Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

widowed

  • 1 viduus

        viduus adj.    [cf. Germ. Wittwe; Engl. widow], deprived, bereft, destitute, without: me ipse viduus (i. e. viribus meis), C. poët.: pharetrā Apollo, H.: pectus amoris, O.—Bereaved, spouseless, mateless, widowed: vidui viri, O.: domus, O.: manus (Penelopes), O.: arbores, i. e. vineless, H.: ulmos, Iu.
    * * *
    vidua, viduum ADJ
    widowed, deprived of (with gen.); bereft; unmarried

    Latin-English dictionary > viduus

  • 2 caelebs

        caelebs (not coel-), libis, adj.,    unmarried, single (whether bachelor or widower): censores: (ego), H.: vita, the life of a bachelor, H.: platanus, i. e. without a vine, H.: sine palmite truncus, O.
    * * *
    I
    (gen.), caelibis ADJ
    unmarried (usu. men), single, widowed, divorced; celibate; not supporting vines
    II
    unmarried man, bachelor, widower; celibate (eccl.)

    Latin-English dictionary > caelebs

  • 3 orbus

        orbus adj.,    deprived, bereft, destitute, devoid: arce et urbe: ab optimatibus contio: forum litibus, H.: regio animantibus orba, without inhabitants, O.: luminis, O.—Bereaved, parentless, fatherless, childless: senex: fili mei, te incolumi, orbi non erunt: cubile, widowed, Ct.: virgo patre, T.: Memnonis orba mei venio, O.: A totidem natis orba, O.—Plur. as subst: ut orbae Eis nubant, orphans, T.: centum milia praeter orbos orbasque, orphans and widows, L.
    * * *
    orba, orbum ADJ
    bereft, deprived,childless

    Latin-English dictionary > orbus

  • 4 vacuus

        vacuus adj. with sup.    [cf. vaco], empty, void, unoccupied, vacant, free, clear, devoid of, without: castra, Cs.: Perque domos Ditis vacuas, V.: Aëra per vacuum ferri, V.: Acerrae, unpeopled, V.: agri, deserted, V.: partem aedium vacuam fecere, L.: aula, H.: equi, riderless, L.: lectus, O.: ossa vacuis exsucta medullis, Iu.: gladium vaginā vacuum in urbe non vidimus: defensoribus moenia, L.: cultoribus agri, O.: Messana ab his rebus: oppidum ab defensoribus, without, Cs.: ager frugum vacuus, S.—As subst n., an empty space, vaeant place, void, vacuity: in vacuum poterunt se extendere rami, V.: per vacuum incurrere, H.— Fig., free, freed, clear, devoid of, without: animus per somnum sensibus et curis vacuus: Crimine nox vacua est, O.: hora nulla vacua a furto reperietur: ab odio, S.: censores vacui ab operum locandorum curā, L.: vacuas caedis habete manūs, O.: operum vacuus, H.: cum domos vacuas novo matrimonio fecissent, L.—Free from labor, without business, at leisure, idle, clear, disengaged, unoccupied, not engrossed: quoniam vacui sumus, dicam: si es animo vacuo, expone: pedibus vacuis terere Porticum, O.: Cetera, quae vacuas tenuissent carmine mentes, V.: Rutilius animo vacuus, i. e. undisturbed, S.: Qui (te) semper vacuam sperat, i. e. heart-free, H.: Nec rursus iubeo, dum sit (domus Augusti) vacuissima, quaeras, i. e. till it is absolutely at leisure, O.—Of places, quiet, peaceful, undisturbed (poet.): Tibur, H.: tonsoris in umbrā, H.: mare, unguarded, Ta.—Of time, free, vacant, disengaged, leisure: vacuos dies habere: vacuam noctem operi dedere, L.—Of women, free, unmarried, single: Hersilia, i. e. widowed, O.: Elige de vacuis, among the single, O.—Of possessions, free, vacant, without occupant, unappropriated: possessio regni, Cs.: prudentiae doctrinaeque possessio: sese praedia vacua filio traditurum: Syriam provinciam vacuam tum morte Atilii Rufi, Ta.—As subst n.: si quis casus puerum egerit Orco, In vacuum venias, into the vacant property, H.—Empty, vain, worthless: tollens vacuum plus nimio Gloria verticem, H.
    * * *
    vacua, vacuum ADJ
    empty, vacant, unoccupied; devoid of, free of

    Latin-English dictionary > vacuus

  • 5 viduō

        viduō āvī, ātus, āre    [viduus], to deprive, bereave: civibus urbem, V.: foliis ornos, H.: (Servilia) viduata, widowed, Ta.
    * * *
    viduare, viduavi, viduatus V
    widow; bereave of a husband

    Latin-English dictionary > viduō

  • 6 caeleps

    I
    (gen.), caelibis ADJ
    unmarried (usu. men), single, widowed, divorced; not supporting vines (trees)
    II
    unmarried man, bachelor, widower

    Latin-English dictionary > caeleps

  • 7 viduata

    deprived, widowed, bereft.

