(czasowniki)

См. также в других словарях:

• za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• posiłkowy — posiłkowywi «służący jako pomoc, wspomagający coś; pomocniczy, dodatkowy» Oddziały posiłkowe. Flota posiłkowa. ∆ jęz. Czasowniki (słowa) posiłkowe «czasowniki nie pełniące samodzielnej funkcji w zdaniu» a) «czasownik być pełniący funkcję łącznika …   Słownik języka polskiego

• tranzytywny — ∆ jęz. Czasowniki tranzytywne «czasowniki rządzące bezpośrednio dopełnieniem, bez pośrednictwa przyimków, mogące występować w stronie biernej, np. uderzyć, widzieć; czasowniki przechodnie» ‹łc.› …   Słownik języka polskiego

• z- — {{/stl 13}}{{stl 8}}(w wyrazach, których tematy zaczynają się na samogłoskę, spółgłoskę dźwięczną oraz s, sz, h) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasownik oznaczający osiągnięcie celu, skutku …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• momentalny — «szybki, błyskawiczny; natychmiastowy» Momentalna odpowiedź. Momentalny odruch, skutek. ∆ jęz. Czasowniki momentalne «czasowniki dokonane oznaczające czynność chwilową, dokonującą się w jednym momencie, np. kichnąć, mrugnąć, stuknąć, trzasnąć» …   Słownik języka polskiego

• na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… …   Słownik języka polskiego

• od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

• po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

• przechodni — 1. «taki, przez który się przechodzi» Pokój przechodni. 2. «o nagrodzie: przechodzący w ręce kolejnego zwycięzcy» Puchar, sztandar przechodni. * jęz. Czasowniki przechodnie «czasowniki mogące występować w stronie czynnej i w stronie biernej, np.… …   Słownik języka polskiego

• stanowy — stanowyowi przym. od stan (zwykle w zn. 1, 5, 6) a) w zn. 1: ∆ jęz. Czasowniki stanowe «czasowniki oznaczające stany, nie czynności» b) w zn. 5: Gubernator stanowy. Władza stanowa. Wybory stanowe. c) w zn. 6: Społeczeństwo stanowe …   Słownik języka polskiego

• u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… …   Słownik języka polskiego