-
81 vorbildlich
II Adv. exemplarily, in an exemplary manner ( oder fashion); sie benimmt sich vorbildlich her behavio(u)r is exemplary; das hast du vorbildlich gemacht you did a brilliant job (of it)* * *ideal; exemplary; model* * *vor|bild|lich1. adjexemplary2. advexemplarilysich vórbildlich benehmen — to be on one's best behaviour (Brit) or behavior (US)
sich vórbildlich verhalten — to act in an exemplary fashion
* * *(worth following as an example: His behaviour is always exemplary.) exemplary* * *vor·bild·lichI. adj exemplaryII. adv in an exemplary mannersie haben sich \vorbildlich benommen they behaved in an exemplary manner* * *1.Adjektiv exemplary2.adverbial in an exemplary way or manner* * *sie benimmt sich vorbildlich her behavio(u)r is exemplary;das hast du vorbildlich gemacht you did a brilliant job (of it)* * *1.Adjektiv exemplary2.adverbial in an exemplary way or manner* * *adj.exemplary adj.ideal adj. -
82 Wunschpartner
m ideal partner; Ehemann: auch Mr Right umg.* * *Wụnsch|part|ner(in)m(f)ideal partner* * *Wunsch·part·ner(in)m(f) ideal partner* * * -
83 antrauen
ạn|trau|envt sep (old)* * *an|trau·envt (veraltend)ihr angetrauter Ehemann her lawful wedded husband -
84 Alte
'altəf (m - Alter I)1) (alter Mann/alte Frau) anciano/anciana m/f, viejo/vieja m/f2)meine Alten (fam) — mis viejos
3)mein Alter/meine Alte (fam) — mi viejo/vieja m/f
4) (fam: Chef/Chefin) patrón(ona) m/fAlte(r) ['altɐ]<-n, -n; -n>2 dig(umgangssprachlich: Vater, Mutter) viejo, -a Maskulin, Feminin4 dig(umgangssprachlich: Vorgesetzter) patrón, -ona Maskulin, Feminin5. [Gleiche]ganz der/die Alte el mismo/la misma de siempre———————— -
85 cónyuge
'kɔnjuxem/fGatte/Gattin m/f, Lebensgefährte/Lebensgefährtin m/f, Partner(in) m/fsustantivo masculino y femeninocónyugecónyuge ['kon59FE3E77ɟ59FE3E77uxe]Ehemann, -frau masculino, femenino; los cónyuges die Eheleute -
86 marido
-
87 maritus
marītus, a, um (mas), I) adi. ehelich, verehelicht, zur Ehe gehörig, Ehe-, 1) eig.: domus, Häuser der Verheirateten, Liv. u. Censor.: foedus, Ov.: Venus, eheliche Liebe, Ov.: caedes, Ermordung des eigenen Gatten, Ov.: lex, Hor.: torus, Ehebett, Ov.: fratre marita soror, vermählt, Ov. – scherzh., A. Pulchra edepol dos pecuniast. P. Quae quidem pol non maritast, ja, aber nur nicht mit einer Frau verbunden (nur nicht mit der Haube), Plaut. Epid. 180. (vgl. Porphyr. Hor. carm. saec. 20). – 2) übtr.: a) von Bäumen, an die die Weinstöcke angebunden, gleichs. mit ihnen vermählt werden, angebunden, Cato u. Colum.: ulmus, Catull. u. Quint. – b) befruchtend, fluctus, Avien.: imbres, Pervig. Ven. – II) subst.: 1) marītus, ī, m., a) der Ehemann, Gatte (Ggstz. caelebs), Cic. u.a. – maritus et uxor, Isid. orig. 5, 24, 26: mariti, (Eheleute, ICt. u. Apul. – novus maritus, der junge Ehemann, Neuvermählte, Plaut., Varro u.a.: ebenso recens m., Plin. ep. – b) = der Bräutigam, Freier, Tibull. u. Prop. – c) übtr., v. Tieren, maritus olens (sc. caprarum), Ziegenbock, Hor.: ebenso maritus gregum, Colum.: v. Hähnen, Cic. – 2) marīta, ae, f., die Ehefrau, Gattin, Hor. u.a. (oft in Inschr., zB.: Corp. inscr. Lat. 6, 21313). – ⇒ mareitus, Corp. inscr. Lat. 1, 1007. -
88 vir