    Latin-English dictionary of medieval > viduata

  • 8 orba

    orbus, a, um, adj. [kindr. with Gr. orphanos; cf. Fest. p. 183 Müll.], bereaved, bereft, of parents or children; parentless, fatherless, childless (class.; cf. pupillus).
    I.
    Lit.:

    senex,

    Cic. Par. 5, 2, 39; cf.:

    parens liberorum an orbus sit,

    Quint. 5, 10, 26; 7, 4, 23:

    filii mei, te incolumi, orbi non erunt,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 10.—With gen.:

    Memnonis orba mei venio,

    Ov. M. 13, 595.—With ab:

    a totidem natis orba,

    Ov. H. 6, 156.—Of beasts:

    liberis orbae oves,

    Plaut. Capt. 4, 2, 38.— Subst.: orba, ae, f., an orphan:

    ut orbae, qui sunt genere proximi, iis nubant,

    Ter. Phorm. 1, 2, 75; Quint. 7, 4, 24.—Also, = vidua, a widow:

    censa civium capita centum quatuor milia... praeter orbos orbasque,

    orphans and widows, Liv. 3, 3, 9 (for which:

    praeter pupillos et viduas,

    id. Epit. 59; cf. Becker's Antiq. 2, 2, p. 205).—
    II.
    Transf., deprived, bereft, destitute, devoid of any thing, esp. of something precious: arce et urbe orba sum, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 Vahl.):

    plebs orba tribunis,

    Cic. Leg. 3, 3, 9:

    ab optimatibus contio,

    id. Fl. 23, 54:

    rebus omnibus,

    id. Fam. 4, 13, 3:

    forum litibus,

    Hor. C. 4, 2, 43:

    regio animantibus orba,

    without inhabitants, Ov. M. 1, 72:

    verba viribus,

    id. H. 21, 142:

    fide pectora,

    id. Am. 2, 2, 42:

    orbus omnibus sensibus,

    Vell. 1, 5, 4:

    cubile,

    empty, widowed couch, Cat. 66, 21:

    palmites,

    bereft of buds, Col. 4, 27. —
    (β).
    With gen.:

    orbus auxilique opumque,

    Plaut. Rud. 2, 3, 19:

    pedum,

    Lucr. 5, 840:

    luminis,

    Ov. M. 3, 518.

    Lewis & Short latin dictionary > orba

  • 9 orbus

    orbus, a, um, adj. [kindr. with Gr. orphanos; cf. Fest. p. 183 Müll.], bereaved, bereft, of parents or children; parentless, fatherless, childless (class.; cf. pupillus).
    I.
    Lit.:

    senex,

    Cic. Par. 5, 2, 39; cf.:

    parens liberorum an orbus sit,

    Quint. 5, 10, 26; 7, 4, 23:

    filii mei, te incolumi, orbi non erunt,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 10.—With gen.:

    Memnonis orba mei venio,

    Ov. M. 13, 595.—With ab:

    a totidem natis orba,

    Ov. H. 6, 156.—Of beasts:

    liberis orbae oves,

    Plaut. Capt. 4, 2, 38.— Subst.: orba, ae, f., an orphan:

    ut orbae, qui sunt genere proximi, iis nubant,

    Ter. Phorm. 1, 2, 75; Quint. 7, 4, 24.—Also, = vidua, a widow:

    censa civium capita centum quatuor milia... praeter orbos orbasque,

    orphans and widows, Liv. 3, 3, 9 (for which:

    praeter pupillos et viduas,

    id. Epit. 59; cf. Becker's Antiq. 2, 2, p. 205).—
    II.
    Transf., deprived, bereft, destitute, devoid of any thing, esp. of something precious: arce et urbe orba sum, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 114 Vahl.):

    plebs orba tribunis,

    Cic. Leg. 3, 3, 9:

    ab optimatibus contio,

    id. Fl. 23, 54:

    rebus omnibus,

    id. Fam. 4, 13, 3:

    forum litibus,

    Hor. C. 4, 2, 43:

    regio animantibus orba,

    without inhabitants, Ov. M. 1, 72:

    verba viribus,

    id. H. 21, 142:

    fide pectora,

    id. Am. 2, 2, 42:

    orbus omnibus sensibus,

    Vell. 1, 5, 4:

    cubile,

    empty, widowed couch, Cat. 66, 21:

    palmites,

    bereft of buds, Col. 4, 27. —
    (β).
    With gen.:

    orbus auxilique opumque,

    Plaut. Rud. 2, 3, 19:

    pedum,

    Lucr. 5, 840:

    luminis,

    Ov. M. 3, 518.

    Lewis & Short latin dictionary > orbus

  • 10 vacuum

    văcŭus, a, um, adj. [vaco], empty, void, free, clear, devoid of, without something (freq. and class.; cf. inanis.)
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., in material sense.
    (α).
    Absol.:

    spatium vacuum,

    Lucr. 1, 523; cf. id. 1, 394; 1, 509:

    vacua castra,

    Caes. B. G. 7, 45:

    perque domos Ditis vacuas et inania regna,

    Verg. A. 6, 269:

    atria,

    id. ib. 7, 379;

    2, 528: porticus,

    id. ib. 2, 761:

    videntur Aëra per vacuum ferri,

    id. G. 3, 109:

    Acerrae,

    unpeopled, id. ib. 2, 225:

    Cumae,

    Juv. 3, 2:

    Ulubrae,

    id. 10, 102:

    agri,

    Verg. G. 2, 54:

    aurae,

    id. A. 12, 592:

    caelum,

    id. ib. 5, 515:

    oppida, Auct. B. Afr. 9: aliquam partem aedium vacuam facere,

    Liv. 39, 14, 2:

    aër,

    Hor. C. 1, 3, 34:

    theatrum,

    id. Ep. 2, 2, 130:

    aula,

    id. C. 4, 14, 36:

    tabellae,

    Quint. 10, 3, 32:

    numerus peditum in vicem prolapsorum equitum vacuos capientium ad pugnam equos,

    Liv. 44, 26, 3:

    lectus,

    Prop. 2, 2, 1: Ov. M. 11, 471:

    per vacuum locum inruperunt,

    Liv. 25, 3, 18:

    manus,

    Quint. 11, 2, 42:

    ossa vacuis exsucta medullis,

    Juv. 8, 90: si vacuo ventre mulier fuit, not pregnant (opp. plenus), Dig. 29, 2, 84:

    vultus,

    without eyes, Sen. Oedip. 1012.—
    (β).
    With abl.:

    nihil igni vacuum videri potest,

    Cic. Univ. 4:

    gladium vaginā vacuum in urbe non vidimus,

    id. Marcell. 6, 17:

    moenia defensoribus,

    Liv. 42, 63, 6:

    viae occursu hominum,

    id. 5, 41, 5:

    cultoribus agri,

    Ov. M. 7, 653:

    ense ebur,

    id. ib. 4, 148:

    arvum arboribus,

    Col. 3, 11, 3:

    loca fetu in vite,

    id. 3, 10, 5:

    pectus velamine,

    Stat. Th. 1, 593.—
    (γ).
    With ab and abl.:

    Messana ab his rebus...vacua ac nuda est,

    Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3:

    oppidum vacuum ab defensoribus,

    without, Caes. B. G. 2, 12:

    pars Galliae ab exercitu,

    Hirt. B. G. 8, 46:

    vacuum ab hostibus mare,

    Liv. 37, 13, 6.—
    (δ).
    With gen. (rare; mostly poet.):

    ager aridus et frugum vacuus,

    Sall. J. 90, 1:

    Romana urbs annonae,

    Mamert. Grat. Act. ad Julian. 14.—
    b.
    Subst.: vă-cŭum, i, n., an empty space, an open or vacant place, a void, vacuity:

    vacuum minus intus habere,

    Lucr. 1, 367:

    in vacuum poterunt se extendere rami,

    Verg. G. 2, 287:

    ne per vacuum incurreret hostis,

    Hor. S. 2, 1, 37:

    libera per vacuum posui vestigia princeps,

    Hor. Ep. 1, 19, 21.—
    B.
    Transf., free from, clear, devoid of, without.
    (α).
    With abl.:

    animus per somnum sensibus et curis vacuus,

    Cic. Div. 2, 11, 27:

    molestiis,

    id. Fam. 4, 4, 2:

    cupiditate et timore,

    id. Fin. 2, 10, 30:

    consilium periculo,

    id. Att. 10, 16, 2:

    cum vacui curis etiam quid in caelo fiat scire avemus,

    id. Fin. 2, 14, 46:

    vacui negotiis vivere possimus,

    id. ib. 4, 5, 12:

    his rebus mens vacua,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    vacuus duellis Janus,

    Hor. C. 4, 15, 8:

    crimine nox vacua est,

    Ov. F. 4, 581:

    ille metu vacuus,

    id. M. 3, 582:

    nullum tempus sterile et vacuum beneficio,

    Plin. Pan. 56, 2:

    aemulatione,

    Tac. A. 12, 2:

    curā domesticā vacuus,

    id. H. 1, 88:

    tali culpā,

    id. A. 6, 16:

    tributo,

    id. ib. 12, 61:

    vacuam laboribus egi vitam,

    Ov. Tr. 5, 3, 9.—
    (β).
    With ab and abl.:

    Mamertini soli vacui, expertes, soluti ac liberi fuerunt ab omni sumptu, molestiā, munere,

    Cic. Verr. 2, 4, 10, § 23:

    a securibus et tributis,

    Tac. A. 12, 34; 12, 61:

    hora nulla vacua a furto, a scelere, crudelitate, flagitio reperietur,

    Cic. Verr. 2, 1, 12, § 34:

    nullus dies ab exercitationibus oratoriis,

    id. Brut. 90, 309:

    animus a talibus factis vacuus et integer,

    id. Inv. 2, 7, 24:

    cum ab omni molestiā vacuus esses,

    id. Fam. 11, 16, 1:

    domus a suspitione religionis vacua atque pura,

    id. Har. Resp. 6, 11:

    ab odio, amicitiā, irā atque misericordiā,

    Sall. C. 51, 1:

    a culpa,

    id. ib. 14, 4: censores vacui ab operum locandorun;

    curā,

    Liv. 24, 18, 1.—
    (γ).
    With gen.:

    vacuas caedis habete manus,

    Ov. A. A. 1, 642:

    operum vacuus,

    Hor. S. 2, 2, 119:

    vacuas habuissem criminis umbras,

    Ov. M. 6, 541:

    composuit ad Caesarem litteras, quasi confecto bello verbis magnificas, rerum vacuas,

    Tac. A. 15, 8.—
    (δ).
    With dat. of that for which room or a vacancy exists or is made:

    Aruns Tarquinius et Tullia minor, prope continuatis funeribus cum domos vacuas novo matrimonio fecissent, junguntur,

