-
61 εσθιω
(impf. ἤσθιον, fut. ἔδομαι - поздн. φάγομαι, aor. 2 ἔφᾰγον, pf. ἐδήδοκα, pf. 2 ἔδηδα, ppf. ἐδηδόκειν; pass.: aor. ἠδέσθην, pf. ἐδήδεσμαι)1) есть(τι Hom., Arst. и τινός Xen., Arst.)
τὰ ἐσθίοντα Xen. — органы еды, т.е. рот2) ( о животных) поедать, пожирать(ὥστε λέων Hom.; αἰετὸς ἧπαρ ἤσθιεν, sc. Προμηθέως Hes.)
ἐδηδοκώς Arst. — наевшийся3) перен. пожирать, истреблять, уничтожать(πάντας πῦρ ἐσθίει Hom.)
; pass. быть разоряемым, гибнуть(ἐσθίεταί μοι οἶκος Hom.)
ἀνίστασο μηδ΄ οὕτως σεαυτὸν ἔσθιε Arph. — перестань так терзаться
5) кусатьὑπ΄ ὀργῆς τέν χελύνην ἐ. Arph. — в гневе кусать губы
-
62 κυων
κῠνός ὅ и ἥ (dat. κυνί, acc. κύνα, voc. κύον; dat. pl. κυσί - эп. κύνεσσι)1) собака(κύνες θηρευταί или θηρευτῆρες Hom. и θηρευτικαί Plat., Arph.; κύνες βοτῆρες Soph. и κύνες ἐπίκουροι ποιμνίων Plat.)
κ. Ἀΐδαο Hom. или ὅ κ. Xen. = Κέρβερος ; νέ или μὰ τὸν κύνα! Plat., Arph. — клянусь собакой!, т.е. честное слово! (обычная клятва Сократа - невидимому, чтобы, не поминать имен богов);ἥ κ. κατακειμένη ἐν τῇ φάτνῃ погов. Luc. — собака, лежащая в яслях, т.е. собака на сене;τί κυνὴ καὴ βαλανείῳ ; погов. Luc. — что общего между собакой и баней?2) бран. собака, пес, чаще сука Hom.3) философ кинической школы, киник Arst., Plut.4) чудовищеΔιὸς πτηνὸς κ. Aesch., Soph. = αἰετός;
ἥ ῥαψῳδὸς κ. Soph. = Σφίγξ;Ζηνὸς κύνες Aesch. = Ἅρπυιαι;κύνες Κωκυτοῦ Arph. = Ἐρινύες;Λέρνας κ. Eur. = Ὕδρα;5) время восхода созвездия Большого Пса, каникулыἐπὴ κυνί и ὑπὸ κύνα Arst. etc. — во время каникул
6) тюлень(δελφῖνές τε κύνες τε Hom., Polyb.)
-
63 λαω
I(только part. λάων и 3 л. sing. impf. λάε) глядеть, смотреть, по по друг. - хватать, ловить(ἑλλὸν ἀσπαίροντα Hom.; αἰετὸς ὀξὺ λάων HH.)
IIдор. (только praes.: λῶ, λῇς, λῇ, λῶμες, 2 л. sing. conjct. λῇς, inf. λῆν) желать, хотеть(λῶ τι μυσίξαι νέον Arph.)
αἴκα λῇς Theocr. — если хочешь -
64 μεγας
μεγάλη, μέγα (gen. μεγάλου, μεγάλης, μεγάλου; compar. μείζων - NT. тж. μεζότερος, superl. μέγιστος)1) большой, огромный(σθένος Hom.; πλοῦτος Aesch.)
; огромный, многочисленный(ἀγέλη NT.)
; рослый(καλός τε μ. τε Hom.)
; крупный(σῦς Hom.; αἰετός Pind.)
2) взрослыйὅτε μ. ἐσσί Hom. — так как ты (уже) взрослый
3) высокий(οὐρανός, πύργος, ὄρος Hom.; δένδρον NT.)
4) широкий, обширный(πέλαγος, αἰγιαλός Hom.)
; просторный, вместительный(αὐλή Hom.)
5) длинный или глубокий(τάφρος Hom.)
6) сильный, мощный(ἄνεμος, ἰαχή Hom.; σεισμός NT.)
; громкий, немолкнущий(μῦθος Soph.)
7) великий(Ζεύς Aesch.)
μεγάλαι θεαί Soph. — великие богини, т.е. Деметра и Персефона;οἱ μεγάλοι Δαναοί Soph. — данайские вожди8) важный, значительный9) высокопарный, пышныйμέ μέγα λέγε Plat. — не говори громких слов
10) высокомерный, гордыйφρονεῖ, ὡς γυνή, μέγα Soph. — (Иокаста) полна женской гордости - см. тж. μείζων, μέγιστον и μέγιστος
-
65 μορφνος
-
66 οιμαω
(только fut. οἰμήσω и aor. οἴμησα) устремляться, бросаться, кидаться(ὥστ΄ αἰετός Hom.; θύννοι οἰμήσουσι Her.)
-
67 περκνος
-
68 σκηπτοβαμων
-
69 τανυπτερος
-
70 υψιπετης
I.2находящийся в вышине, горний(οὐράνιον μέλαθρον Eur.)
II.(αἰετός Hom., Soph., Arph.; γέρανος Anth.; ἄνεμοι Pind.)
-
71 ωκυς
ὠκεῖα (эп.-ион. тж. ὠκέα), ὠκύ (compar. ὠκύτερος и ὠκίων, superl. ὠκύτατος и ὤκιστος) быстрый, скорый, стремительный(Ἄρης, Ἀχιλλεύς, ἴρηξ, ἵπποι, ἔλαφοι, νέες, νόημα, βέλος Hom.; αἰετός, φρενες Pind.; πτερόν Eur.)
τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ Aesch. — используй как можно поскорее эти благоприятные обстоятельства;ἴτ΄ ὠκεῖς Soph. — спешите, бегите -
72 καιετός
-
73 καἰετός
-
74 αετός
αετός ο1) орел;2) орлец – знак птицы орла, изображенный на круглом коврике, на котором стоит архиерей во время священнослужения. Символизирует устремление ума, духа, молитвы к горнему, вышнемуЭтим.< дргр. αιετός < αιFετός < αιFι-ετός < инд. awi «птица», сравните с лат. avis, санскр. vis -
75 ἄγρα
1 quarry, prey ( αἰετός)ὃς ἔλαβεν αἶψα, τηλόθε μεταμαιόμενος, δαφοινὸν ἄγραν ποσίν N. 3.81
πολλοῖς μὲν ἐνάλου, ὀρείου δὲ πολλοῖς ἄγρας ἀκροθινίοις ?fr. 357. -
76 αἶψα
-
77 αἰωρέω
1 make to rise and fall ὁ δὲ κνώσσων ὑγρὸν νῶτον αἰωρεῖ (sc. αἰετός.) P. 1.9 -
78 ἀμφοτέρωθεν
a from both places ἀλαθής τέ μοι ἔξορκος ἐπέσσεται ἑξηκοντάκι δὴ ἀμφοτέρωθεν ἁδύγλωσσος βοὰ κάρυκος ἐσλοῦ (i. e. at the Isthmian and Nemean games) O. 13.99b on both sidesεὕδει δ' ἀνὰ σκάπτῳ Διὸς αἰετός, ὠκεῖαν πτέρυγ ἀμφοτέρωθεν χαλάξαις P. 1.6
-
79 ἀνά
1 of placea in, throughoutἀν' Ἑλλάδα P. 2.60
δώδεκ' ἂν δρόμων τέμενος (Thiersch: δωδεκαδρομον, -ων codd.) P. 5.33τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα P. 11.52
Ποσειδάνιον ἂν τέμενος N. 6.41
δάπεδον ἂν τόδε N. 7.83
οἵ τ' ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι N. 8.12
ἁδυπνόῳ τέ νιν ἀσπάζοντο φωνᾷ γαῖαν ἀνὰ σφετέραν I. 2.27
εὐανθἔ ἀπέπνευσας ἁλικίαν προμάχων ἀν' ὅμιλον I. 7.35
Ἴσθμιον ἂν νάπος Δωρίων ἔλαχεν σελίνων (Hermann: ἀνάπος codex) I. 8.63 [Δᾶλ]ον ἀν' εὔοδμον Pae. 2.97
[ἂν Ζεάθου πόλιν (coni. Wil.: καὶ Ζ. Π.) Πα...] ἂν δὲ Ῥόδον κατῴκισθεν fr. 119. 1.b upon, alongεἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν I. 5.23
ἐλαύνεις ἀν' ἀμβροτ[ Pae. 3.16
]ἰόντι τηλαυγἔ ἀγ κορυφὰν[ (Π̆{5}: ἂν Π̆.) Πα.. 12. ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέταται (sc. κύων.) *fr. 107a. 4* πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ Τρώιον ἂμ πεδίον ἦλθεν fr. 172. 4.c dub. ἢ πόντου κενέωσιν λτ;γτ; ἂμ πέδον (Hermann: ἀλλὰ codd. Dion. Hal.) Pae. 9.162 of time, in the course of, duringὅτ' ἀμφότεροι κράτησαν μίαν ἔργον ἀν ἁμέραν O. 9.85
ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δ' ἔπειτ ἂν χρόνον N. 3.49
Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς (ἂν = κε Σ cum ἔκρινας coniunxit) N. 9.35 B prep. c. dat., uponχρυσέαισί τ' ἀν ἵπποις O. 1.41
ἀν' ἵπποις χρυσέαις O. 8.51
ἀν' ἵπποισι δὲ τέτρασιν O. 10.69
ἀνὰ βωμῷ θεᾶς O. 13.75
εὕδει δ' ἀνὰ σκάπτῳ Διὸς αἰετός P. 1.6
ἀνὰ δ' ἡμιόνοις ξεστᾷ τ ἀπήνᾳ προτροπάδαν Πελίας ἵκετο P. 4.94
θοαῖς ἂν ναυσὶ N. 7.29
ἐπικράνοισι γὰρ ἂν κιόνων fr. 6b. d. ἂν δ' ἐπικράνοις σχέθον πέτραν ἀδαμαντοπέδιλοι κίονες fr. 33d. 7. ἀλ]λοτρίαις ἀν' ἵπποις Πα. 7B. 12. C in tmesis ἀνὰ δ' ἔπαλτ v.ἀναπάλλω O. 13.71
