Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(ἐπιστήμη

  • 61 δίνω

    (αόρ. έδωσα и έδωκα, παθ. αόρ:
    δόθηκα) μετ. 1) давить, подавать; передавать; вручать; δώσε μου το μαχαίρι дай мне нож; να τού δώσεις το βιβλίο μου передай ему мою книгу; ο θείος της της έδωσε ένα σπίτι её дядя дал ей в приданое дом;

    δίν τό χέρι μου — подавать, протягивать руку;

    δίνω μ' ενοίκιο — давить напрокат;

    δίν κάτι δανεικά — давать что-л, в долг;

    δίνω τό φάρμακο — давать лекарство;

    2) отдавать, сдавать (в ремонт и т. п.);
    3) давать (тж. в подарок), раздавать, распределять;

    δίνω ψωμί σε όλους — раздавать всем хлеб;

    έδωσε σε όλους από ένα μολύβι он всем подарил по карандашу;
    4) давать, предоставлять;

    δίνω άδεια — давать разрешение; — разрешать, позволять;

    δίνω προνόμιο — давать привилегию;

    μας έδωσε την δυνατότητα... он нам предоставил возможность...;
    5) давать милостыню;

    αυτός ποτέ δεν δίνει (ελεημοσύνη) — он никогда не подаёт (милостыню);

    6) давать, платить; предлагать (цену);

    τί δίνεις στον κηπουρό; — сколько ты платишь садовнику?;

    πόσα σρύ δίνουν γιά αυτοκίνητο; — сколько тебе предлагают за машину?;

    7) продавать; уступать (за какую-л. цену);

    τό δίνει το σπίτι του — он продаёт свой дом;

    τί θέλει γιά να μας το δώσει; за сколько он нам хочет его уступить?;
    8) приносить доход, давать прибыль;

    δίνω κέρδος — давать доход;

    δίνω οφέλεια — приносить пользу;

    ο κήπος τού δίνει πολύ λίγα — сад ему приносит очень мало дохода;

    9) выдавить замуж, отдавать (за кого-л.);
    τίς έδωσαν όλες τίς κόρες τους они выдали замуж всех своих дочерей;

    δίνω την κόρη μου σε... — выдавать дочь за...;

    10) бить, ударять; дать (разг);
    δώσε του κάμποσες дай ему хорошенько; 11) см. δίδω 2;

    δίνω τραπέζι — давать обед;

    12) (с сущ. означ. действие по значению данного существительного):

    δίν ξύλο — бить, избивать;

    δίνω κλωτσιά — пинать;

    % лягать;

    δίνω γροθιά — ударить кого-л. кулаком;

    δίνω πιστολιά — выстрелить из револьвера, пистолета;

    δίνω ντουφεκιά — выстрелить из винтовки;

    δίνω μαχεριά — ударить ножом;

    δίνω φωτιά — поджигать;

    δίνω φίλημα — целовать;

    δίνω όρκο — давать клятву; — клясться;

    δίνω τέλος — кончить;

    δίνω πίστη — верить, доверять;

    δίνω συνταγή — выписывать рецепт, прописывать лекарство;

    δίνω παράσταση — давать представление;

    δίνω τό

    παράδειγμα подавать пример;

    δίνω διαταγή — подавать команду, приказ;

    § δίνω πίσω — отдавать обратно, возвращать;

    δίνω ακρόαση — а) слушать; — выслушивать; — б) давать аудиенцию;

    δίνω προσοχή — быть внимательным, обращать внимание;

    δίνω τό λόγο — предоставлять слово (на собрании);

    δίνω λόγο — или τον λόγο μου — давать слово, обещать;

    δίνω τό λόγο της τιμής μου — давать честное слово;

    δίνω λόγο — или δίν λογαριασμό (των πράξεων μου) — давать отчёт, отчитываться (за свои поступки);

    δίνω χέρι — помогать;

    δίνω αναφορά — а) отдавать рапорт, рапортовать; — б) ирон. докладывать, доносить;

    δίνω σημασία — придавать значение;

    δίνω σε κάποιον να καταλάβει — а) давать кому-л. понять; — б) подробно объяснять кому-л.;

    δίνω αέρα σε κάποιου — многое позволять, давать волю кому-л.;

    μου δίνει στα νεύρα — он мне действует на нервы;

    δίνω τό κεφάλι μου — я готов голову дать на отсечение;

    του δίνω — уходить, смываться;

    να δώσει ο θεός να... дай бог, чтобы...;
    να μη το δώσει ο θεός не дай бог;

    δίνω σημεία ζωής — подавать признаки жизни;

    δίν καί παίρνω — разыгрывать из себя важную персону;

    του δίν (δρόμο) — прогонять;

    δίνε του уходи, убирайся; тоб 'δωκε τα παπούτσια στο χέρι он его выпроводил;
    του 'δωκα και κατάλαβε я ему задал (трёпку);

    δίνω τόπο της οργής ( — или στην οργή) — сдерживать гнев;

    δώσ' του νάχει ему дай только волю;
    δωσε-δώσε или εδωσ' εδωσε с большим трудом; δώσεδώσε τον πήρε ο ΰπνος он с большим трудом уснул;

    (δεν) μρύ δίνει χέρι — это мне (не) подходит, это (не) в моих интересах;

    δίνομαι — предаваться, отдаваться;

    δίνομαι στην επιστήμη — отдаваться науке

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > δίνω

  • 62 ιατρικός

    η, ό[ν] медицинский, врачебный;

    ιατρική επιστήμη — медицина;

    ιατρική εξέταση — медицинский осмотр;

    πρακτική ιατρική εξάσκηση — врачебная практика;

    ιατρική περίθαλψη — медицинское обслуживание;

    ιατρική βοήθεια — врачебная помощь;

    ιατρική γνωμάτευση — медицинское заключение, свидетельство

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ιατρικός

  • 63 νομικός

    η, ό[ν] 1. правовой; юридический;

    νομική σχολή — юридический факультет;

    γραφείο νομικών συμβουλών — юридическая консультация;

    νομικός σύμβουλος — юрисконсульт;

    νομικό ζήτημα — правовой вопрос;

    νομικές αρχές (σχέσεις) — правовые нормы (отношения);

    νομικό πρόσωπο — юридическое лицо;

    νομική επιστήμη — юриспруденция, законоведение;

    2. (ο) юрист, законовед

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > νομικός

  • 64 ξανοίγω

    (αόρ. (ε)ξάνοιξα) 1. μετ.
    1) раскрывать, растворять, распахивать; 2) расстилать (шерсть, хлопок для сушки); 3) перен. открывать, намечать;

    ξανοίγω προοπτικές — открывать перспективы;

    ξάνοιξε καινούργιους δρόμους στην επιστήμη он открыл новые пути в науке;
    4) смотреть; με

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ξανοίγω

  • 65 προοδεύω

    αμετ.
    1) продвигаться вперёд, добиваться прогресса; развиваться; делать успехи; процветать;

    προοδεύει η επιστήμη — наука.идёт вперёд;

    προοδεύει το κακό — зло процветает;

    2) прогрессировать (о болезни);

    η νόσος προοδεύει — болезнь прогрессирует;

    προοδεύει η πληγή — рана не заживает

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > προοδεύω

  • 66 προσφορά

    η
    1) поднесение угощения, угощение;

    προσφορά γλυκου — угощение вареньем;

    2) преподнесение (подарка);

    προσφορά λουλουδιών — преподнесение цветов;

    3) предложение (услуг, помощи и т. п.);
    4) пожертвование, дар; даяние (уст.); 5) вклад; лепта (книжн.);

    είναι μεγάλη η προσφορά του στην επιστήμη — он внёс большой вклад в науку;

    6) предложение (почётное); предоставление (почётного места, должности и т. п.);
    7) эк предложение;

    ο νόμος της προσφορας και της ζήτησης — закон спроса и предложения;

    8) церк. см. πρόσφορο

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > προσφορά

  • 67 τραβώ

    τραβάω (αόρ. (ε)τράβηξα, παθ. αόρ. τραβήχτηκα) 1. μετ.
    1) тянуть, тащить;

    τραβ τό σχοινί — тянуть верёвку;

    μη με τραβας — не тяни меня;

    τραβώ από το μανίκι — тянуть за рукав;

    κανείς δεν τον τραβάει με το ζόρι — его никто силой не тянет;

