Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

impetuously

  • 1 vehementer (vēmenter)

        vehementer (vēmenter) adv. with comp. and sup.    [vehemens], eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently: vos credere hoc mihi vementer velim, T.: quae vehementer fiunt: eos incusavit, Cs.: in aliquem invehi vehementius: vehementius homini minatus sum: vehementissime contendere, Cs.: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi, S.—Fig., strongly, forcibly, exceedingly, extremely, very much: vehementer id retinebatur: ingemere vehementius: vehementissime se in his dictionibus exercere.

    Latin-English dictionary > vehementer (vēmenter)

  • 2 violenter

        violenter adv.    [violens], impetuously, furiously, passionately, vehemently, violently: haec tolerare i. e. with indignation, T.: solennia ludorum diri mere, L.: quaestio exercita, S.: retortis Litor Etrusco violenter undis, H.
    * * *
    violentius, violentissime ADV
    violently, w/unreasonable/destructive force; w/violent (expression of) feelings

    Latin-English dictionary > violenter

  • 3 aestuose

    aestŭōsus, a, um, adj. [aestus], full of agitation or heat.
    I.
    Very hot: aura, Pac. ap. Prisc. p. 710 P.:

    aestuosa et pulverulenta via,

    Cic. Att. 5, 14; Hor. Epod. 16, 62:

    auster,

    Plin. 2, 47, 48, § 119:

    aestuosissimi dies,

    id. 34, 12, 28, § 116:

    Syrtes,

    the burning Syrtes, Hor. C. 1, 22, 5;

    hence, Oraclum Jovis inter aestuosi,

    i. e. of Jupiter Ammon in the Libyan desert, Cat. 7, 5.—
    II.
    Great ly agitated, in violent ebullition:

    freta,

    Hor. C. 2, 7, 16.—Hence, adv.: aestŭōsē, hotly, impetuously, Plaut. Bacch. 3, 3, 67.— Comp., Hor. Epod. 3, 18.— Sup. prob. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aestuose

  • 4 aestuosus

    aestŭōsus, a, um, adj. [aestus], full of agitation or heat.
    I.
    Very hot: aura, Pac. ap. Prisc. p. 710 P.:

    aestuosa et pulverulenta via,

    Cic. Att. 5, 14; Hor. Epod. 16, 62:

    auster,

    Plin. 2, 47, 48, § 119:

    aestuosissimi dies,

    id. 34, 12, 28, § 116:

    Syrtes,

    the burning Syrtes, Hor. C. 1, 22, 5;

    hence, Oraclum Jovis inter aestuosi,

    i. e. of Jupiter Ammon in the Libyan desert, Cat. 7, 5.—
    II.
    Great ly agitated, in violent ebullition:

    freta,

    Hor. C. 2, 7, 16.—Hence, adv.: aestŭōsē, hotly, impetuously, Plaut. Bacch. 3, 3, 67.— Comp., Hor. Epod. 3, 18.— Sup. prob. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aestuosus

  • 5 concito

    concĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [concieo], to move violently, to put in violent or quick motion, to stir up, rouse up, excite, incite, shake.
    I.
    Prop. (thus most freq. in the poets and histt.):

    artus,

    Lucr. 3, 292; 3, 301:

    equum calcaribus,

    Liv. 2, 6, 8; cf.:

    equum in aliquem,

    Nep. Pelop. 5, 4:

    concitant equos permittuntque in hostem,

    Liv. 3, 61, 8:

    equos adversos,

    id. 8, 7, 9; cf. also under P. a.:

    naves quantā maximā celeritate poterat,

    id. 36, 44, 4; cf.:

    classem concitatam remis,

    id. 30, 25, 8; 37, 11, 10:

    navem remis,

    Curt. 4, 3, 2:

    in alteram (navem) quinqueremis eadem concitata,

    id. 4, 4, 7:

    agmen,

    Ov. M. 14, 239:

    omne nemus,

    id. F. 1, 436:

    feras,

    id. ib. 2, 286:

    tela,

    Liv. 34, 39, 3:

    eversas Eurus aquas,

    Ov. H. 7, 42; cf.:

    mare aeriore vento,

    Curt. 4, 3, 17:

    graves pluvias,

    Ov. F. 2, 72:

    se in hostem,

    Liv. 8, 39, 7; cf.:

    se in Teucros alis (Alecto),

    Verg. A. 7, 476:

    se in fugam,

    to take to flight, Liv. 22, 17, 6; cf.:

    se fugā in aliquem locum,

    Val. Fl. 3, 383.—
    II.
    Trop. (class. and very freq. in prose and poetry).
    A.
    Aliquem, to rouse, urge, impel one to any act, feeling, etc., to move strongly, to influence, stir up, instigate, etc.; constr. with acc. pers. and ad, in, adversus, the inf. and absol.
    (α).
    With ad and a subst., gerund, or gerundive:

    concitari ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis,

    Cic. de Or. 1, 47, 204; cf.:

    concitatus ad philosophiam studio,

    id. Brut. 89, 306:

    judicem ad fortiter judicandum,

    Quint. 6, 1, 20:

    victum ad depellendam ignominiam,

    id. 1, 2, 24:

    nos ad quaerendum,

    id. 10, 2, 5:

    omnem Galliam ad nostrum auxilium,

    Caes. B. G. 7, 77:

    multitudinem ad arma,

    id. ib. 7, 42 fin.; cf.: cessantes ad arma, * Hor. C. 1, 35, 16: colonias ad audendum aliquid, Suet. Caes. 8:

    ad convicia,

    id. Tib. 54:

    ad despiciendam vitam,

    id. Oth. 10.—
    (β).
    With in:

    qui in iram concitat se,

    Quint. 6, 2, 27; cf. Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6.—
    (γ).
    With adversus:

    Etruriam omnem adversus nos,

    Liv. 5, 4, 14:

    exercitum adversus regem,

    id. 1, 59, 12.—
    * (δ).
    With inf.:

    quae vos dementia concitat captam dimittere Trojam?

    Ov. M. 13, 226.—
    (ε).
    Absol., both with and without abl.:

    te ipsum animi quodam impetu concitatum,

    Cic. Mur. 31, 65; so,

    uxorem dolore,

    id. Scaur. 6, 9 (Fragm. ap. Prisc. p. 689 P.):

    aliquem injuriis,

    Sall. C. 35, 3:

    multitudinem fallaci spe,

    Liv. 6, 15, 6:

    familiam seditionibus,

    Col. 1, 8, 18:

    aliquem aliquo adfectu,

    Quint. 10, 7, 15:

    irā,

    Liv. 23, 7, 7; 42, 59, 2; Quint. 6, 3, 46; Liv. 7, 8, 3:

    aspectu pignorum suorum concitari,

    Tac. Agr. 38; Cic. Verr. 2, 3, 3, § 6:

    quo enim spectat illud... nisi ut opifices concitentur?

    should be excited to sedition, id. Ac. 2, 47, 144; cf. id. Fl. 8, 18 sq.; Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33, 4; cf.

    servitia,

    Sall. C. 46, 3:

    multitudinem,

    Nep. Arist. 1, 3:

    suos,

    Caes. B. G. 5, 26:

    judices (opp. flectere),

    Quint. 6, 1, 9; cf.

    (opp. placare),

    id. 11, 3, 170;

    (opp. mitigare),

    id. 3, 4, 3; 4, 2, 9; 6, 2, 12:

    concitare animos ac remittere,

    id. 9, 4, 11:

    tuas aures de nobis,

    Prop. 3 (4), 15, 45.—
    B.
    Aliquid, to rouse, excite, cause, occasion, produce any action, passion, evil, etc.:

    bellum,

    Cic. Fam. 15, 4, 6; Hirt. B. G. 8, 22; Nep. Ham. 4, 3; Liv. 5, 5, 11; Flor. 4, 5, 1 al.; cf.:

    bellum Romanis,

    Liv. 35, 12, 18:

    quantas turbas mihi,

    Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch; cf.:

    quantam pugnam mihi,

    Quint. 10, 1, 105:

    lacrimas totius populi Romani,

    id. 11, 3,:

    misericordiam populi,

    Cic. de Or. 1, 53, 227:

    odium (just before, commovere odium),

    id. Inv. 1, 54, 105; cf. id. ib. 1, 53, 100:

    invidiam in te ex illis rebus,

    id. Verr. 2, 5, 8, § 21:

    invidiam, odium, iram,

    Quint. 6, 1, 14:

