Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zdobywać

  • 1 zdobywać

    глаг.
    • добывать
    • доставлять
    • достать
    • достигать
    • достичь
    • завоевать
    • завоевывать
    • наживать
    • обеспечивать
    • одержать
    • одерживать
    • побеждать
    • покорить
    • покорять
    • получать
    • получить
    • приобрести
    • приобретать
    • раздобывать
    * * *
    zdobywa|ć
    \zdobywaćny несов. 1. завоёвывать;
    2. получать; приобретать; 3. (раз)добывать; ср. zdobyć
    +

    1. osiągać

    * * *
    zdobywany несов.
    2) получа́ть; приобрета́ть
    3) (раз)добыва́ть; ср. zdobyć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdobywać

  • 2 zdobywać laury

    = zbierać laury пожина́ть ла́вры

    Słownik polsko-rosyjski > zdobywać laury

  • 3 zdobywać się

    несов.
    реша́ться ( на что)

    Słownik polsko-rosyjski > zdobywać się

  • 4 zdobywać\ się

    несов. решаться (на что)

    Słownik polsko-rosyjski > zdobywać\ się

  • 5 zdobywać pokarm

    добывать пищу

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdobywać pokarm

  • 6 zdobywać popularność

    добывать популярность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdobywać popularność

  • 7 zdobywać zamek

    добывать затвор

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdobywać zamek

  • 8 zdobywać żywność

    добывать пищу

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdobywać żywność

  • 9 zbierać laury

    Słownik polsko-rosyjski > zbierać laury

  • 10 dostawać

    глаг.
    • добыть
    • доставать
    • достать
    • достигать
    • достичь
    • получать
    • получить
    • принимать
    • раздобыть
    * * *
    1) (otrzymać) получать
    2) (sięgać) доставать (дотягиваться)
    3) (zdobywać) доставать (добывать)
    wyciągać доставать (извлекать)
    naprzykrzać się, nudzić się разг. доставать (надоедать)
    wystarczać, starczać разг. доставать (быть в достаточном количестве)
    * * *
    dosta|wać
    \dostawaćje, \dostawaćwaj несов. 1. co, czego получать что;
    2. czego заболевать чем; получать что pot.; 3. kogo-co уст. брать, захватывать кого-что, овладевать чем; 4. (do) czego доставать, дотягиваться до чего; ср. dostać
    +

    1. otrzymywać 2. nabawiać się 3. zdobywać 4. dosięgać

    * * *
    dostaje, dostawaj несов.
    1) co, czego получа́ть что
    2) czego заболева́ть чем; получа́ть что pot.
    3) kogo-co уст. брать, захва́тывать кого-что, овладева́ть чем
    4) (do) czego достава́ть, дотя́гиваться до чего; ср. dostać I
    Syn:
    otrzymywać 1), nabawiać się 2), zdobywać 3), dosięgać 4)

    Słownik polsko-rosyjski > dostawać

  • 11 laur

    ♂, Р. \lauru лавр; лавровая ветвь; лавровый венок;

    ● zdobywać (zbierać) \laurу пожинать лавры; spoczywać na \laurach почивать на лаврах

    + wawrzyn

    * * *
    м, Р lauru
    лавр; лавро́вая ветвь; лавро́вый вено́к
    - zbierać laury
    - spoczywać na laurach
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > laur

  • 12 nabywać

    глаг.
    • добывать
    • достигать
    • достичь
    • закупать
    • купить
    • наживать
    • покупать
    • получать
    • приобрести
    • приобретать
    * * *
    nabywa|ć
    \nabywaćny несов. приобретать
    +

    kupować;

    uzyskiwać, zdobywać
    * * *
    nabywany несов.
    приобрета́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nabywać

  • 13 podbijać

    глаг.
    • завоевать
    • завоевывать
    • закабалять
    • побеждать
    • подбивать
    • подчинить
    • подчинять
    • покорить
    • покорять
    • поработить
    • порабощать
    * * *
    podbija|ć
    \podbijaćny несов. 1. завоёвывать, покорять;
    2. поддавать, подбрасывать, подталкивать (ударом снизу); 3. подбивать, подшивать; 4. приправлять; ср. podbić
    +

