-
1 otrzymywać
глаг.• добывать• добыть• доставать• достать• наживать• одержать• получать• получить• принимать• принять• раздобывать• раздобыть* * *otrzymywa|ć\otrzymywaćny несов. получать; ср. otrzymać+dostawać;
uzyskiwać* * *otrzymywany несов.получа́ть; ср. otrzymaćSyn: -
2 otrzymywać w naturze
= płacić w naturze -
3 otrzymywać żołd
получать денежноеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > otrzymywać żołd
-
4 płacić w naturze
= otrzymywać w naturze плати́ть (получа́ть) нату́рой -
5 dostawać
глаг.• добыть• доставать• достать• достигать• достичь• получать• получить• принимать• раздобыть* * *1) (otrzymać) получать2) (sięgać) доставать (дотягиваться)3) (zdobywać) доставать (добывать)wyciągać доставать (извлекать)naprzykrzać się, nudzić się разг. доставать (надоедать)wystarczać, starczać разг. доставать (быть в достаточном количестве)* * *dosta|wać\dostawaćje, \dostawaćwaj несов. 1. co, czego получать что;2. czego заболевать чем; получать что pot.; 3. kogo-co уст. брать, захватывать кого-что, овладевать чем; 4. (do) czego доставать, дотягиваться до чего; ср. dostać+1. otrzymywać 2. nabawiać się 3. zdobywać 4. dosięgać
* * *dostaje, dostawaj несов.1) co, czego получа́ть чтоSyn: -
6 natura
сущ.• естество• настроение• натура• нрав• природа• род• сорт• сущность• темперамент• характер* * *natu|ra♀ природа; натура;prawa ту законы природы;malować z \naturary писать с натуры;
z \naturary był... по натуре своей он был...;● płacić (otrzymywać) w \naturarze платить (получать) натурой; martwa \natura натюрморт; \natura ciągnie wilka do lasu посл. как волка ни корми, он всё в лес смотрит
+ przyroda* * *жприро́да; нату́раprawa natury — зако́ны приро́ды
malować z natury — писа́ть с нату́ры
- otrzymywać w naturzez natury był… — по нату́ре свое́й он был…
Syn: -
7 odbierać
глаг.• взимать• забирать• инкассировать• набирать• отбирать• отнимать• получать• принимать• принять• собирать* * *1) (dostawać) получать2) odbierać (np. ochotę) отбивать3) odbierać (o odbiorniku) работать, принимать4) odbierać (pozbawiać) лишать5) odbierać (przyjmować) принимать6) odbierać (w grze) отыгрывать7) odbierać (zabierać skądś) забирать, брать8) odbierać (zabierać komuś) отбирать, отниматьwybierać, selekcjonować отбирать (выбирать)* * *odbiera|ć\odbieraćny несов. 1. komu отнимать, отбирать у кого;2. принимать, получать; 3. (zabierać skądś) забирать, брать; 4. работать, принимать (о радиоприёмнике, телевизоре); ср. odebrać 1-3+1. zabierać 2. otrzymywać, dostawać
* * *odbierany несов.1) komu отнима́ть, отбира́ть у кого2) принима́ть, получа́ть3) ( zabierać skądś) забира́ть, брать4) рабо́тать, принима́ть (о радиоприёмнике, телевизоре); ср. odebrać 1)-3)Syn:
См. также в других словарях:
otrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, otrzymywaćmuję, otrzymywaćmuje, otrzymywaćany {{/stl 8}}– otrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, otrzymywaćam, otrzymywaća, otrzymywaćają, otrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
besemerować — ndk IV, besemerowaćruję, besemerowaćrujesz, besemerowaćruj, besemerowaćował, besemerowaćowany techn. «otrzymywać stal w konwertorze Bessemera; również otrzymywać miedź z kamienia hutniczego» ‹od nazwiska› … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
lichy — lisi, lichychszy 1. «będący w złym stanie, w złym gatunku; niestarannie, nieporządnie wykonany; podniszczony, zaniedbany, słaby» Lichy domek, płot. Lichy obiad. Liche pożywienie. Licha ziemia. Liche zdrowie. Liche buty. 2. «mały, drobny,… … Słownik języka polskiego
otrzymać — dk I, otrzymaćam, otrzymaćasz, otrzymaćają, otrzymaćaj, otrzymaćał, otrzymaćany otrzymywać ndk VIIIa, otrzymaćmuję, otrzymaćmujesz, otrzymaćmuj, otrzymaćywał, otrzymaćywany 1. «stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś»… … Słownik języka polskiego
żądanie — n I 1. rzecz. od żądać. 2. lm D. żądanieań «życzenie wyrażone w kategorycznej formie; to, czego ktoś żąda» Dziwne, kategoryczne, skromne, śmiałe, wygórowane żądanie. Stawiać żądania pod czyimś adresem. Uwzględnić czyjeś żądanie. Wystąpić z jakimś … Słownik języka polskiego
amalgamować — ndk IV, amalgamowaćmuję, amalgamowaćmujesz, amalgamowaćmuj, amalgamowaćował, amalgamowaćowany 1. techn. «otrzymywać metale szlachetne z rud lub koncentratów hutniczych działając na nie rtęcią rozpuszczającą te metale i powodującą utworzenie się… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
często — częściej przysłów. od częsty Często chorować. Często chodzić do kina. Dość często otrzymywać listy. Coraz częściej opuszczać lekcje … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
dziedziczyć — ndk VIb, dziedziczyćczę, dziedziczyćczysz, dziedziczyćdzicz, dziedziczyćczył, dziedziczyćony 1. «przejmować po rodzicach albo przodkach cechy fizyczne albo psychiczne» 2. «otrzymywać coś w spadku, mieć spadek albo mieć prawo do spadku po kimś»… … Słownik języka polskiego
