-
1 dissimulato
-
2 dissimulato
dissimulato agg скрытый con irritazione mal dissimulata -- с плохо скрытым <скрываемым> раздражением... -
3 dissimulato
dissimulato agg скрытый con irritazione mal dissimulata — с плохо скрытым <скрываемым> раздражением … -
4 dissimulato
dissimulato agg. hidden; dissembled, dissimulated, concealed: con rabbia mal dissimulata, with ill-concealed anger. -
5 dissimulato
agg.скрытый, тайный -
6 dissimulato
-
7 dissimulatus
dissimulātus, a, um part. passé de dissimulo. [st2]1 [-] dissimulé, feint, caché. [st2]2 [-] négligé. - ex dissimulato, Sen.: en cachette. - dissimulatâ senatus mentione, Suet.: passant le sénat sous silence.* * *dissimulātus, a, um part. passé de dissimulo. [st2]1 [-] dissimulé, feint, caché. [st2]2 [-] négligé. - ex dissimulato, Sen.: en cachette. - dissimulatâ senatus mentione, Suet.: passant le sénat sous silence.* * *Dissimulatus, pen. prod. Participium: vt Amor dissimulatus. Ouid. Dissimulé. -
8 mascherato
mascherato agg.1 masked: ballo mascherato, masked ball; erano tutti mascherati, they were all masked (o in fancy dress o dressed up) // carri mascherati, carnival float // corso mascherato, masked pageant2 (nascosto) hidden, concealed; disguised: verità mascherata, hidden truth; tirannide mascherata, tyranny in disguise3 (mil.) masked; (mimetizzato) camouflaged.* * *[maske'rato] 1.participio passato mascherare2.1) (con una maschera) disguised, maskedballo mascherato — masquerade, masked ball, fancy dress ball BE
2) fig. (dissimulato) [difetto, voce] disguised, hidden* * *mascherato/maske'rato/II aggettivo1 (con una maschera) disguised, masked; ballo mascherato masquerade, masked ball, fancy dress ball BE; mascherato da clown disguised as a clown2 fig. (dissimulato) [difetto, voce] disguised, hidden. -
9 quiet
I 1. ['kwaɪət]1) (silent) [person, room] quieto, silenziosoto keep o stay quiet rimanere in silenzio; to go quiet [person, assembly] tacere; the room went quiet nella stanza si fece silenzio; to keep [sb.] quiet fare tacere [dog, child]; be quiet! — silenzio!
2) (not noisy) [ voice] basso; [ engine] silenzioso; [ music] tranquillo; [cough, laugh] discreto3) (discreet) [ diplomacy] discreto, riservato; [ deal] riservato, fatto in privato; [ confidence] pacato, sereno; [ despair] velato, dissimulato; [ colour] sobrio, discretoI had a quiet laugh over it — ne ho riso fra me e me o sotto i baffi
to have a quiet word with sb. — parlare con qcn. in privato
5) (for few people) [meal, wedding] intimo7) (secret)2.to keep [sth.] quiet — tenere segreto, non divulgare [ plans]; tenere segreto [ engagement]
1) (silence) quiete f., silenzio m.quiet please! — silenzio, per favore!
2) (peace) calma f., tranquillità f.3) colloq. (secret)II ['kwaɪət]on the quiet — di nascosto, segretamente
* * *1. adjective1) (not making very much, or any, noise; without very much, or any, noise: Tell the children to be quiet; It's very quiet out in the country; a quiet person.) calmo, tranquillo2) (free from worry, excitement etc: I live a very quiet life.) tranquillo3) (without much movement or activity; not busy: We'll have a quiet afternoon watching television.) tranquillo4) ((of colours) not bright.) tenue, sobrio2. noun(a state, atmosphere, period of time etc which is quiet: In the quiet of the night; All I want is peace and quiet.) calma, quiete3. verb((especially American: often with down) to quieten.) calmare, calmarsi- quieten- quietly
- quietness
- keep quiet about
- on the quiet* * *I 1. ['kwaɪət]1) (silent) [person, room] quieto, silenziosoto keep o stay quiet rimanere in silenzio; to go quiet [person, assembly] tacere; the room went quiet nella stanza si fece silenzio; to keep [sb.] quiet fare tacere [dog, child]; be quiet! — silenzio!
2) (not noisy) [ voice] basso; [ engine] silenzioso; [ music] tranquillo; [cough, laugh] discreto3) (discreet) [ diplomacy] discreto, riservato; [ deal] riservato, fatto in privato; [ confidence] pacato, sereno; [ despair] velato, dissimulato; [ colour] sobrio, discretoI had a quiet laugh over it — ne ho riso fra me e me o sotto i baffi
to have a quiet word with sb. — parlare con qcn. in privato
5) (for few people) [meal, wedding] intimo7) (secret)2.to keep [sth.] quiet — tenere segreto, non divulgare [ plans]; tenere segreto [ engagement]
1) (silence) quiete f., silenzio m.quiet please! — silenzio, per favore!
2) (peace) calma f., tranquillità f.3) colloq. (secret)II ['kwaɪət]on the quiet — di nascosto, segretamente
-
10 velato
agg1) покрытый, завешанный, закутанный (покрывалом, вуалью)2) перен. подёрнутый дымкой, затуманенный3) муз. приглушённый, неясный (о голосе, звуке)4) завуалированный, замаскированный; скрытый•Syn:Ant: -
11 нескрываемый
прил.mal celato / dissimulato -
12 dissimulo
dis-simulo, āvī, ātum, āre1) прятать ( capillos O); не показывать вида, утаивать, скрывать (nomen suum O; originem Su)d. de conjuratione Sl — скрывать своё участие в заговореex dissimulato Sen, VP — скрыто, незаметноdissimulavi dolens C — я не показал виду, что страдаюd. aliquem O — появляться под чужим видом2) игнорировать, пренебрегать, не обращать внимания, оставлять без внимания (d. aliquam rem и aliquem C etc.)d. consulatum alicujus T — пренебречь чьей-л. кандидатурой в консулыd. consonantem Q — не выговаривать (какого-л.) согласного звука -
13 dissimulo
dis-simulo (dis-similo), āvī, ātum, āre, eig. »unähnlich machen«; dah. I) unkenntlich machen, verstecken, verbergen, canae capillos dissimulant plumae, Ov.: tauro dissimulante deum, Ov.: nec se dissimulat, und er nimmt keine andere Gestalt an, Ov.: Achilles veste virum longā dissimulatus erat, hatte den Mann (sich als Mann) unter dem langen Frauengewande versteckt, Ov. – II) »so tun od. reden, als ob etwas nicht sei, was ist«, A) = etwas vorsätzlich verhehlen, verbergen, verleugnen, verheimlichen, verschweigen, sich nicht merken lassen, alqd, Cic. u. Liv.: alqd silentio, Cic.: nomen suum, das Inkognito beobachten, Ov.: dissimulata deam, ihre Gottheit verbergend, Ov.: de coniuratione, Sall. – diss. m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. Poen. prol. 112 u. most. 1071. Cic. I. Verr. 21: non (neque, numquam, haud) diss. mit folg. Acc. u. Infin., Cic. de dom. 121; Planc. 77. Quint. 10, 3, 14. Suet. Galb. 19, 1: m. folg. indir. Fragesatz, arma parent et quae rebus sit causa movendis, dissimulent, Verg.: quid ipse sim secutus, promam, nec umquam dissimulavi, Quint. – dissimulans, quis esset, inkognito, Capit. – mit folg. quasi, dissimulabo hos quasi non videam neque esse hic etiamdum sciam, Plaut. mil. 992. – m. folg. ut u. Konj., nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus, Cic. de off. 3, 61; vgl. Cic. ep. 10, 8, 4. – non diss. m. folg. quin u. Konj., me pervagatissimus ille versus dissimulare non sinit quin delecter, Cic. or. 147: dissimulari non posse ait, quin paria et dissimilia non sint etc., Gell. 6 (7), 3, 40. – absol. = sich nichts merken lassen, sich verstellen, den Schalk spielen, Caes. u.a.: desine dissimulare, Tibull.: non dissimulat, er macht kein Hehl aus der Sache, Cic.: dissimulandi causā, um seine Entwürfe damit zu verhüllen, Sall.: ex dissimulato, unvermerkt, zB. aiebat non esse occulte nec ex diss. blandiendum, Sen. nat. qu. 4. praef. § 5: ex male diss. agebat aemulum, nicht unvermerkt genug, Vell. 2, 109, 2. – B) übh. übergehen, nicht berücksichtigen, a) absichtlich übersehen, übergehen, ignorieren, unberücksichtigt lassen, vernachlässigen, consonantes, nicht aussprechen, Quint.: Acilia sine absolutione, sine supplicio dissimulata, Tac.: dissimulare consulatum alcis (jmds. Ernennung zum Konsul), Tac.: conscientiā belli Sacrovir diu dissimulatus, victoria per avaritiam foedata et uxor Sosia arguebantur, man machte ihm zum Vorwurf das lange Vernachlässigen der Empörung des S., obwohl er Mitwisser gewesen usw., Tac. – b) aus Fahrlässigkeit unbeachtet lassen, vernachlässigen, damnosam curationem, Veget. mul. 1. prol. 5: plerumque ab eis docendis... male dissimulatur, man vernachlässigt, verabsäumt es, sie zu usw., Augustin. de civ. dei 1, 9, 1. p. 14, 27 D.2
-
14 tenaciter
tenāciter, Adv. (tenax), I) festhaltend, fest, derb, premere, Ov.: vincire, Macr. – Compar., tenacius apprehendere, Val. Max., tenacius infigere, Macr. – Superl., quibus (vinculis) tenacissime tenebatur (bildl.). Augustin. conf. 9, 3, 5. – II) übtr., fest, zähe, beharrlich, miseros urgere, Ov. her. 3, 43. – Compar., psittacus dum in pullo est quae monstrata sunt et citius discit et retinet tenacius, Solin. 52, 44: quibus (cibis et somnis) domi forisque tenacius utebatur, Amm. 25, 4. § 4: tanto tenacius mediatori est inhaerendum, Augustin. de civ. dei 18, 18, 1. p. 278, 1 D.2 – Superl., omni isto apparatu tenacissime dissimulato, Apul. met. 5, 20.
-
15 нескрываемый
-
16 dissimulo
dis-simulo (dis-similo), āvī, ātum, āre, eig. »unähnlich machen«; dah. I) unkenntlich machen, verstecken, verbergen, canae capillos dissimulant plumae, Ov.: tauro dissimulante deum, Ov.: nec se dissimulat, und er nimmt keine andere Gestalt an, Ov.: Achilles veste virum longā dissimulatus erat, hatte den Mann (sich als Mann) unter dem langen Frauengewande versteckt, Ov. – II) »so tun od. reden, als ob etwas nicht sei, was ist«, A) = etwas vorsätzlich verhehlen, verbergen, verleugnen, verheimlichen, verschweigen, sich nicht merken lassen, alqd, Cic. u. Liv.: alqd silentio, Cic.: nomen suum, das Inkognito beobachten, Ov.: dissimulata deam, ihre Gottheit verbergend, Ov.: de coniuratione, Sall. – diss. m. folg. Acc. u. Infin., Plaut. Poen. prol. 112 u. most. 1071. Cic. I. Verr. 21: non (neque, numquam, haud) diss. mit folg. Acc. u. Infin., Cic. de dom. 121; Planc. 77. Quint. 10, 3, 14. Suet. Galb. 19, 1: m. folg. indir. Fragesatz, arma parent et quae rebus sit causa movendis, dissimulent, Verg.: quid ipse sim secutus, promam, nec umquam dissimulavi, Quint. – dissimulans, quis esset, inkognito, Capit. – mit folg. quasi, dissimulabo hos quasi non videam neque esse hic etiamdum sciam, Plaut. mil. 992. – m. folg. ut u. Konj., nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus, Cic. de off. 3, 61; vgl. Cic. ep.————10, 8, 4. – non diss. m. folg. quin u. Konj., me pervagatissimus ille versus dissimulare non sinit quin delecter, Cic. or. 147: dissimulari non posse ait, quin paria et dissimilia non sint etc., Gell. 6 (7), 3, 40. – absol. = sich nichts merken lassen, sich verstellen, den Schalk spielen, Caes. u.a.: desine dissimulare, Tibull.: non dissimulat, er macht kein Hehl aus der Sache, Cic.: dissimulandi causā, um seine Entwürfe damit zu verhüllen, Sall.: ex dissimulato, unvermerkt, zB. aiebat non esse occulte nec ex diss. blandiendum, Sen. nat. qu. 4. praef. § 5: ex male diss. agebat aemulum, nicht unvermerkt genug, Vell. 2, 109, 2. – B) übh. übergehen, nicht berücksichtigen, a) absichtlich übersehen, übergehen, ignorieren, unberücksichtigt lassen, vernachlässigen, consonantes, nicht aussprechen, Quint.: Acilia sine absolutione, sine supplicio dissimulata, Tac.: dissimulare consulatum alcis (jmds. Ernennung zum Konsul), Tac.: conscientiā belli Sacrovir diu dissimulatus, victoria per avaritiam foedata et uxor Sosia arguebantur, man machte ihm zum Vorwurf das lange Vernachlässigen der Empörung des S., obwohl er Mitwisser gewesen usw., Tac. – b) aus Fahrlässigkeit unbeachtet lassen, vernachlässigen, damnosam curationem, Veget. mul. 1. prol. 5: plerumque ab eis docendis... male dissimulatur, man vernachlässigt, verabsäumt es, sie zu usw., Augustin. de civ. dei 1, 9, 1. p.————14, 27 D.2Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dissimulo
-
17 tenaciter
tenāciter, Adv. (tenax), I) festhaltend, fest, derb, premere, Ov.: vincire, Macr. – Compar., tenacius apprehendere, Val. Max., tenacius infigere, Macr. – Superl., quibus (vinculis) tenacissime tenebatur (bildl.). Augustin. conf. 9, 3, 5. – II) übtr., fest, zähe, beharrlich, miseros urgere, Ov. her. 3, 43. – Compar., psittacus dum in pullo est quae monstrata sunt et citius discit et retinet tenacius, Solin. 52, 44: quibus (cibis et somnis) domi forisque tenacius utebatur, Amm. 25, 4. § 4: tanto tenacius mediatori est inhaerendum, Augustin. de civ. dei 18, 18, 1. p. 278, 1 D.2 – Superl., omni isto apparatu tenacissime dissimulato, Apul. met. 5, 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tenaciter
-
18 disguise
I [dɪs'gaɪz]nome travestimento m.in disguise — travestito; fig. sotto mentite spoglie
••II [dɪs'gaɪz]verbo transitivo travestire, camuffare [ person]; camuffare, contraffare [ voice]; mascherare, nascondere [blemish, emotion]* * *1. verb1) (to hide the identity of by altering the appearance etc: He disguised himself as a policeman; She disguised her voice with a foreign accent.) travestire, travestirsi, contraffare2) (to hide (eg one's intentions etc): He tried hard to disguise his feelings.) nascondere, mascherare2. noun1) (a disguised state: He was in disguise.) travestimento, mascheramento2) (a set of clothes, make-up etc which disguises: He was wearing a false beard as a disguise.) travestimento* * *disguise /dɪsˈgaɪz/n. [uc]1 travestimento: to wear a disguise, indossare un travestimento; a cunning disguise, un astuto travestimento2 finzione; inganno● in disguise, travestito; (fig.) camuffato; sotto mentite spoglie: He fled the country in disguise, è fuggito dal paese travestito; colonialism in disguise, colonialismo camuffato.(to) disguise /dɪsˈgaɪz/v. t.1 travestire; camuffare: She was disguised as a boy, era travestita da ragazzo; He disguised himself as a Roman emperor, si era travestito da imperatore romano; The soldiers were disguised in civilian clothes, i soldati erano travestiti da civili; to disguise oneself, travestirsi2 camuffare, dissimulare: to disguise one's intentions, camuffare le proprie intenzioni; to disguise a taste [a smell], camuffare un gusto [un odore]; to disguise one's disappointment [one's sorrow], dissimulare la propria delusione [il proprio dolore]; a thinly disguised attempt to topple the government, un tentativo mal dissimulato di rovesciare il governo* * *I [dɪs'gaɪz]nome travestimento m.in disguise — travestito; fig. sotto mentite spoglie
