Перевод: с греческого на русский

с русского на греческий

(τῶν+δένδρων

  • 1 κειμαι

         κεῖμαι
        (impf. ἐκείμην, fut. κείσομαι)
        1) лежать, покоиться
        

    (ἐνὴ μεγάροις Hom.; ἐν τάφῳ Aesch.; ἐν κλίνῃ Isocr.)

        ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά NT.многолетние запасы добра

        2) лежать (в прахе), быть поверженным
        

    (Αἴας νεοσφαγές κεῖται Soph.; ἐπανορθοῦν εἴ τι τῆς πόλεως ἔκειτο Plat.)

        3) пребывать, находиться, быть погруженным
        

    (ἐν κακοῖς Eur.)

        εἰς ἀνάγκην κ. Eur. — быть связанным необходимостью;
        πάντων κ. ἐν στόμασιν Anth. — быть у всех на устах;
        ἐνὴ φρεσὴ κ. Hom.тяготить (досл. лежать на) сердце;
        θεῶν ἐν γούνασι κεῖται Hom.это - во власти (досл. на коленях у) богов

        4) находиться во власти, зависеть
        5) лежать, простираться, быть расположенным
        

    (εἰν ἁλί Hom.; ἐν πεδίῳ μεγάλω Her.; τῆς Ἰταλίας καὴ Σικελίας ἐν παράπλῳ Thuc.; πρὸς ἄρκτον Arst.; πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη NT.)

        ἥ πόλις αὐτάρκη θέσιν κειμένη Thuc. — город, занимающий выгодное положение

        6) стоять, помещаться
        

    ἕλε δίφρον κείμενον Hom. (Телемах) взял стоявший (рядом) стул;

        δύο τράπεζαι ἐν τῷ πρόσθεν τῶν τριάκοντα ἐκείσθην Lys. — два стола стояли перед коллегией Тридцати;
        ἤδη καὴ ἥ ἀξίνη πρὸς τέν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται погов. NT. — топор уже находится у корней деревьев, т.е. близок решающий час

        7) быть учрежденным, положенным, установленным
        

    (πάντα ὁπόσα κεῖται, νόμιμα παρὰ νομοθέτου Plat.; δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δέ NT.)

        πάτρια ἔθη κείμενα Plat. — заведенные предками обычаи;
        ἄλλ΄ ἐπ΄ ἄλλῃ φάρμακον κεῖται νόσῳ погов. Eur. ap. Plut. — каждой болезни - свое лекарство;
        τῷ οὔνομα κεῖται Δύρας Her.имя ей (т.е. этой реке) - Дир;
        ὡμολογημένον ἡμῖν κεῖται Plat. — между нами достигнуто соглашение (в том, что);
        ταῖς κειμέναις ζημίαις ἔνοχος γενέσθαι Lys. — подвергнуться положенным (по закону) наказаниям;
        τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα καὴ κείμενα Plat. — писаные законоположения;
        τοῦτο κείσθω διηπορημένον Plat. — пусть это останется под сомнением;
        κείσθω τὸ Α παντὴ τῷ Γ ὑπάρχειν Arst. — положим, что А содержится во всяком Г;
        τὸ κείμενον Arst. — допущение, (пред)положение;
        μέ κινεῖν εὖ κείμενον погов. Plat.не затрагивать рискованных вопросов

        8) находиться в (том или ином) положении, обстоять
        

    εὖ κειμένων τῶν πρηγμάτων Her. — при благоприятном положении вещей;

        ἀνατεὴ κ. Soph. — оставаться безнаказанным;
        εἰσορῶν, ὡς πάντα δεινὰ κἀπικινδύνως βροτοῖς κεῖται Soph. — учитывая, как все страшно и опасно для людей

        9) ( о деньгах) быть вложенным, быть внесенным, лежать
        10) возникнуть, быть
        

    (τί ἢ Λαβδακίδαις ἢ τῷ Πολύβου νεῖκος ἔκειτο; Soph.)

    Древнегреческо-русский словарь > κειμαι

  • 2 δακρυον

         (ᾰ) τό
        1) слеза
        

    (δάκρυα χέειν, βάλλειν, εἴρειν и λείβειν Hom.)

        ἐς δάκρυα ἔπεσε Her. — он залился слезами;
        μετὰ πολλῶν δακρύων Her. — обливаясь слезами;
        ἴσχειν πηγὰς δακρύων Soph.удержать потоки слез

        2) причина слез, т.е. горе, тяжкая утрата
        

    (κηδεμόνων μέγα δ. Anth.)

        3) капля, росинка, тж. влага, сок
        

    (τῆς ἀκάνθης Her.; ἀπὸ τῶν ἀνθέων καὴ ἀπὸ τῶν δένδρων Arst.)

        ἀμπέλου ἡδυτάτης δάκρυα Anth. = οἶνος

    Древнегреческо-русский словарь > δακρυον

  • 3 σκια

         σκιά
        ион. σκιή ἥ
        1) тень Hom.
        

    (πετραίη σ. Hes.; αἱ τῶν δένδρων σκιαί Xen.; δεδιὼς τέν σαυτοῦ σκιάν погов. Plat.)

        ὑπὸ σκιῇ Her. и ὑπὸ σκιαῖς Xen.в тени

        2) тень (усопшего), призрак
        

    (Οἰδίπου σ. Aesch.)

        3) перен. тень, призрак, видимость, ничто
        

    (σποδός τε καὴ σ. Soph.; τῶν μελλόντων ἀγαθῶν NT.)

        σκιᾶς ὄναρ Pind.сновидение тени и καπνοῦ σ. Soph. тень дыма, т.е. тень тени, иллюзия, ничто;
        περὴ ὄνου σκιᾶς μάχεσθαι погов. Arph. — спорить из-за тени осла, т.е. из-за совершенных пустяков

        4) ( в живописи) тень
        

    σκιᾶς ἀπόχρωσις Plut. — убывание тени, т.е. светотень в красках

        5) спутник приглашенного гостя, т.е. незваный гость Plut.

    Древнегреческо-русский словарь > σκια

  • 4 φορα

         φορά
        ἥ [φέρω]
        1) ношение, несение
        

    φορᾶς γέ τοι φθόνησις οὐ γενήσεται Soph. — не будет отказа в том, чтобы понести тебя

        2) внесение, взнос
        

    (χρημάτων Thuc.; δασμῶν Xen., Plat.)

        φέρειν τέν τῆς σωτηρίας φορὰν τῇ πατρίδι Dem. — вносить свой вклад для спасения родины;
        ψήφου φ. Eur., Plat. — подача голоса, голосование

        3) плодоношение
        

    (τῶν δένδρων Arst.)

        4) плодовитость
        

    (φ. καὴ ἀφορία Plat.)

        5) перемещение, (круго)вращение
        ἥ φ. κίνησις πόθεν ποῖ (ἐστιν) Arst. — перемещение есть движение из одного места в другое;
        6) стремительный порыв, напор
        

    (ἀνέμου βία καὴ φ. Polyb.)

        φ. τις πραγμάτων Dem. — некое давление обстоятельств, т.е. ход событий;
        ἥ τοῦ πλήθους φ. Polyb. — настроение толпы;
        φ. πρὸς τὸν νεωτερισμόν Polyb. — стремление к новшествам;
        φορᾶς μεστός Plut. — полный рвения, неукротимый

        7) ноша, груз
        8) урожай, сбор, продукция
        

    (ἐλαιῶν Arst.)

        9) наплыв, множество
        

    (ῥητόρων πονηρῶν Aeschin.; προδοτῶν καὴ δωροδόκων Dem.)

        10) группа единомышленников, направление, школа
        μάχη φορᾶς ἀντιδόξου Luc.борьба школ (мнений)

    Древнегреческо-русский словарь > φορα

  • 5 μελι

         μέλι
         μέλῐ
        - ῐτος τό
        1) мед
        

    (χλωρόν Hom.; παμφαές Aesch.; ἄγριον NT.)

        μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή Hom.слаще меда лилась речь (Нестора)

        2) медвяный напиток ( из сока финиковой пальмы) Her.
        3) сладкая смола

    Древнегреческо-русский словарь > μελι

  • 6 μυελος

         μυελός
        эол. μύελος ὅ
        

    (Hom. ῡ, атт. ῠ)

        1) костный мозг
        

    μ. σφονδυλίων ἔκπαλτο Hom.мозг брызнул из позвонков

        2) (тж. νωτιαῖος μ. Plat., Arst.) спинной мозг Arst.
        3) головной мозг
        4) бот. сердцевина, мякоть
        5) сила, крепость
        

    (νεαρός Aesch.; ἄλφιτα μ. ἀνδρῶν Hom.)

