-
1 zwabić
zwabiać w pułapkę in die Falle locken -
2 zwabić
глаг.• завлекать• завлечь• заманивать• заманить• поманить• привлекать• привлечь• сманить* * *zwabi|ć\zwabićony сов. сманить; заманить* * *zwabiony сов.смани́ть; замани́ть -
3 zwabić
leurrer -
4 zwabić
gaiste -
5 zwabić
[звабічь]v.dk -
6 zwabić
звабити, принадити -
7 zwabić
δελεάζω -
8 zwabić rój
привлечь рой -
9 zwabiać
impf ⇒ zwabić* * ** * *ipf.zwabić pf. (psa, kury) drive; zwabić kogoś dokądś wile sb into/to sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwabiać
-
10 przyciągnąć
глаг.• привлечь• притягивать• притянуть* * *przyciągn|ąć\przyciągnąćięty сов. 1. притянуть;2. перен. привлечь, приманить; 3. (z trudem przywlec) притащить, приволочь+2. zwabić, znęcić
* * *przyciągnięty сов.1) притяну́ть2) перен. привле́чь, примани́ть3) ( z trudem przywlec) притащи́ть, приволо́чьSyn: -
11 przywabić
глаг.• приманить* * *przywabi|ć\przywabićony сов. приманить+zwabić, znęcić, przynęcić
* * *przywabiony сов.примани́тьSyn: -
12 skusić
глаг.• завлекать• заманивать• искушать• обольщать• очаровывать• привлекать• соблазнить• соблазнять• совратить• совращать* * *sku|sić\skusićszę, \skusićszony сов. соблазнить, сманить+zwabić, znęcić
* * *skuszę, skuszony сов.соблазни́ть, смани́тьSyn: -
13 znęcić
глаг.• приманить* * *znęc|ić\znęcićę, \znęcićony сов. сманить, приманить+przynęcić, zwabić
* * *znęcę, znęcony сов.смани́ть, примани́тьSyn:przynęcić, zwabić -
14 zwab|ić
pf — zwab|iać impf vt 1. (przyciągnąć) (obiecując korzyść, przyjemność) to entice; (obiecując nagrodę) to lure; (w pułapkę) to decoy, to lure- zwabić kogoś w zasadzkę to lure a. draw sb into an ambush- zwabić klientów promocjami do nowo otwartej restauracji to lure clients to a newly-opened restaurant with special offers- zwabiła go słodkim uśmiechem she lured him with a sweet smile2. (przywołać) to call [kury, wiewiórkę]; (przynęcić karmą) to lure [dziki, psa]; (gwizdaniem) to whistle up [psa] 3. Zool. [samiec, samiczka] to attractThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwab|ić
-
15 zwabiać
zwabić kogoś w pułapkę jdn in die Falle locken -
16 skusić
(-szę, -sisz); imp; -ś; vt perf* * *pf.1. (= zwabić) tempt; skusiło mnie, żeby... I was l. felt tempted to...2. dziec. (= pomylić się) make a mistake; (= nie trafić) miss.pf.yield to the temptation; skusiłem się na kawałek ciasta I decided to eat a piece of cake.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skusić
-
17 znęcić
* * *pf.(łatwym zyskiem, dobrą pracą) tempt, seduce; (= zwabić) (np. zwierzę nagrodą) lure.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > znęcić
-
18 завлекать
-
19 заманивать
-
20 привлекать
глаг.• kusić• nęcić• pociągać• przyciągać• skusić• uwodzić• wabić• zwabić* * *nęcić, pociągać, pozyskiwać, przyciągać перен.
См. также в других словарях:
zwabić — dk VIa, zwabićbię, zwabićbisz, zwab, zwabićbił, zwabićbiony zwabiać ndk I, zwabićam, zwabićasz, zwabićają, zwabićaj, zwabićał, zwabićany «ściągnąć, przyciągnąć dokądś wabieniem; przywabić, przynęcić, znęcić» Zwabić psa gwizdaniem. Zwabić ptaki… … Słownik języka polskiego
zwabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwabiaćam, zwabiaća, zwabiaćają, zwabiaćany {{/stl 8}}– zwabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwabiaćbię, zwabiaćbi, zwabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wabiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na … Słownik frazeologiczny
złapać się — pot. Złapać się na lep, na plewy «dać się skusić, zwabić, zwieść» Złapać się za głowę zob. głowa 59 … Słownik frazeologiczny
lep — m IV, D. u, Ms. leppie; lm M. y «lepka, gęsta substancja syntetyczna lub organiczna; rozsmarowana na paskach papieru, pniach drzew itp. służy do wabienia i łowienia owadów (niekiedy ptaków); także pasek papieru posmarowany taką substancją» Lep na … Słownik języka polskiego
przynęta — ż IV, CMs. przynętaęcie; lm D. przynętaęt «pokarm umieszczony w zastawianych sieciach, na wędkach, w pułapkach itp., w celu zwabienia zwierzyny łownej, ryb, ptaków» Przynęta dla ryb, na ptaki. Łowić ryby na przynętę. ◊ Na przynętę «dla zachęty;… … Słownik języka polskiego
skusić — dk VIa, skuszę, skusisz, skuś, skusićsił, skuszony, skuszeni 1. «kusząc skłonić do czegoś; pociągnąć, zwabić» Skusiła kogoś zabawa, ciekawość. Skusił ją do pójścia na spacer. Licho go skusiło wplątać się w tę sprawę. Co go skusiło tu przyjść! 2.… … Słownik języka polskiego
zanęcić — dk VIa, zanęcićcę, zanęcićcisz, zanęcićęć, zanęcićcił, zanęcićcony zanęcać ndk I, zanęcićam, zanęcićasz, zanęcićają, zanęcićaj, zanęcićał, zanęcićany «zwabić, skusić, zachęcić» Zanęcić ryby chlebem. Zanęcić widzów sensacyjnym tematem filmu. ∆ łow … Słownik języka polskiego
zasadzka — ż III, CMs. zasadzkadzce; lm D. zasadzkadzek 1. «podstępne ukrycie się gdzieś w celu niespodziewanej napaści, działania znienacka, zaczajenie się na kogoś; miejsce, gdzie się ktoś na kogoś zaczaił» Niebezpieczna zasadzka. Urządzać zasadzkę.… … Słownik języka polskiego
zmamić — dk VIa, zmamićmię, zmamićmisz, zmam, zmamićmił, zmamićmiony «zwieść kogoś fałszywymi pozorami, zbałamucić, otumanić; przyciągnąć, zwabić, znęcić» Zmamić kogoś pozorami życzliwości. Zmamić kogoś obietnicą dobrego zarobku … Słownik języka polskiego
znęcić — dk VIa, znęcićcę, znęcićcisz, znęć, znęcićcił, znęcićcony rzad. znęcać ndk I, znęcićam, znęcićasz, znęcićają, znęcićaj, znęcićał, znęcićany «podziałać przyciągająco dzięki swojej atrakcyjności; zwabić, ściągnąć, przynęcić» Znęcić kogoś łatwym… … Słownik języka polskiego