-
41 emanar
ema'narvverbo intransitivoemanar de [olor] ausgehen von[proceder de] hervorgehen ausemanaremanar [ema'nar]ausstrahlen -
42 embotar
embo'tarv1) abstumpfen2) ( quitar el filo) abstumpfenverbo transitivoembotarembotar [embo'tar]num1num (herramienta) stumpf machennum2num (tabaco) in eine (Tabak)dose füllennum1num (herramienta) stumpf werdennum2num (aturdirse) benommen werdennum3num (gracia, desenvoltura) nachlassennum4num (familiar: las botas) die Stiefel anziehen -
43 emitir
emi'tirvsenden, ausstrahlen, emittierenverbo transitivo1. [irradiar] ausstrahlen2. [poner en circulación] ausgeben3. [expresar] abgeben————————verbo intransitivoemitiremitir [emi'tir]televisión, radio senden; (en directo) übertragen; (luz, calor, olor) ausstrahlen; (radiación) abgeben; (humo, grito) ausstoßen; (dictamen) abgeben; finanzas ausgeben -
44 espirar
-
45 exhalar
ɛk'salarvverbo transitivo1. [olor, aroma] ausströmen2. (figurado) [quejas o suspiros] ausstoßenexhalarexhalar [eghsa'lar]num1num (emanar) ausströmennum2num (suspiros, quejas) ausstoßenexhalarse por llegar a tiempo sich bemühen rechtzeitig zu kommen -
46 fragancia
fra'ganθǐaf1) ( olor agradable) Duft m, Wohlgeruch m2) ( perfume) Parfüm nsustantivo femeninofraganciafragancia [fra'γaṇθja]Duft masculino -
47 fresco
1. 'fresko adj1) ( insolente) frech2) ( temperatura) frisch, kühlHace fresco. — Es ist frisch.
3) ( ligero) leicht4) ( nuevo) frisch, neu2. 'fresko mART Deckengemälde n, Fresko n1. [gen] frisch2. [caradura] frech3. (locución)————————[caradura] unverschämte Person————————sustantivo masculino————————fresca sustantivo femenino2. [insolencia]fresco1fresco1 ['fresko]num1num (frescor) Frische femenino; (frío moderado) Kühle femenino; (viento) Brise femenino; salir a tomar el fresco an die frische Luft gehen; hoy hace fresco heute ist es kühl————————fresco2fresco2 , -a ['fresko, -a]I adjetivonum3num (descansado) ausgeruhtnum4num (familiar: desvergonzado) frechnum5num (impasible) ungerührtII sustantivo masculino, femenino -
48 intenso
in'tensoadj1) intensiv2) ( sonido) lautstark3) ( alto grado) hochgradig1. [fuerte] intensiv[frío] schneidend2. [vehemente] heftigintensointenso , -a [iDC489F9Dn̩DC489F9D'tenso, -a]num1num (fuerza, olor) intensivnum2num (palabras) eindringlichnum3num (tormenta) heftignum4num (frío) durchdringendnum5num (color) grell -
49 mal
1. mal mUnheil n, Übel n2. mal adjschlecht, übel3. mal advschlecht, unwohl, übel4. mal mMe siento mal. — Mir ist schlecht.
1) ( enfermedad) Krankheit f, Leiden nMi abuela tiene el mal de Parkinson. — Meine Großmutter hat die Parkinsonkrankheit f
2) (infortunio, desgracia) Übel n, Leiden n, Unglück n3)adjetivo→ link=malo malo{————————sustantivo masculino5. (locución)a grandes males, grandes remedios auf einen groben Klotz gehört ein grober Keildel mal, el menos das kleinere Übel————————adverbio1. schlechtencontrarse mal [enfermo] sich schlecht fühlenoír/ver mal schlechtsehen/hörenoler mal [tener mal olor] schlecht riechen(familiar) [tener mal cariz] stinkensaber mal [tener mal sabor] schlecht schmecken[disgustar] schlecht findensentar mal [ropa] schlecht sitzen[comida] schlecht bekommen[comentario, actitud] schlecht bekommen2. [difícilmente] schwerlich3. (locución)no estaría mal que... es wäre nicht schlecht, wenn...————————mal que locución conjuntiva————————mal que bien locución adverbialmalmal [mal]I adjetivonum1num (daño) Schaden masculino; (injusticia) Unrecht neutro; (sufrimiento) Leid neutro; la caída del dólar le ha hecho mucho mal der Kursverfall des Dollars hat ihm/ihr sehr geschadetnum2num (lo malo) Böse neutro; el mal menor das kleinere Übel; estoy a mal con mi vecino ich habe mich mit meinem Nachbarn zerstritten; tomarse algo a mal etw übel nehmen; tomarse a mal un consejo einen Ratschlag in den falschen Hals bekommen; ¡no te lo tomes tan a mal! nimm es dir doch nicht so zu Herzen!; decir mal de alguien schlecht von jemandem reden; menos mal Gott sei Danknum4num (enfermedad) Krankheit femenino; mal de montaña Höhenkrankheit femenino; mal de vientre Bauchweh neutronum5num (desgracia) Unglück neutro; no te preocupes, no hay mal que por bien no venga mach dir keine Sorgen, es kommen auch mal bessere Zeiten; no hay mal que por bien no venga (proverbio) ≈Glück und Unglück liegen nah beieinander; bien vengas, mal, si vienes solo (proverbio) ein Unglück kommt selten alleinnum1num (de mala manera, insuficientemente) schlecht; dejar mal a alguien jdn blamieren; esto acabará mal das wird noch böse enden; vas a acabar mal mit dir wird es noch böse enden; este chico va de mal en peor mit diesem Jungen wird es immer schlimmer; aprobar los exámenes más mal que bien die Prüfungen mehr schlecht als recht bestehen; mal que bien, el negocio sigue funcionando trotz allem läuft das Geschäft noch; mal que bien, tendré que ir al dentista este mes ich muss wohl oder übel diesen Monat zum Zahnarzt; me sentó mal que te fueras sin despedirte es hat mich gekränkt, dass du gegangen bist, ohne dich zu verabschieden; la nueva compañera me cae mal die neue Kollegin ist mir unsympathisch; estar mal de dinero schlecht bei Kasse seinnum2num (equivocadamente) falsch -
50 pecueca
-
51 pestífero
pes'tiferoadj1) ( que es muy malo) verpestend, übel2) ( que tiene mal olor) stinkend, übel riechendpestíferopestífero , -a [pes'tifero, -a]num1num (fétido) übel riechendnum2num (pernicioso) schädlich -
52 subido
-
53 trascender
verbo intransitivotranscender verbo intransitivo1. [extenderse] sich auswirken[incidir] durchsickern2. [sobrepasar]trascendertrascender [trasθeDC489F9Dn̩DC489F9D'der] <e ⇒ ie>num1num (hecho, noticia) durchsickernnum2num (efecto, consecuencias) sich auswirken [a auf+acusativo]num4num (olor) durchdringen -
54 vaharada
-
55 viento
'bǐentom1) Wind m2)3)4)sustantivo masculino4. (locución)beber los vientos por algo / alguien ganz verrückt nach etw/ jm seinvientoviento ['bjeDC489F9Dn̩DC489F9Dto]num1num (corriente) Wind masculino; viento ascendente Aufwind masculino; viento de cola Rückenwind masculino; viento de frente Gegenwind masculino; viento huracanado (Wirbel)sturm masculino; instrumento de viento Blasinstrument neutro; hace viento es ist windig; beber los vientos por algo (desearlo) sich dativo etwas innigst wünschen; como el viento in Windeseile; (figurativo) trotz aller Schwierigkeiten und Widrigkeiten; corren malos vientos para... (figurativo) es ist ein ungünstiger Augenblick um...; corre un poquito de viento es weht ein leichter Wind; un pequeño soplo de viento ein Lüftchen; estar lleno de viento (vacío) leer sein; (vanidoso) aufgeblasen sein; el negocio va viento en popa das Geschäft läuft bestensnum2num (náut: rumbo) Kurs masculino; (dirección) Himmelsrichtung femenino; a los cuatro vientos in alle (vier Himmels)richtungen; pregonar algo a los cuatro vientos etw an die große Glocke hängen -
56 concino
con-cino, cinuī, centum, ere (cos. u. cano), I) v. intr. zugleich-, einstimmig-, harmonisch singen od. tönen, 1) eig.: a) v. Tieren m. Ang. wobei? woran? durch ad u. Akk., intempestā nocte galli gallinacei concinentes, krähend, Sidon. ep. 2, 2. p. 100, 33 Sav.: sic ad vada Maeandri concinit albus olor, Ov. her. 7, 2, – b) v. Menschen, α) mit der Stimme, zusammensingen, einstimmen, ubi (chorus) certis numeris ac pedibus velut factā conspiratione consensit atque concinuit, Col. 12, 2, 4. – β) m. einem musikal. Instr., m. Dat. = jmd. (mit der Flöte usw.) begleiten, tragoedo pronuncianti, Suet. Cal. 54, 1. – c) von milit. Blasinstr., zusammenblasen, auf einmal ertönen, erschallen, einfallen, concinunt tubae, Liv.: cornua ac tubae concinuēre, Tac.: ubi signa (die Signale zum Angriff) concinuissent, Liv. – 2) übtr.: a) mit einer Äußerung zusammentönen, d.i. in einer Äußerung übereinstimmen, faxo, ne iuvet vox ista »veto«, quā nunc concinentes collegas nostros tam laeti auditis, Liv. 6, 35, 9. – b) übh. übereinstimmen, harmonieren (Ggstz. discrepare), v. Pers., cum Peripateticis re concinere, verbis discrepare, Cic.: cum Aristone verbis concinere, re dissidere, Cic. – v. Lebl., videsne ut haec concinant? Cic.: omnes inter se concinunt mundi partes, Cic.: m. Dat., cui (Pythagorae dogmati) concinere dicit dogma Platonicum, Chal-————cid. Tim. 295. – II) v. tr. einstimmig-, harmonisch singen od. ertönen lassen, 1) eig.: a) v. Pers.: haec cum concinuntur, Cic.: undique concinentes SALVA ROMA etc., Suet.: c. carmen cyclopium (v. Flötenbläser), Solin.: carmen ad clausas fores, Ov.: carmina sub densis ramorum umbris, Catull.: carmina nuptialia voce tinnulā, Catull. – b) v. milit. Blasinstr.: stridor lituûm clangorque tubarum non pia concinuit cum rauco classica cornu, Lucan. 1, 237 sq. – 2) übtr.: a) singen, besingen, im Liede preisen, -feiern, -verherrlichen, laetos dies, Hor.: laudes Iovi, Tibull.: Caesarem maiore plectro, Hor. – b) als Weissagung, Warnung verkünden, v. Weissagevögeln, funestum omen, Prop.: tristia amanti omina, Ov.: v. Pers., mit folg. Acc. u. Infin., Prud. cath. 9, 4 sq. -
57 cycnus
cycnus u. cygnus, ī, m. (κύκνος), I) der durch seinen Gesang, bes. durch sein Sterbelied berühmte, dem Apollo geheiligte Schwan (rein lat. olor, w. vgl.), Cic. Tusc. 1, 73. Lucr. 4, 179. Verg. ecl. 9, 29. Hor. carm. 4, 3, 20. Ov. met. 5, 387: an den Wagen der Venus gespannt, Ov. met. 10, 708: als Sternbild, Hyg. astr. 3, 7. – Sprichw., quid tandem contendat hirundo cycnis? Lucr. 3, 7; u. ähnlich certent cycnis ululae, Verg. ecl. 8, 55. – meton. = Dichter, Dircaeus, d.i. Pindar, Hor. carm. 4, 2, 25. – II) Cycnus, ī, m., A) der in einen Schwan verwandelte u. unter die Gestirne versetzte König von Ligurien, Sohn des Sthenelus, Verwandter des Phaëthon, Ov. met. 2, 367. Verg. Aen. 10, 189; vgl. Hyg. fab. 154. – B) der in einen Schwan verwandelte Sohn des Neptun von der Calyce, Vater des Tenes, Ov. met. 12, 72 sqq.; vgl. Hyg. fab. 157. – III) Cycnus περὶ ταφης, Titel einer Satire des Varro, Varro sat. Men. 79 sqq. – ⇒ Archaist. Cucinus, Plaut. Men. 854 Br.; vgl. Ritschl opusc. 2, 477 sqq. – Über die Schreibung cygnus s. Lachm. Lucr. 3, 7. Tzschucke Mela tom. II, 1. p. 621. -
58 olorifer
olōrifer, fera, ferum (olor u. fero), Schwäne tragend, Claud. epist. ad Seren. 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > olorifer
-
59 olorinus
olōrīnus, a, um (olor), von Schwänen, Schwan-, pinnae, Verg.: alae, Ov.: cantus, Sidon.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > olorinus
-
60 olos
olōs, s. 1. olor.
См. также в других словарях:
olor — 1. ‘Efluvio de un cuerpo que impresiona el sentido del olfato’: «Las aceitunas se pudrieron y el olor nauseabundo del alpechín seguía corrompiendo el aire» (Labarca Butamalón [Chile 1994]). A menudo va seguido de un complemento introducido por a … Diccionario panhispánico de dudas
olor — sustantivo masculino 1. Sensación que producen sobre el olfato ciertas emanaciones: el olor de un perfume, desprender buen olor. Esa rosa no tiene olor. Aquí hay mal olor. Este queso tiene un olor muy fuerte. jabón* de olor. Frases y locuciones 1 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
olor — (Del lat. olor, ōris). 1. m. Impresión que los efluvios producen en el olfato. 2. Aquello que es capaz de producir esa impresión. 3. Esperanza, promesa u oferta de algo. 4. Sospecha de algo que está oculto o por suceder. 5. ant. olfato (ǁ sentido … Diccionario de la lengua española
OLOR — ab ᾠδὸς Graeco, cantor, an ab Hebr. cecinit, laudavit? avis canora est, inprimis cum funeri proxima, Cantator cycnus funeris ipse sui, ut Martialis habet, l. 13. Epigr. 77. et plurimi Veter. testantur, qua de re alibi. Ansere maior, carnisque… … Hofmann J. Lexicon universale
Olor — (lat.), das Sternbild Schwan … Pierer's Universal-Lexikon
Olor — OLOR, óris, Gr. Κύκνος, ου, am Himmel ist der Schwan, in welchen sich Jupiter verwandelte, als er die Nemesis, oder auch die Leda betrog. Eratosth. Cataster. 8. & Hygin. Poët. Astron. l. II. c. 25 … Gründliches mythologisches Lexikon
olor — Perfume o emanación que estimula el sentido del olfato. Éste se activa cuando las moléculas transportadas por el aire estimulan los receptores del primer par craneal. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones… … Diccionario médico
olor — |ô| s. m. Cheiro; odor; aroma … Dicionário da Língua Portuguesa
olor — (Del lat. vulgar olor.) ► sustantivo masculino 1 Sensación producida en el sentido del olfato por los cuerpos que tienen aroma: ■ me desagrada el olor de cebolla. 2 Propiedad que tienen los cuerpos y que al emanar afecta al órgano del olfato de… … Enciclopedia Universal
Olor — El olor es la sensación resultante de la recepción de un estímulo por el sistema sensorial olfativo. El término indica tanto la impresión que se produce en el olfato, como lo que es capaz de producirlo. Es una propiedad intrínseca de la materia.… … Wikipedia Español
olor — s m 1 Desprendimiento de ciertas sustancias químicas de los cuerpos que estimulan el sentido del olfato al percibirlo por la nariz: el olor de las rosas, el olor de la gasolina, el olor de la yerbabuena 2 Impresión determinada que causa este… … Español en México