-
101 ingestion par
сущ.общ. попадание в (L'ingestion de glace par le moteur en cas de détachement de blocs de glace peut endommager le moteur.) -
102 versant
hillslope; slope* -
103 versant
косогор; откос; склон* -
104 versant
Abhang; Böschung; Hang; Leite* -
105 assaut
m. (lat. pop. °assaltus) атака, щурм; détachement d'assaut щурмов отряд. -
106 concupiscence
f. (lat. concupiscentia, de concupiscere "désirer ardemment") 1. похот, похотливост, сладострастие; 2. рел. силно желание да се придобиват земни блага. Ќ Ant. détachement, froideur. -
107 cupidité
f. (lat. cupiditas) алчност, користолюбие. Ќ Ant. désintéressement, détachement, générosité. -
108 enthousiasme
m. (gr. enthousiasmos "transport divin" de theos "dieu") 1. ентусиазъм, възторг, възторженост, възхищение; 2. вдъхновение, въодушевление; 3. ант. състояние на делириум на жрец. Ќ Ant. détachement, indifférence, froideur. -
109 passion
f. (lat. imp. passio "souffrance") 1. страст, силно чувство; жар; 2. силно влечение, увлечение, страст, слабост; avoir la passion de la musique имам влечение към музиката; 3. предмет на страстно влечение, увлечение; 4. пристрастие, предубеждение; 5. рел. страдание, мъчение; la passion de Jésus-Christ страданието на Исуса. Ќ Ant. calme, détachement, lucidité; raison. -
110 rattachement
m. (de rattacher) 1. привързаност; 2. привързване, присъединяване. Ќ Ant. détachement. -
111 reconnaissance
f. (de reconnaître) 1. узнаване, познаване, разпознаване; la reconnaissance d'un visage разпознаване на лице; signe de reconnaissance отличителен знак (според който може да се разпознае някой); reconnaissance vocale разпознаване на глас (от компютърна програма); 2. ост., лит. признаване; reconnaissance d'une faute признаване на грешка; reconnaissance des qualités de qqn. признаване на качествата на някого; 3. признателност, благодарност; il mérite notre reconnaissance той заслужава нашата признателност; 4. оглеждане, разузнаване; en reconnaissance на разузнаване; 5. détachement en reconnaissance воен. разузнавателен отряд; 6. намиране, търсене, изследване; 7. reconnaissance de mont-de-piété разписка, квитанция (за заложен предмет); 8. юр. узаконяване, признаване; reconnaissance d'un Etat признаване на държава; reconnaissance d'un enfant припознаване, узаконяване на незаконородено дете. Ќ Ant. oubli; désaveu; ingratitude. -
112 accrocher
vt.1. (suspendre) ве́шать/пове́сить;en entrant on accroche ses vêtements au porte-manteau — при вхо́де ве́шают оде́жду на ве́шалкуaccrocher un tableau au mur — ве́шать карти́ну на сте́ну;
accrocher deux wagons ensemble — сцепи́ть два ваго́наaccrocher un wagon au train — прицепи́ть ваго́н к по́езду;
3. (faire un accroc) зацепля́ться/зацепи́ться (чем-л. о́бо что-л.), рвать ◄рву, -ёт, рвала́►/по=, разо= (что-л. о́бо что-л.) (en déchirant);elle a accroché sa jupe (son bas) à un clou — она́ ∫ зацепи́лась ю́бкой (чулко́м) за гвоздь <порва́ла ю́бку (чуло́к) о гвоздь)
4. (heurter) задева́ть ◄-ва́ю►/заде́ть ◄-'ну►, зацепля́ть;il a accroché son aile à un camion arrêté — он заде́л <зацепи́л> крыло́м [автомаши́ны] стоя́щий грузови́к; il a accroché le vase avec sa manche — он заде́л <зацепи́л> ва́зу рукаво́м 5. milit. атакова́ть ipf. et pf.; — завя́зывать/завяза́ть ◄-жу, -'ет► бой (с +) ( attaquer); — заде́рживать/ задержа́ть ◄-жу, accrocher'— ит►; остана́вливать/ останови́ть ◄-'вит► (arrêter); le régiment a été accroché par un détachement ennemi — полк был атако́ван <заде́ржан> отря́дом проти́вникаaccrocher une voiture — заде́ть маши́ну, ↑столкну́ться с маши́ной;
