(argumentacji)

См. также в других словарях:

• argumentacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. argumentacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przytaczanie argumentów na poparcie lub obalenie jakiejś tezy; argumentowanie, uzasadnianie, motywowanie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• argumentacja — ż I, DCMs. argumentacjacji; lm D. argumentacjacji (argumentacjacyj) 1. «uzasadnianie, przekonywanie za pomocą argumentów; dowodzenie, motywowanie, argumentowanie» Przeprowadzić argumentację. Rzeczowość argumentacji. Czyjaś argumentacja trafia do… …   Słownik języka polskiego

• niepodważalność — ż V, DCMs. niepodważalnośćści, blm rzecz. od niepodważalny Niepodważalność autorytetu zwierzchnika. Niepodważalność wyroku. Niepodważalność argumentacji …   Słownik języka polskiego

• retoryka — ż III, CMs. retorykayce, blm «sztuka wymowy, krasomówstwo; nauka zasad sprawnego i pięknego wysławiania się, obejmująca prawidła doboru słów, konstrukcji zdań, umiejętność argumentacji itp.» Dawna, współczesna retoryka. Zasady retoryki. Popisywać …   Słownik języka polskiego

• sofistyka — ż III, CMs. sofistykayce, blm 1. «ruch umysłowy stworzony przez sofistów w starożytnej Grecji w V w. p.n.e.» 2. «metoda argumentacji stosowana przez późniejszych sofistów, polegająca na wykorzystywaniu wieloznaczności pojęć i na stosowaniu… …   Słownik języka polskiego

• sugestia — ż I, DCMs. sugestiatii; lm D. sugestiatii (sugestiatyj) 1. «oddziaływanie psychiczne, wywieranie wpływu na myśli, przekonania, zachowanie drugiej osoby lub całej grupy, często bez odwoływania się do racjonalnej argumentacji; poddawanie,… …   Słownik języka polskiego

• urojenie — n I 1. rzecz. od uroić. 2. «myśl, pragnienie trudne do urzeczywistnienia; wymysł, fantazja, mrzonka» Żyć urojeniami. Wyzbyć się urojeń. 3. zwykle w lm, psych. «fałszywe sądy, chorobliwe, nieuzasadnione przekonania nie ustępujące pod wpływem… …   Słownik języka polskiego

• celność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. celnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. celny I w zn. 1.: Celność trafień.; w zn. 2.: Nowe rodzaje broni odznaczają się wielką celnością.; w zn. 3.: Celność uwag, argumentacji. {{/stl 7}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kunsztowność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. kunsztownośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kunsztowny: Kunsztowność zdobienia, ornamentu. Kunsztowność argumentacji. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• moc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wielka energia, siła fizyczna lub duchowa; także: siła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Moc huraganu, uderzenia. Moce …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozprawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, rozprawkawce; lm D. rozprawkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} krótka forma literacka składająca się z hipotezy, argumentacji i tezy; popularna w nauczaniu szkolnym; też: drobny artykuł, szkic : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pisać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień