-
21 fach
fach m (-u; -y) Fach n, Fachausbildung f;znać swój fach sein Fach verstehen;mieć fach w ręku eine Fachausbildung haben -
22 fach
m (G fachu) trade, line of work- kolega po fachu a colleague in the same line of work- krawiectwo damskie to dobry fach dressmaking is a good trade- nauczyć się (jakiegoś) fachu to learn a trade- zna swój fach jak mało kto he knows his job better than most■ mieć fach w ręku to have (learned) a trade* * *-u; -y; m* * *mi(= zawód) profession, calling; kolega po fachu professional colleague, aguy in the same line; mieć fach w ręku be ready for job.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fach
-
23 fach
сущ.• профессия* * *♂, Р. \fachu специальность ž, профессия ž;popłatny \fach хорошо оплачиваемая специальность; mieć \fach w ręku иметь специальность (профессию)
+ specjalność, zawód* * *м, Р fachuспециа́льность ż, профе́ссия żpopłatny fach — хорошо́ опла́чиваемая специа́льность
mieć fach w ręku — име́ть специа́льность (профе́ссию)
Syn: -
24 Fach
-
25 Fach
2) (Schub\Fach) szuflada f3) (Schul\Fach) przedmiot mvom \Fach sein być specjalistą -
26 Fach
faxn1) ( Ablagefach) estante m2) ( Unterrichtsfach) materia f, asignatura f3) ( Wissensgebiet) materia f, disciplina fFach [fax, Plural: 'fεçɐ]<-(e)s, Fächer>1 dig (in einer Tasche) bolsillo Maskulin; (im Schrank) casilla Feminin; (Schublade) cajón Maskulin; (Postfach) casilla Feminin2 dig (Berufszweig) ramo Maskulin; (Wissensgebiet) campo Maskulin; (Unterrichtsfach) materia Feminin, asignatura Feminin; vom Fach sein ser del ramo -
27 Fach
n <-(e)s, Fächer>1) полка, ящик, отделение (шкафа, стола и т. п.)2) отрасль, область (науки); предмет, специальностьEr verstéht [behérrscht] sein Fach. — Он хороший специалист (в своей области).
Das schlägt in sein Fach. — Это по его части [специальности].
Er ist vom Fach. — Он специалист.
Er studiert [lehrt] die Fächer Chemie und Biologie. — Он изучает химию и биологию.
3) обыкн sg текст (ткацкий) зев4) театр амплуа -
28 Fach
ein Mann vom Fach en man av facket;vom Fach sein vara av facket -
29 Fach
n (5) 1. rəf (şkafda); siyirmə, çəkməcə (masada, kamodda); hissə; mətb. göz (hərf düzən qutuda); 2. sahə (elmdə, incəsənətdə), fənn, sənət, peşə, das schlägt in sein \Fach bu onun ixtisasına aiddir; er ist vom \Fach o mütəxəssisdir; ◊ etw. unter Dach und \Fach bringen* 1) nəyisə bitirmək; 2) nəyisə gizlətmək -
30 Fach
faxn1) ( Ablagefach) casier m2) ( Unterrichtsfach) matière f3) ( Wissensgebiet) spécialité f, discipline fFachFạch [fax, Plural: 'fεç3f3a8ceeɐ/3f3a8cee] <-[e]s, Fạ̈cher> -
31 Fach
-
32 FACH
канал прямого доступа
—
[Л.Г.Суменко. Англо-русский словарь по информационным технологиям. М.: ГП ЦНИИС, 2003.]Тематики
EN
прямой канал доступа
Однонаправленный канал для передачи управляющей информации со стороны сети в сторону мобильных станций. Обычно используется, если местонахождение мобильной станции известно.
