-
1 morzyć głodem
мори́ть го́лодом -
2 morzyć się się głodem
мори́ть себя́ го́лодом -
3 przymierać głodem
жить впро́голодь, голода́ть -
4 morzyć
(-ę, -ysz)* * *ipf.przest. torment, torture ( to death); morzyć kogoś głodem starve sb, hunger sb; sen mnie morzył I was overcome with sleep.ipf.morzyć się głodem starve o.s., go on a crash diet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > morzyć
-
5 głód
( uczucie) hunger; ( klęska głodu) famine* * *mi-o-1. (= łaknienie) hunger; morzyć kogoś głodem starve sb; przymierać głodem be starving; zaspokoić pierwszy głód take the edge off one's appetite; o głodzie i chłodzie in poverty; głód jest najlepszym kucharzem hunger is the best sauce.2. (= brak żywności) famine, starvation; klęska głodu famine.3. przen. (= pragnienie) hunger; głód mieszkaniowy housing shortage; głód wiedzy hunger for knowledge; głód ziemi land hunger; być na głodzie sl. ( narkotykowym) be strung out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głód
-
6 przymierać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przymierać
-
7 głód
сущ.• голод• дефицит• недостаток• недостача• нехватка• скудость* * *♂, Р. głodu голод;mrzeć (przymierać) z głodu (głodem) умирать от голода;\głód mieszkaniowy квартирный голод; \głód ziemi земельный голод; \głód wiedzy жажда знаний; \głód narkotyczny ломка
* * *м, Р głoduго́лодmrzeć (przymierać) z głodu (głodem) — умира́ть от го́лода
głód mieszkaniowy — кварти́рный го́лод
głód ziemi — земе́льный го́лод
głód wiedzy — жа́жда зна́ний
głód narkotyczny — ло́мка
-
8 morzyć
глаг.• морить* * *morz|yć\morzyćony несов. уст. морить;● \morzyć głodem морить голодом;
sen (senność) \morzyćy kogoś сон одолевает, клонит ко сну кого-л.+męczyć, dręczyć
* * *morzony несов. уст.мори́ть- sen morzy kogoś
- senność morzy kogośSyn: -
9 przymierać
глаг.• гибнуть• погибать• погибнет• умирать* * *несов.:. \przymierać głodem жить впроголодь, голодать* * *несов. -
10 zagłodzić
глаг.• голодать• заморить* * *zagłodz|ić\zagłodzićony сов. заморить голодом;\zagłodzićone dziecko заморённый ребёнок
+ zamorzyć głodem* * *zagłodzony сов.замори́ть го́лодомSyn: -
11 starve
[stɑːv] 1. vi( be very hungry) być wygłodzonym; ( to death) umierać (umrzeć perf) or ginąć (zginąć perf) z głodu2. vtto starve sb of sth — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *1) (to (cause to) die, or suffer greatly, from hunger: In the drought, many people and animals starved (to death); They were accused of starving their prisoners.) przymierać głodem, głodzić2) (to be very hungry: Can't we have supper now? I'm starving.) umierać z głodu• -
12 gł|ód
m sgt (G głodu) 1. (łaknienie) hunger; (brak pożywienia) hunger, starvation- dojmujący głód sharp hunger; hunger pangs- dokuczał a. doskwierał im głód they were famished a. ravenous- głód skręcał nam kiszki a. skręcało nas z głodu hunger was gnawing at us- morzyć kogoś głodem to starve sb także przen.- umierać a. ginąć z głodu to be dying from hunger także przen., to be starving (to death) także przen.- przymierać głodem to be starving (to death) także przen.- padać z głodu przen. to be weak a. faint from hunger- zaspokoić głód to satiate one’s appetite- klęska głodu famine2. (pragnienie, potrzeba) craving C- głód narkotyczny a craving for drugs- symptomy głodu narkotycznego withdrawal symptoms- być na głodzie pot. to be going through withdrawal- zmniejszyć głód nikotynowy to reduce nicotine cravings- głód wiedzy przen. a thirst a. craving for knowledge■ o głodzie i chłodzie książk. cold and hungry- spędziła w lesie pięć dni o głodzie i chłodzie she spent five cold and hungry days in the woods- siedział w celi o głodzie i chłodzie he was left cold and hungry in the cell- głód (to) najlepszy kucharz przysł. hunger a. appetite is the best sauceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gł|ód
-
13 m|orzyć
