Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(dobić)

  • 1 dobić

    1) (dotrzeć) добраться
    2) (do brzegu) подчалить
    3) przen. pot. dobić (wykończyć) разг. добить (доконать)
    rozbić добить (разбить до конца)
    * * *
    dobi|ć
    \dobićty сов. 1. добить;

    \dobić wroga добить врага; ta wiadomość go \dobićła перен. это известие его доконало;

    2. добраться;

    \dobić do brzegu пристать к берегу; \dobić do celu достичь цели;

    3. полигр. допечатать, отпечатать дополнительно;
    ● \dobić targu (umowy) сторговаться, договориться
    +

    2. dotrzeć;

    przybić 3. dodrukować
    * * *
    dobity сов.
    1) доби́ть

    dobić wroga — доби́ть врага́

    ta wiadomość go dobiłaперен. э́то изве́стие его́ докона́ло

    2) добра́ться

    dobić do brzegu — приста́ть к бе́регу

    dobić do celu — дости́чь це́ли

    3) полигр. допеча́тать, отпеча́тать дополни́тельно
    - dobić umowy
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobić

  • 2 dobić targu

    = dobić umowy сторгова́ться, договори́ться

    Słownik polsko-rosyjski > dobić targu

  • 3 dobić umowy

    = dobić targu

    Słownik polsko-rosyjski > dobić umowy

  • 4 dobić się

    сов.
    1) czego, do czego добра́ться до чего
    2) доби́ться

    dobić się się uznania — доби́ться призна́ния

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobić się

  • 5 dobić\ się

    сов. 1. czego, do czego добраться до чего;
    2. добиться; \dobić\ się się uznania добиться признания
    +

    1. dotrzeć 2. osiągnąć, zdobyć, uzyskać

    Słownik polsko-rosyjski > dobić\ się

  • 6 добить

    Słownik polsko-rosyjski > добить

  • 7 cel

    сущ.
    • вершина
    • вещь
    • ворота
    • гол
    • завершение
    • задание
    • задача
    • замысел
    • идея
    • конец
    • кончик
    • мишень
    • наконечник
    • намерение
    • объект
    • объектив
    • окончание
    • отметка
    • план
    • предмет
    • проект
    • пункт
    • расчет
    • расчёт
    • умысел
    • финиш
    • цель
    * * *
    1) (przedmiot działań) объект
    2) (obiekt, do którego się strzela) цель, мишень
    3) (miejsce przeznaczenia, zamiar) цель
    * * *
    ♂, Р. \celu, мн. Р. \celów l, цель ž;

    dążyć do \celu стремиться к цели; osiągnąć \cel, dopiąć \celu, dobić do \celu достичь цели; mijać się z \celem, chybiać \celu не достигать цели; spełniać \cel выполнять задачу, отвечать цели; w \celu с целью;

    2. воен. мишень ž, цель ž;

    strzelać do \celu стрелять по мишени, стрелять в цель; chybić \celu промахнуться;

    3. (kpin, żartów itp.) объект (насмешек, шуток etc.)
    * * *
    м, Р celu, мн Р celów
    1) цель ż

    dążyć do celu — стреми́ться к це́ли

    osiągnąć cel, dopiąć celu, dobić do celu — дости́чь це́ли

    mijać się z celem, chybiać celu — не достига́ть це́ли

    spełniać cel — выполня́ть зада́чу, отвеча́ть це́ли

    w celu — с це́лью

    2) воен. мише́нь ż, цель ż

    strzelać do celu — стреля́ть по мише́ни, стреля́ть в цель

    chybić celu — промахну́ться

    3) (kpin, żartów itp.) объе́кт (насме́шек, шу́ток и т. п.)

    Słownik polsko-rosyjski > cel

  • 8 dobijać

    глаг.
    • добивать
    • стукать
    • стучать
    • стучаться
    * * *
    dobija|ć
    \dobijaćny несов. 1. добивать;
    2. добираться; ср. dobić l, 2
    +

    2. docierać;

    przybijać
    * * *
    dobijany несов.
    1) добива́ть
    2) добира́ться; ср. dobić 1), 2)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dobijać

  • 9 interes

    сущ.
    • выгода
    • дело
    • должность
    • задание
    • задача
    • заинтересованность
    • занятие
    • заработок
    • интерес
    • коммерция
    • лавочка
    • магазин
    • польза
    • предмет
    • прибыль
    • процент
    • работа
    • роман
    • событие
    • торговля
    • труд
    • фирма
    * * *
    1) (przedsiębiorstwo) дело, предприятие
    2) interes (sprawa) дело, сделка
    3) pot. interes мужской половой орган
    4) interes (pożytek) интерес, благо, выгода, польза
    ciekawość, zainteresowanie интерес (заинтересованность)
    * * *
    ♂, Р. \interesu 1. дело ň;

    \interesy służbowe служебные дела; mam do pana \interes у меня к вам дело;

    2. интерес, заинтересованность ž;
    mieć w czymś swój \interes быть заинтересованным в чём-л.;

    to jest (leży) w jego \interesie это в ero интересах;

    3. прибыльное дело; выгодная сделка;

    dobić \interesu, ubić \interes совершить сделку;

    robić \interesy na kimś, czymś зарабатывать на ком-л., чём-л.;
    4. разг. частное предприятие, дело n;

    otworzyć \interes открыть дело; prowadzić \interesy вести дела; \interes handlowy торговое заведение; ● złoty (kokosowy) \interes золотое дно; ładny \interesl разг. хорошенькое дельце!;

    ruch w \interesie дела идут
    +

    1. sprawa 2. zainteresowanie

    * * *
    м, Р interesu
    1) де́ло n

    interesy służbowe — служе́бные дела́

    mam do pana interes — у меня́ к вам де́ло

    2) интере́с, заинтересо́ванность ż

    mieć w czymś swój interes — быть заинтересо́ванным в чём-л.

    to jest (leży) w jego interesie — э́то в его́ интере́сах

    3) при́быльное де́ло; вы́годная сде́лка

    dobić interesu, ubić interes — соверши́ть сде́лку

    robić interesy na kimś, czymś — зараба́тывать на ко́м-л., чём-л.

    4) разг. ча́стное предприя́тие, де́ло n

    otworzyć interes — откры́ть де́ло

    prowadzić interesy — вести́ дела́

    interes handlowy — торго́вое заведе́ние

    - kokosowy interes
    - ładny interes!
    - ruch w interesie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > interes

  • 10 przybić

    глаг.
    • закрепить
    • закреплять
    • крепить
    • приделать
    • прикрепить
    • прикреплять
    • пришпиливать
    • скрепить
    • скреплять
    • укреплять
    * * *
    przybi|ć
    \przybićty сов. 1. прибить, приколотить;
    2. прибить, прижать, придавить; 3. ударить по рукам (при сделке); 4. перен. подавить, придавить, пришибить рог.; 5. причалить;

    \przybić do portu зайти в порт;

    ● \przybić pieczęć поставить печать
    +

    3. dobić targu 5. dopłynąć

    * * *
    przybity сов.
    1) приби́ть, приколоти́ть
    2) приби́ть, прижа́ть, придави́ть
    3) уда́рить по рука́м ( при сделке)
    4) перен. подави́ть, придави́ть, пришиби́ть pot.
    5) прича́лить

    przybić do portu — зайти́ в порт

    Syn:
    dobić targu 3), dopłynąć 5)

    Słownik polsko-rosyjski > przybić

  • 11 targ

    сущ.
    • базар
    • рынок
    • торг
    • ярмарка
    * * *
    1) (transakcja) торг (сделка)
    2) targ (spór o cenę) торг (спор о цене)
    3) przen. targ (spór) перен. торг (спор)
    4) targ (bazar) базар, рынок, устар. торг
    handel торг (торговля)
    aukcja устар. торг (аукцион)
    * * *
    ♂, Р. \targu 1. торг, торговля ž;

    dobić \targu сторговаться;

    2. рынок, базар;

    \targ koński конная ярмарка;

    3. \targi мн. ярмарка ž;
    Targi Poznańskie Познанская ярмарка; 4. выручка ž;

    ● sobotnim ściegiem na niedzielny \targ кое-как, на живую нитку;

    krakowskim \targiem со взаимными уступками
    +

    2. bazar 4. utarg

    * * *
    м, Р targu
    1) торг, торго́вля ż

    dobić targu — сторгова́ться

    2) ры́нок, база́р

    targ koński — ко́нная я́рмарка

    3) targi мн я́рмарка ż

    Targi Poznańskie — По́знанская я́рмарка

    4) вы́ручка ż
    - krakowskim targiem
    Syn:
    bazar 2), utarg 4)

    Słownik polsko-rosyjski > targ

  • 12 dokonać

    глаг.
    • достигать
    • завершать
    • свершить
    • совершать
    • совершить
    * * *
    провести, свершить, совершить
    przen. pot. dobić, wykończyć разг. доконать
    * * *
    dokona|ć
    \dokonaćny сов. czego совершить, сделать что;

    \dokonać odkrycia сделать открытие; \dokonać wyboru сделать выбор, избрать, выбрать;

    \dokonać otwarcia, zamknięcia czegoś открыть, закрыть что-л.;

    \dokonać zamachu совершить покушение;

    \dokonać przeróbki czegoś переделать что-л.;

    ● \dokonać życia (żywota) книжн. скончаться, умереть; \dokonać dzieła całego życia завершить труд всей жизни

    * * *
    dokonany сов. czego
    соверши́ть, сде́лать что

    dokonać odkrycia — сде́лать откры́тие

    dokonać wyboru — сде́лать вы́бор, избра́ть, вы́брать

    dokonać otwarcia, zamknięcia czegoś — откры́ть, закры́ть что́-л.

    dokonać zamachu — соверши́ть покуше́ние

    dokonać przeróbki czegoś — переде́лать что́-л.