[Л.М.Невдяев. Мобильная связь 3-го поколения. Москва, 2000 г.]Тематики
EN
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > FACH
-
33 FACH
< tele> (Abwärtsstrecke) ■ Forward Access Channel (FACH) -
34 FACH
-
35 FACH
-
36 Fach
-
37 Fach
ńспециальность; секция, отделение; отрасль; предмет (обучения) -
38 Fach
(n)специальность; секция, отделение; отрасль; предмет ( обучения)Fach für Zielfernrohr — карман ( отделение) для оптического прицела
-
39 fach
м.1) полка (в шкафу); ящик (выдвижной)2) отрасль, область (науки), предмет (обучения)studijny fach (учебный) предмет, (учебная) дисциплина -
40 Fach
n -(e)s, Fächer1) (выдвижной) ящик (стола и т.п.) полка ( шкафа), отделение (портфеля, холодильника)2) отрасль, область (науки, искусства); (учебный) предмет; специальность
См. также в других словарях:
Fach- — Fach … Deutsch Wörterbuch
Fach — steht für: den Teil eines Fachwerks, insbesondere im Bauwesen das Gefach. ein Ordnungselement in einem Schrank, Regal oder Kasten zur Aufbewahrung und zum schnelleren Wiederfinden von Gebrauchsgegenständen, perfektioniert im Apothekerschrank oder … Deutsch Wikipedia
Fach — Fach: Das westgerm. Substantiv mhd. vach »Fischwehr, Stück, Teil, Abteilung einer Wand, Mauer usw.«, ahd. fah »Mauer«, niederl. vak »Fach, Abgeteiltes, Beet«, aengl. fæc »Fach, Zwischenraum; Einteilung; Zeit‹raum›« beruht mit verwandten Wörtern… … Das Herkunftswörterbuch
fach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wyuczony zawód, zajęcie, najczęściej w zakresie rzemiosła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fach krawiecki, murarski. Dobry fach. Zdobywać fach. <niem.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
-fach — [spätmhd. vach (in: zwi , mannecvach), wohl älterem valt ↑ ( fältig) nachgebildet; zu ↑ Fach]: in Zusb., z. B. achtfach, mehrfach. * * * fach [spätmhd. vach (in: zwi , mannecvach), wohl älterem valt (↑ fältig) nachgebildet; zu ↑ … Universal-Lexikon
Fach — Fách, adj. et adv. welches nur noch in den zusammen gesetzten Zahlwörtern einfach, zweyfach, dreyfach u.s.f. vielfach, hundertfach, tausendfach u.s.f. vorkommt, und andeutet, daß eine Sache so oft genommen oder wiederhohlet werden soll, als das… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
...fach — 〈in Zus.; zur Bildung von Adj.〉 um eine bestimmte Menge mehr, sovielmal mehr, z. B. achtfach 〈in Ziffern: 8fach/8 fach〉 [<mhd. ...vach; → Fach; eigtl. „... Abteilungen habend“] … Universal-Lexikon
...fach — (z. B. vierfach [mit Ziffer D✓4 fach oder 4fach {{link}}K 66{{/link}}]; mit Einzelbuchstabe n fach) … Die deutsche Rechtschreibung
Fach — Sn std. (8. Jh.), mhd. vach, ahd. fah, as. (juk)fac Stammwort. Aus wg. * faka n. Fach, Teil, Abteilung , auch in ae. fæc, afr. fek. Diese Wörter erscheinen in einer großen Zahl von technischen Bedeutungen, die sie mit entsprechenden Wörtern… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
-fach — Suffix (zur Bildung von Multiplikativ Zahlwörtern) std. ( ), mhd. vach Stammwort. Zu Fach, das im Mittelhochdeutschen auch die Bedeutung Falte haben kann. Vielleicht ist das Suffix deshalb unmittelbar an mhd. manecvalt mannigfaltig anzuschließen … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Fach — Fach, 1) eingeschlossener od. in einem größeren Raume abgesonderter Ort; 2) (Bauk.), der Raum einer Riegelwand, welcher von den Säulen, Bändern, Riegeln u. Rahmen gebildet wird; bei Fachwänden, deren Fächer ausgemauert werden, 3–4 Fuß groß, bei… … Pierer's Universal-Lexikon