    2) дёргать, теребить; трепать, драть;

    τραβώ (από) τα μαλλιά (τό αυτί) — драть (трепать, таскать) за волосы (за уши);

    3) щипать (траву и т. п.);
    4) вытягивать, вытаскивать;

    τραβώ τη βάρκα στην αμμουδιά — вытаскивать лодку на берег;

    5) натягивать;
    τραβώ το σκοινί натягивать верёвку; 6) притягивать; 7) вытаскивать, вынимать; выхватывать (из ножен, кобуры); 8) черпать, выкачивать (воду, вино);

    τραβ νερό απ' το πηγάδι — доставать воду из колодца;

    9) наносить (удар, оскорбление);
    του τράβηξα ένα μπάτσο я дал ему пощёчину; του τράβηξε μιά πιστολιά он выстрелил в него из пистолета; του τράβηξα ένα βρισίδι я его оскорбил; 10) перен. тянуть, затягивать;

    τραβ μιαν υπόθεση — затягивать дело;

    11) втягивать (внутрь);

    τραβ μιά ρουφηξιά — затягиваться (папиросой и т. п.);

    12) затягивать (о болоте);
    13) требовать (дополнения к чему-л.);

    η σαρδέλλα τραβάει κρασί κ — сардинам идёт вино, сардины требуют вина;

    14) перен. влечь, тянуть; привлекать;

    τον τραβάει η επιστήμη — его влечёт к науке;

    με τραβάει

    στην πατρίδα меня тянет на родину;

    δεν με τραβάει η συντροφιά τους — меня не привлекает их компания;

    15) перен. брать, забирать;

    τραβώ λεφτά από... — брать деньги (из банка, с книжки и т. п.);

    τραβώ τό παιδί απ' το σχολειό — забирать ребёнка из школы;

    16) впитывать (воду, чернила и т. п.);
    17) терпеть, выносить, испытывать; τράβηξα πολλά (βάσανα) я много перенёс; 18) идти (с определённой скоростью); покрывать (расстояние);

    τό βαπόρι τραβάει δέκα μίλλια την ώρα — пароход делает десять миль в час;

    19) покупать, потреблять;

    καπνό, σταφίδα, κρασί, τα τραβάει το εξωτερικό — табак, изюм, вино идут за границу;

    20) эк выдавать (вексель);
    21) полигр, печатать; 22) карт, брать, тянуть (карту);

    § τραβώ γραμμή — проводить линию;

    τραβώ κουπί — грести;

    τραβάω τα μαλλιά μου — рвать на себе волосы;

    τραβώ κορδέλλα — тянуть резину;

    τραβώ κλήρο — тянуть жребий;

    τραβώ χέρι — отказываться, отходить (от какого-л. дела), бросать (какое-л. дело);

    τραβάω το διάβολο μου (με κάποιον) — измучиться (с кем-л.);

    τραβά η καρδιά μου... — сердце просит...; — мне очень хочется...;

    τον τραβά από τη μύτη — она водит его за нос;

    ο μήνας τραβάει τριανταμία — в этом месяце тридцать один день;

    τα ίδια τράβηξε και με τον άλλο то же самое произошло и с другим;

    τό ντουφέκι μου τραβάει πενήντα μέτρα — моё ружьё бьёт на пятьдесят метров;

    2. αμετ.
    1) идти, направляться;

    πού τραβας; — куда ты направился?;

    τράβα ίσια иди прямо;
    τράβα πάρα πέρα посторонись; 2) тянуть, обладать тягой (о печи и т. п.);

    αυτό το τζάκι δέντραβάει — в этой печи плохая тяга;

    3) тянуться, длиться; затягиваться;
    η αρρώστεια μου τράβηξε δυό μήνες болезнь моя длилась два месяца;

    τραβάει σε μάκρος αύτη η δουλειά — работа затягивается;

    4) затягиваться (папиросой и т. п.);
    § τράβα εμπρός! а) проходи!; б) вперёд!, не трусь!; τράβα στη δουλειά σου занимайся своим делом, не лезь в чужие дела;

    τραβιέμαι, τραβιοδμαι, τραβιώμαι

    1) — уходить, удаляться; — отходить;

    τραβιέμαι από την πολιτική — отойти от политики;

    2) быть сносным, терпимым;

    δεν τραβιέται αυτός ο καημός — это невыносимое горе;

    3) иметь спрос (о товаре);
    4) сторониться; τραβήξου! посторонись!

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > τραβώ

  • 68 δόξα

    ἡ δόξα 1. ( что человек думает) мнение, часто субъективное (ant. ἐπιστήμη; ср. παρά δόξαν против мнения → парадокс); 2. ( что о человеке думают) репутация; ( in bопат partem) слава

    Αρχαία Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό > δόξα

См. также в других словарях:

  • Επιστήμη —         (episteme) (греч.) знание (точное); наука. Достоверное знание.         см. Мнение и знание. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • ἐπιστήμη — acquaintance with fem nom/voc sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἐπιστήμῃ — ἐπιστήμη acquaintance with fem dat sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • επιστήμη — Ένα σύνολο γνώσεων με αντικειμενικό κύρος. Ως γνώση ορίζεται η δυνατότητα διάκρισης των αντικειμένων στα οποία αποδίδονται τα ίδια χαρακτηριστικά μέσα σε ένα ορισμένο σύνολο. Αυτό το σύνολο μπορεί να είναι σχετικό με ειδικές καταστάσεις σε μία… …   Dictionary of Greek

  • επιστήμη — η 1. πλήρης και ακριβολογημένη γνώση ορισμένων θεμάτων. 2. σύνολο γνώσεων που αναφέρονται σε ορισμένο κύκλο φαινομένων και που υπάγονται σε γενικούς νόμους, καθώς και η μεθοδική έρευνα αυτών των φαινομένων: Θετικές επιστήμες …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • κοινωνιολογία — Επιστήμη η οποία μελετά τα κοινωνικά φαινόμενα και τις αλληλεπιδράσεις τους. Ο όρος κ. εμφανίστηκε για πρώτη φορά (ως λατινοελληνικό υβρίδιο sociologie) στο έργο Μαθήματα θετικής φιλοσοφίας (Cours de Philosophie positive) του Ογκίστ Κοντ (1837).… …   Dictionary of Greek

  • γεωγραφία — Επιστήμη της οποίας αντικείμενο είναι η σπουδή και η περιγραφή της επιφάνειας της Γης και των φαινομένων που παρατηρούνται σε αυτήν. Σκοπός της γ., τόσο σήμερα όσο και κατά το παρελθόν, είναι να δώσει μία περιγραφή της Γης – αυτό άλλωστε… …   Dictionary of Greek

  • ανθρωπολογία — Επιστήμη που εξετάζει τον άνθρωπο στο σύνολο των σωματικών χαρακτηριστικών του και των εκδηλώσεων της διανοητικότητάς του· όπως την όρισε o Μπιφόν, είναι η φυσική ιστορία του ανθρώπινου γένους. Η α. μελετά τον άνθρωπο –στο παρελθόν και στο παρόν …   Dictionary of Greek

  • αστρονομία — Επιστήμη συγγενική με τη φυσική και τα μαθηματικά, που ερευνά τα φαινόμενα των αστέρων· η επιστήμη που μελετά τη φυσική κατάσταση, τη θέση, την κίνηση, τη σύσταση και την εξέλιξη των αστέρων. Η λέξη αστέρες λαμβάνεται εδώ στην όσο το δυνατόν… …   Dictionary of Greek

  • εικονολογία — Επιστήμη μελέτης της εικονογραφίας. Ο όρος ε. αναφέρεται για πρώτη φορά στο ομότιτλο βιβλίο του Τσέζαρε Ρίπα (Ρώμη, 1593), παρότι εκεί η λέξη έχει την έννοια της φανταστικής δημιουργίας συμβόλων, εικόνων ή προσωποποιήσεων. Η σύγχρονη επιστήμη της …   Dictionary of Greek

  • φαρμακολογία — Επιστήμη που μελετά τις ουσίες που έχουν την ικανότητα να προκαλούν λειτουργικές μεταβολές στα κύτταρα και στους οργανισμούς. Η φ. δεν περιορίζεται στη μελέτη των θεραπευτικών ουσιών, αλλά επεκτείνει το ενδιαφέρον της και στα δηλητήρια και στις… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»