-
1 ἄμπελος
ἄμπελος, ἡ, 1) Weinstock, Hom. dreimal, Od. 9, 110 ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται, πυροὶ καὶ κριϑαὶ ἠδ' ἄμπελοι, αἵ τε φέρουσιν οἶνον ἐριστάφυλον, καί σφιν Διὸς ὄμβρος ἀέξει, 133 μάλα κ' ἄφϑιτοι ἄμπελοι εἶεν, 24, 246 οὐ φυτόν, οὐ συκῆ, οὐκ ἄμπελος, οὐ μὲν ἐλαίη, οὐκ ὄγχνη, οὐ πρασιή τοι ἄνευ κομιδῆς κατὰ κῆπον; – Folgende überall; – = Weinberg Ael. H. A. 11, 32. – 2) Belagerungsmaschine, vinea, Sp.
-
2 ἄμπελος
-
3 πολυ-άμπελος
πολυ-άμπελος, von oder mit vielen Weinstöcken, Schol. Il. 2, 507 u. a. Sp.
-
4 φιλ-άμπελος
φιλ-άμπελος, den Weinstock liebend, reich an Weinstöcken; φιλαμπελωτάτη ϑεός Ar. Pax 308; sp. D., wie Nonn. D. 12, 42; χωρία D. Hal. 1, 37.
-
5 κατ-άμπελος
κατ-άμπελος, reich mit Weinstöcken versehen, χώρα Strab. IV, 179.
-
6 κισσ-άμπελος
κισσ-άμπελος, ὁ, = Folgdm, Diosc.
-
7 εὖ-άμπελος
εὖ-άμπελος, mit schönen Weinstöcken, Strab. III p. 152 u. öfter. Beiwort des Dionysos (IX, 524, 6).
-
8 μῑσ-άμπελος
μῑσ-άμπελος, den Weinstock hassend, κρήνη, Ep. ad 198 ( App. 100).
-
9 ἀγρι-άμπελος
ἀγρι-άμπελος, ὁ, wilder Weinstock, Diosc.
-
10 ὀλιγ-άμπελος
ὀλιγ-άμπελος, mit wenigen Weinstöcken, νῆσος, Antiphil. 28 (IX, 413).
-
11 ἀγριάς
-
12 ἄγριος
ἄγριος ( fem. ἄγριος Iliad. 3, 24 ἄγριον αἶγα u. 19, 88 ἄγριον ἄτην), 1) auf dem Felde lebend, wild, zunächst von Thieren, auch von Pflanzen, im Naturzustand, dem ἥμερος, Culturzustand, entgegengesetzt, wie Plat. Legg. VI, 765 e; φυτῶν καὶ ζώων ἡμέρων καὶ ἀγρίων, wie τιϑασσός u. ἄγρ. Polit. 271 e; vgl. Arist. Probl. 20, 12; ἄγρια πάντα, allerlei Wild, Il. 5, 52, σῠς ἄγριος 8, 338, αἴξ 4, 106, ἄγρια φῠλα, μυίας Iliad. 19, 30; δένδρεα ἄγρια καὶ ἥμερα Her. 4, 21, ὕλη 1, 203, wie Archil. frg. 9; ἄμπελος Aesch. Pers. 606; ἔλαιον Soph. Tr. 1187 O. R. 476, ὕλη O. C. 349; μέλι Matth. 3, 4. Die Sp. bildeten bes. bei Pflanzen gern composita, wie sie oben angeführt sind, ἀγριάμπελος für ἄγριος ἄμπελος. Bei Mosch. 5, 13 ist ἄγριος der Landmann. – 2) Da bes. die Raubthiere in diesem Zustand bleiben, so wird mit ἄγριος die Wildheit u. Grausamkeit dieser bezeichnet, so λέων, δράκων, u. γένυς ἀγρία Eur. Phoen. 1389, δρακαίνης φύσις ἀγρία Bacch. 1355. Dah. von Menschen, wild, zornigu. überh. von leidenschaftlichen Gemüthszuständen, Hom. λέων ἃς ἄγρια οἰδεν Il. 24, 41, αἰχμητής Il. 6, 97, u. in der Od. ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι, 6, 120. 9, 175. 13, 201. 8, 575, vgl. 9, 215. 494, ἄγριος Κύκλωψ Od. 2, 19. ἄγρια φῦλα Γι γάντων Od. 7, 206, χόλος ἄ. Iliad. 4, 23. 8, 460 Odyss. 8, 304, auch ϑυμός Il. 9, 629, μένος 22, 313, πόλε μος 17, 737, μῶλος 398; δάμαρ Soph. Ant. 961, Ἅιδης Ai. 1014, νόσος Phil. 173 u. sonst, Eur. Or. 34, τραύματα Phoen. 1663, ἕλκος Bion 1, 16. Daher bei den Aerzten geradezu von bösartigen Geschwüren, unheilbar, ὀδύνη Soph. Tr. 971, λύπη O. R. 1073 (wie πένϑη Plut. cons. ad ux. 6), πόνοι 1205, πέδαι 1349 wie δεσμά Aesch. Pr. 175, ἅλς Suppl. 35, χεῖμα Eur. Androm. 749, πῦρ Theocr. 2, 54. Ebenso in Prosa: Plat. verb. es mit ϑηριώδης, Rep. IX, 571 c; ἀπηνής Legg. XII, 950 d; δύσκολος (ψυχή) I, 649 e; χαλεπὸς καὶ ἄδικος de leg. 318 d; τὸ τῆς διανοίας ἄγρ. καὶ πικρόν Dem. 45, 69. Es geht dann in den Begriff des rohen, bäurischen über, wie Plat. τύραννος ἄγρ. καὶ ἀπαίδευτος verb. Nach Harpocr. begreift es bes. auch τοὺς σφόδρα ἐπτοημένους περὶ τὰ παιδικὰ καὶ χαλεποὺς παιδεραστάς, s. Aesch. 1, 52 u. Ar. Nub. 348; ἂγριοι ἔρωτες Plat. Phaed. 81 a; ἄγριος κυβευτής Menand., wie Suid. erkl. ὁ λίαν περὶ τὸ κυβεύειν ἐσπουδακώς. – 3) vom Felde unb ebaut, τόπος Plat. Phaed. 113 c Legg. X, 905 b; ὄρη Dio 16, 12. [ll. 22, 313 ist wegen Länge der letzten Sylbe ι lang]. – Adv. ἀγρίως, wild, heftig, ἀγρίως ἐσϑίειν Antiphan. Ath. VII, 304 a; ἀγρίως καὶ χαλεπῶς dem πρᾴως ἀνέχεσϑαι entgegengesetzt, Plut. an seni 7; auch ἄγρια steht so Hes. Sc. 236 ἄγρια δερκόμενος, ὡς ἄγρια παίσδεις Theocr. 20, 6, u. Sp. D.
-
13 παυσί-λῡπος
παυσί-λῡπος, schmerzstillend; ἄμπελος, Eur. Bacch. 771; Zeus heißt so Soph. frg. 375 beim Schol. Pind. I. 5, 10.
-
14 πολύ-βοτρυς
πολύ-βοτρυς, υος, mit vielen Trauben, traubenreich; Hes. fr. 19, 2; ἄμπελος, Eur. Bacch. 650.
-
15 φόβη
φόβη, ἡ, 1) das lange, flatternde Haar; ποικίλον κάρα φόβαισιν Pind. P. 10, 47; Trag., wie Aesch. Ch. 186 Soph. O. C. 1464 El. 441; u. sp. 11., ῥομβητή Alc. Mess. 8 (VI, 218); bes. die Mähne des Löwen, des Pferdes, Eur. Alc. 431. – 2) das Laub, gleichsam das Haar der Bäume; Soph. Ant. 419; Eur. Alc. 169 Bacch. 683. 1136 u. öfter. – 3) der Blumenbüschel an Rohr, an der Hirse u. vgl.; – εὐπέταλοι φόβαι = ἄμπελος, Sabin. epigr. (VI, 158).
-
16 φιλοῤ-ῥώξ
-
17 χαμίτης
-
18 ψίθιος
-
19 βραχύ-τομος
βραχύ-τομος, kurz beschnitten, Theophr. ἄμπελος.
-
20 καπνία
См. также в других словарях:
ἅμπελος — ἄμπελος , ἄμπελος grape vine fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄμπελος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄμπελος — grape vine fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άμπελος — I Αρχαία πόλη της Κρήτης, στον σημερινό νομό Λασιθίου. Με την ίδια ονομασία υπάρχει και μικρό νησί στον Κορινθιακό κόλπο, στο εσωτερικό του κόλπου της Αντίπυρας. Έτσι ονομάζεται επίσης και ένα ακρωτήριο στη Χαλκιδική. II Όνομα μυθολογικών… … Dictionary of Greek
Ἀμπέλω — Ἄμπελος masc nom/voc/acc dual Ἄμπελος masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπέλω — ἄμπελος grape vine fem nom/voc/acc dual ἄμπελος grape vine fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπελίου — ἄμπελος grape vine neut gen sg ἀμπέλιον neut gen sg ἀμπέλιος masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπελίων — ἄμπελος grape vine neut gen pl ἀμπέλιον neut gen pl ἀμπέλιος masc/fem/neut gen pl ἀμπελίων singing bird masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπελίῳ — ἄμπελος grape vine neut dat sg ἀμπέλιον neut dat sg ἀμπέλιος masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπέλια — ἄμπελος grape vine neut nom/voc/acc pl ἀμπέλιον neut nom/voc/acc pl ἀμπέλιος neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμπέλιον — ἄμπελος grape vine neut nom/voc/acc sg ἀμπέλιον neut nom/voc/acc sg ἀμπέλιος masc/fem acc sg ἀμπέλιος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