    - dokonać żywota
    - dokonać dzieła całego życia

    Słownik polsko-rosyjski > dokonać

  • 13 kończyć

    глаг.
    • выполнять
    • доделать
    • доделывать
    • доканчивать
    • достигать
    • достичь
    • завершать
    • завершить
    • заканчивать
    • заключать
    • заключить
    • закончить
    • закрывать
    • закрыть
    • замыкать
    • кончать
    • кончить
    • оканчивать
    • окончить
    • отделать
    • переставать
    • перестать
    • прекратить
    • прекращать
    • прекращаться
    • приводить
    • приканчивать
    • прикончить
    • смыкать
    • умозаключать
    * * *
    1) оканчивать, заканчивать, кончать
    2) kończyć (ileś lat) исполняться (кому? сколько лет?)
    skończyć, zakończyć кончить
    pot. dobić, wykończyć разг. кончить (умертвить)
    sl. seks. dojść сл. секс. кончить (получить оргазм)
    sl. seks. spuścić się сл. секс. кончить (эякулировать)
    * * *
    kończ|yć
    \kończyćony несов. кончать, заканчивать, оканчивать;

    \kończyć naukę заканчивать обучение; \kończyć jedzenie, picie доедать, допивать; \kończyć gazetę дочитывать газету; \kończyć budowę domu достраивать дом; \kończyć z wódką (z pijaństwem) бросать пить

    * * *
    kończony несов.
    конча́ть, зака́нчивать, ока́нчивать

    kończyć naukę — зака́нчивать обуче́ние

    kończyć jedzenie, picie — доеда́ть, допива́ть

    kończyć gazetę — дочи́тывать газе́ту

    kończyć budowę domu — достра́ивать дом

    kończyć z wódką (z pijaństwem) — броса́ть пить

    Słownik polsko-rosyjski > kończyć

  • 14 ausstaffieren

    ausstaffieren (-) vt Raum ozdabiać <- dobić>; v/r abw sich ausstaffieren <wy>sztafirować się

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > ausstaffieren

  • 15 handelseinig

    handelseinig adj: handelseinig werden (mit) dogadać się pf, dobić pf targu (z I)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > handelseinig

  • 16 verschönern

    ver'schönern (-re; -) ozdabiać <- dobić>, upiększać <- szyć>

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > verschönern

  • 17 verzieren

    ver'zieren (-) ozdabiać <- dobić>, przystrajać <- stroić>, <u>dekorować

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > verzieren

См. также в других словарях:

  • dobić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dobijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dobić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, dobićbiję, dobićbije, dobićbity, druk. {{/stl 8}}{{stl 7}} dodrukować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobić — targu «zakończyć pomyślnie jakieś negocjacje»: Był pod tym względem niestrudzony; objeżdżał małe przedsiębiorstwa i sklepy na peryferiach miasta, namawiał, przekonywał, demonstrował, aż w końcu dobijał targu i z tryumfem przynosił nowe zamówienia …   Słownik frazeologiczny

  • dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …   Słownik języka polskiego

  • dobić [dopiąć] swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} urzeczywistnić swój zamiar, osiągnąć zamierzony cel; dopiąć celu, dopiąć swego {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dobijać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobijać się – dobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić, docierać z trudem, dopływać do celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po długiej wspinaczce dobili się do szczytu. Okręt dobił się do brzegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobijać – dobić targu — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokonywać transakcji handlowej, porozumiewać się co do ceny towaru, usługi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybko dobili targu i samochód zmienił właściciela. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobijać — → dobić …   Słownik języka polskiego

  • dobijać — Dobić targu «zakończyć pomyślnie jakieś negocjacje»: Był pod tym względem niestrudzony; objeżdżał małe przedsiębiorstwa i sklepy na peryferiach miasta, namawiał, przekonywał, demonstrował, aż w końcu dobijał targu i z tryumfem przynosił nowe… …   Słownik frazeologiczny

  • dobijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dobijaćam, dobijaća, dobijaćają, dobijaćany {{/stl 8}}– dobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, dobijaćbiję, dobijaćbije, dobijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać życia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targ — w targ «po długich targach, po wzajemnych ustępstwach targujących się»: (...) skrzypce cenne, dobre, stare skrzypce – ze sto reńskich można za nie wziąć. – Targ w targ poszły za osiemdziesiąt. E. Zegadłowicz, Zmory. Dobić targu zob. dobić.… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»