Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vēmenter

  • 1 vementer

    vĕhĕmenter ( vēmenter), adv. [vehemens].
    I.
    (Acc. to vehemens, I.) Eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently, etc.:

    vehementer irata,

    Plaut. Truc. 2, 6, 64; id. Merc. 5, 2, 82:

    vos credere hoc mihi vehementer velim,

    Ter. Eun. 5, 8, 39:

    se agere,

    Cic. Phil. 8, 5, 16:

    quae vehementer, acriter, animose fiunt,

    id. Tusc. 4, 23, 51:

    vehementer eos incusavit,

    Caes. B. G. 1, 40:

    commotus,

    id. ib. 1, 37.— Comp.:

    insectari aliquem vehementius,

    Cic. Lael. 16, 57:

    nisi alicui vehementius minari,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 149:

    vehementius equos incitare,

    Caes. B. C. 2, 41.— Sup.:

    vehementissime contendere,

    Caes. B. C. 3, 17:

    proeliari, Auct. B. G. 8, 30: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi,

    Sall. J. 4, 5. —
    II.
    (Acc. to vehemens, II.) Strongly, forcibly, powerfully, exceedingly, extremely, very much:

    fluctuare video vehementer mare,

    Plaut. Rud. 4, 1, 12:

    astringere manus,

    id. Capt. 3, 5, 9; cf. id. Curc. 4, 4, 12; id. Mil. 2, 2, 50:

    vehementer id retinebatur,

    Cic. Rep. 2, 32, 56:

    hoc te vehementer etiam atque etiam rogo,

    id. Att. 16, 16, D:

    displicere,

    id. ib. 13, 21, 3:

    quod vehementer ad has res Attinet,

    Lucr. 4, 29: (res) vehementer ad me pertinet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10:

    vitium vehementer effugere,

    Lucr. 4, 823.— Comp.:

    ingemere vehementer,

    Cic. Rep. 6, 12, 12.— Sup.:

    se vehementissime exercere in aliquā re,

    Cic. de Or. 1, 33, 152: probare, Licin. Calv. ap. Charis. p. 198 P.

    Lewis & Short latin dictionary > vementer

  • 2 vehementer (vēmenter)

        vehementer (vēmenter) adv. with comp. and sup.    [vehemens], eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently: vos credere hoc mihi vementer velim, T.: quae vehementer fiunt: eos incusavit, Cs.: in aliquem invehi vehementius: vehementius homini minatus sum: vehementissime contendere, Cs.: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi, S.—Fig., strongly, forcibly, exceedingly, extremely, very much: vehementer id retinebatur: ingemere vehementius: vehementissime se in his dictionibus exercere.

    Latin-English dictionary > vehementer (vēmenter)

  • 3 prīncipium

        prīncipium ī, n    [princeps], a beginning, commencement, origin: origo principi nulla est: motūs: principio orationis hoc pono, in beginning my speech: omnium rerum magnarum ab dis inmortalibus principia ducuntur: Scribendi recte sapere est principium, H.: Ab Iove principium, V.: imperi, L.: a sanguine Teucri Ducere principium, O.— Abl adverb., at the beginning, in the beginning, at first, in the first place: Principio vementer velim, etc., T.: principio ausus est dicere: Principio... tum, V.—In the phrase, a principio (rarely de principio), from the beginning, from the first: ut a principio dixi: de principio studuit occurrere, etc.— Plur, beginnings, foundations, principles, elements: diligenter explorata principia ponantur: naturalia: principia rerum, e quibus omnia constant, elements.—Prov.: obsta principiis, O.— That which begins, a leader, founder: Faucia curia fuit principium, i. e. was the first to vote, L.: Graecia principium moris fuit, O.—In the army, plur, the foremost ranks, front lines of soldiers, front, van: ero post principia, in the rear, T.: Marium post principia habere, S.: post principia tutus receptus fuit, to the rear, L.—In a camp, the headquarters, principal place, general's quarters (an open space, for councils and assemblies): iura reddere in principiis, L.: in principiis statuit tabernaculum, N.
    * * *

    Latin-English dictionary > prīncipium

  • 4 vehementer

    vĕhĕmenter ( vēmenter), adv. [vehemens].
    I.
    (Acc. to vehemens, I.) Eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently, etc.:

    vehementer irata,

    Plaut. Truc. 2, 6, 64; id. Merc. 5, 2, 82:

    vos credere hoc mihi vehementer velim,

    Ter. Eun. 5, 8, 39:

    se agere,

    Cic. Phil. 8, 5, 16:

    quae vehementer, acriter, animose fiunt,

    id. Tusc. 4, 23, 51:

    vehementer eos incusavit,

    Caes. B. G. 1, 40:

    commotus,

    id. ib. 1, 37.— Comp.:

    insectari aliquem vehementius,

    Cic. Lael. 16, 57:

    nisi alicui vehementius minari,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 149:

    vehementius equos incitare,

    Caes. B. C. 2, 41.— Sup.:

    vehementissime contendere,

    Caes. B. C. 3, 17:

    proeliari, Auct. B. G. 8, 30: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi,

    Sall. J. 4, 5. —
    II.
    (Acc. to vehemens, II.) Strongly, forcibly, powerfully, exceedingly, extremely, very much:

    fluctuare video vehementer mare,

    Plaut. Rud. 4, 1, 12:

    astringere manus,

    id. Capt. 3, 5, 9; cf. id. Curc. 4, 4, 12; id. Mil. 2, 2, 50:

    vehementer id retinebatur,

    Cic. Rep. 2, 32, 56:

    hoc te vehementer etiam atque etiam rogo,

    id. Att. 16, 16, D:

    displicere,

    id. ib. 13, 21, 3:

    quod vehementer ad has res Attinet,

    Lucr. 4, 29: (res) vehementer ad me pertinet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10:

    vitium vehementer effugere,

    Lucr. 4, 823.— Comp.:

    ingemere vehementer,

    Cic. Rep. 6, 12, 12.— Sup.:

    se vehementissime exercere in aliquā re,

    Cic. de Or. 1, 33, 152: probare, Licin. Calv. ap. Charis. p. 198 P.

    Lewis & Short latin dictionary > vehementer

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»