-
1 credibile
credibile agg.m./f. ( degno di fiducia) crédible: notizia credibile nouvelle crédible; testimone credibile témoin crédible. -
2 credibile
credibilecredibile [kre'di:bile]aggettivoglaubhaft, glaubwürdigDizionario italiano-tedesco > credibile
3 credibile
credìbile agg вероятный; заслуживающий доверия4 credibile
5 credibile
credible* * *credibile agg.1 ( di cosa) credible; believable: è poco credibile che..., it is hardly credible that...; raccontò una scusa poco credibile, he gave an unlikely excuse2 ( di persona) trustworthy, credible; to be believed (pred.): non è una persona credibile, he is not trustworthy; (dir.) testimone credibile, reliable witness.* * *[kre'dibile]1) (plausibile) [ scusa] credible, believable, plausible2) [ persona] credible, trustworthy, truthful* * *credibile/kre'dibile/2 [ persona] credible, trustworthy, truthful.6 credibile
agg.надёжный, заслуживающий доверия; (verosimile) правдоподобныйè una persona credibile? — он заслуживает доверия? (ему можно доверять?; он надёжный человек?)
7 credibile
8 credibile
прил.общ. вероятный, заслуживающий доверия9 credibile
agg. i besueshëm.Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > credibile
10 credibile
• verodostojan; verovatan; za verovanje11 credibile
agg [kre'dibile]credible, believable12 credibile agg
[kre'dibile]credible, believable13 mi sembra credibile
14 za verovanje
• credibile15 besueshëm
credibile, attendibileDizionario albanese-italiano e italiano-albanese > besueshëm
16 verodostojan
• credibile; credibilly; probable; reliable; trustworthy; valid; veracious17 credibilis
, credibile (m = f,n)вероятный, правдоподобный18 credibilis
crēdibilis, e, Adi. m. Compar. (credo), glaublich, glaubhaft (Ggstz. incredibilis), vix credibili celeritate, Plin.: vix credibili modo, Plin.: cr. ratio (Grund), Quint.: sit tibi cr. sermo consuetaque verba, Ov. – alqd credibile facere, zB. quae credibilem faciunt expositionem, Quint.: ita quod exponebat ratione fecit credibile, Quint.: maxime animo tyranni credibile indicium Thraso nominatus fecit, Liv.: omnia enim credibilia in Alcibiade vigor ingenii et morum luxuria faciebat, Iustin. – nihil his credibilius fingi potest, Quint. – alqd pro credibili sumere, als glaublich annehmen, Cic. – credibile aliquid habere, etwas Glaubwürdiges haben, Cic. – est alqd credibile, zB. quid ea commemorem, quae nisi iis qui videre nemini credibilia sunt, Sall.: narrationes credibiles sint, Cic.: credibilis erit narratio ante omnia, si etc., Quint.: an credibile sit veneficium in noverca, Quint.: neque idem credibile est in dite et paupere, Quint. – credibile est (fit, videtur) m. folg. Acc. u. Infin., credibile erat neminem hoc ausum sine auctore, Plin. ep.: ita fit credibile deorum et hominum causā factum esse mundum, Cic.: credibile videbatur voluisse exire de vita, cum defendi non posset, Plin. ep.: eo sit credibilius illa ab oratore non ficta, Quint. – credibile est m. folg. ut u. Konj., hocine est credibile aut memorabile, tanta vecordia innata cuiquam ut siet, ut malis gaudeant, Ter. Andr. 625: non esse credibile, ut quem tantopere amaret ab eo invicem non diligeretur, Val. Max. 4, 1. ext. 2. – credibile est m. folg. indir. Fragesatz, non est credibile quid interesse mihi sit visum inter eum, qui tum erat et qui anno ante fuerat, Cic. de or. 2, 89. – vix credibile est, zB. magnum narras, vix credibile, Hor.: quod credibile vix esset (parenthetisch), Cic.: u. m. folg. 2. Supin., zB. vix credibile dictu (parenthetisch), Curt.: vix credibile memoratu est, quantum superbiae socordiaeque Vitellio adoleverit, Tac. hist. 2, 73. – neutr. subst., credibili fortior illa fuit, als man glauben sollte, Ov.: u. so multa credibili tulimus maiora, Ov.: in Prosa im Plur., credibilium genera sunt tria, Quint.: veris credibilia praeferre, Quint.: utri magis credibilia dixerint, Quint.
19 credibilis
crēdibilis, e, Adi. m. Compar. (credo), glaublich, glaubhaft (Ggstz. incredibilis), vix credibili celeritate, Plin.: vix credibili modo, Plin.: cr. ratio (Grund), Quint.: sit tibi cr. sermo consuetaque verba, Ov. – alqd credibile facere, zB. quae credibilem faciunt expositionem, Quint.: ita quod exponebat ratione fecit credibile, Quint.: maxime animo tyranni credibile indicium Thraso nominatus fecit, Liv.: omnia enim credibilia in Alcibiade vigor ingenii et morum luxuria faciebat, Iustin. – nihil his credibilius fingi potest, Quint. – alqd pro credibili sumere, als glaublich annehmen, Cic. – credibile aliquid habere, etwas Glaubwürdiges haben, Cic. – est alqd credibile, zB. quid ea commemorem, quae nisi iis qui videre nemini credibilia sunt, Sall.: narrationes credibiles sint, Cic.: credibilis erit narratio ante omnia, si etc., Quint.: an credibile sit veneficium in noverca, Quint.: neque idem credibile est in dite et paupere, Quint. – credibile est (fit, videtur) m. folg. Acc. u. Infin., credibile erat neminem hoc ausum sine auctore, Plin. ep.: ita fit credibile deorum et hominum causā factum esse mundum, Cic.: credibile videbatur voluisse exire de vita, cum defendi non posset, Plin. ep.: eo sit credibilius illa ab oratore non ficta, Quint. – credibile est m. folg. ut u. Konj., hocine est credibile aut memorabile, tanta vecordia innata cuiquam ut siet, ut malis gaudeant,————Ter. Andr. 625: non esse credibile, ut quem tantopere amaret ab eo invicem non diligeretur, Val. Max. 4, 1. ext. 2. – credibile est m. folg. indir. Fragesatz, non est credibile quid interesse mihi sit visum inter eum, qui tum erat et qui anno ante fuerat, Cic. de or. 2, 89. – vix credibile est, zB. magnum narras, vix credibile, Hor.: quod credibile vix esset (parenthetisch), Cic.: u. m. folg. 2. Supin., zB. vix credibile dictu (parenthetisch), Curt.: vix credibile memoratu est, quantum superbiae socordiaeque Vitellio adoleverit, Tac. hist. 2, 73. – neutr. subst., credibili fortior illa fuit, als man glauben sollte, Ov.: u. so multa credibili tulimus maiora, Ov.: in Prosa im Plur., credibilium genera sunt tria, Quint.: veris credibilia praeferre, Quint.: utri magis credibilia dixerint, Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > credibilis
20 credibilis
crēdĭbĭlis, e croyable, vraisemblable, qu’on peut croire. - Cic. Verr. 5, 158 ; Or. 124. - credibile est, avec prop. inf.: il est croyable que. --- Cic. Nat. 2, 133 ; Quint. 2, 3, 5. - credibile est ut + sbj.: il est croyable que. --- Ter. Andr. 265. - avec int. indir. credibile non est quantum... Cic. Att. 2, 23, 4: il n'est pas croyable combien... --- cf. de Or. 2, 89 ; Att. 4, 5, 1. - [neutre subst.] credibili fortior, Ov. F. 3, 618: plus courageuse qu'on ne saurait croire. - aliquid credibile facere: rendre qqch croyable. --- Quint. 4, 2, 47; 4, 2, 110; 9, 1, 19; Just. 5, 5, 7. - vix credibile dictu, plures captivi quam qui caperent erant, Curt. 5, 13, 22: chose à peine croyable ! il y avait plus de prisonniers que d'hommes pour les prendre. - credibilior, Quint. 4, 2, 124.* * *crēdĭbĭlis, e croyable, vraisemblable, qu’on peut croire. - Cic. Verr. 5, 158 ; Or. 124. - credibile est, avec prop. inf.: il est croyable que. --- Cic. Nat. 2, 133 ; Quint. 2, 3, 5. - credibile est ut + sbj.: il est croyable que. --- Ter. Andr. 265. - avec int. indir. credibile non est quantum... Cic. Att. 2, 23, 4: il n'est pas croyable combien... --- cf. de Or. 2, 89 ; Att. 4, 5, 1. - [neutre subst.] credibili fortior, Ov. F. 3, 618: plus courageuse qu'on ne saurait croire. - aliquid credibile facere: rendre qqch croyable. --- Quint. 4, 2, 47; 4, 2, 110; 9, 1, 19; Just. 5, 5, 7. - vix credibile dictu, plures captivi quam qui caperent erant, Curt. 5, 13, 22: chose à peine croyable ! il y avait plus de prisonniers que d'hommes pour les prendre. - credibilior, Quint. 4, 2, 124.* * *Credibilis, et hoc credibile, pen. corr. Cic. Croyable.\Credibile est. Ouid. Il est croyable.\Fortior credibili. Ouid. Plus fort qu'on ne croiroit, ou qu'on n'eust creu.СтраницыСм. также в других словарях:
credibile — /kre dibile/ agg. [dal lat. credibĭlis ]. [che può essere creduto] ▶◀ attendibile, plausibile, possibile, probabile, verosimile. ‖ ammissibile. ◀▶ impossibile, improbabile, inattendibile, incredibile, inverosimile. ↑ assurdo … Enciclopedia Italiana
credibile — cre·dì·bi·le agg. CO che può essere creduto; attendibile: una notizia poco credibile, parole credibili | estens., degno di fiducia: è un uomo credibile, il testimone non era credibile | estens., realizzabile: è un progetto credibile Sinonimi:… … Dizionario italiano
credibile — {{hw}}{{credibile}}{{/hw}}agg. 1 Che si può credere; SIN. Attendibile; CONTR. Incredibile. 2 (est.) Che è degno di fiducia: una persona poco –c … Enciclopedia di italiano
credibile — pl.m. e f. credibili … Dizionario dei sinonimi e contrari
credibile — agg. attendibile, verosimile, plausibile, possibile, ammissibile, dimostrabile, probabile, accreditabile, immaginabile, verosimigliante CONTR. incredibile, inattendibile, inaffidabile, assurdo, inverosimile, indimostrabile, impossibile … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
cum in testamento ambigue aut etiam perperam scriptum est benigne interpretari et secundum id quod credibile est cogitatum credendum est — /kam in testamentow aembigyuwiy 6t esh(iy)am parparam skriptam est banigniy intarprateray et sakandam id kwod kradibaliy est kojateytam kradendam est/ Where an ambiguous, or even an erroneous, expression occurs in a will, it should be construed… … Black's law dictionary
cum in testamento ambigue aut etiam perperam scriptum est benigne interpretari et secundum id quod credibile est cogitatum credendum est — /kam in testamentow aembigyuwiy 6t esh(iy)am parparam skriptam est banigniy intarprateray et sakandam id kwod kradibaliy est kojateytam kradendam est/ Where an ambiguous, or even an erroneous, expression occurs in a will, it should be construed… … Black's law dictionary
Quum in testamento ambigue aut etiam perperam scriptum est, benigne interpretari et secundum id quod credibile est cogitatum credendum est — Where an ambiguous or even an erroneous expression occurs in a will, it should be construed liberally, and in accordance with the testator s probable meaning. See Broom s Legal Maxims 568 … Ballentine's law dictionary
incredibile — in·cre·dì·bi·le agg. FO 1. non credibile, che non si può credere: affermazioni, prove incredibili, un racconto incredibile | estens., inverosimile, assurdo: una storia incredibile; anche s.m., una vicenda che ha dell incredibile | con valore… … Dizionario italiano
inverosimile — in·ve·ro·sì·mi·le agg., s.m. CO 1. agg., che non pare vero o credibile, non verosimile: una storia, un racconto inverosimile, un film con un finale inverosimile | enorme, straordinario: una folla inverosimile Sinonimi: allucinante, impossibile,… … Dizionario italiano
БОНАВЕНТУРА — [лат. Bonaventura; наст. имя Иоанн Фиданца] (1217 (или 1221), Баньорея (совр. Баньореджо), Тоскана 15.07.1274, Лион), еп. Альбанский, св. католич. Церкви (пам. 15 июля), средневек. зап. богослов, кардинал. Жизнь Б. был сыном Иоанна Фиданца и… … Православная энциклопедия
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Сербский
- Французский