    iram (opp. lenire),

    id. 3, 8, 12:

    risum,

    Cic. de Or. 2, 58, 235:

    seditionem ac discordiam,

    id. Mur. 39, 83:

    tumultum,

    Caes. B. C. 3, 18; Liv. 38, 33, 7:

    aspera iambis maxime concitantur,

    Quint. 9, 4, 136:

    error vanis concitatus imaginibus,

    Val. Max. 9, 9 init.:

    morbos,

    Cels. 2, 13:

    pituitam,

    id. 6, 6, 15:

    somnum,

    Plin. 20, 17, 73, § 189.—Hence, concĭtātus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to I.) Violently moved, i. e. rapid, swift, quick:

    equo concitato ad hostem vehitur,

    at full speed, Nep. Dat. 4 fin. (more freq. citato equo; v. 2. cito, P. a.):

    quam concitatissimos equos immittere jubet,

    Liv. 35, 5, 8:

    conversio caeli concitatior,

    Cic. Rep. 6, 18, 18; so,

    cursu,

    Liv. 35, 29, 6:

    concitatissimus corporis motus,

    Quint. 2, 11, 4.—
    B.
    (Acc. to II.) Roused up, excited, vehement, ardent (freq. in Quint.):

    testimonia non concitatae contionis sed jurati senatūs,

    Cic. Fl. 7, 17:

    (in comoediis pater) interim concitatus, interim lenis est,

    Quint. 11, 3, 74:

    adfectus (opp. mites atque compositi),

    id. 6, 2, 9; cf.

    opp. flebiles,

    id. 11, 3, 162:

    animus an remissus,

    id. 3, 9, 7:

    causae,

    id. 11, 1, 3:

    oratio,

    id. 3, 8, 58 and 60:

    sententiae,

    id. 12, 9, 3; 10, 1, 44:

    erectā et concitatā voce (opp. summissā atque contractā),

    id. 11, 3, 175:

    Lucanus ardens et concitatus,

    id. 10, 1, 91.— Comp.:

    concitatior accidens clamor,

    Liv. 10, 5, 2; Quint. 2, 15, 28; 8, 3, 14.—Hence, concĭtātē, adv. (not in Cic.).
    1.
    (Acc. to 1.) Quickly, rapidly:

    agitur pecus,

    Col. 6, 6, 4.—
    2.
    (Acc. to 2.) Impetuously, ardently (most freq. in Quint.):

    dicere,

    Quint. 8, 3, 40; 10, 2, 23; 11, 3, 23;

    12, 10, 71: itur,

    id. 11, 3, 133.— Comp.:

    dicere,

    Quint. 1, 8, 1; 3, 8, 68; 9, 4, 130:

    movere adfectus,

    id. 12, 10, 26.—
    * Sup.: raperet ventus, Aug. Civ. Dei, 5, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > concito

  • 6 impetuose

    impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > impetuose

  • 7 impetuosus

    impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > impetuosus

  • 8 inpetuose

    impĕtŭōsus, a, um, adj. [impetus], impetuous, violent, Epit. Iliad. 919.—Hence, adv.: impĕtŭōsē ( inp-), violently, impetuously: contendit ad moenia, Auct. de Prog. Aug. 5: Acron ad Hor. C. 1, 29, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > inpetuose

  • 9 torreo

    torreo, torrui, tostum ( part. gen. plur. torrentum, Stat. Th. 2, 6; Claud. III. Cons. Hon. 46; abl. torrenti, Sen. Brev. Vit. 9, 2), 2, v. a. [Sanscr. tarsh, to thirst; Gr. tersomai, to become dry; Germ. Durst.; Engl. thirst], to dry a thing by heat, to parch, roast, bake, scorch, burn, etc. (syn. frigo):

    fruges receptas Et torrere parant flammis et frangere saxo,

    Verg. A. 1, 179; Ov. M. 14; 273:

    aristas sole novo,

    Verg. A. 7, 720:

    pisces sole,

    Plin. 7, 2, 2, § 30:

    apes mortuas sole verno,

    id. 11, 20, 22, § 69:

    uvam in tegulis,

    id. 14, 9, 11, § 84 et saep.; Plaut. Cas. 2, 5, 2:

