Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(formalnie)

См. также в других словарях:

  • formalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pod względem formy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Struktury formalnie różne. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • formalnie — formalnieej 1. «pod względem formy, układu, struktury» Formalnie referat nie budzi zastrzeżeń. 2. «zgodnie z przepisem, zarządzeniem, zwyczajem; urzędowo, oficjalnie» Oświadczać, stwierdzać coś formalnie. 3. «w rzeczywistości, naprawdę,… …   Słownik języka polskiego

  • wypuścić — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… …   Słownik frazeologiczny

  • wypuszczać — Nie wypuścić czegoś z rąk «nie pozwolić na przejęcie czegoś przez kogoś, nie dopuścić do straty czegoś atrakcyjnego»: Młody prawnik (...) sam formalnie usunął się z Komitetu, nie zamierzał jednak wypuścić z rąk steru spraw organizacji. B.… …   Słownik frazeologiczny

  • cykl — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «szereg czynności, procesów lub zjawisk tworzących zamkniętą całość rozwojową, przypadającą na pewien odcinek czasu i powtarzającą się okresowo» Cykl budowlany. Cykl inwestycyjny. Cykl produkcyjny. Cykl krążenia… …   Słownik języka polskiego

  • nadużycie — n I 1. rzecz. od nadużyć Nadużycie lekarstwa, trunków. Nadużycie czyjejś cierpliwości, dobroci. ∆ praw. Nadużycie prawa «działanie osoby, które formalnie mieści się w zakresie dozwolonym przez normę prawną, ale jest sprzeczne ze społeczno… …   Słownik języka polskiego

  • paramilitarny — «mający charakter wojskowy, ale formalnie nie wchodzący w skład wojska» Organizacja paramilitarna. Oddziały paramilitarne …   Słownik języka polskiego

  • parias — m IV, DB. a, Ms. pariassie; lm M. ci i, te y, DB. ów «w Indiach: człowiek z najniższej grupy społecznej nie będący członkiem żadnej kasty (od 1950 r. formalnie równouprawniony)» przen. «człowiek pozbawiony wszelkich praw, upośledzony społecznie,… …   Słownik języka polskiego

  • pud — m IV, D. a, Ms. pudzie; lm M. y «dawna rosyjska jednostka masy równa 40 funtom, czyli 16,38 kg, zniesiona formalnie po rewolucji październikowej» Milion pudów zboża. ◊ pot. Na pudy czegoś «(czegoś) w dużej ilości, pod dostatkiem» ◊ żart. Nudy na… …   Słownik języka polskiego

  • równoważnik — m III, D. a, N. równoważnikkiem; lm M. i 1. «rzecz równoważna, ekwiwalent» ∆ jęz. Równoważnik zdania «wyraz lub grupa wyrazów formalnie nie tworzące zdania, pełniące jednak tę samą funkcję, co zdanie» 2. «wielkość stała wchodząca jako… …   Słownik języka polskiego

  • samuraj — m I, DB. a; lm M. owie a. e, DB. ów «w feudalnej Japonii: członek uprzywilejowanej, szlacheckiej warstwy rycerskiej, będącej u władzy od XII do XIX w., formalnie zlikwidowanej po r. 1869» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»