6. (l'attention) привлека́ть/ привле́чь* <обраща́ть/обрати́ть ◄-щу► на себя́> внима́ние кого́-л. ;accrocher l'œil — привле́чь взгляд; accrocher l'attention ↑— завладева́ть/завладе́ть внима́нием, привле́чь <обрати́ть на себя́> внима́ниеun gros. titre du journal accrochait les passants — кру́пный за́головок в газе́те привлека́л [внима́ние] прохо́жих;
7. fam. (saisir) схва́тывать/схвати́ть ◄-'тит►; понима́ть/поня́ть* neutre;l'orateur parlait si bas que j'ai eu du mal à accrocher quelques phrases au vol — выступа́вший говори́л так ти́хо, что я с трудо́м по́нял лишь неско́лько фраз
il a accroché une bonne affaire — он заполучи́л вы́годное де́льцеaccrocher une place — завладе́ть ме́стом;
9. fam. (arrêter) перехва́тывать/перехвати́ть [на ходу́];en allant à la poste je me suis fait accrocher par qn. — когда́ я шёл на по́чту, ∫ меня́ останови́л <ко мне прицепи́лся, привяза́лся, приста́л> како́й-то челове́к
■ vi.1. привлека́ть внима́ние, броса́ться/бро́ситься в глаза́;un titre qui accroche — бро́ский за́головок
2.:ça n'a pas accroché — де́ло не сла́дилось; они́ не договори́лись
■ vpr.- s'accrocher -
113 avancé
-e1. (placé en avant) передово́й, вы́двинутый вперёд;un détachement \avancé — передово́й отря́дun poste \avancé — передово́й <вы́двинутый вперёд> пост;
2. (progressiste) передово́й, прогресси́вный;un homme \avancé — прогресси́вный <передово́й> челове́кdes opinions \avancées — передовы́е взгля́ды;
3. (évolué) ра́звитой*;plus \avancé qu'un autre — бо́лее ра́звитый по сравне́нию с други́мil est peu \avancé pour son âge — он ма́ло ра́звит для своего́ во́зраста;
4. (en avance) продви́нувшийся;║ te voilà bien \avancé! iron. — ну что, доби́лся своего́?, тебе́-то от э́того не ле́гче!il est déjà \avancé dans ses études — он уже́ продви́нулся в свои́х заня́тиях
5. (proche de sa fin.) по́здний, бли́зкий* к оконча́нию;la nuit est déjà \avancée — уже́ по́здняя <глубо́кая> ночь; l'automne est déjà bien \avancé — уже́ по́здняя о́сеньmon travail est très \avancé — моя́ рабо́та ∫ далеко́ продви́нулась <бли́зится к концу́>;
║ (âge):il est d'un âge très \avancé — он весьма́ прекло́нного во́зраста
6. (qui commence à se gâter) по́ртящийся;de la viande \avancée — лежа́лое <по́ртящееся> мя́соun fruit \avancé — перезре́лый <переспе́лый, ↓. по́ртящийся, ↓подгни́вший> плод;
7. (prêté) да́нный в долг;les sommes \avancées — де́ньги, да́нные в долг, одо́лженные де́ньги
-
114 brigade
f1. брига́да; отря́д (petit détachement);un général de brigade — брига́дный генера́л; команди́р брига́ды; brigades internationales — интернациона́льные брига́дыune brigade d'artillerie — артиллери́йская брига́да;
2. (police) отря́д поли́ции [специа́льного назначе́ния];la brigade mondaine — отря́д поли́ции по борьбе́ с нарко́тиками
3. (équipe d'ouvriers) кома́нда, брига́да, арте́ль f -
115 cantonner
%=1 vt. расквартиро́вывать/расквартирова́ть milit. seult.; размеща́ть/размести́ть;les troupes furent cantonnées dans les maisons abandonnées — войска́ бы́ли расквартиро́ваны в бро́шенных [жи́телями] дома́х
■ vi. расквартиро́вываться; размеща́ться;le détachement a cantonné dans une école — подразделе́ние расквартирова́лось в шкале́
CANTONN|ER %=2 (limiter) vt. ограни́чивать/ограни́чить; лимити́ровать ipf. et pf.;on l'a cantonné dans ses attributions ∑ — сфе́ра его́ де́ятельности <обя́занностей> была́ ограни́ченаle gouvernement a cantonné la rébellion dans le sud du pays ∑ — прави́тельству удало́сь ограни́чить восста́ние преде́лами ю́га стра́ны;
■ vpr.- se cantonnier -
116 cerner
vt.1. (encercler) окружа́ть/ окружи́ть; обступа́ть/обступи́ть ◄-'пит►;la lune était cernée d'un halo ∑ — вокру́г луны́ бы́ло сия́ниеdes montagnes cernent la ville ∑ — го́род окружён гора́ми, го́род обступа́ют го́ры;
║ milit. окружа́ть, оцепля́ть/оцепи́ть; брать/взять в кольцо́;le groupe s'était fait (laissé) cerner — гру́ппа попа́ла в окруже́ние; les policiers ont cerné le pâté de maisons — полице́йские оцепи́ли кварта́лnos troupes ont cerne un détachement ennemi — на́ши войска́ окружи́ли вра́жеский отря́д;
║ fig.:les soucis le cernent de toutes parts — забо́ты обступи́ли его́ со всех сторо́н
2. (entourer le contour) обводи́ть ◄-'дит►/обвести́*; оче́рчивать/очерти́ть ◄-'тит►;cerner une figure d'un trait blanc — обвести́ бе́лым ко́нтуры фигу́ры
3. (préciser) уточня́ть/уточни́ть; определя́ть/определи́ть;nous allons nous efforcer de cerner la question — мы постара́емся уточни́ть вопро́сles discussions préliminaires ont permis de cerner la difficulté — предвари́тельные обсужде́ния позво́лили определи́ть <вы́явить> [, в чём состои́т] тру́дность;
-
117 commandement
m1. (autorité militaire) кома́ндование;qui a le commandement de cette unité? — кто ∫ команди́р э́той ча́сти <кома́ндует э́той ча́стью>?; le commandement allié — сою́зное кома́ндование; prendre le commandement — принима́ть/приня́ть <брать/взять на себя́> кома́ндование; poste de commandement — кома́ндный пункт (КП)le haut commandement — вы́сшее <гла́вное> кома́ндование;
2. (ordre):vous tirerez à mon commandement [— вы] бу́дете стреля́ть по мое́й кома́нде; le détachement sous le commandement du lieutenant — отря́д под кома́ндованием лейтена́нта; avoir un ton de commandement — го́ворить ipf. нача́льственным <повели́тельным, приказны́м> то́номà mon commandement ! — слу́шай мою́ кома́нду!;
3. relig. за́поведь f;les dix commandements — де́сять за́поведей
4. dr. пове́стка ◄о►; платёжный прика́з -
118 disjonction
f1. (séparation) разделе́ние, разъедине́ние, разобще́ние (+ G); отделе́ние (от + G) (détachement); 2. fig. выделе́ние (+ G) для отде́льного рассмотре́ния;disjonction des articles d'un projet de loi — выделе́ние стате́й законопрое́кта [для их отде́льного рассмотре́ния]
-
119 peloton
m1. клубо́чек, мото́чек;un peloton de laine — клубо́чек ше́рсти
2. sport гру́ппа;le gros. du peloton — основна́я гру́ппа <ма́сса> го́нщиковle peloton de tête — лиди́рующая <веду́щая, головна́я> гру́ппа го́нщиков;
3. milit. взвод; гру́ппа, отря́д (détachement);suivre (faire) le peloton — проходи́ть/пройти́ подгото́вку на зва́ние сержа́нта; le feu de peloton — залп; le peloton d'exécution — взвод, вы́деленный для расстре́ла ║ un peloton d'agents — наря́д полице́йских <мили́ции RS>le peloton d'instruction — уче́бное подразделе́ние;
-
120 précurseur
adj. предвеща́ющий;║ un détachement précurseur — вы́сланный вперёд отря́дun signe précurseur de... — предве́стник, предзнаменова́ние (+ G)
■ m предве́стник poét., предше́ственник; предте́ча littér. et relig.