impf książk. Ⅰ vt 1. (głodzić) to starve- morzyć kogoś głodem to starve sb ⇒ zamorzyć2. (ogarniać) to overcome- zaczynał go morzyć sen he was beginning to feel drowsy ⇒ zmorzyćⅡ morzyć się (głodzić się) to starve oneself- ona morzy się (głodem) she’s starving herself ⇒ zamorzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > m|orzyć
-
14 przymiera|ć
impf vi przymierać głodem to starve- przymierający głodem half-starved, starvingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przymiera|ć
-
15 zamorz|yć
pf Ⅰ vt książk. zamorzyć kogoś głodem to starve sb to death ⇒ morzyć Ⅱ zamorzyć się (zagłodzić) zamorzyć się głodem to starve oneself to death ⇒ morzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamorz|yć
-
16 uległość
- ci; fdocility, submissionzmuszać (zmusić perf) do uległości — to bring into submission
* * *f.compliance, amenability, submissiveness, pliability ( wobec kogoś to l. toward sb); tchórzliwa uległość craven submission; zmusić kogoś do uległości force sb into submission, reduce sb to submission; zmusić kogoś głodem l. groźbami do uległości starve l. frighten sb into submission.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uległość
-
17 zamarzać
/za'marzatɕ/ impf ⇒ zamarznąć* * *( o wodzie) to freeze; (o rzece, jeziorze) to freeze (over)* * *I.ipf.1. (= zmieniać się w lód) freeze.2. (= ginąć od mrozu) freeze to death.II.ipf.zamorzyć pf. zamorzyć kogoś głodem starve sb to death.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamarzać
-
18 жить впроголодь
-
19 морить голодом
głodzić, morzyć głodem -
20 morzyć się
несов.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
morzyć głodem — {{/stl 13}}{{stl 7}} głodzić, nie dawać jedzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jedz, żeby twoi rodzice nie powiedzieli, że cię morzę głodem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przymierać — głodem a) «być bliskim śmierci z powodu niedojadania»: Przeszedł po zgliszczach Smoleńska, darł się przez stosy trupów pod Borodinem, przymierał głodem w płonącej Moskwie (...). L. Kruczkowski, Kordian i cham. b) «żyć w nędzy, cierpieć… … Słownik frazeologiczny
Emin Fuat Keyman — (1958 ndash; ) is a Turkish political scientist. BiographyHe is a professor of International Relations in the College of Administrative Sciences and Economics at Koç University. He received his doctorate from Carleton University of Canada. He… … Wikipedia
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
morzyć — ndk VIb, morzyćrzę, morzyćrzysz, morz, morzyćrzył, morzyćrzony przestarz. «zadawać komuś śmierć; męczyć, dręczyć kogoś powolnie» dziś tylko we fraz. Morzyć kogoś głodem «dawać komuś za mało jeść, nie dawać jeść, głodzić» ◊ Sen kogoś morzy «komuś… … Słownik języka polskiego
zamorzyć — dk VIb, zamorzyćrzę, zamorzyćrzysz, zamorzyćmórz, zamorzyćrzył, zamorzyćrzony rzad. zamarzać ndk I, zamorzyćam, zamorzyćasz, zamorzyćają, zamorzyćaj, zamorzyćał, zamorzyćany 1. «doprowadzić kogoś do stanu wycieńczenia fizycznego (rzadziej do… … Słownik języka polskiego
często — gęsto «dosyć często lub bardzo często»: (...) przedstawiciele prometejskiej inteligencji w Polsce, tacy jak Żeromski, Reymont, Witkiewicz, często gęsto zwłaszcza w młodości, przymierali głodem. ND 5/1959 … Słownik frazeologiczny
głód — 1. pot. (Być) na głodzie «być w stanie głodu narkotycznego»: Dealerzy upodobali sobie Dworzec Centralny, bo przebywa tam wielu narkomanów. Wiedzą, że na głodzie uzależniony jest gotowy zrobić wszystko, by zdobyć pieniądze na jedną działkę. ŻW… … Słownik frazeologiczny
żniwo — Coś zbiera krwawe, obfite itp. żniwo «coś, np. śmierć, zaraza, wojna, choroba, pochłania wiele ofiar»: Najbardziej krwawe żniwo dżuma zebrała w Indiach, gdzie w ciągu dziesięciu lat aż sześć milionów ludzi postradało życie. L. Wolanowski, Upał. ( … Słownik frazeologiczny
burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 … Słownik języka polskiego
charłak — m III, DB. a, N. charłakkiem; lm M. te i, ci charłakacy, DB. ów «człowiek wychudzony, wyniszczony chorobą lub głodem; chudziak, cherlak, słabeusz» … Słownik języka polskiego