vir, virī (altind. vīrā-ḥ, gotisch waнr, ahd. wer, Mann), der Mann (Ggstz. femina, mulier), I) im allg.: de viro factus femina, Ov.: ambiguus modo vir, modo femina, Ov.: mulier coniuncta viro, Lucr. – vir bonus et sapiens, Cic. (vgl. bonus): vir fortis, Cic.: vir turpissimus, Sall. – II) insbes.: A) der reife, erwachsene Mann (Ggstz. puer), Ov. met. 13, 397: neque eos (pueros) prius in urbem redire, quam viri facti essent, statuit, Iustin. 3, 3, 7: cum essem parvulus, loquebar ut parvulus... quando autem factus sum vir, evacuavi quae erant parvuli, Vulg. 1. Corinth. 13, 11. – B) der verehelichte Mann, der Ehemann (Ggstz. uxor), meus vir, Ter.: vir et uxor, das Ehepaar, Sen. rhet., Val. Max. u. ICt.: hic est enim vultus semper idem, quem dicitur Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse Socrate, Cic. Tusc. 3, 31 (u. so oft vir = Ehemann bei Cic., zB. Cic. Verr. 5, 82 mehrmals): u. übtr., v. Buhlen, vir tuus, Cic.: u.v. Tieren, viri equarum, Solin.: vir gregis ipse caper, Verg. – C) emphat., der Mann in bezug auf seine Vorzüge, ein Mann von festem Charakter, von Mut, Kraft, Tapferkeit usw., plane vir, Cic.: tulit dolorem ut vir, Cic.: te virum praebeas, Cic.: viri non est, es ist unmännlich, Cic.: si vir es, si vos viri estis, Liv.: si quid in Flacco viri est, Hor.: ego tamen vir sum, Suet.: si quis male vir quaerit habere virum, Ov. Vgl.————Fabri Liv. 24, 8, 12 (viele Beisp. aus Liv.): u. im obszönen Sinne, si vir es, wenn du prästieren kannst, Apul. met. 2, 17: u. so ad illos rettulit, qui non habent barbam nec in concubitu viri sunt, Schol. Iuven. 6, 373. – D) als milit. t.t., der Mann = der Soldat, gew. im Plur., die Mannschaft, dispertiti viri, Plaut.: boat caelum fremitu virûm, Plaut. – bes. viri im Ggstz. zu arma u. equi, Liv. (s. Fabri Liv. 22, 52, 5). – u. viri im Ggstz. zur Reiterei, die Fußsoldaten, gew. verb. equites virique, eques virique, equi virique, Liv. (s. Gronov Liv. 21, 27, 5). – u. sprichw., equis virisque u. dgl., s. equus no. I, B, 2. – E) mit (auszeichnendem) Nachdruck für das Pron. is od. ille, wie unser der Mann für er, auctoritas viri moverat, Liv.: hae tantae viri virtutes, Liv. Vgl. Fabri Liv. 21, 4, 9. – F) der einzelne, die einzelne Person in Verbdgg. wie: vir virum legit, jeder sucht sich seinen Mann aus, wählt seinen Mann, bei der Senatorenwahl, Suet. Aug. 35, 1; im Kampfe, sowohl zum Gegner, Verg. Aen. 11, 632, als zum Nebenmann zum gegenseitigen Schutze im Kampfe, Liv. 9, 39, 5 u. übtr. (sarkastisch) Cic. Mil. 55. – u. vir unus cum viro congrediendo (Ggstz. legiones legionibus experti), Liv. 38, 17, 8. – G) Plur. viri, poet. übtr. = homines, die Menschen, im Ggstz. zu den Göttern, Verg. Aen. 6, 553: im Ggstz. zum Vieh (pecudes), Ov. met. 1, 286. – H) meton., Mannbarkeit, Zeugungskraft,————membra sine viro, Catull. 63, 6: iuventus exsecta (al. exacta) virum, entmannte, Lucan. 10, 134. – ⇒ Archaist. Nom. Plur. IIIvire (= tres viri), Corp. inscr. Lat. 1, 554 u. 555: virei, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 19 u. 20: vireis, in CDL vireis, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 14. – Genet. Plur. virûm, oft bei Dichtern, Enn. ann. 276 u. 410. Lucr. 1, 95 u.a. Catull. 64, 192 u. 68, 90. Verg. georg. 2, 142 u.a. Prop. 3, 9, 23. Ov. her. 1, 55. Iuvenc. 3, 572 u. 4, 708; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 176. -
89 tyrannise
= tyrannize transitive verb [Chef, Vater, Ehemann:] tyrannisieren; [Herrscher:] als Tyrann herrschen über (+ Akk.)* * *['ti-]verb (to rule or treat (a person or people) cruelly and unjustly: He tyrannizes his family.) tyrannisieren* * *= tyrannize transitive verb [Chef, Vater, Ehemann:] tyrannisieren; [Herrscher:] als Tyrann herrschen über (+ Akk.)* * *(UK) v.tyrannisieren v. -
