(войну)

σ. ἐπίστασθαι καλῶς Eur. — хорошо справляться с обязанностями стратега;

σ. καὴ ὑπατεύειν Plut. — быть претором и консулом

σ. τινος Xen. и τινι Her. — командовать кем-л.;

(ναυμαχίαν, πόλεμον Dem.)

στρατηγῶν λαβεῖν τινα ἀπωτάτω τινός Plut. — хитростью отвлечь кого-л. подальше от кого-л.

(τοὺς ὑπεναντίους Polyb.)

(τινι Xen., Polyb. и πρός τινα Diod.)

(διαπεπολεμήσεται ἀμαχεὴ ὅ πόλεμος Thuc.)

(σκῆπτρα Eur.; καθάπερ ἐν κλύδωνι Plut.)

(ἕκαστα εἰς τὰς χώρας τὰς προσηκούσας Xen.)

(τὸν Ἰσθμὸν τὰς ἡμισείας τῶν νεῶν Thuc.)

(κηρύγματα Eur.; ἀγγελίας Luc.; φήμη τις διηνέχθη περί τινος Plut.)

φυγῇ διαφέρεσθαι δι΄ ἀλλήλων Plut. — разбегаться в разные стороны

(γαστρὸς ὄγκον Eur.)

(τὸ ἤλεκτρον εἰς τοὺς Ἕλληνας Arst.)

(ψῆφον Eur., Xen., Aeschin., Dem., Plut.)

(ῥᾷστά τι Soph.; ἀργῶς τέν φυγήν Plut.)

(τὸν αἰῶνα Hom.)

ἄπαις διοίσει Eur. — он останется бездетным

πόλεμον διενείκας Her. — закончив войну (ср. 10)

(πάντ΄ ἄνω τε καὴ κάτω Eur.)

(διαλγές ἄτα διαφέρει τὸν αἴτιον Aesch.; δ. τὰς ψυχὰς πράγμασι καὴ φροντίσι Plut.): pass. волноваться, колебаться

(τινί τινος Plat.)

(τινός τι Aeschin., Luc., τινά τινι Polyb., Diod., τινί τινος Plut., τινί Thuc., Aeschin., Polyb., Plut., εἴς τι Xen., Plat., ἐπί τινι Xen., ἔν τινι Isocr., πρός τι Aeschin. и κατά τι Xen.)

(тж. δ. ταῖς γνώμαις Polyb.) расходиться во мнениях (ἀλλήλοις Plat. и πρὸς ἀλλήλους Lys., Polyb.; περί τινος Her., Arph., Plat., ἀμφί τινος и ἔν τινι Xen.)

(τοῦτο διέφερε τοῖς Θηβαίοις Polyb.)

(τινα Her., Plut., τινά τινι Dem. и τινα πρός τινα Thuc., Polyb.)

ἠπιστέατό σφι (v. l. πρὸς) Λακεδαιμονίους ἐκπεπολεμῶσθαι Her. — они были убеждены, что им предстоит война с лакедемонянами;

(εἴδωλον, σάκος, med. πέπλον Hom.; δεῖπνον Hes.)

(δῶμα, τεῖχος Hom.; βωμὸν καὴ ναόν Xen.; σκηνάς NT.)

(τινα ἄφρονα Hom.; med.: φίλον τινά Xen.; τὸν θεὸν ἀρωγόν Soph.)

εἰρήνην ποιεῖσθαι Xen. — заключать мир;

τὰ ποιοῦντα καὴ τὰ πάσχοντα Plat. — действующие и страдательные начала;

(κριθάς Arph.; παῖδα Xen.)

(ἀργύριον Dem.; οὐδὲν ἐκ τῆς γῆς Xen.; πέντε τάλαντα NT.)

(τὰ τεταγμένα τῇ πόλει Xen.; τὰς ἐντολάς NT.)

(πολλὰ χρηστὰ περὴ τέν πόλιν Arph.; πολλὰ ἀγαθὰ τέν πόλιν Plat.; med. βοηθείας τινί Isocr.)

(ἱρά Her.; θυσίαν Xen.; ἑορτήν NT.)

(τινὰ ἄλοχον ποιεῖσθαι Hom.)

(φόβον Hom.; γέλωτα Plat.)

(στόνον Soph.; κραυγήν Xen.)

(κωμῳδίαν καὴ τραγῳδίαν Plat.)

(τὸν Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα Plat.)

(καινοὺς θεούς Plat.; ὀνόματα Arst.)

σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι Her. — я полагаю, что их было столько же, сколько тех;

πῶς ποιήσεις ; Soph. — что ты предпримешь?;

(κλαίειν τινά Xen.)

π. εἴσω Xen. — вводить;

(πολὺν χρόνον ἔν τινι Anth.)

συμφορέν ποιεῖσθαί τι Her. — считать что-л. несчастьем;

π. τινί, ἄντα и ἐναντίβιόν τινος Hom. — воевать против кого-л.;

ῥηΐτεροι π. ἦσαν Ἀχαιοί Hom. — тогда легче было сражаться с ахейцами

εμφύλιος πόλεμος — гражданская война;

εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος — национально-освободительная война;

πατριωτικός πόλεμος — отечественная война;

αποικιακός πόλεμ — колониальная война;

παγκόσμιος πόλεμος — мировая война;

(θερμο)πυρηνικός πόλεμος ( — термо)ядерная война;

ψυχρός πόλεμ — холодная война;

ακήρυκτος πόλεμος — необъявленная война;

κηρύχνω τον πόλεμο — объявить войну;

αρχίζω ( — или εξαπολύω) πόλεμο — развязать войну;

(κακὸυ ἔπος τινί Hom.; λόγους πρός τινα, εἰς πόλιν τι Eur.)

ἀ. πόλεμον Plat. — объявлять войну;

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(εἰς τὰς χεῖράς τι Polyb.)

(τὸ παιδίον Her.)

(τὰ τόξα Her.; λευκέν ἐσθῆτα Plut.)

(τοὺς ξυμμάχους Thuc.; ὅσον τριάκοντα Plut.)

(ὁπλίτας ἐπὴ τὰς ναῦς Thuc.; φιλοφρόνως τινά Plat.; ἐν ταῖς οἰκίαις τινά Aeschin.; τέν αἰτίαν τινός Polyb. - ср. 11; σχῆμά τι Plut., Luc.)

ἀναλαβέσθαι κίνδυνον Her. — решиться на опасное дело;

(δόξαν Xen., Polyb.; τὰς ὀσμάς Arst.)

(πολλάκις Plat.)

(πάντας τοὺς προγόνους ἐξ ἀρχῆς Arst.)

(ἀρχέν ἣν πρότερον ἐκέκτησθε Xen.; θυσίας καὴ πομπάς Plut.)

(ἐπιστήμην ἐν αὑτῷ Plat.; τέν πόλιν ἐκ τῆς πρόσθεν ἀθυμίας Polyb.)

(πᾶσαν τέν αἰτίην Her.; τὰς ἁμαρτίας Soph.)

(τὰς δυνάμεις Polyb.; τὸν στρατόν Plut.)

(ἐξ ἀρρωστίας μεγάλης Plut.)

(ἵππον Xen., Plat.; ἀφεθέντα λίθον Arst.)

(τὸν ἀκροατήν Arst.; δῆμον ἑστιάσεσι Plut.)

(χεῖράς τινι Her., Thuc., Anth.; ὅπλα τινί Thuc., Xen.)

τὰ τῶν Ἄλπεων πρὸς τέν Λιβύην ἀνταίροντα Plut. — обращенная в сторону Ливии (т.е. Африки) часть Альп

(τινί Plat., Dem., Plut., Luc., πρός τινα и πρός τι Dem., Plut.)

οὐκ ἀ. τὰ φῶτα αὑτῷ Plut. — находиться в темноте;

(τινι Her., Thuc., Xen., Plat., Plut., Luc. или πρός τινα и πρός τι Thuc., Plut., реже τι Thuc., Anth.)

(ἀντέχει ὅ σῖτος Thuc.)

(ἐπὴ πολύ Thuc.; βραχὺν χρόνον Dem.)

(τινος Her., Xen., Plat., περί τινος Xen. и τινι Diod.)

(ἵστω τε καὴ ἀντέχου Soph.)

(χωρίον τί τινος Xen.; χώραν, med. χώρας Thuc.; med. τοῦ θρόνου Arph.)

(τί τινος Eur.; πολλέν χάριν καὴ φιλίαν Plut.)

(ὅ λόγος ἀντιλαμβάνεταί μου Plat.)

(τῇ ἀριστερᾷ τοῦ τρίβωνος Plat.; τῶν δορατίων ταῖς χερσί Plut.)

(ἵππου τῷ χαλινῷ Xen.)

(τινός Plat., Luc.)

(τῶν μεγάλων πραγμάτων Plut.)

(ἀ. καὴ ἐλέγχειν Plat.)

(Thuc.; τινι Xen., Plat., Plut.)

(τινί τι Hom. и πρός τινα Aesch., Xen., τι περί τινος Thuc., Xen., Plat.)

(ἥ ὄψις ἀπαγγέλλει τι Her.)

(τὰς προγεγενημένας πράξεις Arst.; τὰ τῶν γενομένων ἀκριβῶς Plut.)

(ὅ ἑρμηνεὺς μακρῶς ἀπήγγειλε Plut.)

(πημοναί Soph.; κίνδυνοι Thuc.; θάνατος Xen.; δουλεία Dem.)

(στρατηγοί Xen.)

(μιᾶς πόλεως αὐ. πόλεμος Diod.)

(περί τινος и πρός τι Polyb.)

(αὐ. καὴ σύμμετρος Plut.)

(αὐ. ἥ νίκη γίνεται τῶν ἡγουμένων Polyb.)

(Δελφοί Thuc.)

(ἱππεῖς Luc.)

(impf. ἐγιγνόμην, fut. γενήσομαι, aor. 2 ἐγενόμην - дор. ἐγενόμαν, pf. γέγονα - эп. тж. γέγαα, part. γεγαώς - стяж. γεγώς; pass.: pf. γεγένημαι, ppf. (ἐ)γεγενητο)

(θανεῖν ἢ γενέσθαι Hes.; γ. καὴ ἀπόλλυσθαι Plat.)

(φύλλα καὴ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ Xen.; τὰ γιγνόμενα ἐν ἀγρῷ Xen. и κατὰ τὰς χώρας Arst.)

γ. ἔκ τινος Her., ἀπό τινος Xen., ὑπό τινος Thuc., Xen. и παρά τινος Plat. — случаться из-за кого(чего)-л., вследствие чего-л. или благодаря кому(чему)-л.;

πάντα γιγνόμενος (Πρωτεύς) Hom. — Протей, превращающийся во все (что угодно);

(ἔστι μὲν οὐδέν, ἀεὴ δε γίγνεται Plat.; γίγνεται πάντα ἐξ ἐναντίων ἢ εἰς ἐναντία Arst.)

(ἅμα ἕῳ γιγνομένῃ Thuc.; ὡς τρίτη ἡμέρη ἐγένετο Her.)

ἔτεα τρία καὴ δέκα γεγονώς Hom. ( или γενόμενος Xen.) — достигший 13 лет от роду;

(τὸ ἀπὸ τινος γενόμενον ἀργύριον Xen.)

πρὴν ἓξ μῆνας γεγονέναι Plat. — не прошло и шести месяцев;

ὅδε — вот он, вот этот-то;

Οὔλυμπόνδε Hom. — на Олимп;