        Τρινακρίας μ. Theocr. — оплот Тринакрии, т.е. Сиракузы

        6) перен. недра, глубь, глубина
        

    (ψυχῆς Eur.)

    Древнегреческо-русский словарь > μυελος

  • 7 πολυκαρπεω

        приносить много плодов

    Древнегреческо-русский словарь > πολυκαρπεω

  • 8 φυτεια

         φυτεία
        ἥ
        1) посадка, насаждение
        2) произрастание, прозябание (sc. τοῦ σπόρου Xen.)
        3) произведение на свет, деторождение Plat.
        4) посаженное растение NT.

    Древнегреческо-русский словарь > φυτεια

  • 9 ψιλωσις

        - εως (ψῑ) ἥ
        1) обнажение (sc. τῶν δένδρων Plut.)
        2) грам. употребление знака слабого придыхания (spiritus lenis) или непридыхательных букв (tenues)

    Древнегреческо-русский словарь > ψιλωσις

  • 10 κόμη

    η волосы, шевелюра;

    κόμη των δένδρων — крона деревьев

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > κόμη

  • 11 γυμνος

         γυμνός
        3
        1) голый, нагой, неодетый Hom., Her., Xen.
        

    γυμνὸν στάδιον Pind. — состязание голых бегунов;

        γυμνῇ τῇ κεφαλῇ Plat. — с непокрытой головой;
        γυμνῶν τῶν πραγμάτων θεωρουμένων Diod.при рассмотрении (одних лишь) голых фактов

        2) полуодетый, в нижнем белье
        

    (γ. ἢ χιτωνίσκον ἔχων ἄζωστος Plat.; γ. ἐν τῷ χιτωνίσκῳ Dem.)

        3) обнаженный, вынутый из ножон

    (φάσγανον Pind.; μάχαιραι Theocr.)

    ; вынутый из колчана

    (ὀϊστός Hom.)

    ; вынутый из футляра
        

    (τόξον Hom.)

        4) без доспехов
        

    (νέκυς Hom.)

        5) не прикрытый броней или щитом
        6) лишенный, неимеющий
        

    (δένδρων Pind.; προπομπῶν Aesch.; ὅπλων Her.; ἐσθῆτος Diod.)

        ἥ ψυχέ γυμνέ τοῦ σώματος Plat. — душа, освободившаяся от тела

    Древнегреческо-русский словарь > γυμνος

  • 12 εκσωζω

        спасать, избавлять
        

    (τινά Soph., Her.; τινὰ χερός τινος Eur.; τινὰ ἐκ τῶν κινδύνων Plat.)

        ἐκοῶσαί τινα εἰς φάος νεκρῶν πάρα Eur.вывести кого-л. из страны мертвых на свет;
        med.спасать для себя или спасаться;
        ἔ. νῆσον (v. l. ἐκφέρεσθαι) Aesch. — искать убежища на острове;
        βίοτον ἐ. Aesch. — спасать свою жизнь;
        ὃσα δένδρων ὑπείκει κλῶνας ἐκσώζεται Soph. — деревья, которые подаются (гнутся), сохраняют свои ветви

    Древнегреческо-русский словарь > εκσωζω

  • 13 κενος

         κενός
        эп.-ион. κενεός и κεινός 3
        (compar. κενότερος и κενώτερος, superl. κενότατος и κενώτατος)
        1) пустой, порожний
        

    (τρυφάλεια, τὰ ὄχεα, νῆες Hom.; οἴκησις, εὐνή, τράπεζαι Soph.; τάφος Eur.)

        κενεὰς χεῖρας ἔχων Hom. или κ. NT. — с пустыми руками;
        ξὺν ἀνδράσιν κάλλιον ἢ κεινῆς (sc. γῆς) κρατεῖν Soph. — лучше управлять мужами, чем безлюдной страной

        2) пустой, бесплодный, напрасный
        

    (εὔγματα Hom.; ἐλπίδες Aesch.; κήρυγμα NT.)

        3) пустой, неосновательный, бессмысленный
        

    (γνώμη Soph.; φόβος Eur.; φρόνημα, λόγοι Plat.; ἄνθρωπος NT.)

        διὰ κενῆς Thuc., ἐν κενοῖς Soph. и εἰς κενόν Diod. — бесцельно, попусту, впустую;
        ἥ διὰ κενῆς ἐπανάσεισις τῶν ὅπλων Thuc. — пустое потрясание оружием;
        ἥκεις οὐ κενή Soph.ты пришла не даром

        4) лишенный, не имеющий
        

    (τοῦ νοῦ, φρενῶν Soph.; συμμάχων, δακρύων Eur.; τὸ πεδίον κενὸν δένδρων Plat.)

        κ. ἐπιστήμης Plat. — невежественный;
        ὑπ΄ ἄσθματος κ. Aesch. — еле переводящий дыхание (от усталости);
        κενέ λέαινα Soph. — покинутая (львом, т.е. одинокая) львица;
        σῶμα κενόν Plut. — изможденное тело;
        τὰ ιερὰ κενὰ πάντων Xen.совершенно опустошенные храмы

        5) пустой, глупый
        

    (ἀνόητος καὴ κ. Arph.)

    Древнегреческо-русский словарь > κενος

  • 14 κοπτω

         κόπτω
        (fut. κόψω; эп. part. pf. 2 κεκοπώς; pass.: aor. 2 ἐκόπην, pf. κέκομμαι)
        1) ударять, бить

    (τινὰ ἀμφὴ κάρη χερσί, τινὰ παρήϊον Hom.)

    ; med. бить себя (в отчаянии)
        

    (κ. κεφαλήν Her.; στένει, κέκοπται, sc. ἄστυ Σούσων Aesch.)

        2) med. ( с биением себя в грудь) горько оплакивать
        

    (τινα Arph., NT.; ἐπί τινα и ἐπί τινι NT.)

        3) толкать, по(д)гонять
        

    (τόξῳ, sc. ἵππους, τινὰ μετάφρενον ἠδὲ καὴ ὤμους Hom.)

        4) чеканить
        

    (νόμισμα Xen., Arst., Plut.)

        5) ковать
        

    (δεσμούς Hom.)

        6) стучать(ся)
        

    (τέν θύραν Arph.)

        7) толочь, дробить, разбивать
        

    (τὰς πέτρας λίθοις Arst.; κόνις κοπτομένη Hes.)

        8) расшибать
        9) ( о лошади) трясти, утомлять тряской
        10) ранить, разить, поражать
        

    (ῥήμασι καὴ κοπίσιν Anth.; med. τὰ μέτωπα μαχαίρῃσι Her.)

        11) ( о змее) кусать
        12) бить клювом, клевать
        

    (ὅ κίρκος ἕλκη ποιεῖ κόπτων Arst.; ἀετοὴ κόπτουσι τὰ ὁμόφυλα καὴ φονεύουσι Plut.)

        13) ( о рыбах) ловить ртом, клевать
        14) ловить добычу, охотиться
        

    (ὅ ἁλιάετος καὴ τὰ λιμναῖα κόπτει Arst.)

        15) убивать, умерщвлять
        

    (ἄνδρα Aesch.; ἱκτῆρας ξένους Eur.)

        16) убивать на мясо, зарезывать
        

    (ὗν Hom.; βοῦς καὴ ὄνους Xen.)

        17) отсекать, отрубать, срезывать
        

    (χεῖρας καὴ πόδας, κεφαλέν ἀπὸ δειρῆς Hom.; κλάδους δένδρων NT.; κύπερος κεκομμένος Her.)

        18) разорять, опустошать
        

    (χώραν Xen., Plut.)

        19) наносить пробоины, повреждать
        

    (τὰς ναῦς Plut.)

        φρενῶν κεκομμένος Aesch.безумный

        20) мучить, донимать, утомлять
        21) волновать
        

    (θάλασσα κοπτομένη πνοιαῖς, перен. τὸν ὕπνον ἁ φροντὴς κόπτοισα Theocr.)

    Древнегреческо-русский словарь > κοπτω

  • 15 στιχος

        I.
         στιχός
        gen. к * στίξ См. στιξ
        II.
         στίχος
         (ῐ) ὅ
        1) ряд, линия
        

    (τῶν δορυφόρων, δένδρων Xen.)

        ὅ σ. τοῦ ἀριθμοῦ Plat.числовой ряд или число

        2) стихотворная строка, стих Arph.
        

    τέτταρες ἡρωϊκοὴ στίχοι Plat. — четыре героических стиха, т.е. гексаметрическое четверостишие

    Древнегреческо-русский словарь > στιχος

См. также в других словарях:

  • σήψη — η / σῆψις, ήψεως, ΝΜΑ, και δωρ. τ. σᾱψις, Α [σήπομαι] αποσύνθεση ζωικής ή φυτικής οργανικής ουσίας, σάπισμα, σαπίλα νεοελλ. 1. (βοτ. ξυλ.) γενική ονομασία φυτονόσων που προκαλούνται από πάμπολλα είδη βακτηρίων και μυκήτων και που χαρακτηρίζονται… …   Dictionary of Greek

  • κόλαση — Θρησκευτικός όρος· σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, αποτελεί τον τόπο της αιώνιας τιμωρίας των αμαρτωλών ψυχών. Εκεί τιμωρούνται αιώνια οι άγγελοι που στασίασαν κατά του Θεού και όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι. Η αντίληψη αυτή είναι… …   Dictionary of Greek

  • φιλύρα — I Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 180 μ.) του νομού Τρικάλων. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (10 τ. χλμ.). II Όνομα μυθολογικού προσώπου, κόρη του Ωκεανού. Από τον Κρόνο, που της παρουσιάστηκε με μορφή ίππου, γέννησε τον Κένταυρο Χείρωνα, που ήταν… …   Dictionary of Greek

  • ξύλο — Φυτικός ιστός, που σχηματίζει, στον βλαστό και στις ρίζες των φυτών, το ξυλώδες αγγειακό τμήμα των ηθμαγγειωδών δεσμίδων, ή σύστημα των αγωγών αγγείων· με το σύστημα αυτό μεταφέρεται και κυκλοφορεί ο ακατέργαστος χυμός, δηλαδή το νερό και οι… …   Dictionary of Greek

  • προϊστορία — Επιστήμη, που ασχολείται με τα γεγονότα που συνέβησαν στην ανθρωπότητα πριν από την ανακάλυψη της γραφής, σε αντίθεση προς τη γραπτή ιστορία. Η π. είναι όμως και αυτή ιστορία, αν και χρησιμοποιεί δεδομένα που προέρχονται από διαφορετικές πηγές.… …   Dictionary of Greek

  • παιδεία — Δραστηριότητα η οποία αποσκοπεί στο να μεταδώσει, με τη διδασκαλία, κατά τρόπο οργανικό κατά κανόνα, σειρά θεωρητικών ή πρακτικών γνώσεων. (Γενικότερα ο όρος παιδεία σημαίνει επίσης τη μόρφωση και κάποτε και την καλλιέργεια). Ανάλογα με εκείνον… …   Dictionary of Greek

  • φλοιός — Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται το εξωτερικό περίβλημα του κορμού ή των κλαδιών του δέντρου, το περίβλημα των καρπών, το εξωτερικό στρώμα της γήινης σφαίρας, η φαιά ουσία που περιβάλλει τα ημισφαίρια του εγκεφάλου, η εξωτερική στιβάδα των… …   Dictionary of Greek

  • στοά — Κτίριο ή χώρος μιας μεγαλύτερης οικοδομής, ανοιχτό προς το εξωτερικό και διαρρυθμισμένο στην εξωτερική του όψη, από μία ή περισσότερες κιονοστοιχίες. Πρόκειται συνήθως για χώρο ανοιχτό στο κοινό για συναντήσεις, συναθροίσεις ή και για την πώληση… …   Dictionary of Greek

  • δενδροτομία — η (AM δεντροτομία) [δενδροτομώ] το κόψιμο τών δένδρων, η υλοτομία νεοελλ. η ενίσχυση αμυντικών έργων με κορμούς δένδρων αρχ. η καταστροφή εχθρικής περιοχής που επιτυγχάνεται με το κόψιμο δένδρων …   Dictionary of Greek

  • κινίνο — Κοινή ονομασία ομάδας αλάτων της κινίνης, ενός αλκαλοειδούς το οποίο εξάγεται από τον φλοιό των φυτών του γένους κιγχόνη. Το γένος περιλαμβάνει πολλά είδη, από τα οποία σημαντικότερα για την εξαγωγή της κινίνης είναι η κιγχόνη η λογχόφυλλος ή η… …   Dictionary of Greek

  • στίχος — Σειρά από συλλαβές με μεταβλητό αριθμό, ρυθμικά τακτοποιημένες κατά αρμονικές περιόδους. Ο ρυθμός που προκύπτει οφείλεται στην κατάλληλη εναλλαγή ισχυρών (άρση) και ασθενών χρόνων (θέση), που μπορεί να γίνει ή με το ποσοτικό (προσωδιακό) σύστημα …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»