    Liv. 1, 46, 9:

    necato filio vacuam domum scelestis nuptiis fecisse,

    Sall. C. 15, 2:

    quanto molimine circumspectemus vacuam Romanis vatibus aedem (Apollinis),

    Hor. Ep. 2, 2, 94.— Subst.: văcŭum, i, n., leisure:

    aliquid invenire vacui,

    Quint. 10, 6, 1.—
    II.
    In partic. (cf. vaco, II.).
    A.
    Free from labor or occupation, without business, at leisure, clear, disengaged, unoccupied, idle:

    quoniam vacui sumus, dicam,

    Cic. Leg. 1, 4, 13:

    si es animo vacuo, expone nobis quod quaerimus... hunc elegimus diem, cum te sciremus esse vacuum,

    id. Brut. 5, 20:

    animus vacuus ac solutus,

    id. Verr. 1, 9, 26:

    aures vacuae atque eruditae,

    Quint. 10, 1, 32:

    aures,

    Hor. Ep. 1, 16, 26; Ov. M. 4, 41; 12, 56:

    pedibus vacuis terere Porticum,

    id. A. A. 1, 491:

    si quid vacui sub umbrā Lusimus,

    Hor. C. 1, 32, 1:

    cetera, quae vacuas tenuissent carmine mentes,

    Verg. G. 3, 3:

    ne vacuum esse me nunc ad narrandum credas,

    Ter. And. 4, 2, 23:

    ut animum vacuum ad res difficiles scribendas afferam,

    Cic. Att. 12, 38, 3:

    cum per tot menses vacuā civitate nemo controversiam fecerit,

    Liv. 3, 40, 10.— Sup.:

    nec rursus jubeo, dum sit vacuissima quaeras,

    Ov. P. 3, 1, 141.— Poet., transf., of places in which to lounge or enjoy leisure, quiet, peaceful, undisturbed, etc.:

    Tibur,

    Hor. Ep. 1, 7, 45:

    Athenae,

    id. ib. 2, 2, 81:

    tonsoris in umbrā,

    id. ib. 1, 7, 50 (cf.:

    otiosa Neapolis,

    id. Epod. 5, 43).—Rarely of persons, free from care, calm, composed:

    Rutilius animo vacuus,

    i. e. careless, without apprehension, Sall. J. 52, 6:

    haud animi vacuus,

    quiet, Stat. Th. 5, 644:

    cantamus vacui, sive quid urimur,

    Hor. C. 1, 6, 19; so of one free from love, id. ib. 1, 5, 10.—Of female animals, not bearing young:

    equa,

    Col. 6, 37, 10.— Impers.: vacuum est, with inf., there is leisure, time, Sall. H. 1, 10; Tac. H. 2, 28.—
    B.
    Of time, free, vacant, disengaged, leisure:

    etiam si spatium ad dicendum nostro commodo vacuosque dies habuissemus,

    Cic. Verr. 1, 17, 56:

    cum vacui temporis nihil haberem,

    id. Att. 2, 23, 1:

    vacuam noctem operi dedere,

    Liv. 3, 28, 7:

    tempora,

    Col. 12, 4, 1; cf. Luc. 3, 26.—
    C.
    Of women, free, unmarried, single:

    ubi mulier vacua fuit,

    Tac. A. 13, 44: vacuis indicere nuptias, Pseudo - Quint. Decl. 376:

    Hersilia,

    i. e. widowed, Ov. M. 14, 831.—
    D.
    Of possessions, free, vacant, without an occupant or master:

    vacuam possessionem regni sperans,

    Caes. B. C. 3, 112:

    prudentiae doctrinaeque possessio... quasi caduca atque vacua,

    Cic. de Or. 3, 31, 122:

    centuria, id. Tull. § 17: sese praedia vacua filio traditurum,

    id. Rosc. Am. 9, 26:

    vacuam rempublicam tradere Hannibali,

    Liv. 23, 2, 7:

    ut impetus fiat in vacuam rempublicam,

    Sall. C. 52, 23:

    sacerdotia ut vacua contulit in alios,

    Tac. A. 6, 40; cf.:

    Syriam provinciam vacuam tum morte Atilii Rufi,

    id. Agr. 40:

    vacua Armenia,

    without a ruler, id. A. 12, 50:

    bona,

    Dig. 38, 9, 1, § 12:

    possessio,

    ib. 41, 3, 4, § 22; Gai Inst. 4, 131.— Subst.: văcŭum, i, n.:

    si quis casus puerum egerit Orco, In vacuum venias,

    into the vacant property, Hor. S. 2, 5, 50:

    ut in vacuum lege praeditoriā venalis pependerit,

    Suet. Claud. 9; cf. Quint. 12, 9, 8.—
    E.
    Without value, worthless, useless, empty, vain, unprofitable, = vanus (rare;

    not anteAug.): si respublica et senatus et populus vacua nomina sunt,

    Tac. H. 1, 30:

    rem,

    Petr. 102:

    vacua et inanis productio verbi,

    Gell. 11, 15, 6:

    tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,

    her empty head, Hor. C. 1, 18, 15:

    pecunia,

    unused, unproductive, Dig. 19, 5, 24; cf. ib. 16, 3, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > vacuum

  • 11 vacuus

    văcŭus, a, um, adj. [vaco], empty, void, free, clear, devoid of, without something (freq. and class.; cf. inanis.)
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., in material sense.
    (α).
    Absol.:

    spatium vacuum,

    Lucr. 1, 523; cf. id. 1, 394; 1, 509:

    vacua castra,

    Caes. B. G. 7, 45:

    perque domos Ditis vacuas et inania regna,

    Verg. A. 6, 269:

    atria,

    id. ib. 7, 379;

