(delikatność)

См. также в других словарях:

• delikatność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. delikatnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. delikatny w zn. 1.: Delikatność urządzenia; w zn. 2.: Delikatność kształtów; w zn. 3.: Delikatność zapachu; w zn. 4.: Delikatność w obcowaniu z ludźmi.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• delikatność — ż V, DCMs. delikatnośćści, blm rzecz. od delikatny a) w zn. 1: Delikatność budowy, kształtów, rysów. b) w zn. 2: Wrodzona delikatność w postępowaniu. c) w zn. 3: Delikatność barw, zapachu, woni …   Słownik języka polskiego

• grubieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, grubiećeję, grubiećeje, grubiećbiał, grubiećbieli {{/stl 8}}– zgrubieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się grubym, grubszym, zwiększać swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… …   Słownik języka polskiego

• eteryczność — ż V, DCMs. eterycznośćści, blm «bycie eterycznym; subtelność, zwiewność, delikatność» Eteryczność kształtów, ruchów …   Słownik języka polskiego

• finezja — ż I, DCMs. finezjazji; lm D. finezjazji (finezjazyj) «subtelność, delikatność, wyrafinowanie» Finezja gry aktorskiej, muzycznej. Uśmiechać się z finezją. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• grubieć — ndk III, grubiećeję, grubiećejesz, grubiećej, grubiećbiał, grubiećbieli 1. «stawać się grubszym, zwiększać swoją objętość, rozrastać się; o człowieku: przybierać na wadze, tyć» Skorupa lodu grubieje. Chłopiec grubieje z dnia na dzień. 2. «stawać… …   Słownik języka polskiego

• imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …   Słownik języka polskiego

• kruchość — ż V, DCMs. kruchośćści, blm «właściwość rzeczy kruchych; łamliwość, delikatność» Kruchość żeliwa. Kruchość ciasta. przen. «nietrwałość, niepewność» Kruchość szczęścia …   Słownik języka polskiego

• pozorny — pozornyni «taki, który tylko z pozoru wydaje się jakimś, w pierwszej chwili sprawia jakieś wrażenie; udany, złudny, łudząco podobny» Pozorna delikatność, grzeczność. Pozorna różnica. Pozorny ruch. Pozorny spokój. Pozorne zadowolenie. ∆ fiz. Obraz …   Słownik języka polskiego

• słodycz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. blm «słodki smak» Słodycz cukru, miodu. Poczuć słodycz w ustach. przen. a) blm «dobroć, łagodność; delikatność, czułość» Słodycz charakteru. Obejście, spojrzenie pełne słodyczy. Patrzeć na kogoś, postępować z kimś… …   Słownik języka polskiego