-
1 enchanteur
enchanteur [ãsĵãtur],enchanteresse [ãsĵãtres]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉♦voorbeelden:1. m (f - enchantrice)tovenaar/-ares2. = enchantrice; adj -
2 enchanteur
enchanteurkouzelník mčarovný (adj.)okouzlující (adj.)čaroděj mkouzelný (adj.) -
3 enchanteur
ɑ̃ʃɑ̃tœʀmZauberer menchanteurenchanteur , -teresse [ã∫ãtœʀ, -tʀεs]Substantif masculin, fémininZauberer masculin, féminin/Zauberin féminin -
4 enchanteur
-RESSE adj. чару́ющий; очарова́тельный; обая́тельный, обворожи́тельный (ensorceleur);une voix enchanteresse — чару́ющий <плени́тельный, волше́бный> го́лосun sourire enchanteur — обая́тельная <очарова́тельная> улы́бка;
les sortilèges d'un enchanteur — колдовски́е ча́ры
-
5 enchanteur
1.
- eresse ɑ̃ʃɑ̃tœʀ, tʀɛs adjectif enchanting
2.
nom masculin, féminin1) ( magicien) enchanter/enchantress2) fig charmer* * *ɑ̃ʃɑ̃tœʀ, tʀɛs adj (-teresse)* * *B nm,f1 ( magicien) enchanter/enchantress;2 ( personne charmante) charmer.( féminin enchanteresse) [ɑ̃ʃɑ̃tɶr, t(ə)rɛs] adjectif————————nom masculin2. [séducteur] charmer————————enchanteresse nom féminin -
6 enchanteur
-teresseI n. sehrgar, jodugar, afsungar; ko‘zboylog‘ichII adj. dilbar, maftunkor, shaydo qiluvchi, jozibador; serzavq, dilkash; fusunkor, sehrlovchi; un sourire enchanteur jozibali tabassum; une voix enchanteresse maftun qiladigan ovoz; dilbar ovoz; fusunkor ovoz. -
7 enchanteur
1. m (f - enchanteresse)волшебник [волшебница]; чародей [чародейка]; обольститель [обольстительница]2. adj ( fém - enchanteresse)чарующий, пленительный, обольстительный -
8 enchanteur
nome masculino, femininoadjectivofascinante; encantador -
9 enchanteur
1. прил.общ. волшебный (напр., по вкусу), обманчивый, чарующий2. сущ.общ. обольститель, обольстительный, пленительный, чародей, волшебник -
10 enchanteur
gener. (см. м.р.) enchanteresse -
11 enchanteur
سابساحرسحارعزامفاتنفتانمدهش -
12 enchanteur
1. czarodziej2. czarodziejski -
13 enchanteur,
eresse m.,f. (de enchanter) 1. чародеец, магьосник; 2. прен. вълшебник; 3. adj. вълшебен, очарователен. Ќ Ant. désagréable. -
14 enchanteur
волшебный -
15 enchanteur
bewitching, enchanter, magical -
16 enchanteur
adjfængslende -
17 enchanteur
ensorĉiga -
18 un enchanteur, une enchanteresse
un enchanteur, une enchanteressetovenaar, -nares 〈 ook figuurlijk〉Dictionnaire français-néerlandais > un enchanteur, une enchanteresse
-
19 colas enchanteur
—1. LAT Symphysanodon typus Bleeker2. RUS обыкновенный симфизанодон m3. ENG banderole sea bass, fairy snapper4. DEU —5. FRA colas m enchanteurDICTIONNAIRE DES NOMS DES ANIMAUX EN CINQ LANGUES > colas enchanteur
-
20 mulet enchanteur
—1. LAT Agonostomus telfari Bennett2. RUS малагасийская гладкогубая кефаль f3. ENG fairly mullet4. DEU —5. FRA mulet m enchanteurDICTIONNAIRE DES NOMS DES ANIMAUX EN CINQ LANGUES > mulet enchanteur
См. также в других словарях:
enchanteur — enchanteur, teresse [ ɑ̃ʃɑ̃tɶr, trɛs ] n. et adj. • 1080; de enchanter 1 ♦ Personne qui pratique des enchantements. ⇒ magicien, sorcier. Merlin l Enchanteur. L enchanteresse Circé. ♢ Fig. Personne douée d un charme irrésistible (par sa beauté,… … Encyclopédie Universelle
enchanteur — enchanteur, eresse (an chan teur, te rè s ) s. m. et f. 1° Celui, celle qui fait des enchantements. L enchanteur Merlin. Circé l enchanteresse. 2° Par extension, celui, celle qui séduit, qui entraîne les coeurs. Défiez vous de cet enchanteur … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
enchanteur — ENCHANTEUR, ERESSE. s. Celui, celle qui enchante par des paroles, par des opérations prétendues magiques. Fameux Enchanteur. Circé l Enchanteresse. [b]f♛/b] Il se dit figurément d Un homme qui surprend, qui trompe par son beau langage, par ses… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
enchanteur — Enchanteur, enchanteresse. s. v. Qui enchante par des paroles magiques. Fameux enchanteur. Urgande l enchanteresse. Il se dit fig. d Un homme qui surprend, qui trompe par son beau langage, par ses artifices. Defiez vous en, c est un enchanteur.… … Dictionnaire de l'Académie française
ENCHANTEUR — ERESSE. s. Celui, celle qui enchante par des paroles, par des opérations prétendues magiques. Fameux enchanteur. Circé l enchanteresse. Il se dit, figurément, d Une personne qui cherche à tromper par un beau langage, par des artifices. Défiez… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ENCHANTEUR, ERESSE — n. Celui, celle qui pratique des enchantements. Fameux enchanteur. Circé l’enchanteresse. Il se dit figurément d’une Personne dont le beau langage, les manières séduisantes peuvent tromper. Défiez vous de lui, c’est un enchanteur, un grand… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Enchanteur de Bayreuth — Richard Wagner Pour les articles homonymes, voir Wagner. Richard Wagner … Wikipédia en Français
Enchanteur — Magie Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
L'Enchanteur (Nabokov) — Pour les articles homonymes, voir L Enchanteur. L’Enchanteur est un roman écrit en russe par Vladimir Nabokov en 1939[1], quelques mois avant son départ pour les États Unis. Il ne fut pas à l’époque proposé à un éditeur et s’égara lors de son… … Wikipédia en Français
Merlin l'Enchanteur — Merlin (magicien) Pour les articles homonymes, voir Merlin (homonymie). Merlin dictant un poème à l’historien Bleiz … Wikipédia en Français
Merlin l'enchanteur — Merlin (magicien) Pour les articles homonymes, voir Merlin (homonymie). Merlin dictant un poème à l’historien Bleiz … Wikipédia en Français