    2, 528: porticus,

    id. ib. 2, 761:

    videntur Aëra per vacuum ferri,

    id. G. 3, 109:

    Acerrae,

    unpeopled, id. ib. 2, 225:

    Cumae,

    Juv. 3, 2:

    Ulubrae,

    id. 10, 102:

    agri,

    Verg. G. 2, 54:

    aurae,

    id. A. 12, 592:

    caelum,

    id. ib. 5, 515:

    oppida, Auct. B. Afr. 9: aliquam partem aedium vacuam facere,

    Liv. 39, 14, 2:

    aër,

    Hor. C. 1, 3, 34:

    theatrum,

    id. Ep. 2, 2, 130:

    aula,

    id. C. 4, 14, 36:

    tabellae,

    Quint. 10, 3, 32:

    numerus peditum in vicem prolapsorum equitum vacuos capientium ad pugnam equos,

    Liv. 44, 26, 3:

    lectus,

    Prop. 2, 2, 1: Ov. M. 11, 471:

    per vacuum locum inruperunt,

    Liv. 25, 3, 18:

    manus,

    Quint. 11, 2, 42:

    ossa vacuis exsucta medullis,

    Juv. 8, 90: si vacuo ventre mulier fuit, not pregnant (opp. plenus), Dig. 29, 2, 84:

    vultus,

    without eyes, Sen. Oedip. 1012.—
    (β).
    With abl.:

    nihil igni vacuum videri potest,

    Cic. Univ. 4:

    gladium vaginā vacuum in urbe non vidimus,

    id. Marcell. 6, 17:

    moenia defensoribus,

    Liv. 42, 63, 6:

    viae occursu hominum,

    id. 5, 41, 5:

    cultoribus agri,

    Ov. M. 7, 653:

    ense ebur,

    id. ib. 4, 148:

    arvum arboribus,

    Col. 3, 11, 3:

    loca fetu in vite,

    id. 3, 10, 5:

    pectus velamine,

    Stat. Th. 1, 593.—
    (γ).
    With ab and abl.:

    Messana ab his rebus...vacua ac nuda est,

    Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3:

    oppidum vacuum ab defensoribus,

    without, Caes. B. G. 2, 12:

    pars Galliae ab exercitu,

    Hirt. B. G. 8, 46:

    vacuum ab hostibus mare,

    Liv. 37, 13, 6.—
    (δ).
    With gen. (rare; mostly poet.):

    ager aridus et frugum vacuus,

    Sall. J. 90, 1:

    Romana urbs annonae,

    Mamert. Grat. Act. ad Julian. 14.—
    b.
    Subst.: vă-cŭum, i, n., an empty space, an open or vacant place, a void, vacuity:

    vacuum minus intus habere,

    Lucr. 1, 367:

    in vacuum poterunt se extendere rami,

    Verg. G. 2, 287:

    ne per vacuum incurreret hostis,

    Hor. S. 2, 1, 37:

    libera per vacuum posui vestigia princeps,

    Hor. Ep. 1, 19, 21.—
    B.
    Transf., free from, clear, devoid of, without.
    (α).
    With abl.:

    animus per somnum sensibus et curis vacuus,

    Cic. Div. 2, 11, 27:

    molestiis,

    id. Fam. 4, 4, 2:

    cupiditate et timore,

    id. Fin. 2, 10, 30:

    consilium periculo,

    id. Att. 10, 16, 2:

    cum vacui curis etiam quid in caelo fiat scire avemus,

    id. Fin. 2, 14, 46:

    vacui negotiis vivere possimus,

    id. ib. 4, 5, 12:

    his rebus mens vacua,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    vacuus duellis Janus,

    Hor. C. 4, 15, 8:

    crimine nox vacua est,

    Ov. F. 4, 581:

    ille metu vacuus,

    id. M. 3, 582:

    nullum tempus sterile et vacuum beneficio,

    Plin. Pan. 56, 2:

    aemulatione,

    Tac. A. 12, 2:

    curā domesticā vacuus,

    id. H. 1, 88:

    tali culpā,

    id. A. 6, 16:

    tributo,

    id. ib. 12, 61:

    vacuam laboribus egi vitam,

    Ov. Tr. 5, 3, 9.—
    (β).
    With ab and abl.:

    Mamertini soli vacui, expertes, soluti ac liberi fuerunt ab omni sumptu, molestiā, munere,

    Cic. Verr. 2, 4, 10, § 23:

    a securibus et tributis,

    Tac. A. 12, 34; 12, 61:

    hora nulla vacua a furto, a scelere, crudelitate, flagitio reperietur,

    Cic. Verr. 2, 1, 12, § 34:

    nullus dies ab exercitationibus oratoriis,

    id. Brut. 90, 309:

    animus a talibus factis vacuus et integer,

    id. Inv. 2, 7, 24:

    cum ab omni molestiā vacuus esses,

    id. Fam. 11, 16, 1:

    domus a suspitione religionis vacua atque pura,

    id. Har. Resp. 6, 11:

    ab odio, amicitiā, irā atque misericordiā,

    Sall. C. 51, 1:

    a culpa,

    id. ib. 14, 4: censores vacui ab operum locandorun;

    curā,

    Liv. 24, 18, 1.—
    (γ).
    With gen.:

    vacuas caedis habete manus,

    Ov. A. A. 1, 642:

    operum vacuus,

    Hor. S. 2, 2, 119:

    vacuas habuissem criminis umbras,

    Ov. M. 6, 541:

    composuit ad Caesarem litteras, quasi confecto bello verbis magnificas, rerum vacuas,

    Tac. A. 15, 8.—
    (δ).
    With dat. of that for which room or a vacancy exists or is made:

    Aruns Tarquinius et Tullia minor, prope continuatis funeribus cum domos vacuas novo matrimonio fecissent, junguntur,

    Liv. 1, 46, 9:

    necato filio vacuam domum scelestis nuptiis fecisse,

    Sall. C. 15, 2:

    quanto molimine circumspectemus vacuam Romanis vatibus aedem (Apollinis),

    Hor. Ep. 2, 2, 94.— Subst.: văcŭum, i, n., leisure:

    aliquid invenire vacui,

    Quint. 10, 6, 1.—
    II.
    In partic. (cf. vaco, II.).
    A.
    Free from labor or occupation, without business, at leisure, clear, disengaged, unoccupied, idle:

    quoniam vacui sumus, dicam,

    Cic. Leg. 1, 4, 13:

    si es animo vacuo, expone nobis quod quaerimus... hunc elegimus diem, cum te sciremus esse vacuum,

    id. Brut. 5, 20:

    animus vacuus ac solutus,

    id. Verr. 1, 9, 26:

    aures vacuae atque eruditae,

    Quint. 10, 1, 32:

    aures,

    Hor. Ep. 1, 16, 26; Ov. M. 4, 41; 12, 56:

    pedibus vacuis terere Porticum,

    id. A. A. 1, 491:

    si quid vacui sub umbrā Lusimus,

    Hor. C. 1, 32, 1:

    cetera, quae vacuas tenuissent carmine mentes,

    Verg. G. 3, 3:

    ne vacuum esse me nunc ad narrandum credas,

    Ter. And. 4, 2, 23:

    ut animum vacuum ad res difficiles scribendas afferam,

    Cic. Att. 12, 38, 3:

    cum per tot menses vacuā civitate nemo controversiam fecerit,

    Liv. 3, 40, 10.— Sup.:

    nec rursus jubeo, dum sit vacuissima quaeras,

    Ov. P. 3, 1, 141.— Poet., transf., of places in which to lounge or enjoy leisure, quiet, peaceful, undisturbed, etc.:

    Tibur,

    Hor. Ep. 1, 7, 45:

    Athenae,

    id. ib. 2, 2, 81:

    tonsoris in umbrā,

    id. ib. 1, 7, 50 (cf.:

    otiosa Neapolis,

    id. Epod. 5, 43).—Rarely of persons, free from care, calm, composed:

    Rutilius animo vacuus,

    i. e. careless, without apprehension, Sall. J. 52, 6:

    haud animi vacuus,

    quiet, Stat. Th. 5, 644:

    cantamus vacui, sive quid urimur,

    Hor. C. 1, 6, 19; so of one free from love, id. ib. 1, 5, 10.—Of female animals, not bearing young:

    equa,

    Col. 6, 37, 10.— Impers.: vacuum est, with inf., there is leisure, time, Sall. H. 1, 10; Tac. H. 2, 28.—
    B.
    Of time, free, vacant, disengaged, leisure:

    etiam si spatium ad dicendum nostro commodo vacuosque dies habuissemus,

    Cic. Verr. 1, 17, 56:

    cum vacui temporis nihil haberem,

    id. Att. 2, 23, 1:

    vacuam noctem operi dedere,

    Liv. 3, 28, 7:

    tempora,

    Col. 12, 4, 1; cf. Luc. 3, 26.—
    C.
    Of women, free, unmarried, single:

    ubi mulier vacua fuit,

    Tac. A. 13, 44: vacuis indicere nuptias, Pseudo - Quint. Decl. 376:

    Hersilia,

    i. e. widowed, Ov. M. 14, 831.—
    D.
    Of possessions, free, vacant, without an occupant or master:

    vacuam possessionem regni sperans,

    Caes. B. C. 3, 112:

    prudentiae doctrinaeque possessio... quasi caduca atque vacua,

    Cic. de Or. 3, 31, 122:

    centuria, id. Tull. § 17: sese praedia vacua filio traditurum,

    id. Rosc. Am. 9, 26:

    vacuam rempublicam tradere Hannibali,

    Liv. 23, 2, 7:

    ut impetus fiat in vacuam rempublicam,

    Sall. C. 52, 23:

    sacerdotia ut vacua contulit in alios,

    Tac. A. 6, 40; cf.:

    Syriam provinciam vacuam tum morte Atilii Rufi,

    id. Agr. 40:

    vacua Armenia,

    without a ruler, id. A. 12, 50:

    bona,

    Dig. 38, 9, 1, § 12:

    possessio,

    ib. 41, 3, 4, § 22; Gai Inst. 4, 131.— Subst.: văcŭum, i, n.:

    si quis casus puerum egerit Orco, In vacuum venias,

    into the vacant property, Hor. S. 2, 5, 50:

    ut in vacuum lege praeditoriā venalis pependerit,

    Suet. Claud. 9; cf. Quint. 12, 9, 8.—
    E.
    Without value, worthless, useless, empty, vain, unprofitable, = vanus (rare;

    not anteAug.): si respublica et senatus et populus vacua nomina sunt,

    Tac. H. 1, 30:

    rem,

    Petr. 102:

    vacua et inanis productio verbi,

    Gell. 11, 15, 6:

    tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,

    her empty head, Hor. C. 1, 18, 15:

    pecunia,

    unused, unproductive, Dig. 19, 5, 24; cf. ib. 16, 3, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > vacuus

  • 12 vidua

    vĭdŭus, a, um, adj. [Sanscr. vidhava, without a husband; cf. ve- in vecors, etc.; êïtheos, single], deprived or bereft of a husband or wife, bereft of a lover, spouseless, mateless, widowed.
    I.
    Lit.:

    quae (Penelopa) tam diu vidua viro suo caruit,

    Plaut. Stich. 1, 1, 2:

    vidui viri,

    id. Merc. 4, 6, 13; Ov. A. A. 1, 102; id. H. 8, 86:

    quidve tibi prodest viduas dormire puellas?

    Prop. 2, 33 (3, 31), 17.—
    B.
    Subst.: vĭdŭa, ae, f., a widow:

    nupta, vidua, virgo,

    Plaut. Curc. 1, 1, 37:

    cognitor viduarum,

    Cic. Caecin. 5, 14:

    orbarum et viduarum tributa,

    id. Rep. 2, 20:

    viduas avaras venari,

    Hor. Ep. 1, 1, 78.—Of unmarried women:

    se rectius viduam et illum caelibem futurum fuisse contendere quam cum impari jungi,

    Liv. 1, 46, 7; Sen. Herc. Fur. 245; id. Med. 215; cf. Dig. 50, 16, 242, § 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of animals:

    columba,

    Plin. 10, 34, 52, § 104. —
    B.
    Of things:

    torus,

    Prop. 2, 9, 16:

    cubile,

    Ov. Am. 2, 10, 17:

    noctes,

    id. H. 19, 69:

    domus,

    id. F. 1, 36:

    manus (Penelopes),

    id. H. 1, 10:

    caelibatus,

    Sen. Ben. 1, 9, 4.—

    So of a vine which is not trained to any tree, which stands alone: ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo,

    Cat. 62, 49;

    and conversely, of trees which are without vines: et vitem viduas ducit ad arbores,

    Hor. C. 4, 5, 30:

    ulmos,

    Juv. 8, 78:

    platanus,

    Mart. 3, 58, 3:

    ramus,

    Col. 5, 6, 31.—
    C.
    In gen., deprived or bereft of, destitute of, without any thing (only poet. and in post-Aug. prose); constr. with a or ab, the simple abl., or gen.:

    cogor adire lacus viduos a lumine Phoebi,

    Verg. Cul. 371:

    me ipse viduus (i. e. viribus meis), Cic. poët. Tusc. 2, 10, 25: viduus pharetrā Apollo,

    Hor. C. 1, 10, 11:

    alni (i. e. naves) moderantibus,

    Stat. Th. 10, 13:

    clavus (gubernatore),

    id. ib. 10, 183:

    solum arboribus,

    Col. 2, 2, 25; 3, 11, 5:

    pabulationes pecudibus,

    id. 9, 4, 1:

    viduus mente,

    App. M. 2, p. 120, 38:

    nec viduum pectus amoris habet,

    Ov. Am. 3, 10, 18:

    viduus teli,

    Sil. 2, 247.— Absol.:

    arae,

    desolate, without fire, App. M. 4, p. 155, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > vidua

  • 13 viduata

    vĭdŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [viduus], to deprive, bereave of any thing ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    In gen.:

    civibus urbem,

    Verg. A. 8, 571:

    ornos foliis,

    Hor. C. 2, 9, 8:

    arva pruinis,

    Verg. G. 4, 518:

    vitem pristino alimento,

    Col. Arb. 1, 4:

    regna (Plutonis) lumine,

    Sil. 3, 601:

    dexteram ense,

    Sen. Hippol. 866:

    penates,

    Stat. Th. 3, 385:

    maritum amplexibus,

    App. M. 4, p. 154, 38. —With gen.:

    architectus ingeni viduatus,

    Vitr. 5, 7, 7:

    orba pedum partim, manuum viduata vicissim,

    Lucr. 5, 840.—
    II.
    In partic.: vĭdŭāta, ae, adj. f., bereft of her husband, widowed:

    Agrippina viduata morte Domitii,

    Suet. Galb. 5; cf. Mart. 9, 31, 6; Tac. A. 16, 30:

    conjux viduata taedis,

    i. e. divorced, Sen. Med. 581.

    Lewis & Short latin dictionary > viduata

  • 14 viduo

    vĭdŭo, āvi, ātum, 1, v. a. [viduus], to deprive, bereave of any thing ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    In gen.:

    civibus urbem,

    Verg. A. 8, 571:

    ornos foliis,

    Hor. C. 2, 9, 8:

    arva pruinis,

    Verg. G. 4, 518:

    vitem pristino alimento,

    Col. Arb. 1, 4:

    regna (Plutonis) lumine,

    Sil. 3, 601:

    dexteram ense,

    Sen. Hippol. 866:

    penates,

    Stat. Th. 3, 385:

    maritum amplexibus,

    App. M. 4, p. 154, 38. —With gen.:

    architectus ingeni viduatus,

    Vitr. 5, 7, 7:

    orba pedum partim, manuum viduata vicissim,

    Lucr. 5, 840.—
    II.
    In partic.: vĭdŭāta, ae, adj. f., bereft of her husband, widowed:

    Agrippina viduata morte Domitii,

    Suet. Galb. 5; cf. Mart. 9, 31, 6; Tac. A. 16, 30:

    conjux viduata taedis,

    i. e. divorced, Sen. Med. 581.

    Lewis & Short latin dictionary > viduo

  • 15 viduus

    vĭdŭus, a, um, adj. [Sanscr. vidhava, without a husband; cf. ve- in vecors, etc.; êïtheos, single], deprived or bereft of a husband or wife, bereft of a lover, spouseless, mateless, widowed.
    I.
    Lit.:

    quae (Penelopa) tam diu vidua viro suo caruit,

    Plaut. Stich. 1, 1, 2:

    vidui viri,

    id. Merc. 4, 6, 13; Ov. A. A. 1, 102; id. H. 8, 86:

    quidve tibi prodest viduas dormire puellas?

    Prop. 2, 33 (3, 31), 17.—
    B.
    Subst.: vĭdŭa, ae, f., a widow:

    nupta, vidua, virgo,

    Plaut. Curc. 1, 1, 37:

    cognitor viduarum,

    Cic. Caecin. 5, 14:

    orbarum et viduarum tributa,

    id. Rep. 2, 20:

    viduas avaras venari,

    Hor. Ep. 1, 1, 78.—Of unmarried women:

    se rectius viduam et illum caelibem futurum fuisse contendere quam cum impari jungi,

    Liv. 1, 46, 7; Sen. Herc. Fur. 245; id. Med. 215; cf. Dig. 50, 16, 242, § 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of animals:

    columba,

    Plin. 10, 34, 52, § 104. —
    B.
    Of things:

    torus,

    Prop. 2, 9, 16:

    cubile,

    Ov. Am. 2, 10, 17:

    noctes,

    id. H. 19, 69:

    domus,

    id. F. 1, 36:

    manus (Penelopes),

    id. H. 1, 10:

    caelibatus,

    Sen. Ben. 1, 9, 4.—

    So of a vine which is not trained to any tree, which stands alone: ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo,

    Cat. 62, 49;

    and conversely, of trees which are without vines: et vitem viduas ducit ad arbores,

    Hor. C. 4, 5, 30:

    ulmos,

    Juv. 8, 78:

    platanus,

    Mart. 3, 58, 3:

    ramus,

    Col. 5, 6, 31.—
    C.
    In gen., deprived or bereft of, destitute of, without any thing (only poet. and in post-Aug. prose); constr. with a or ab, the simple abl., or gen.:

    cogor adire lacus viduos a lumine Phoebi,

    Verg. Cul. 371:

    me ipse viduus (i. e. viribus meis), Cic. poët. Tusc. 2, 10, 25: viduus pharetrā Apollo,

    Hor. C. 1, 10, 11:

    alni (i. e. naves) moderantibus,

    Stat. Th. 10, 13:

    clavus (gubernatore),

    id. ib. 10, 183:

    solum arboribus,

    Col. 2, 2, 25; 3, 11, 5:

    pabulationes pecudibus,

    id. 9, 4, 1:

    viduus mente,

    App. M. 2, p. 120, 38:

    nec viduum pectus amoris habet,

    Ov. Am. 3, 10, 18:

    viduus teli,

    Sil. 2, 247.— Absol.:

    arae,

    desolate, without fire, App. M. 4, p. 155, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > viduus

См. также в других словарях:

  • Widowed — Widow Wid ow, v. t. [imp. & p. p. {Widowed}; p. pr. & vb. n. {Widowing}.] [1913 Webster] 1. To reduce to the condition of a widow; to bereave of a husband; rarely used except in the past participle. [1913 Webster] Though in thus city he Hath… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • widowed — wid|owed [ˈwıdəud US doud] v be widowed if someone is widowed, their husband or wife dies ▪ She was widowed at the age of 25. >widowed adj ▪ his widowed mother …   Dictionary of contemporary English

  • widowed — [[t]wɪ̱doʊd[/t]] V PASSIVE If someone is widowed, their husband or wife dies. [be V ed] More and more young men are widowed by cancer... [be V ed] She was widowed in 1967... [V ed] Imogen stayed with her widowed sister …   English dictionary

  • widowed — adjective whose spouse has died; who has become a widow or widower. I cant remember if I cried when I read about his widowed bride (from the song by (1959)) …   Wiktionary

  • widowed — adj. Widowed is used with these nouns: ↑aunt, ↑father, ↑mother, ↑woman …   Collocations dictionary

  • widowed — wid|owed [ wıdoud ] adjective if someone is widowed, their husband or wife has died …   Usage of the words and phrases in modern English

  • widowed — adjective having become a widow or widower: She was widowed at the age of 25 …   Longman dictionary of contemporary English

  • widowed — UK [ˈwɪdəʊd] / US [ˈwɪdoʊd] adjective if someone is widowed, their husband or wife has died …   English dictionary

  • widowed — [ˈwɪdəʊd] adj if someone is widowed, their husband or wife has died …   Dictionary for writing and speaking English

  • Widowed Services Program — was 1970s era movement to help widowed homemakers make a living for themselves and their family after the passing of the head of the household. In Oregon The Widowed Services Program was founded in Oregon by University of Oregon graduate Hazel… …   Wikipedia

  • widowed — wid·owed || wɪdəʊd adj. made a widow by the death of a husband wid·ow || wɪdəʊ n. woman whose husband has died v. cause to become a widow or a widower because of the death of a spouse; take away something valuable …   English contemporary dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»