••II [dɪs'gaɪz]verbo transitivo travestire, camuffare [ person]; camuffare, contraffare [ voice]; mascherare, nascondere [blemish, emotion] -
19 undisguised
[ˌʌndɪs'gaɪzd]aggettivo [anger, curiosity] non mascherato, evidente* * *undisguised /ʌndɪsˈgaɪzd/a.1 non mascherato; non travestito2 (fig.) non dissimulato; malcelato: with undisguised enthusiasm [disgust], con entusiamo [disgusto] malcelato.* * *[ˌʌndɪs'gaɪzd]aggettivo [anger, curiosity] non mascherato, evidente -
20 unconcealed un·con·cealed adj
[ˌʌnkən'siːld]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dissimulato — dis·si·mu·là·to p.pass., agg. 1. p.pass. → dissimulare, dissimularsi 2. agg. CO nascosto, simulato: mal dissimulato stupore Sinonimi: celato, mascherato, simulato. Contrari: 2manifesto, palese … Dizionario italiano
dissimulato — pl.m. dissimulati sing.f. dissimulata pl.f. dissimulate … Dizionario dei sinonimi e contrari
dissimulato — part. pass. di dissimulare; anche agg. 1. mascherato, mimetizzato, velato, non manifestato, latente, represso, celato CONTR. manifestato, palesato, rivelato, svelato 2. finto, simulato CONTR. vero, reale … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
manifestato — ma·ni·fe·stà·to p.pass., agg. 1. p.pass., agg. → manifestare, manifestarsi Contrari: dissimulato, inespresso. 2. agg. CO espresso, dimostrato: idee, intenzioni manifestate Contrari: dissimulato, inespresso … Dizionario italiano
ANDREAS — I. ANDREAS Abbas monasterii cuiusdam Bambergensis, Hilstoricus. Voss. de Hist Lat. l. 3. c. 10. II. ANDREAS Argivus statuarius. Pausan. l. 6. III. ANDREAS Austriacus, Cardinalis gubernator Belgii. Obiit Romae, Spond. A. C. 1578. 1600. Grotius in… … Hofmann J. Lexicon universale
AURORA — Titanis, et Terrae filia, Luciferi et Ventorum mater, Hyperionis ac Thiae filiam facit Hesiodus, v. 371. θεογοῃίας, in his: Θεία δ᾿ Η᾿ἑλιόν τε μέγαν, λαμπράν τε Σελήνην, Η᾿ώ θ᾿, ἣ πάντεςςιν ἐπιχθονίοισι φάεινει, Γείναθ᾿ ὑποδμηθεῖσ᾿ Υ᾿περίονος εν… … Hofmann J. Lexicon universale
CAMMA — nobilis femina e Galatia oriunda, viri sui Sinati mortem a Sinorige illatam, aegerrime ferens, quum apud Galatas in more esset, ur qui ineunt sponsalia, vir scilicet et uxor de eodem poculo bibant, dissimulatô dolore, sponsalia cum eo inire… … Hofmann J. Lexicon universale
JACOBUS I — JACOBUS I. Scotiae Rex fil. Roberti III. vivo adhuc patre, in Galliam transiturus; ab Anglis captus, et post 18. An. eâ lege dimislus est, A. C. 1424. ut Iohannam filiam Com. Somerseti duceret, dotisque loco illis 100000. marcarum argenti… … Hofmann J. Lexicon universale
LIGA — I. LIGA apud Alb. Argentinensem in Chr. A. C. 1337. Marchio cum Mastino Veronensi ligam contraxit etc. confoederatio, foedus est, quo quis cum alio ligatur, vin citurque: Ligue Gallis; apud quos Ligae Sacrae famosum Praet. Sec. exsecunte, nomen… … Hofmann J. Lexicon universale
MAJORIANUS Julius Valerius — Constantinô et Rusô Consulibus, an. U. C. 1210. fit Magister militiae, victoriâ de Francis et Alemannis obtentâ, Exemptô non multo post Martianô Imperat. quum et Avitus in Italiâ decessisset, apud Ravennam invasit imperium. A. C. 457.… … Hofmann J. Lexicon universale
SIGE — urbs Troadis. Gentile Sigites Stephano, qui et Sigeum promuntor. hodie Capo Ianizari; in ora maris Aegaei, 140. mill. pass. a Chalcedone in Meridiem, uti 22. ab Abydo, et oppid. Troadis Aiacis sepulcrô nobilitatum esse scripsit: nunc in ruinis.… … Hofmann J. Lexicon universale