-
1 argue
['ɑːgjuː] 1. vi 2. vtto argue that … — utrzymywać, że …
to argue about sth — ( quarrel) sprzeczać się na temat czegoś; ( debate) dyskutować o czymś
to argue for/against sth — przedstawiać (przedstawić perf) argumenty za czymś/przeciw(ko) czemuś
* * *1) ((with with someone, about something) to quarrel with (a person) or discuss (something) with a person in a not very friendly way: I'm not going to argue; Will you children stop arguing with each other about whose toy that is!) kłócić/spierać się2) ((with for, against) to suggest reasons for or for not doing something: I argued for/against accepting the plan.) wysuwać argumenty (za, przeciw)3) ((with into, out of) to persuade (a person) (not) to do something: I'll try to argue him into going; He argued her out of buying the dress.) przekonywać4) (to discuss, giving one's reasoning: She argued the point very cleverly.) omawiać, przedstawiać, dowodzić•- arguable- argument
- argumentative -
2 case
[keɪs]przypadek m; ( JUR) sprawa f; (for spectacles, nail scissors) etui nt inv; ( for musical instrument) futerał m; ( BRIT) (also: suitcase) walizka f; ( of wine) skrzynka flower/upper case ( TYP) — małe/duże litery
to make (out) a case for/against — przedstawić argumenty za +instr /przeciw(ko) +dat
there's a strong case for/against — wiele przemawia za +instr /przeciw(ko) +dat
in case of — w przypadku +gen
in case he comes — na wypadek, gdyby przyszedł
in any case — ( at any rate) w każdym razie; ( besides) zresztą, poza tym; ( no matter what) tak czy owak
* * *I [keis] noun1) (an instance or example: another case of child-beating; a bad case of measles.) przypadek2) (a particular situation: It's different in my case.) przypadek3) (a legal trial: The judge in this case is very fair.) proces4) (an argument or reason: There's a good case for thinking he's wrong.) podstawa5) ((usually with the) a fact: I don't think that's really the case.) prawda, fakty, rzeczywistość6) (a form of a pronoun (eg he or him), noun or adjective showing its relation to other words in the sentence.) przypadek•- in case- in case of
- in that case II [keis] noun1) (a container or outer covering: a case of medical instruments; a suitcase.) skrzynka, walizka2) (a crate or box: six cases of whisky.) skrzynka, karton3) (a piece of furniture for displaying or containing things: a glass case full of china; a bookcase.) szafka
См. также в других словарях:
za i przeciw — {{/stl 13}}{{stl 7}} argumenty przemawiające za czymś i przeciw temu; za przyjęciem czegoś lub tego odrzuceniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozważyć wszystkie za i przeciw. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
argument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. argumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} potwierdzający lub obalający sąd o czymś; motyw, racja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekonujący, decydujący, niezbity,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — 1. Dać, włożyć komuś broń do ręki «wyposażyć kogoś w środki działania, w argumenty przeciw komuś, czemuś»: Odrzucić anglikanizm znaczyło przyznać się do błędu i dać broń do ręki tym, których uważał za najgorszych przeciwników religii objawionej.… … Słownik frazeologiczny
atut — m IV, D. u, Ms. atutucie; lm M. y «w grze w karty: kolor umownie przyjęty przez partnerów, bijący wszystkie pozostałe kolory; atu» Bić atutem. Mieć atuty. ◊ Mieć wszystkie atuty w ręku «mieć wszelkie możliwości zrealizowania, osiągnięcia czegoś,… … Słownik języka polskiego
obosieczny — «mający ostrze z obu stron» Obosieczny miecz. Broń obosieczna. przen. «niebezpieczny dla obu stron, mogący zwrócić się przeciw obu stronom» Obosieczne argumenty … Słownik języka polskiego
oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
pro — «za» tylko w wyrażeniu: Pro i kontra «za i przeciw» Argumenty, dowody pro i kontra. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
atakować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, atakowaćkuję, atakowaćkuje, atakowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działać agresywnie przeciw komuś (lub czemuś) przy użyciu siły fizycznej lub broni; napadać na kogoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pro i kontra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} argumenty, racje skłaniające do podjęcia lub do niepodejmowania jakiejś decyzji; za i przeciw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba starannie rozpatrzyć wszystkie pro i kontra. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień