Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(fach)

  • 1 fach

    сущ.
    • профессия
    * * *
    ♂, Р. \fachu специальность ž, профессия ž;

    popłatny \fach хорошо оплачиваемая специальность; mieć \fach w ręku иметь специальность (профессию)

    + specjalność, zawód

    * * *
    м, Р fachu
    специа́льность ż, профе́ссия ż

    popłatny fach — хорошо́ опла́чиваемая специа́льность

    mieć fach w ręku — име́ть специа́льность (профе́ссию)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > fach

  • 2 fatalny fach

    фатальная профессия

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > fatalny fach

  • 3 nowy fach

    новая профессия

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nowy fach

  • 4 świetny fach

    блистательная профессия

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > świetny fach

  • 5 profesja

    сущ.
    • вероисповедание
    • занятие
    • заявление
    • профессия
    * * *
    книжн. профессия, занятие ň, ремесло n
    +

    fach, zawód

    * * *
    ж книжн.
    профе́ссия, заня́тие n, ремесло́ n
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > profesja

  • 6 zawód

    сущ.
    • вероисповедание
    • занятие
    • заявление
    • карьера
    • мастерство
    • оккупация
    • промысел
    • профессия
    • разочарование
    • ремесло
    * * *
    1) (profesja) профессия
    2) zawód (rozczarowanie) разочарование
    fabryka, zakład завод (предприятие)
    nakręcanie, nakręcenie, zapuszczanie, zapuszczenie завод (действие)
    sprężyna завод (механизм)
    naciąg завод (срок действия механизма)
    * * *
    zaw|ód
    ♂, Р. \zawódodu 1. профессия ž; специальность ž;

    kim pan jest z \zawódodu?, jaki jest pański \zawód? кто вы по профессии?; wolny \zawód свободная профессия;

    2. разочарование ň;

    bolesny (gorzki) \zawód горькое разочарование;

    doznać \zawódodu разочароваться, испытать разочарование; обмануться в ожиданиях
    +

    1. fach, specjalność 2. rozczarowanie

    * * *
    м, P zawodu
    1) профе́ссия ż; специа́льность ż

    kim pan jest z zawodu?, jaki jest pański zawód? — кто вы по профе́ссии?

    wolny zawód — свобо́дная профе́ссия

    2) разочарова́ние n

    bolesny (gorzki) zawód — го́рькое разочарова́ние

    doznać zawodu — разочарова́ться, испыта́ть разочарова́ние; обману́ться в ожида́ниях

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zawód

  • 7 dzieło

    сущ.
    • акт
    • действие
    • дело
    • деяние
    • занятие
    • поступок
    • произведение
    • работа
    • сочинение
    • творение
    • творчество
    • труд
    * * *
    1) (utwór) произведение, сочинение, творение, труд
    2) dzieło, czyn, fach, interes, praca, robota, rzecz, sprawa,
    uczynek, zajęcie дело, работа
    prawn. sprawa юр. дело
    * * *
    dzieł|o
    1. дело, работа ž;
    zabrać się do \dziełoa приняться за работу; взяться за что-л., приступить к чему-л.; 2. произведение, сочинение;

    \dzieło artystyczne художественное произведение; \dziełoа zebrane собрание сочинений; \dziełoa sztuki произведения искусства; ● \dzieło przypadku дело случая; to jest jego \dziełoem, to \dzieło jego rąk это дело его рук;

    a więc do \dziełoa! давайте начнём!, к делу!
    +

    1. praca, działanie 2. utwór

    * * *
    c
    1) де́ло, рабо́та ż

    zabrać się do dzieła — приня́ться за рабо́ту; взя́ться за что́-л., приступи́ть к чему́-л.

    2) произведе́ние, сочине́ние

    dzieło artystyczne — худо́жественное произведе́ние

    dzieła zebrane — собра́ние сочине́ний

    dzieła sztuki — произведе́ния иску́сства

    - to jest jego dziełem
    - to dzieło jego rąk
    - a więc do dzieła!
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dzieło

См. также в других словарях:

  • Fach- — Fach …   Deutsch Wörterbuch

  • Fach — steht für: den Teil eines Fachwerks, insbesondere im Bauwesen das Gefach. ein Ordnungselement in einem Schrank, Regal oder Kasten zur Aufbewahrung und zum schnelleren Wiederfinden von Gebrauchsgegenständen, perfektioniert im Apothekerschrank oder …   Deutsch Wikipedia

  • Fach — Fach: Das westgerm. Substantiv mhd. vach »Fischwehr, Stück, Teil, Abteilung einer Wand, Mauer usw.«, ahd. fah »Mauer«, niederl. vak »Fach, Abgeteiltes, Beet«, aengl. fæc »Fach, Zwischenraum; Einteilung; Zeit‹raum›« beruht mit verwandten Wörtern… …   Das Herkunftswörterbuch

  • fach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wyuczony zawód, zajęcie, najczęściej w zakresie rzemiosła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fach krawiecki, murarski. Dobry fach. Zdobywać fach. <niem.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • -fach — [spätmhd. vach (in: zwi , mannecvach), wohl älterem valt ↑ ( fältig) nachgebildet; zu ↑ Fach]: in Zusb., z. B. achtfach, mehrfach. * * * fach [spätmhd. vach (in: zwi , mannecvach), wohl älterem valt (↑ fältig) nachgebildet; zu ↑ …   Universal-Lexikon

  • Fach — Fách, adj. et adv. welches nur noch in den zusammen gesetzten Zahlwörtern einfach, zweyfach, dreyfach u.s.f. vielfach, hundertfach, tausendfach u.s.f. vorkommt, und andeutet, daß eine Sache so oft genommen oder wiederhohlet werden soll, als das… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • ...fach — 〈in Zus.; zur Bildung von Adj.〉 um eine bestimmte Menge mehr, sovielmal mehr, z. B. achtfach 〈in Ziffern: 8fach/8 fach〉 [<mhd. ...vach; → Fach; eigtl. „... Abteilungen habend“] …   Universal-Lexikon

  • ...fach — (z. B. vierfach [mit Ziffer D✓4 fach oder 4fach {{link}}K 66{{/link}}]; mit Einzelbuchstabe n fach) …   Die deutsche Rechtschreibung

  • Fach — Sn std. (8. Jh.), mhd. vach, ahd. fah, as. (juk)fac Stammwort. Aus wg. * faka n. Fach, Teil, Abteilung , auch in ae. fæc, afr. fek. Diese Wörter erscheinen in einer großen Zahl von technischen Bedeutungen, die sie mit entsprechenden Wörtern… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • -fach — Suffix (zur Bildung von Multiplikativ Zahlwörtern) std. ( ), mhd. vach Stammwort. Zu Fach, das im Mittelhochdeutschen auch die Bedeutung Falte haben kann. Vielleicht ist das Suffix deshalb unmittelbar an mhd. manecvalt mannigfaltig anzuschließen …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Fach — Fach, 1) eingeschlossener od. in einem größeren Raume abgesonderter Ort; 2) (Bauk.), der Raum einer Riegelwand, welcher von den Säulen, Bändern, Riegeln u. Rahmen gebildet wird; bei Fachwänden, deren Fächer ausgemauert werden, 3–4 Fuß groß, bei… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»