    etiamsi in Phalaridis tauro inclusus succensis ignibus torrebatur,

    Cic. Pis. 18, 42: e quibus (terrae cingulis) medium illum et maximum solis ardore torreri, id. Rep. 6, 20, 21:

    cum undique flamma torrerentur,

    Caes. B. G. 5, 43:

    montes quos torret Atabulus,

    Hor. S. 1, 5, 78; cf.:

    torrentia agros sidera,

    id. C. 3, 1, 31: tosti alti stant parietes, i. e. consumed, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 116 Vahl.):

    carmina flammā,

    Tib. 1, 9, 50:

    tostos en aspice crines,

    Ov. M. 2, 283:

    in veribus exta,

    to roast, Verg. G. 2, 396:

    aliquid in igne,

    Ov. F. 2, 578:

    artus subjecto igni,

    id. M. 1, 229:

    carnem,

    id. ib. 12, 155 et saep.—Of fever heat, to dry up:

    at mihi (vae miserae) torrentur febribus artus,

    Ov. H. 21, 169:

    febris viscera ipsa torrens,

    Sen. Ep. 14, 6; Juv. 9, 17.—Of thirst:

    et Canis arenti torreat arva siti,

    Tib. 1, 4, 42.—Of the heat of love:

    si torrere jecur quaeris idoneum (Venus),

    Hor. C. 4, 1, 12; cf.:

    correptus saevo Veneris torrebar aëno,

    Prop. 3 (4). 24, 13:

    torret amor Cyri Lycorida,

    Hor. C. 1, 33, 6:

    me torret face mutuā Calais,

    id. ib. 3, 9, 13:

    me amor Glycerae,

    id. ib. 3, 19, 28:

    femineus pectora torret amor,

    Ov. Am. 3, 2, 40.—
    * II.
    Transf., of cold, to nip, pinch (cf. uro and aduro): frigore torret, Varr. ap. Non. 452, 11. — Hence, torrens, entis, P. a., in a neutr. sense, burning, hot, inflamed.
    A.
    Lit. (rare):

    terra torrens aestu,

    Col. 4, 19, 3:

    miles torrens meridiano sole,

    Liv. 44, 38, 9:

    Sirius,

    Verg. G. 4, 425:

    flammae,

    id. A. 6, 550.— Comp.: Sirius torrentior, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 20.— Sup.:

    torrentissimus axis,

    Stat. S. 3, 1, 52.—
    B.
    Transf., of streams, rushing, roaring, boiling, impetuous, rapid, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    fluvii,

    Varr. R. R. 1, 12, 3:

    flumina,

    Verg. E. 7, 52:

    Nilus toto gurgite,

    Val. Fl. 4, 409; cf.:

    fluvius Novanus solstitiis torrens,

    Plin. 2, 103, 106, § 229; 3, 4, 5, § 33:

    aqua,

    Verg. A. 10, 603:

    unda,

    id. G. 2, 451:

    torrentes rapidique cursus amnium,

    Just. 44, 1, 7; 4, 1, 9:

    impetus (aquae),

    Sen. Ep. 23, 8:

    sanguis,

    Luc. 2, 220; cf.

    fatum,

    id. 7, 505.— Comp.:

    Padus torrentior,

    Plin. 3, 16, 20, § 117.— Sup.:

    Asopos torrentissimus,

    Stat. Th. 7, 316.—Hence,
    b.
    Subst.: torrens, entis, m., a torrent:

    cum fertur quasi torrens oratio,

    Cic. Fin. 2, 1, 3; Liv. 33, 18, 12; 35, 28, 8:

    rapidus montano flumine torrens Sternit agros,

    Verg. A. 2, 305:

    fragosus,

    id. ib. 7, 567; Ov. R. Am. 651:

    tumidus,

    id. Am. 1, 7, 43; Sen. Theb. 71; Juv. 6, 319; Luc. 7, 637.—Prov.:

    numquam direxit bracchia contra torrentem,

    Juv. 4, 90. —
    2.
    Transf.:

    armorum et virorum,

    Sil. 12, 189:

    umbrarum,

    id. 13, 760; cf.

    fortunae,

    Flor. 2, 7, 1.—
    3.
    Trop., of speech:

    torrens dicentis oratio,

    Quint. 3, 8, 60; so,

    oratio,

    Plin. 26, 3, 7, § 12:

    copia dicendi,

    Juv. 10, 9; Val. Fl. 4, 261.— Comp.:

    sermo Promptus et Isaeo torrentior,

    Juv. 3, 74.—Of an orator:

    quem (Demosthenem) mirabantur Athenae Torrentem,

    Juv. 10, 128.—
    b.
    Subst.:

    se inani verborum torrenti dare,

    a stream of words, Quint. 10, 7, 23; cf.:

    quo torrente, quo impetu,

    Tac. Or. 24.—
    * Adv.: torrenter (acc. to B.), violently, impetuously:

    torrentius amne Hiberno,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 198.