ἂν δ' εὐθὺς ἁρπάξαις v.ἀναρπάζω P. 4.34
ἀνὰ βωλακίας δ' ὀρόγυιαν σχίζε v. ἀνασχίζω ( ἀναβωλακίας iunctim codd.) P. 4.228 ἀνὰ δ' ἱστία τεῖνον v.ἀνατείνω N. 5.51
ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν v.ἀνόρνυμι N. 9.8
ἀνὰ δ' ἔλυσεν v.ἀναλύω N. 10.90
ἀνὰ δ' ἄγαγον (Er. Schmid: ἀν δ codd.) v.ἀνάγω I. 6.62
ὁ δ' ἀντίον ἀνὰ κάρα τ ἄειρ[ε v.ἀναείρω Pae. 20.10
-
80 ἀρχός
1 leader, rulerαἰετὸς ἀρχὸς οἰωνῶν P. 1.7
οἷα Συρακοσίων ἀρχῷ δαμασθέντες πάθον i. e. Hieron P. 1.73 ἀρχὸς ἐν πρύμνᾳ Jason P. 4.194 ἀρχοὶ δ' οὐκ ἔτ ἔσαν Ταλαοῦ παῖδες sc.τοῦ Ἄργους N. 9.14
ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν I. 6.50
ὁ γενέθλιος ἀκτίνων πατήρ, πῦρ πνεόντων ἀρχὸς ἵππων master sc. Helios O. 7.71
См. также в других словарях:
αιετός — αἰετός, ο (Α) ο αετός* … Dictionary of Greek
αἰετός — ἀετός eagle masc nom sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καἰετός — αἰετός , ἀετός eagle masc nom sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
AETUS — Nilus olim sic dictus, ut et Lycophr. notat Cael. Rhodig. Lege Aetus, Graece enim Αἰετὸς est, a cursûs velocitate scil. sic dictus, quod volatum aquilae propemockum aequate videretur. Est et in Scythia fluv. qui cum Promethei agrum uberem alioqui … Hofmann J. Lexicon universale
AQUILA — I. AQUILA apud Sugerium de Administrat. sua c. 32. Aquilam vero in medio chori ammirantium tactu frequenti deaur atam, reaurari fecimus, aliosque recentioris aevi Sctiptores, lectrum est seu analogium in modum aquilae alas expansas habentis… … Hofmann J. Lexicon universale
AQUILO — I. AQUILO nomen equi famosissimi, de quo sic Casaubon. ad Iul. Capitolin. in Vero Imper. c. 6. verba, Volucriequo prasino: Huiusmodi, inquit, nomma equis curulibus imponebant. Notus Caligulae Incitatus. In saxis nominatur cum alii, tum… … Hofmann J. Lexicon universale
AVES — varia apud Hebraeos nomina sortirae sunt. His namque a volatu Avis oph, dicitur et tsippor, quia mane surgit: Rapacis nomen proprium est ait ab involando et viruendo sumptum; ad quod alludit aquilae Graecum vocabulum αἰετός. A Deo e terris, non… … Hofmann J. Lexicon universale
αετός — Ονομασία πολλών ημερόβιων αρπακτικών πτηνών, που έχουν προικιστεί με οξύτατη όραση και με κυρτό και γαμψό στην άκρη ράμφος. Τα πόδια του α. έχουν τέσσερα δάχτυλα, τρία μπροστά και ένα πίσω, με νύχια αγκιστροειδή, με τα οποία αρπάζει και… … Dictionary of Greek
αιγυπιός — (aegypius). Αρπακτικό πτηνό της οικογένειας των γυπιδών. Ζει στην Αφρική και μεταναστεύει στη νότια Ευρώπη. Το σώμα του έχει μήκος 60 έως 70 εκ., λευκό με κόκκινες αποχρώσεις. Οι φτερούγες του είναι μαύρες και ο λαιμός και το κεφάλι του κίτρινα.… … Dictionary of Greek
αιετηδόν — αἰετηδὸν επίρρ. (Α) [αἰετός] σαν αετός … Dictionary of Greek
αιετιαίος — αἰετιαῑος, αία, αῑον (Α) αυτός που ανήκει ή που είναι τοποθετημένος στο αέτωμα*. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰετὸς ἀετὸς (= Αρχιτ., «αέτωμα», λόγω τής ομοιότητας του προς τα ανοιγμένα φτερά)] … Dictionary of Greek