    1. zdobywać, zawojowy-wać 4. podprawiać, przyprawiać, zaprawiać

    * * *
    podbijany несов.
    1) завоёвывать, покоря́ть
    2) поддава́ть, подбра́сывать, подта́лкивать ( ударом снизу)
    3) подбива́ть, подшива́ть
    4) приправля́ть; ср. podbić
    Syn:
    zdobywać, zawojowywać 1), podprawiać, przyprawiać, zaprawiać 4)

    Słownik polsko-rosyjski > podbijać

  • 14 wydostawać

    глаг.
    • бежать
    • вытаскивать
    * * *
    wydosta|wać
    \wydostawaćję, \wydostawaćwaj, \wydostawaćwany несов. 1. вытаскивать, вынимать;
    2. доставать, раздобывать
    +

    1. wydobywać 2. zdobywać

    * * *
    wydostaję, wydostawaj, wydostawany несов.
    1) выта́скивать, вынима́ть
    2) достава́ть, раздобыва́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydostawać

  • 15 wynosić

    глаг.
    • возвеличивать
    • восхвалять
    • выделывать
    • вытаскивать
    • делать
    • наделать
    • обанкротиться
    • оказывать
    • превозносить
    • производить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    • составлять
    * * *
    1) (chwalić, wywyższać) возвышать, восхвалить, превозносить
    2) wynosić (równać się) равняться, составлять
    3) wynosić (w górę) поднимать (наверх)
    4) wynosić (zabierać) выносить (забирать)
    5) wynosić (zdobywać doświadczenie) выносить (получать опыт)
    6) wynosić (dziecko) выносить (ребёнка)
    wystawiać (w przód) выносить (вперёд)
    wydawać (np. postanowienie, wyrok), ferować (wyrok) выносить (напр. постановление, приговор)
    znosić (wytrzymywać) выносить (переносить, терпеть)
    ukształtować, wykształtować (pomysł) перен. выносить (идею)
    znosić (np. ubranie) разг. выносить (износить)
    powynosić разг. выносить (перенести всё полностью)
    * * *
    wyno|sić
    %1, \wynosićszę, \wynosićszony несов. 1. выносить;
    2. уносить, таскать; 3. составлять; ср. wynieść;

    ● \wynosić pod niebiosa превозносить до небес

    * * *
    I wynoszę, wynoszony несов.
    1) выноси́ть
    2) уноси́ть, таска́ть
    3) составля́ть; ср. wynieść
    II wynoszony сов.
    износи́ть (одежду и т. п.)

    Słownik polsko-rosyjski > wynosić

См. также в других словарях:

  • zdobywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zdobywaćam, zdobywaća, zdobywaćają, zdobywaćany {{/stl 8}}– zdobyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, zdobywaćbędę, zdobywaćbędzie, zdobywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdobywać laury — {{/stl 13}}{{stl 7}} odnosić sukcesy, zdobywać uznanie, nagrody; zwyciężać, wygrywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdobywać – zdobyć ostrogi — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdobywać doświadczenie, pozycję, osiągać coś w jakimś zawodzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wtedy zdobywali ostrogi dzisiejsi profesorowie i kierownicy ekspedycji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdobywać się – zdobyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić, nabywać coś kosztem wyrzeczeń, znacznego wysiłku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobyć się na wycieczkę do Egiptu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdobywać — Zdobyć coś sposobem zob. sposób 3. Zdobyć ostrogi (w czymś) zob. ostroga. Zdobyć świat zob. świat 22 …   Słownik frazeologiczny

  • podbijać – podbić [zdobywać – zdobyć] świat — {{/stl 13}}{{stl 33}} zdobywać powszechną popularność, sławę; stawać się znanym, popularnym, powszechnie używanym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Podbił świat swoimi odkryciami. Komputery podbijają świat. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… …   Słownik języka polskiego

  • zdobyć — dk, zdobyćbędę, zdobyćbędziesz, zdobyćbądź, zdobyćbył, zdobyćbyty zdobywać ndk I, zdobyćam, zdobyćasz, zdobyćają, zdobyćaj, zdobyćał, zdobyćany 1. «odebrać coś komuś przemocą, opanować, zagarnąć coś w walce» Zdobyć twierdzę, ziemię, łupy. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • opanowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opanowywaćowuję, opanowywaćowuje, opanowywaćany {{/stl 8}}– opanować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, opanowywaćnuję, opanowywaćnuje, opanowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uczyć się — I – nauczyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać jakiś zasób wiedzy, przyswajać sobie jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się do matury. Nauczył się chemii. Nauczył się skakać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»