(ἵππω

τὼ ἵππω Hom. — пара лошадей, парная запряжка;

(ἵππων ἐπιβαίνειν, καθ΄ ἵππω ἅλλεσθαι, ἐξ ἵππων βαίνειν Hom.)

(κιγκλίδες καὴ ἵπποι Plut.)

πεζοί ( или λαός) τε καὴ ἵπποι Hom. — пешие и конные, пехота и конница;

ἵ. χιλίη Her. — тысячный отряд конницы;

(ἵππους Hom.)

(τινά Thuc., Xen., Plat., реже τινί Aesch.; πρὸς ὑγίειαν Arst.; μεγάλα β. Arst. и βλάπτεσθαι Xen.)

(λόγον τινός Pind.; ὅρκους Arst.)

(τὰς πύλας, πᾶσαν τέν χώραν Hom. и τῆς Ῥώμης Plut.; ἵππῳ τὸν ποταμόν Plut.)

(ἵππω χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε Hom.; πυρσαὴ ἔθειραι, sc. λέοντος Theocr.)

(ἁπαλαὴ ἔθειραι, sc. μυός Batr.)

(ἔθειραι λόφον ἀμφὴ Hom.)

(τινί Hom., Arph., Plat., Arst.)

δίφρου ἐπιβησομένοισιν ἐΐκτην Hom. — казалось, что (оба коня) хотят вспрыгнуть на колесницу;

οὔ σε ἔοικε δειδίσσεσθαι Hom. — не пристало тебе робеть;

(ὀπίσσω Hom.)

(τινὴ τῆς ὁδοῦ Hom.)

(θυμῷ Hom.; πολεμίοις Xen.)

εἴ. τινὴ πόδεσσιν Hom. — уступать кому-л. в быстроте ног;

εἶξαι ἡνία ἵππῳ Hom. — отпустить вожжи, дать повод коню

(πλοῦν τινι Soph.)

(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)

σκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;

ἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;

(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)

(οἰκίας τισί Arph.)

(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)

(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)

(πύλην Plut.)

(τάφρον ἐπὴ σταδίους τετρακοσίους Plut.)

αἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.

(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)

(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)

(μόχλον Xen.)

(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)

(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)

(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)

(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)

(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)

(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)

(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)

(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)

(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)

(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)

(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)

(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι οὔρεσι Her.)

(ἱστίον HH., Pind.)

(ἱστίοις, δορί Eur.; ναύταις Anth.)

(αὐλοῖς Anth.)

(ἵππω ἐμπνείοντε μεταφρένῳ Hom.)

(ἥδομαι σ΄ εἰσιδὼν ἐμπνέοντα Soph.)

(θάρσος τινί Hom.; αὐδέν θείην τινί Hes.; ἀρετήν Xen.; φᾶρός μοι ἐνέπνευσε φρεσὴ ὑφαίνειν Hom.)

ἐμπνέων ἀπειλῆς καὴ φόνου εἴς τινα NT. — угрожая смертью кому-л.

(Hom. - v. l. ἀμπνεῖσθαι = ἀναπνεῖσθαι)

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;

(ἐπιλογισθέντες ὅτι οὔτε πλήθεϊ ἕξουσι χρᾶσθαι οἱ βάρβαροι, οὔτε ἵππῳ Her.)

(οὐδὲν τούτων Xen.)

(πρὸς ὀργέν ἢ ἔλεον Arst.)

(ξύλλογος Plat.; ἀναζυγή Plut.)

(τῷ ἵππῳ μηδὲν θορυβῶδες προσφέρειν δεῖ Xen.)

(δοῦρα ἐπὴ στάθμην Hom.)

(νῆα Hom.; δόρυ ἐπί τινα Aesch.; δρόμον Eur.)

(πάντα Hom.; ἅρμα Hom.; med. Hes.)

(στρατόν Aesch.)

(ἑορτάς Dem.)

ἰθύνεσθαι θανάτῳ Her. — наказываться смертью

μύθους ἰ. Hes. — творить правый суд, правильно решать;

(ἀφραδέως ἱ. Hom.)

(τοξεύειν καὴ ἱ. Her.; τριακοσίους σταδίους Plut.)

(χώραν Plut.)

ἵππος ἱππαζόμενος Xen. — объезженная лошадь

(πρόσωπα, μετάφρενον παρδαλέῃ, ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν Hom.; καλύμματί τι Arst.; καλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων NT.)

(τι καρδίᾳ Soph.)

(πρόσθεν σάκος στέρνοιο κ. Hom.)

τινὴ ἄσιν κ. Hom. — покрыть кого-л. тиной

(тж. κ. τέν κεφαλήν Her., Plut.) отращивать или носить длинные волосы NT.

μηδὲν κομήσῃς Arph. — не задавайся;

(ἀσταχύεσσι HH.; ἥ γῆ φυτοῖς κομῶσα Arst.; πεδία κομῶντα Plut.)

(πολλούς τινας πρὸς τέν Νίσαιαν Thuc.)

(τὸν ἵππον Plut.)

(ἵππῳ Her., Xen.)

Κῦρος οὔπω ἧκεν, ἀλλ, ἔτι προσήλαυνε Xen. — Кир еще не прибыл (с войском), а находился в пути;

(πὸδας προσεληλαμένος πρὸς τοὔδαφος Plut.)

(πρόσοδοι πρὸς τὸ χωρίον Xen.)

(πρὸς τέν βουλήν Dem.)

ἀπειπεῖν τέν πρόσοδον Her. — отказать в сближении, т.е. отклонить (брачное) предложение

(πρόσοδον ποιεῖσθαι πρὸς τὸν δῆμον Aeschin.)

ἅμα τῇ προσόδῳ Plut. — в первое же посещение

(θυσίαι καὴ πρόσοδοι καὴ εὐχαί Lys.)

(τινος и ἔκ τινος Dem. или ἀπό τινος Her.)

(ἐνὴ οἴκῳ Hom.)

ἵππω δευέσθην σημάντορος Hom. — у коней не было возницы

τ. πῦρ Hom. — разводить огонь

(ἵππω ὑπ΄ ὄχεσφι Hom.)

τ. τινός τινι Hom. — прицеливаться в кого-л. чем-л.;

(τρίπους Eur.)

(ἵππω Hom.; Ἐρινύς Soph.)

(Ἐμπεδοκλῆς Luc.)

χ. ὀδός Soph. — медный порог