Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zarządzać

  • 1 zarządzać

    глаг.
    • вести
    • владеть
    • давать
    • дать
    • заведовать
    • направить
    • направлять
    • оборудовать
    • постановить
    • постановлять
    • править
    • предоставлять
    • приказать
    • приказывать
    • распоряжаться
    • руководить
    • управлять
    • устраивать
    • устремить
    • устремлять
    • хозяйствовать
    * * *
    zarządza|ć
    \zarządzaćny несов. 1. управлять, заведовать;
    2. со распоряжаться, отдавать приказ о чём, приказывать что
    +

    1. administrować 2. polecać, dysponować

    * * *
    zarządzany несов.
    1) управля́ть, заве́довать
    2) co распоряжа́ться, отдава́ть прика́з о чём, прика́зывать что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zarządzać

  • 2 administrować

    глаг.
    • давать
    • дать
    • предоставлять
    • руководить
    • управлять
    • хозяйствовать
    * * *
    administrowa|ć
    \administrowaćny несов. управлять
    +

    zarządzać, zawiadywać

    * * *
    administrowany несов.
    управля́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > administrować

  • 3 kazać

    глаг.
    • велеть
    • выделывать
    • делать
    • запрашивать
    • запросить
    • командовать
    • наделать
    • наносить
    • натворить
    • оказывать
    • повелевать
    • повелеть
    • попросить
    • предрешить
    • приглашать
    • приказать
    • приказывать
    • причинить
    • причинять
    • производить
    • просить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    • составлять
    • спрашивать
    • спросить
    • требовать
    • упрашивать
    • устраивать
    * * *
    1) dk kazać (rozkazać) сов. велеть, повелеть, приказать
    2) ndk kazać (rozkazywać) несов. велеть, приказывать
    3) dk kazać (zmusić) сов. заставить, принудить
    4) ndk kazać (zmuszać) несов. заставлять, принуждать
    5) ndk przest. kazać (głosić kazanie) проповедовать, читать проповедь
    pokazywać устар. казать
    * * *
    każe, każ 1. сов. несов. велеть, приказать/ приказывать;
    2. несов. заставлять, принуждать;

    \kazać czekać na siebie заставлять себя ждать;

    jak zwyczaj każe как велит обычай, как принято
    +

    1. polecać, zarządzać, rozkazywać 2. zmuszać

    * * *
    każe, każ
    1) сов., несов. веле́ть, приказа́ть / прика́зывать
    2) несов. заставля́ть, принужда́ть

    kazać czekać na siebie — заставля́ть себя́ ждать

    jak zwyczaj każe — как вели́т обы́чай, как при́нято

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kazać

  • 4 kręcić

    глаг.
    • вертеть
    • возвращать
    • вращать
    • выкрутить
    • выкручивать
    • завивать
    • закручивать
    • искривлять
    • кривить
    • кружить
    • кружиться
    • крутить
    • оборачивать
    • обратить
    • обращать
    • повернуть
    • повертеть
    • поворачивать
    • покружить
    • покрутить
    • свернуть
    • свивать
    • скручивать
    * * *
    kręc|ić
    \kręcićę, \kręcićony несов. 1. крутить;
    \kręcić z kimś разг. крутить любовь с кем-л.; 2. перен. разг. вертеть, командовать; 3. разг. врать, вилять;

    ● \kręcić film снимать кинофильм;

    \kręcić żółtka растирать желтки
    +

    2. zarządzać;

    komenderować 3. oszukiwać, kłamać
    * * *
    kręcę, kręcony несов.
    1) крути́ть

    kręcić z kimśразг. крути́ть любо́вь с ке́м-л.

    2) перен., разг. верте́ть, кома́ндовать
    3) разг. врать, виля́ть
    - kręcić żółtka
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kręcić

  • 5 nakazywać

    глаг.
    • диктовать
    • оборудовать
    • повелевать
    • предписать
    • предписывать
    • приказать
    • приказывать
    • указывать
    • управлять
    • устраивать
    * * *
    приказывать
    karać наказывать
    * * *
    nakaz|ywa|ć
    \nakazywaćny несов. 1. приказывать, велеть;
    2. тк. 3 л. \nakazywaćuje (wymagać) требовать; grzeczność \nakazywaćuje... вежливость требует...
    +

    zarządzać, zlecać, polecać

    * * *
    nakazny несов.
    1) прика́зывать, веле́ть
    2) тк. 3 л. nakazuje ( wymagać) тре́бовать

    grzeczność nakazuje… — ве́жливость тре́бует…

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nakazywać

  • 6 rozporządzać

    глаг.
    • постановить
    • постановлять
    • приказать
    • размещать
    • располагать
    • расположить
    • распоряжаться
    * * *
    сов. 1. распоряжаться; приказывать, повелевать przest.;
    2. czym располагать чем, иметь в своём распоряжении что;

    \rozporządzać wolnym czasem иметь свободное время; \rozporządzać środkami располагать средствами;

    \rozporządzać ogromną siłą (fizyczną) обладать огромной силой
    +

    1. zarządzać, rozkazywać 2. dysponować

    * * *
    сов.
    1) распоряжа́ться; прика́зывать, повелева́ть przest.
    2) czym располага́ть чем, име́ть в своём распоряже́нии что

    rozporządzać wolnym czasem — име́ть свобо́дное вре́мя

    rozporządzać środkami — располага́ть сре́дствами

    rozporządzać ogromną siłą (fizyczną) — облада́ть огро́мной си́лой

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozporządzać

  • 7 uprawiać

    глаг.
    • возделать
    • возделывать
    • возрастать
    • вырастать
    • выращивать
    • занимать
    • заниматься
    • культивировать
    • осуществлять
    • отращивать
    • расти
    • свершить
    * * *
    1) (np. sport, seks) заниматься
    2) uprawiać (np. warzywa) выращивать, разводить
    3) uprawiać (np. ziemię) возделывать, обрабатывать
    kierować, rządzić, sterować, zarządzać управлять
    jęz. rządzić лингв. управлять
    * * *
    uprawia|ć
    \uprawiaćny несов. 1. возделывать, обрабатывать;

    \uprawiać ziemię возделывать землю;

    2. (hodować) выращивать, разводить; возделывать;

    \uprawiać kwiaty выращивать (растить) цветы; \uprawiać warzywa разводить овощи;

    3. со заниматься чем;

    \uprawiać demagogię заниматься демагогией; быть демагогом;

    \uprawiać sport заниматься спортом
    +

    3. zajmować się

    * * *
    uprawiany несов.
    1) возде́лывать, обраба́тывать

    uprawiać ziemię — возде́лывать зе́млю

    2) ( hodować) выра́щивать, разводи́ть; возде́лывать

    uprawiać wiaty — выра́щивать (расти́ть) цветы́

    uprawiać warzywa — разводи́ть о́вощи

    3) со занима́ться чем

    uprawiać demagogię — занима́ться демаго́гией; быть демаго́гом

    uprawiać sport — занима́ться спо́ртом

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > uprawiać

См. также в других словарях:

  • zarządzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarządzaćam, zarządzaća, zarządzaćają, zarządzaćany {{/stl 8}}– zarządzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarządzaćdzę, zarządzaćdzi, zarządzaćrządź, zarządzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać polecenia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarządzać — → zarządzić …   Słownik języka polskiego

  • rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… …   Słownik języka polskiego

  • zarządzić — dk VIa, zarządzićdzę, zarządzićdzisz, zarządzićrządź, zarządzićdził, zarządzićdzony zarządzać ndk I, zarządzićam, zarządzićasz, zarządzićają, zarządzićaj, zarządzićał, zarządzićany 1. «wydać polecenie, kazać coś wykonać» Zarządzić zbiórkę.… …   Słownik języka polskiego

  • Quick.Cms.Lite — Infobox Software name = Quick.Cms.Lite caption = Quick.Cms: screenshot of client side. developer = [http://www.opensolution.org/ Open Solution] latest release version = 2.1 latest release date = release date|2008|05|13 operating system = Cross… …   Wikipedia

  • marsz — Z marszu «nie mając odpowiedniego przygotowania lub przechodząc do czegoś od razu od czynności poprzedniej»: (...) nowi członkowie elity w porównaniu ze starymi charakteryzowali się brakiem doświadczenia w administrowaniu oraz kierowaniu i… …   Słownik frazeologiczny

  • administrować — ndk IV, administrowaćruję, administrowaćrujesz, administrowaćruj, administrowaćował, administrowaćowany «zarządzać, kierować czymś; sprawować administrację» Administrować fabryką, majątkiem, przedsiębiorstwem. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • centralnie — przysłów. od centralny a) w zn. 1: Sklepy usytuowane centralnie. Budynek ogrzewany centralnie. b) w zn. 2: Fundusze inwestycyjne przyznawano centralnie. Zarządzać centralnie …   Słownik języka polskiego

  • dyrygować — ndk IV, dyrygowaćguję, dyrygowaćgujesz, dyrygowaćguj, dyrygowaćował, dyrygowaćowany 1. «kierować zespołowym wykonaniem utworu muzycznego» Dyrygować orkiestrą, chórem. 2. pot. «kierować zarządzać» Dyrygowała mężem i dziećmi. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gospodarny — gospodarnyni, gospodarnyniejszy «umiejący dobrze gospodarować, zarządzać czym; oszczędny, zapobiegliwy» Gospodarny kierownik, majster robotnik, rolnik. Gospodarna matka, żona. Z biegiem czasu stawał się gospodarniejszy …   Słownik języka polskiego

  • majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»