-
1 επιβαινω
(fut. ἐπιβήσομαι, aor. ἐπέβην, pf. ἐπιβέβηκα; для перех. значений: fut. ἐπιβήσω, aor. ἐπέβησα)1) входить, вступать(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)
ἐ. τῶν οὔρων Her. и τῶν ὅρων τῆς χώρας Plat. — переступать пределы, нарушать границы страны2) (на)ступать(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)
ἐ. τὸν δεξιὸν πόδα τινί Luc. — наступить правой ногой на что-л.;ἐ. ῥυθμῷ πρὸς αὐλόν Plut. — двигаться в такт звукам свирели3) вторгаться(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)
4) в(о)сходить, подниматься, взбираться(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)
5) подниматься, т.е. ложиться(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)
ἐπιβὰς πυρῆς Hom. — будучи возложен на костер6) подниматься, т.е. садиться(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)
7) доходить, достигать(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)
8) достигать, обретать(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)
ἀναιδείης ἐ. Hom. — стать бессовестным9) восставать(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)
10) ( о животных) покрывать(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)
11) ( о несчастьях) обрушиваться, поражать(τινά, τι и πρός τινα Soph.)
12) сажать, приказывать сесть(τινὰ ἵππων Hom.)
13) приводить(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)
ἐϋκλείης ἐ. Hom. — возвеличивать славой, прославлять;ἐ. τινὰ ἀοιδῆς Hes. — обучить кого-л. пению14) выводить, уводить15) класть, укладывать(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)
-
2 αναφαινω
поэт. ἀμφαίνω (fut. ἀναφᾰνῶ и ἀναφᾱνῶ, aor. ἀνέφηνα)1) зажигать(ξύλα Hom.; ἄστρα ἐν τῇ νυκτί Xen.)
2) показывать, обнаруживать(ποδῶν ἀρετήν Hom.)
; pass. показываться, появляться(ἀνεφαίνετο πατρὴς ἄρουρα Hom.) или быть очевидным
ἀναφαινόμεθα σεσωσμένοι Xen. — ясно, что мы спасены3) открывать, разъяснять(θεοπροπίας Δαναοῖσι Hom.; οὐ δεδειγμένα Soph.)
ἀναφανέντες τέν Κύπρον NT. — когда (мы) завидели Кипр, т.е. когда показался Кипр4) произносить(ἐπεσβολίας Hom.)
5) издавать(βοάν Aesch.)
6) провозглашать, объявлять(τινά τινα Pind., Eur., Plat.)
7) (по)рождать, производить(ὄφιας πολλούς Her.)
8) (по)являтьсяνεωστὴ ἀναπεφηνός Her. — недавно возникший;
οὐ θύων τισὴ καινοῖς δαίμοσιν ἀναπέφηνα Xen., — никто не видел, чтобы я приносил жертвы новым богам9) прославлять, возвеличивать(πόλιν ἁμίλλαις Pind.)
-
3 απειμι
I[εἰμί]1) быть далеким(πάτρης ἀ. Hom.; τινι Xen., Eur.)
τῶν ἰσίων ἀπόντες Thuc. — оставив свои личные занятия:ὅτε ἀπέην ὅσσον ἐπὴ οὖρα ἡμιόνων Hom. — когда он удалился на расстояние борозды, проходимой мулами2) отсутствовать(πατρίδος αἴης δηρόν Hom.)
αἱ οὖσαι καὴ αἱ ἀποῦσαι ἐλπίδες Soph. — всевозможные (досл. бывшие и не бывшие) надежды;τί τῶν ἀπόντων ἢ τί τῶν ὄντων πέρι ; Eur. — о чем же именно?;τινὸς ἀπεόντος Her. — не считая (за исключением) кого-л.3) нехватать, недоставать(τινι Thuc., Eur.)
τί γὰρ ἄπεστί σοι κακῶν ; Eur. — какого только горя ты не испытал(а)?4) не быть в живыхἐπεὴ δ΄ ἄπεστι (v. l. ὄλωλε) Eur. — когда он мертв
II[εἶμι]1) уходить(γῆς Soph.; ἐκ τοῦ ἱεροῦ Thuc.; εἰς συμπόσιον πρός τινα Diog.L.)
ἀπό τινος ἀ. Thuc. — уходить с чьей-л. территории2) переходить, перебегать(πρὸς βασιλέα Xen.)
3) возвращать(ἐπ΄ οἴκου Thuc., οἴκαδε Arph.)
ἄπιτε ἐς или ἐπὴ τὰ ὑμέτερα Her. — возвращайтесь по домам;ὅκως τε ἀπίοι ὅ ποταμός Her. — всякий раз как река возвращалась в свое русло4) умирать Luc., Diog.L.,5) проходитьἡ ὀργέ σὺν τὦ φόβῳ ἄπεισι Xen. — вместе со страхом пройдет и гнев;
Μαιμακτηριῶνος δεκάτῃ ἀπιόντος Dem. — в двадцать первый день мемактериона
См. также в других словарях:
οιωνός — Σημείο της θέλησης των θεών στους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους, από την οποία αυτοί εξαρτούσαν κάθε σημαντική δράση. Για να αντιληφθούν τη θεϊκή θέληση βασίζονταν κυρίως στο πέταγμα και στις φωνές των πουλιών (οιωνών), όπως για παράδειγμα ο… … Dictionary of Greek
περί — ΝΜΑ, με αναστροφή πέρι, θεσσαλ., δελφ. και αιολ τ. περ, ελεατ. τ. παρ Α πρόθεση η οποία συντάσσεται: 1. με γεν. α) (για δήλωση τού αντικειμένου, τού θέματος για το οποίο γίνεται λόγος ή για το οποίο ενδιαφέρεται κάποιος), για, σχετικά με..., όσον … Dictionary of Greek