90 gehörnt:
ein gehörnter Ehemann муж-рогоносец. Seine Frau ist ihm mit einem anderen durchgebrannt. Nun wird er von allen als ein gehörnter Ehemann verlacht.Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > gehörnt:
-
91 Mann
manm1) homme mder kleine Mann — les petites gens m/pl
seinen Mann stehen — être tout à fait capable/se montrer à la hauteur de sa tâche
etw an den Mann bringen — faire passer qc/vendre qc
2) ( Ehemann) mari m, époux mMannMạnn [man, Plural: 'mεn3f3a8ceeɐ/3f3a8cee] <-[e]s, Mạ̈nner>1 (männliche Person) homme Maskulin; Beispiel: ein Mann von Welt un homme du monde; Beispiel: der Mann meines Lebens l'homme de ma vie3 (einzelne Person) Beispiel: pro Mann par personne; Beispiel: Mann gegen Mann kämpfen lutter corps à corpsWendungen: der Mann auf der Straße l'homme de la rue; der kleine Mann le simple citoyen; mein lieber Mann! (umgangssprachlich: herrje) eh ben, mon vieux!; (pass bloß auf) mon petit ami!; etwas an den Mann bringen (umgangssprachlich) trouver preneur pour quelque chose; o Mann (umgangssprachlich) purée!; Mann, o Mann! (umgangssprachlich) eh ben, mon vieux!; selbst ist der Mann! on n'est jamais si bien servi que par soi-même -
92 ihr
1) 2 Pers Pl a) PersPron вы. geh: Anrede an Dinge u. Abstrakta - bleibt unübersetzt. lebt wohl, ihr Berge проща́йте, го́ры b) ReflPron (nur oblique Kasus) себя́. unbetontes euch auch - сь. ihr denkt nur an euch вы ду́маете то́лько о се́бе. ihr fühlt euch wohl [irrt euch] вы чу́вствуете [ус] себя́ хорошо́ [ошиба́етесь]2) PossPron der 3. Pers Pl их idkl. bei Identität der Besitzer mit dem Denotat des Subj des Satzes свой | das ihre a) Anteil, Schuldigkeit их [своё] (де́ло) b) Eigentum их [своё] иму́щество. die ihren Angehörige свои́3) PossPron der 3. Pers Sg f e ё idkl. bei Identität des Besitzers mit dem Denotat des Subj des Satzes c вoй | der ihre Ehemann e ё [co¨] cy пpу́г. das ihre a) Anteil, Schuldigkeit e ё [co‰] (˜é«o) b) Eigentum e ё [co‰] иму́щество. sie hält das ihre zusammen o на́ cвoeго́ не yпу́cтит. die ihren Angehörige c вoй4) PossPron der angesprochenen Pers ваш. bei Identität des Besitzers mit dem Denotat des Subj des Satzes auch свой | das ihre a) Anteil, Schuldigkeit ва́ше [своё] (де́ло) b) Eigentum ва́ше [своё] иму́щество. der ihre Ehemann ваш супру́г. die ihre Ehefrau ва́ша супру́га. die ihren Angehörige ва́ши <свои́> | stets < ganz> der ihre [die ihre] im Briefschluß всегда́ Ваш [Ва́ша] -
93 νυμφίος
νυμφίος, ὁ, der Bräutigam, auch der junge Ehemann; der Ehemann -
94 eks-
-
95 jung
1) молодой, юныйer hat junge ( jüngere) Beine — у него ноги помоложеein junger Greis — преждевременно состарившийся человек; бодрый не по годам старик; старик с молодой душойin jungen Jahren — в молодости, в юности, в молодые годыjunger Mann — молодой человек (тж. обращение)in seinen jungen Tagen — в молодые годы, в юности, в молодостиdu bist noch zu jung dazu — ты ещё ( слишком) молод для этогоer ist jünger als seine Jahre — он выглядит ( чувствует себя) моложе своих летsein Herz ist jung geblieben — он молод сердцем ( душой), сердце его не постарелоjung werden — помолодеть; диал. родитьсяjünger werden — помолодеть, стать моложеjung machen — молодить, делать моложеj-n (wieder) jung machen — омолодить кого-л., вернуть молодость кому-л.jung und alt — стар и млад, все поголовно, все без исключенияer hat jung geheiratet — он рано женился2) молодой, свежийjunge Erbsen — зелёный горошек3) недавний, новыйjunge Aktien — ком. новые ( дополнительно выпущенные) акцииein junger Ehemann — молодожён; молодой супругdieses Manuskript ist jüngeren Datums — эта рукопись относительно позднего происхожденияder junge Tag — поэт. новый ( начинающийся) деньsie sind jung verheiratet — они молодожёны, они недавно поженились••jung gefreit hat niemand gereut — посл. рано женишься - не пожалеешь -
96 муж
м2) уст., высок. Mann m (умл.) -
97 новобрачный
мNeuvermählte sub m, junger Ehemann -
98 сватать
1) (предлагать в жены, мужья) für die Heirat vorschlagen (непр.) vt; als Ehefrau ( Ehemann) anbieten (непр.) vt2) ( просить в жены) freien vi ( кого-либо - um A)3) разг. ( усиленно предлагать) anbieten (непр.) vt (кого-либо на какую-либо должность и т.п. j-m D etw.) -
99 супруг
м -
100 муж
муж м 1. (супруг) Mann m 1b*; Ehemann m; Gatte m 2c 2. уст., высок. Mann m 1b* учёный муж Gelehrte sub m государственный муж Staatsmann m
См. также в других словарях:
Ehemann — steht für den männlichen Partner in einer Ehe Ehemann ist der Familienname von Theodor Ehemann (1869–1943), württembergischer Oberamtmann Siehe auch Ein perfekter Ehemann Ein Ehemann vor der Tür Ehemänner und Ehefrauen Blinde Ehemänner Der… … Deutsch Wikipedia
Ehemann — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Bsp.: • Und dies ist mein Ehemann Uli. • Frau Brown und ihr Ehemann sind Amerikaner … Deutsch Wörterbuch
Ehemann — 1. Der Ehemann der Hure ist ein elender Wicht, nach seinem eigenen Zeugniss. 2. Ehemänner, deren Frauen nicht schelten, sind im Himmel. 3. Ein Ehemann muss nicht glauben, was er sieht. 4. Ein Ehemann ohne Liebe ist ein Haus ohne Dach. – Winckler … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Ehemann — der Ehemann, ä er (Grundstufe) ein Mann, mit dem eine Frau verheiratet ist Synonyme: Mann, Ehegatte (geh.), Gatte (geh.) Beispiele: Sie hat den Namen ihres Ehemannes angenommen. Ihr Ehemann hat sie vom Flughafen abgeholt … Extremes Deutsch
Ehemann — Ehepartner, Mann; (geh.): Ehegatte, Gatte, Gemahl; (ugs.): Vati; (salopp): Alter; (scherzh.): Angetrauter; (ugs. scherzh.): Begatterich, bessere Hälfte, Gatterich, Göttergatte; (ugs. abwertend): Eheknochen; (scherzh., sonst veraltet): Ehegemahl,… … Das Wörterbuch der Synonyme
Ehemann — der Ehemann, er Vornamen? … Deutsch-Test für Zuwanderer
Ehemann-Ersatz — Ehemann Ersatzm Geschirrspülmaschine.1965ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Ehemann, der — Der Ehemann, des es, plur. die männer, eine verheirathete Mannsperson, so wohl in Beziehung auf dessen Ehefrau, als auch überhaupt und außer diesem Verhältnisse betrachtet. Ein Weib, die einen Ehemann hat, 5 Mos. 22, 22. Sechs Ehemänner, d.i.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Ehemann — Angetrauter; Mann; Ehegatte; Gatte; Gemahl * * * Ehe|mann [ e:əman], der; [e]s, Ehemänner: Partner in der Ehe: sie hat drei Ehemänner überlebt. Syn.: bessere Hälfte (ugs. scherzh.), ↑ Ehepartner, ↑ Ga … Universal-Lexikon
Ehemann — Ehmann … Wörterbuch der deutschen familiennamen
Ehemann — E̲·he·mann der; der Mann, mit dem eine Frau verheiratet ist ≈ ↑Mann (2) … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache