop.A.In gen.:* Suet.amicitia cum voluptate conectitur,
Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,
id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.Tib. 43:B.membra historiae,
Quint. 9, 4, 129 al.:quod discrimini patris filiam conectebat,
to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:causam dolori meo,
id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—Esp.,1.In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:2.facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
id. de Or. 3, 41, 166:inter se pleraque conexa et apta,
id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:carmina secum gracili filo,
Col. 10, 227:res ac verba,
Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:conexa oratio (opp. interrupta),
id. 9, 4, 7:aliam majorem insaniam,
to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin. —In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:2.si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,
Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,
id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,
Lucr. 3, 555:Silanum per adfinitatem conexum Germanico,
Tac. A. 2, 43;so also without affinitas, of relationship: Caesari,
id. ib. 2, 50;4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,
Stat. Achill. 1, 174.—In time, immediately following:conexi his funeribus dies,
Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,
Cic. Ac. 2, 30, 96:primumque quod est in conexo... necessarium est,
id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:dicere aliquid,
Mart. Cap. 4, § 387.
См. также в других словарях:
germanico — /dʒer maniko/ agg. [dal lat. Germanĭcus ] (pl. m. ci ). 1. [relativo agli antichi Germani: le genti g. ; il diritto g. ; la religione g. ] ▶◀ germano. 2. (non com.) [relativo alla Germania moderna: la cultura, la nazione g. ] ▶◀ (poet.) alemanno … Enciclopedia Italiana
germánico — germánico, ca adjetivo y sustantivo alemán, germano*, teutón, tudesco. * * * Sinónimos: ■ alemán, germano, tudesco, teutón, t … Diccionario de sinónimos y antónimos
germânico — adj. 1. Relativo à Germânia ou à Alemanha. • s. m. 2. Conjunto das línguas ou dos povos germânicos … Dicionário da Língua Portuguesa
germánico — germánico, ca adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. De Germania o de los germanos: fronteras germánicas. 2. De Alemania o de los alemanes: costumbres germánicas, disciplina germánica. adjetivo,sustantivo masculino 1. Grupo lingüístico… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
germánico — germánico, ca (Del lat. Germanĭcus). 1. adj. Perteneciente o relativo a Germania o a los germanos. 2. Se dijo del que venció a los germanos y del hijo o descendiente del vencedor. U. t. c. s.) 3. Perteneciente o relativo a Alemania. 4. Se dice de … Diccionario de la lengua española
germánico — ► adjetivo/ sustantivo 1 HISTORIA De Germania, antigua región de Europa central, o de los germanos. 2 De Alemania o de los alemanes. SINÓNIMO germano ► adjetivo/ sustantivo masculino 3 LINGÜÍSTICA Se aplica a un grupo de lenguas de tronco… … Enciclopedia Universal
Germánico — ► adjetivo/ sustantivo 1 HISTORIA De Germania, antigua región de Europa central, o de los germanos. 2 De Alemania o de los alemanes. SINÓNIMO germano ► adjetivo/ sustantivo masculino 3 LINGÜÍSTICA Se aplica a un grupo de lenguas de tronco… … Enciclopedia Universal
germánico — {{#}}{{LM G18965}}{{〓}} {{SynG19455}} {{[}}germánico{{]}}, {{[}}germánica{{]}} ‹ger·má·ni·co, ca› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} De Germania (antigua zona centroeuropea ocupada por pueblos de origen indoeuropeo), de los germanos o relacionado con… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
germanico — 1ger·mà·ni·co agg., s.m. 1. agg. AD degli antichi Germani: popoli germanici, religione germanica, diritto germanico Sinonimi: 1germano. 2. agg. CO della Germania moderna; tedesco: confederazione germanica 3a. agg. TS ling. proprio delle lingue… … Dizionario italiano
Germanico (Händel) — Germanico ist der Titel einer Oper von Georg Friedrich Händel. Dieser komponierte das Werk höchstwahrscheinlich während seiner Zeit in Italien 1706–1709; es ist eines seiner ersten Werke. Das Werk wurde im Januar 2007 vom Dirigent Ottavio… … Deutsch Wikipedia
Germánico Pinto — ist seit 8. Juni 2009 Minister für Erdöl und Bodenschätze Ecuadors und als solcher seit der Ministerkonferenz der OPEC im Frühjahr 2010 dessen Präsident. Kategorien: Politiker (Ecuador)Geboren im 20. JahrhundertMann … Deutsch Wikipedia