(dławić)

См. также в других словарях:

• dławić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dławićwię, dławićwi, dławićwiony {{/stl 8}}– zadławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś oddechu (co może być przyczyną śmierci); dusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dławić kogoś, ściskając …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

• dławić się – udławić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić oddech, dusić się, umierać z braku powietrza spowodowanego obcym ciałem tkwiącym w gardle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dławić się ością. Udławić się pestką śliwki. Nie jedz tak szybko, bo się udławisz! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dławienie — n I 1. rzecz. od dławić Dławienie w gardle. 2. fiz. techn. «zjawisko zmniejszenia się ciśnienia płynu wskutek przepływu przez zmniejszony przekrój; wykorzystywane w reduktorach ciśnienia, zwężkach mierniczych itp.» dławienie się rzecz. od dławić… …   Słownik języka polskiego

• krztusić się — ndk VIa, krztuszę się, krztusisz się, krztuś się, krztusił się «kasłać uporczywie, dławić się, dusić się wskutek podrażnienia dróg oddechowych» Krztusić się dymem (od dymu). Krztusić się od kaszlu, ze śmiechu …   Słownik języka polskiego

• łza — ż IV, CMs. łzie; lm D. łez «kropla słonawej, przezroczystej, wodnistej cieczy wydzielanej przez gruczoły łzowe, utrzymującej w stanie wilgotnym rogówkę i spojówkę oka, spływająca z oka w czasie wzmożonego działania gruczołów łzowych, zwykle pod… …   Słownik języka polskiego

• krztusić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krztuszę się, krztusić sięsi się, krztuś się {{/stl 8}}– zakrztusić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} silnie, napadowo kasłać z powodu podrażnienia dróg oddechowych; dławić się, dusić się :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• udławić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dławić się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zadławić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dławić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdławić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dławić II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień