(πρὸς+πόλιν

(ἐς или ἐπὴ τόπον τινά Her., Thuc., Xen. и πρὸς πόλιν τινά Plut.; τινι ἀντία τινός Her.; τινι πρός τινα и πρός τι Xen.)

(τινι χρήμασι Arst.)

(τῶν ἰατρῶν οὐδεὴς ἐθάρρει βοηθήσειν Plut.)

(ἐς τὰς Ἀθήνας Her.; πρὸς πόλιν Soph.; ποταμόν, χθονὸς ἐς πέδον Aesch.; παρά τινα Her.; τινί Xen.)

(οὔπω ἥκει ἥ ὥρα μου NT.)

ἦκεν ἐφ΄ ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος Plat. — (Трасимах) набросился на нас словно хищный зверь;

τοῦ βίου εὖ ἥ. Her. — преуспеть в жизни, быть счастливым;

φημὴ τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν Plat. — я говорю, что настигнет вас возмездие

ἥξει Δωριακὸς πόλεμος καὴ λοιμὸς ἅμ΄ αὐτῷ Thuc. — вспыхнет война с дорянами, а с ней и мор;

τὰ εἴς ( или πρός) τι ἥκοντα Plat., Polyb.; — то, что касается чего-л., имеет к чему-л. отношение;

θεοῖς ἔχθιστος ἥκω Soph. — я (стал) ненавистен богам;

(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)

(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)

(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)

(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)

(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)

(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)

(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)

(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)

(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)

(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)

(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)

(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)

(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)

(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)

(ἀληθεύειν Polyb.)

ἀ. ζῆν πρὸς πόλιν Plut. — жить не принося никаких почестей государству, т.е. себялюбиво

τοῦ ἐγὼ καὴ μᾶλλον ὀδύρομαι ἤ. ἐκεινου Hom. — о том я тревожусь еще больше, чем об этом

πρὸς πόλιν, ᾗ. οἱ ἄλλοι φοβέοντο Hom. — в город, куда как раз бежали остальные (кони)

ᾗ. δέ φρονέω Hom. — именно (так), как я думаю;

(θυμὸν Ἀχαιῶν Hom. - ср. 3)

(ἐν μυχοῖς πέτρας Eur.; εἰς ἕνα χῶρον Arph.)

π. θυμόν (acc. relat.) Soph. — устрашиться (ср. 1);

(εἰς ἐρημίαν ὁδοῦ Eur.)

(χερμάδιον Hom.; ἐπὴ τῆς κεφαλῆς τι Xen.)

(ἀγγελίην τινί Hom.; δῶρα πρός τινα Xen.)

(ἄλγεα Hom.; βλάβην Xen.)

(ἄμπελοι φέρουσιν οἶνον Hom.)

(πόλινδέ τινα Hom.)

(τινὰ κατὰ τῶν πετρῶν Xen.; τινὰ εἰς τὸν τάρταρον Plat.)

(αἶγα, τινά Hom.)

(θεῶν ἱερά Eur.)

(τρίποδα Hes.; τἀπινίκια Soph.; τὰ νικητήρια Plat.)

(φόρον Thuc.; ἀναλώματα Plat.)

φ. χάριν τινί Hom., Eur. — оказывать услугу кому-л. (см., однако, 9);

(λυγρά Hom.; δούλιον ζυγόν Aesch.; τὰς διατριβὰς καὴ τοὺς λόγους τινος Plat.)

(φ. τέν αἰτίαν τινὸς ἐπί τινα Polyb.)

(τέν πόλιν Plut.)

(πληγέν ἐπὴ πληγῇ εἴς τι φ. Polyb.)

(μάρτυρα Dem.; παραδείγματα Polyb.)

(τινά τινα Dem.)

ὁδὸς ἐς τὸ πρὸς ἠῶ φέρουσα Her. — дорога, идущая в восточном направлении;

ἐς αἰσχύνην φ. Her. — приводить к позору, позорить;

(γλῶσσαν κακήν Aesch.)

(καλῶς Thuc.; κακῶς Xen.)

μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν Pind. — большие о тебе ходят слухи;

φέρ΄ εἰπὲ δή μοι Soph. — скажи-ка мне, пожалуйста;

(πράγματα τῷ δήμῳ Thuc.; τέν φιάλην τινί Xen.)

(πόλιν и πράγματά τινι Thuc.)

(τινὰ τοῖς πολεμίοις Plat.)

(ἔλαβον τέν πόλιν ἐνδύντων τινῶν Xen.)

οὐκ ἐ. πρόφασιν οὐδενὴ κακῷ γενέσθαι Thuc. — никому не давать повода к малодушию;

οἱ ἐνδιδόντες (τῶν χορῶν) Luc. — запевалы или дирижеры хоров;

(μηδὲν πικρόν τινι Eur.; λὺγξ σπασμὸν ἐνδιδοῦσα Thuc.)

(δικαιοσύνην καὴ πιστότητα Her.; μαλθακόν τι Eur.)

(ὑποψίαν Plat.; ἐλπίδας и μαλακίαν τινί Plut.)

ἅρμασιν ἐ. κέντρον Eur. — стегать лошадей

(τοῖς λόγοις τινός Arst.; τινί Plut.)

τῶν ἐρεισμάτων οὐ δυναμένων ὑποφέρειν τὸ βάρος, ἀλλ΄ ἐνδόντων Polyb. — когда подпоры не выдержали тяжести и подломились

(οὐκ ἐνέδοσαν οἱ ξύμμαχοι Thuc.)

(τῇ τῶν πλειόνων γνώμῃ Dem.; πρὸς τέν εἰρήνην Plut.)

(τὰ ὄμματα καὴ τὰ ἰσχία ἐνδίδωσι Arst.)

(τῇ ἡδονῇ и πρὸς ἡδονήν Arst.)

(ἥ δύναμις ἐνδίδωσι Plut.)

ἐνδιδόντος μὲν τοῦ ποταμοῦ, ἔχοντος δὲ οὐδαμῇ ἐξήλυσιν Her. — так как река разливается (по равнине), но выхода не имеет

(μικρὸν τέν θύραν Plut.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τινι Xen. etc. и πρός τινα Dem. etc.; δόμοις Aesch. и δῶμα Eur.)

(τῷ δήμῳ, εἰς τὸν δῆμον Dem. и πρὸς τὸν δῆμον Aeschin.)

(πρὸς τέν πόλιν Dem., τῇ πολιτείᾳ Plut.)

(πρὸς τοὺς ἱππέας Xen.)

(τινι Thuc.; τοῖς λόγοις τινός NT.)

οὐχ ἱκανὰ ἦν ἃ προσῆλθε τῇ πόλει Lys. — доходы государства были недостаточны

(γυναικί Xen.). - см. тж. πρόσειμι II

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Eur.; πελταστὰς πρὸς τὸ ὄρος Xen.; ἐπὴ τὰ ἄκρα τῆς χώρας Plut.)

(τέν φάλαγγα Plut.)

ἀ. χορόν Hes., Thuc., Eur. — водить хоровод

(νῆας Her.)

(πρὸς τέν ἤπειρον, ἐπὴ τὰς ἄλλας νήσους Her.; ὁλκὰς ἀναγομένη ἐπ΄ Ἰωνίας Thuc.)

ὁρῶν αὐτὸν ἀναγόμενον ὡς ἀδολεσχήσοντα περί τινος Plat. — видя, что он собирается пуститься в разговоры о чем-то;

(εἰς τέν Ἀκρόπολίν τι Plat.)

(γυναῖκ΄ ἐξ ἀπίης γαίης Hom.; κτέατα Τρωΐαθεν Pind.; τοὺς ξυνειλημμένους Xen.)

(τινὰ ἐς Ἄργος Hom.)

(τέν πόλιν, τὸν χάρακα Plut.)

(κάρα Soph.; ὄμμα ἄνω Plat.; перен. κωκυτόν Eur.)

(τινὰ εἰς μεγάλα πράγματα καὴ τιμάς Plut.)

παιᾶνα ἀνάγετε Soph. — запойте пеан

(πολύδακρυν ἀδονάν Eur.)

(τι εἴς τινα Arst., Dem.)

(θυσίας Her.)

(τέν ὁρτέν τῇ Ἴσι Her.)

πλῆθος αἵματος ἀνήγαγε Plut. — у него открылось сильное кровотечение

(τάφρον περὴ τὸ τεῖχος Plut.)

τὸν λόγον ἐπ΄ ἀρχέν ἀ. Plat. — свести к принципу, т.е. принципиально обосновать положение;

σκοταῖος ἀναγαγών Xen. — уйдя с наступлением темноты;

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(πῦρ ἔμπεσε νηυσίν, но ἐν ὕλῃ Hom.; εἰς τάφρους Xen.; εἰς τὰ κάτω τῆς γῆς Arst.)

(εἰς ἀνάγκης ζεύγματα Eur.; ἐν χωρίῳ τινί Xen.)

(στέγῃ Soph., εἰς τέν θύραν Arph.; τάχιστα ἐμπεσεῖν Aesch.)

(εἰς ἀλλήλας ἐμπίπτουσαι νεφέλαι Arph.)

(τοῖς πολεμίοις Xen.; μεγάλῳ κτύπῳ καὴ κλύδωνι Plut.; εἴς τινα Luc.)

(χόλος ἔμπεσε θυμῷ Hom.; ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι Eur.)

(κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ Hom.; ἐς τέν πόλιν ἐνέπεσε ἥ νόσος Thuc.; νόσημα ἐμπίπτει εἰς τοὺς ἰχθῦς Arst.; λοιμὸς ἐμπίπτει Plut.)

ἐμπεπτωκότος λόγου περὴ νόμων Plat. — раз речь зашла о законах;

(χρυσὸν καὴ χαλκόν, ληΐδος αἶσαν Hom.; πόλιν τινός Plat.; εἰληχὼς τιμήν τινα Arst.; τοῦ δυστυχοῦς Plut.)

λ. δίκην τινί Plat. и πρός τινα Lys. — вчинять иск кому-л., подавать жалобу на кого-л.;

λ. δώρων ἐκ Πριάμοιο Hom. — получать дары от Приама;

πυρὸς θανόντα λ. Hom. — предавать мертвеца сожжению

ἐς ἑκάστην (νῆα) ἐννέα λάγχανον αἶγες Hom. — на каждый корабль пришлось по девяти коз;

(περί τινος Dem., NT.)

κεραία δίχα πρίσαντες ἐκοίλαναν καὴ ξυνήρμοσαν πάλιν Thuc. — распилив пополам и выдолбив брус, они вновь приладили друг к другу (обе его половины);

(εἰς ταὐτόν Plat.)

(σκάφος Eur.)

(βλέφαρα χερί Eur.)

(τι πρός τι Arst.; χείλεα στομάτεσσιν Anth.)

(τέν λύραν πρὸς τὸν αὐλόν Xen.)

(τοὺς πολίτας Plat.)

(βροτούς Aesch.)

(ἀλλήλοις Plat.)

(γυνέ συναρμόζουσα Xen. - ср. 2)

σ. τινὴ εἰς φιλίαν Xen. — сдружиться с кем-л.

(τινα φυλάττειν τι Dem.; ἱππέας τοῖς κέρασι Polyb.)

(ἄγχι π. Hom.)

(Her., Trag., Dem.; Τρωσὴ παρεστάμεναι καὴ ἀμύνειν Hom.)

(νῆες παρέστασαν Hom.; παραστῆναι Καίσαρι NT.)

(κτήνη NT.)

(τινί τινα NT.)

(τινα ἀέκοντα Her.; τινα βίᾳ Soph.)

(οἱ πολέμιοι παραστήσονται Her.)

(τινα Her.; πόλιν Thuc.)

(τινα Dem., Thuc.)

(τῷ δέ λέγουσι Κορίνθιοι θῶμα μέγιστον παραστῆναι Her.)

(ἐλπίδας Dem.; θάρσος Polyb.)

(τινι Plat.)

(πρὸς τὸν κίνδυνον Diod.; εἰς τοιαύτην ὁρμήν Polyb.; πρὸς τέν ἀπολογίαν Plut.)

παρεστηκέναι τῶν φρενῶν Polyb. — сойти с ума;

(τινί τι Isocr.)

(τὸν οἶνον Plut.)

(λίθον Hom.; κλίμακας τοῖς πύργοις Thuc.)

(τὰς θύρας Her.; τὰς πύλας Thuc.)

(χεῖρα δεξιάν Soph.)

(τί τινι Aesch., Her.)

(πρῆγμά τινι Her.; τινὴ ζημίας Thuc.)

(τινὴ πόνους Eur.)

(θράσος τινί Eur.)

π. φιλανθρωπίαν εἴς τι Dem. — поступать человеколюбиво в чем-л. μῆνιν προσθέσθαι τινί Her. излить свой гнев на кого-л.

(τί τινι и πρός τινι Her., Plat. тж. ἐπί τινι Soph. и πρός τι Arst.)

(τινὰς τῇ ἐκκλησίᾳ NT.)

κεραία δίχα πρίσαντες ἐκοίλαναν καὴ ξυνήρμοσαν πάλιν Thuc. — распилив пополам и выдолбив брус, они вновь приладили друг к другу (обе его половины);

(εἰς ταὐτόν Plat.)

(σκάφος Eur.)

(βλέφαρα χερί Eur.)

(τι πρός τι Arst.; χείλεα στομάτεσσιν Anth.)

(τέν λύραν πρὸς τὸν αὐλόν Xen.)

(τοὺς πολίτας Plat.)

(βροτούς Aesch.)

(ἀλλήλοις Plat.)

(γυνέ συναρμόζουσα Xen. - ср. 2)

σ. τινὴ εἰς φιλίαν Xen. — сдружиться с кем-л.

(τέν πόλιν Plat. и τέν πόλιν τὰ πρὸς θεούς Aeschin.)

(τὸν φόνον Plut.)

(τὰς ἀράς Plut.)

(τῇ θεῷ Her.)

(τέν προδοσίαν Plut.)