-
1 zdeptać
глаг.• истоптать• попирать• растоптать• стоптать• топтать* * *zdep|tać\zdeptaćcze/\zdeptaćce, \zdeptaćtany сов. 1. растоптать, затоптать;2. (obcasy itp.) стоптать; З. перен. попрать (закон и ♂.ň.); 4. исходить что-л.; ● niech cię kaczki \zdeptaćczą разг. чтоб тебе пусто было+1. stratować, podeptać 4. przemierzyć
* * *zdepcze / zdepce, zdeptany сов.1) растопта́ть, затопта́ть2) (obcasy itp.) стопта́ть3) перен. попра́ть (закон и т.п.)4) исходи́ть что-л.•Syn: -
2 obcas
сущ.• каблук• пята• пятка* * *♂ каблук;niski (płaski), wysoki \obcas низкий, высокий каблук; zedrzeć (zdeptać) \obcasy стоптать каблуки
* * *мкаблу́к -
3 podeptać
глаг.• попирать• потоптать* * *podep|tać\podeptaćcze/\podeptaćce, \podeptaćcz, \podeptaćtany сов. 1. потоптать; растоптать;2. перен. попрать;\podeptać prawo попрать закон;
3. koło czego разг. похлопотать о чём+1. zdeptać, stratować 3. podreptać, pochodzić
* * *podepcze / podepce, podepcz, podeptany сов.1) потопта́ть; растопта́ть2) перен. попра́тьpodeptać prawo — попра́ть зако́н
3) koło czego разг. похлопота́ть о чёмSyn: -
4 zbić
глаг.• бить• биться* * *1) (argumenty) разбить, опровергнуть (доводы)2) zbić (pobić) избить3) zbić (rozbić) разбить4) zbić (złączyć) сбить (соединить)5) zbić (z tropu), poplątać, stropić, wytrącić сбить (с толку), смутить6) pot. zbić (pieniądze) разг. сбить, нажить, сколотить (деньги)ubić (np. masło) сбить (напр. масло)naprowadzić, skierować сбить (напр. разговор)obniżyć (np. cenę, temperaturę) сбить (напр. цену, температуру)otrzeć, zadrapać сбить (натереть)przesunąć, sprowadzić, zepchnąć, zsunąć сбить (оттеснить, сместить, заставить отклониться)zestrzelić сбить (подстрелить)sklecić, stłoczyć, zebrać сбить (собрать)pogmatwać, pokrzyżować сбить (сорвать, спутать)zdeptać (zniszczyć) сбить (стоптать, повредить)potrącić, strącić сбить (сшибить)* * *zbi|ć\zbićty сов. 1. сбить;\zbić deski сбить (сколотить) доски; \zbić z nóg сбить (свалить, сшибить) с ног;
2. разбить, расколоть;\zbić talerz разбить (расколоть) тарелку;
3. избить, поколотить, побить;\zbić kijem избить палкой;
4. перен. опровергнуть;\zbić argumenty опровергнуть аргументы; ● \zbić kapitał (pieniądze) разг. нажить (сколотить) капитал (деньги); \zbić z tropu (z panta-łyku) сбить с толку (с панталыку)
* * *zbity сов.1) сбитьzbić deski — сбить (сколоти́ть) до́ски
zbić z nóg — сбить (свали́ть, сшиби́ть) с ног
2) разби́ть, расколо́тьzbić talerz — разби́ть (расколо́ть) таре́лку
3) изби́ть, поколоти́ть, поби́тьzbić kijem — изби́ть па́лкой
4) перен. опрове́ргнутьzbić argumenty — опрове́ргнуть аргуме́нты
•- zbić pieniądze
- zbić z tropu
- zbić z pantałyku
См. также в других словарях:
zdeptać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}deptać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdeptać II {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa., zdepczę || zdepcę || zdeptaćam, zdpecze || zdepce || zdeptaća, zdepczą || zdepcą || … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdeptać — dk IX, zdeptaćpczę (zdeptaćpcę), zdeptaćpczesz (zdeptaćpcesz), zdepcz, zdeptaćał, zdeptaćany 1. «depcząc, chodząc zgnieść, zniszczyć; stratować, podeptać» Zdeptać trawnik. Zdeptane grządki. ◊ pot. Niech to kaczki zdepczą, bodaj cię kaczki… … Słownik języka polskiego
deptać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, deptaćpczę || deptaćpce, deptaćpcze || deptaćpce, deptaćpczą || deptaćpcą, deptaćany {{/stl 8}}– podeptać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zdeptać {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podeptać — dk IX, podeptaćpczę (podeptaćpcę), podeptaćpczesz (podeptaćpcesz), podeptaćdepcz, podeptaćał, podeptaćany «pognieść, zniszczyć, zabrudzić coś depcząc nogami; zdeptać, stratować» Podeptać trawnik, klomb. Podeptać zapastowaną podłogę. Podeptać… … Słownik języka polskiego
potratować — dk IV, potratowaćtuję, potratowaćtujesz, potratowaćtuj, potratowaćował, potratowaćowany rzad. «zdeptać wielu lub wiele czegoś; stratować coś w wielu miejscach» Konie potratowały jeźdźców. Potratować trawniki, rabaty … Słownik języka polskiego
przedeptać — dk IX, przedeptaćpczę a. przedeptaćpcę, przedeptaćpczesz, przedeptaćdepcz, przedeptaćał, przedeptaćany 1. rzad. «chodząc, depcząc często utorować drogę» Przedeptane ścieżki, alejki. 2. rzad. «chodząc często po jakimś terenie, poznać go dokładnie … Słownik języka polskiego
wydeptać — dk IX, wydeptaćpczę (wydeptaćpcę), wydeptaćpczesz (wydeptaćpcesz), wydeptaćdepcz, wydeptaćał, wydeptaćany wydeptywać ndk VIIIa, wydeptaćtuję, wydeptaćtujesz, wydeptaćtuj, wydeptaćywał, wydeptaćywany 1. «ugnieść, ubić, zniszczyć chodzeniem,… … Słownik języka polskiego