См. также в других словарях:
détachement — [ detaʃmɑ̃ ] n. m. • destachement 1613 ; de 1. détacher 1 ♦ Action de se détacher, état d une personne qui s est détachée. Vx ou littér. « Le détachement des plaisirs » (Bossuet). ⇒ abandon, renoncement. Le détachement de soi, du monde (relig.).… … Encyclopédie Universelle
Detachement — Détachement (spiritualité) La fleur de lotus symbolise le détachement dans beaucoup de traditions spirituelles a cause de la façon dont elle se surlève sur les eaux boueuses produisant une fleur de grande beauté et pureté. Le détachement est une… … Wikipédia en Français
détachement — DÉTACHEMENT. s. mas. État de celui qui est détaché d une passion, d une opinion, d un sentiment, de tout ce qui peut trop attacher l esprit et le coeur. Être dans un entier détachement de toute espèce d intérêt. Être dans un parf ait détachement… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Detachement — (v. fr., spr. Detasch mang), 1) ein zu irgend einem Zweck von einer größeren selbständigen Abtheilung abgeschickter Haufen Soldaten; bald aus einer u. derselben Gattung, bald aus mehreren Truppengattungen bestehend, auch wohl mit Geschütz… … Pierer's Universal-Lexikon
Detachement — (franz., spr. tasch māng), eine zur Erfüllung eines selbständigen Auftrags (Flankensicherung, Erkundung, Beobachtung) von der Hauptabteilung abgesonderte Truppenabteilung (meist aus Abteilungen verschiedener Waffengattungen zusammengesetzt),… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Detachement — (frz., spr. tasch máng), eine abgezweigte Abteilung gemischter Truppen (kleiner als eine Division) zur Lösung einer selbständigen Aufgabe; Detachementsbefehl, der vom Detachementsführer erlassene Befehl. Detachieren, von einem Ganzen einzelne… … Kleines Konversations-Lexikon
Detachement — (frz. Detaschmang), heißt eine vom Hauptcorps abgesonderte und zur Ausführung irgend eines Unternehmens abgeschickte Truppenabtheilung. – Detaschiren, eine solche Truppenabtheilung absondern und entsenden. – Detaschirte Werke, die Außenwerke… … Herders Conversations-Lexikon
détachement — (dé ta che man) s. m. 1° État de celui qui est détaché, délivré d un sentiment, d une opinion, d une passion. Il est dans un grand détachement de ses intérêts personnels. 2° Terme mystique. État de l âme qui, séparée de tout attachement au… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Détachement — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le détachement est une notion philosophique et religieuse. Le détachement est une notion juridique qui désigne la situation d un salarié que son employeur … Wikipédia en Français
DÉTACHEMENT — s. m. État de celui qui est dégagé, délivré d une passion, d un sentiment, de tout ce qui peut captiver trop l esprit ou le coeur. Être dans un entier détachement de toute espèce d intérêt. Être dans un parfait détachement des choses du monde.… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
DÉTACHEMENT — n. m. Action de se détacher ou état de celui qui s’est détaché d’une passion, d’un sentiment, de tout ce qui peut captiver trop l’esprit ou le coeur. être dans un entier détachement de toute espèce d’intérêt. être dans un parfait détachement des… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)