-
1 dogryzać
impf dogryźć* * *ipf.dogryźć pf. - zę -ziesz - zł -źli (= dokuczać) gibe l. jibe, needle, pick on; dogryzać komuś gibe l. jibe at sb, needle sb, pick on sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dogryzać
-
2 dogadać
(-am, -asz); vb; od dogadywać* * *pf.dogadywać ipf. pot.2. (= dogryźć, przygadać) ( złośliwie) gibe l. jibe ( komuś at sb); ( żartobliwie) kid ( komuś sb); (szyderczo, z pogardą) taunt ( komuś sb); dogadać komuś tak, że mu w pięty pójdzie haul l. rake sb over the coals.pf.dogadywać się ipf.1. (= rozumieć się) get along l. on ( z kimś with sb); dobrze się dogadywać get along l. on fine; świetnie się dogadywać get along l. on famously; nie mogę się z nim dogadać I can't get through to him.2. pot. (= osiągnąć porozumienie) reach an agreement ( z kimś with sb); w końcu udało nam się dogadać we finally managed to reach an agreement; (= omówić sprawy) talk things over ( z kimś with sb); discuss matters ( z kimś with sb); (= dobić targu) make a deal ( z kimś with sb).3. ( w obcym języku) make o.s. understood; potrafię l. mogę się dogadać (po angielsku/polsku) I can make myself understood (in English/Polish).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dogadać
-
3 przygad|ać
pf — przygad|ywać impf pot. Ⅰ vt (poderwać) to pick [sb] up, to pick up pot.- przygadał sobie jakąś panienkę he picked up some chickⅡ vi (dogryźć) to taunt vt- przygadywać komuś to taunt sb- aleś mu przygadał! you sure had a go at him! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygad|ać
См. также в других словарях:
dogryźć — dk XI, dogryźćgryzę, dogryźćgryziesz, dogryźćgryź, dogryźćgryzł, dogryźćgryzła, dogryźćgryźli, dogryźćgryziony dogryzać ndk I, dogryźćam, dogryźćasz, dogryźćają, dogryźćaj, dogryźćał, dogryźćany 1. «gryząc rozerwać zębami do końca, skończyć… … Słownik języka polskiego
dobóść — dk XI, dobóśćbodę, dobóśćbodziesz, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła, dobóśćbodli «sprawić przykrość; dokuczyć, dopiec, dogryźć» Troski, kłopoty dobodły komuś. □ Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie … Słownik języka polskiego
dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 … Słownik języka polskiego
dogadać — dk I, dogadaćam, dogadaćasz, dogadaćają, dogadaćaj, dogadaćał dogadywać ndk VIIIa, dogadaćduję, dogadaćdujesz, dogadaćduj, dogadaćywał «dorzucić, wtrącić swoje słowa, zwłaszcza: przymówić komuś, zrobić złośliwą albo żartobliwą aluzję; podszepnąć… … Słownik języka polskiego
dojąć — dk Xc, dojąćjmę, dojąćjmiesz, dojąćjmij, dojąćjął, dojąćjęła, dojąćjęli, dojąćjąwszy dojmować ndk IV, dojąćmuję, dojąćmujesz, dojąćmuj, dojąćował 1. «o przykrych wrażeniach zmysłowych, uczuciach: dać się odczuć w wysokim stopniu; przejąć,… … Słownik języka polskiego
dojechać — dk, dojechaćjadę, dojechaćjedziesz, dojechaćjedź, dojechaćjechał dojeżdżać ndk I, dojechaćam, dojechaćasz, dojechaćają, dojechaćaj, dojechaćał 1. «jadąc zbliżyć się do kogoś lub do czegoś; dotrzeć gdzieś, zajechać» Dojechać w porę na miejsce.… … Słownik języka polskiego
dojeść — dk, dojeśćjem, dojeśćjesz, dojeśćjedzą, dojeśćjedz, dojeśćjadł, dojeśćjedli, dojeśćjedzony, dojeśćjadłszy dojadać ndk I, dojeśćam, dojeśćasz, dojeśćają, dojeśćaj, dojeśćał, dojeśćany 1. «skończyć jeść, zjeść coś do końca» Dojadać w milczeniu… … Słownik języka polskiego
dosolić — dk VIa, dosolićlę, dosolićlisz, dosolićsól, dosolićlił, dosolićlony dosalać ndk I, dosolićam, dosolićasz, dosolićają, dosolićaj, dosolićał, dosolićany 1. «skończyć solenie» Dosolić zapasy mięsa. 2. «posolić dodatkowo coś nie dosyć słonego, więcej … Słownik języka polskiego
przyciąć — dk Xc, przytnę, przytniesz, przytnij, przyciąćciął, przyciąćcięła, przyciąćcięli, przyciąćcięty, przyciąćciąwszy przycinać ndk I, przyciąćam, przyciąćasz, przyciąćają, przyciąćaj, przyciąćał, przyciąćany 1. «skrócić, uformować, ukształtować coś… … Słownik języka polskiego
przygadać — dk I, przygadaćam, przygadaćasz, przygadaćają, przygadaćaj, przygadaćał, przygadaćany przygadywać ndk VIIIa, przygadaćduję, przygadaćdujesz, przygadaćduj, przygadaćywał, przygadaćywany 1. pot. «zrobić złośliwą aluzję; dociąć, dogryźć» Przygadywać … Słownik języka polskiego
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego