Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(busto)

  • 1 busto

    'busto
    m
    1) ART Büste f
    2) ANAT Oberkörper m
    sustantivo masculino
    1. [del cuerpo] Oberkörper der
    2. [de mujer, escultura] Büste die
    busto
    busto ['busto]
    num1num (escultura) Büste femenino
    num2num (cuadro) Porträt neutro
    num3num anatomía Oberkörper masculino

    Diccionario Español-Alemán > busto

  • 2 busto

    busto
    busto ['busto]
      sostantivo Maskulin
     1  anatomia Oberkörper Maskulin
     2 (nell'arte) Büste Feminin; (nella pittura) Brustbild neutro
     3  medicina Stützkorsett neutro
     4 (da donna) Korsett neutro, Mieder neutro

    Dizionario italiano-tedesco > busto

  • 3 busto

    busto, āre (bustum), verbrennen, Gloss. V, 27, 6.

    lateinisch-deutsches > busto

  • 4 busto

    busto, āre (bustum), verbrennen, Gloss. V, 27, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > busto

  • 5 mezzobusto, mezzo busto

    mezzobusto, mezzo busto
    mezzobusto, mezzo busto [meddzo'busto] < mezzibusti>
      sostantivo Maskulin
     1 (parte del corpo) Büste Feminin; fotografia a mezzobusto Brustbild neutro
     2 (ironico: annunciatore televisivo) Fernsehansager(in) Maskulin(Feminin), Nachrichtensprecher(in) Maskulin(Feminin)

    Dizionario italiano-tedesco > mezzobusto, mezzo busto

  • 6 bustum

    bustum, ī, n. (von *buro, altlat. = uro) = τύμβος (Gloss.), die Leichenbrandstätte, I) im engern Sinne, die Stätte, wo der Leichnam verbrannt worden ist, das Brandlager, Lucr. 3, 904. Stat. silv. 5, 1, 226. – dah. a) meton., der verbrannte Leichnam, Stat. Theb. 12, 248. – übtr., von einer zerstörten Stadt, eine leere Brandstätte, Plin. 5, 73: von der Brandstätte des Altars, duobus digitulis tura in bustum arae iacere, Hier. ep. 14, 5. – II) im weitern Sinne, der über die Leichenasche aufgeworfene Grabhügel, die Grabstätte, das Grabmal, das Grab, excelso coacervatum aggere bustum, Catull.: ingens ex terreno aggere, Verg.: poena est, si quis bustum (nam id puto appellari τύμβον) aut monumentum violarit, Cic.: qui (Sardanapalus) incidi iussit in busto: Haec habeo, quae edi etc., Cic.: bustum in foro facere, Cic.: mactari in busto alcis, Cic.: busto alcis insultare, Hor.: Plur., bustis exisse feruntur, Ov. – poet., vom Magen eines menschenfressenden Tieres, viva videns vivo sepeliri viscera busto, sah den lebendigen Leib im lebendigen Grabe verschließen, Lucr. 5, 991: und vom Schlachtfelde, quoties civilia busta Philippos canerem, Prop. 2, 1, 27. – Ad Busta Gallica, eine Gegend in Rom, wo Kamillus die gefallenen Gallier hatte verbrennen u. beerdigen lassen, Varr. LL. 5, 157; vgl. Liv. 5, 48, 3; 22, 14, 11. – übtr., ein Grab = die Stätte, wo-, od. die Person, durch die etw. vernichtet wird, cui templum illud (Castoris) fuit arx civium perditorum, castellum forensis latrocinii, bustum legum omnium ac religionum, Cic.: tu, bustum rei publicae, Cic.: b. nati, v. Tereus, der seinen Sohn gegessen hatte, Ov.

    lateinisch-deutsches > bustum

  • 7 bustum

    bustum, ī, n. (von *buro, altlat. = uro) = τύμβος (Gloss.), die Leichenbrandstätte, I) im engern Sinne, die Stätte, wo der Leichnam verbrannt worden ist, das Brandlager, Lucr. 3, 904. Stat. silv. 5, 1, 226. – dah. a) meton., der verbrannte Leichnam, Stat. Theb. 12, 248. – übtr., von einer zerstörten Stadt, eine leere Brandstätte, Plin. 5, 73: von der Brandstätte des Altars, duobus digitulis tura in bustum arae iacere, Hier. ep. 14, 5. – II) im weitern Sinne, der über die Leichenasche aufgeworfene Grabhügel, die Grabstätte, das Grabmal, das Grab, excelso coacervatum aggere bustum, Catull.: ingens ex terreno aggere, Verg.: poena est, si quis bustum (nam id puto appellari τύμβον) aut monumentum violarit, Cic.: qui (Sardanapalus) incidi iussit in busto: Haec habeo, quae edi etc., Cic.: bustum in foro facere, Cic.: mactari in busto alcis, Cic.: busto alcis insultare, Hor.: Plur., bustis exisse feruntur, Ov. – poet., vom Magen eines menschenfressenden Tieres, viva videns vivo sepeliri viscera busto, sah den lebendigen Leib im lebendigen Grabe verschließen, Lucr. 5, 991: und vom Schlachtfelde, quoties civilia busta Philippos canerem, Prop. 2, 1, 27. – Ad Busta Gallica, eine Gegend in Rom, wo Kamillus die gefallenen Gallier hatte verbrennen u. beerdigen lassen, Varr. LL. 5, 157; vgl. Liv. 5, 48, 3; 22, 14, 11. –
    ————
    übtr., ein Grab = die Stätte, wo-, od. die Person, durch die etw. vernichtet wird, cui templum illud (Castoris) fuit arx civium perditorum, castellum forensis latrocinii, bustum legum omnium ac religionum, Cic.: tu, bustum rei publicae, Cic.: b. nati, v. Tereus, der seinen Sohn gegessen hatte, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bustum

  • 8 arbusto

    ar'busto
    m
    Strauch m, Busch m
    sustantivo masculino
    arbusto
    arbusto [ar'busto]
    Strauch masculino

    Diccionario Español-Alemán > arbusto

  • 9 robusto

    rrɔ'busto
    adj
    1) deftig, robust
    2) ( estable) stabil
    3) ( persona) stämmig, handfest
    ( femenino robusta) adjetivo
    1. [persona] kräftig
    2. [cosa] stark
    robusto
    robusto , -a [rro'busto, -a]
    robust

    Diccionario Español-Alemán > robusto

  • 10 insulto

    īnsulto, āvī, ātum, āre (Intens. v. insilio), I) eig., an-, in-, auf etwas springen, fores, an die Tür, Ter.: floribus, auf den Blumen herum, Verg.: busto, Hor.: fluctibus, in die Wellen, Ov.: aquis, ins Wasser, Tac.: nemora, im wilden Taumel durchtanzen, Verg. – II) übtr., an jmd. seinen Mutwillen auslassen, jmdm. übel mitspielen, jmd. verspotten, verhöhnen, alci, Cic. u.a.: alqm, Sall. fr.: principis cubiculum, seinen Spott treiben mit usw., Tac.: patientiam alcis, Tac.: in horum miserias, Cornif. rhet.: in rem publicam, Cic.: omnium capitibus, allen auf den Köpfen herumtanzen, d.i. nach Belieben mitspielen, Suet.: abs., tribunus insultans, Tac. – III) vor Freude aufspringen, frohlocken, victor insultans, Verg.: cernis, ut insultent Rutuli? Verg.: non insultabo vehementius, Cic.: insultet morte meā (über meinen Tod), Prop.

    lateinisch-deutsches > insulto

  • 11 escote

    es'kote
    m
    Ausschnitt m, Dekolleté n
    sustantivo masculino
    1. [de prendas] Ausschnitt der
    2. [de persona] Dekolletee das
    escote
    escote [es'kote]
    num1num (en el cuello) (Hals)ausschnitt masculino; escote en pico V-Ausschnitt masculino
    num2num (busto) Dekolletee neutro
    num3num (dinero) Anteil masculino; comprar algo a escote für etwas zusammenlegen; pagaron la cena a escote jeder bezahlte seinen Teil des Essens

    Diccionario Español-Alemán > escote

  • 12 seno

    'seno
    m
    1) ( busto) Brust f, Busen m
    2) (fig) Schoß m
    3) (fig: entre otras personas) Kreis m
    4) ( cavidad) Vertiefung f, Höhle f
    5)

    senos frontalesANAT Brust f

    6) ( función trigonométrica) MATH Sinus m
    sustantivo masculino
    1. [pecho] Brust die
    2. [pechera] Busen der
    3. [matriz, núcleo] Schoß der
    4. [amparo, cobijo] Höhle die
    5. [concavidad] Vertiefung die
    6. MATEMÁTICAS & ANATOMÍA Sinus der
    seno
    seno ['seno]
    num1num (concavidad) Vertiefung femenino
    num2num anatomía, matemática Sinus masculino; seno frontal Stirnhöhle femenino
    num3num (matriz) Schoß masculino
    num4num (pecho) Brust femenino

    Diccionario Español-Alemán > seno

  • 13 insulto

    īnsulto, āvī, ātum, āre (Intens. v. insilio), I) eig., an-, in-, auf etwas springen, fores, an die Tür, Ter.: floribus, auf den Blumen herum, Verg.: busto, Hor.: fluctibus, in die Wellen, Ov.: aquis, ins Wasser, Tac.: nemora, im wilden Taumel durchtanzen, Verg. – II) übtr., an jmd. seinen Mutwillen auslassen, jmdm. übel mitspielen, jmd. verspotten, verhöhnen, alci, Cic. u.a.: alqm, Sall. fr.: principis cubiculum, seinen Spott treiben mit usw., Tac.: patientiam alcis, Tac.: in horum miserias, Cornif. rhet.: in rem publicam, Cic.: omnium capitibus, allen auf den Köpfen herumtanzen, d.i. nach Belieben mitspielen, Suet.: abs., tribunus insultans, Tac. – III) vor Freude aufspringen, frohlocken, victor insultans, Verg.: cernis, ut insultent Rutuli? Verg.: non insultabo vehementius, Cic.: insultet morte meā (über meinen Tod), Prop.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insulto

  • 14 arbusto

    arbusto
    arbusto [ar'busto]
      sostantivo Maskulin
    Strauch Maskulin, Staude Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > arbusto

  • 15 bellimbusto

    bellimbusto
    bellimbusto [bellim'busto]
      sostantivo Maskulin
    familiare Lackaffe Maskulin, Modenarr Maskulin

    Dizionario italiano-tedesco > bellimbusto

  • 16 robusto

    robusto
    robusto , -a [ro'busto]
      aggettivo
     1 (persona, costituzione) robust, kräftig
     2 (cose) stabil
     3 (vino, voce) kräftig

    Dizionario italiano-tedesco > robusto

  • 17 trambusto

    trambusto
    trambusto [tram'busto]
      sostantivo Maskulin
    Getümmel neutro, Durcheinander neutro

    Dizionario italiano-tedesco > trambusto

См. также в других словарях:

  • Busto — Saltar a navegación, búsqueda Un busto es una representación de la parte superior de un cuerpo humano. Busto de Richard Bently, por Roubiliac …   Wikipedia Español

  • busto — sustantivo masculino 1. Parte superior del tórax de una persona: Mantenga recto el busto mientras trabaja. 2. Pechos de la mujer: Ese vestido realza su busto. Sinónimo: senos. 3. Escultura o pintura que representa la cabeza y la parte superior… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Busto — Bus to, n.; pl. {Bustoes}. [It.] A bust; a statue. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • busto — s.m. [dal lat. bustum crematoio, tumulo , poi ritratto di defunto , der. di burĕre bruciare , part. pass. bustus ]. 1. (ant.) a. [luogo di sepoltura] ▶◀ sepolcro, tomba, tumulo. b. [corpo di persona morta] ▶◀ cadavere, morto, salma. 2. (anat.)… …   Enciclopedia Italiana

  • busto — s. m. 1. A parte do corpo para cima da cintura. 2. Imagem ou escultura sem braços, do peito e cabeça de uma pessoa.   ‣ Etimologia: latim bustum, i, lugar onde se queima ou enterra um cadáver, túmulo, monumento fúnebre …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • busto — (Del lat. bustum, por análisis de combustum, quemado). 1. m. Escultura o pintura de la cabeza y parte superior del tórax. 2. Parte superior del cuerpo humano. 3. Pecho de la mujer …   Diccionario de la lengua española

  • busto — bù·sto s.m. AD 1. parte del corpo umano compresa tra il collo e la vita; impropr., tronco: tieni il busto eretto! 2. scultura che rappresenta la figura umana dalla testa al petto: il busto di Beethoven, un busto di bronzo Sinonimi: torso, 1tronco …   Dizionario italiano

  • busto — {{#}}{{LM B06306}}{{〓}} {{SynB06448}} {{[}}busto{{]}} ‹bus·to› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}En arte,{{♀}} representación de la cabeza y de la parte superior del cuerpo de una persona: • A la entrada del colegio había un pedestal con un busto …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Busto — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Patronymie Emmanuel Busto (1932 ) est un ancien coureur cycliste professionnel francais. Michaël Busto (1986 ) est un joueur de hockey sur glace… …   Wikipédia en Français

  • busto — (Del lat. bustum, crematorio de cadáveres, sepultura.) ► sustantivo masculino 1 ANATOMÍA Parte superior del cuerpo humano desde el cuello a la cintura, especialmente aplicado a su parte anterior. 2 ESCULTURA, PINTURA Escultura o pintura que… …   Enciclopedia Universal

  • busto — (m) (Intermedio) cuadro o escultura que representa la parte superior del cuerpo sin los brazos Ejemplos: En el patio está el busto del patrono de la escuela. En el museo hemos visto el busto de Marco Antonio …   Español Extremo Basic and Intermediate

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»