    Lewis & Short latin dictionary > torreo

  • 10 vehementer

    vĕhĕmenter ( vēmenter), adv. [vehemens].
    I.
    (Acc. to vehemens, I.) Eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently, etc.:

    vehementer irata,

    Plaut. Truc. 2, 6, 64; id. Merc. 5, 2, 82:

    vos credere hoc mihi vehementer velim,

    Ter. Eun. 5, 8, 39:

    se agere,

    Cic. Phil. 8, 5, 16:

    quae vehementer, acriter, animose fiunt,

    id. Tusc. 4, 23, 51:

    vehementer eos incusavit,

    Caes. B. G. 1, 40:

    commotus,

    id. ib. 1, 37.— Comp.:

    insectari aliquem vehementius,

    Cic. Lael. 16, 57:

    nisi alicui vehementius minari,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 149:

    vehementius equos incitare,

    Caes. B. C. 2, 41.— Sup.:

    vehementissime contendere,

    Caes. B. C. 3, 17:

    proeliari, Auct. B. G. 8, 30: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi,

    Sall. J. 4, 5. —
    II.
    (Acc. to vehemens, II.) Strongly, forcibly, powerfully, exceedingly, extremely, very much:

    fluctuare video vehementer mare,

    Plaut. Rud. 4, 1, 12:

    astringere manus,

    id. Capt. 3, 5, 9; cf. id. Curc. 4, 4, 12; id. Mil. 2, 2, 50:

    vehementer id retinebatur,

    Cic. Rep. 2, 32, 56:

    hoc te vehementer etiam atque etiam rogo,

    id. Att. 16, 16, D:

    displicere,

    id. ib. 13, 21, 3:

    quod vehementer ad has res Attinet,

    Lucr. 4, 29: (res) vehementer ad me pertinet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10:

    vitium vehementer effugere,

    Lucr. 4, 823.— Comp.:

    ingemere vehementer,

    Cic. Rep. 6, 12, 12.— Sup.:

    se vehementissime exercere in aliquā re,

    Cic. de Or. 1, 33, 152: probare, Licin. Calv. ap. Charis. p. 198 P.

    Lewis & Short latin dictionary > vehementer

  • 11 vementer

    vĕhĕmenter ( vēmenter), adv. [vehemens].
    I.
    (Acc. to vehemens, I.) Eagerly, impetuously, ardently, violently, earnestly, vehemently, etc.:

    vehementer irata,

    Plaut. Truc. 2, 6, 64; id. Merc. 5, 2, 82:

    vos credere hoc mihi vehementer velim,

    Ter. Eun. 5, 8, 39:

    se agere,

    Cic. Phil. 8, 5, 16:

    quae vehementer, acriter, animose fiunt,

    id. Tusc. 4, 23, 51:

    vehementer eos incusavit,

    Caes. B. G. 1, 40:

    commotus,

    id. ib. 1, 37.— Comp.:

    insectari aliquem vehementius,

    Cic. Lael. 16, 57:

    nisi alicui vehementius minari,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 149:

    vehementius equos incitare,

    Caes. B. C. 2, 41.— Sup.:

    vehementissime contendere,

    Caes. B. C. 3, 17:

    proeliari, Auct. B. G. 8, 30: vehementissime sibi animum ad virtutem adcendi,

    Sall. J. 4, 5. —
    II.
    (Acc. to vehemens, II.) Strongly, forcibly, powerfully, exceedingly, extremely, very much:

    fluctuare video vehementer mare,

    Plaut. Rud. 4, 1, 12:

    astringere manus,

    id. Capt. 3, 5, 9; cf. id. Curc. 4, 4, 12; id. Mil. 2, 2, 50:

    vehementer id retinebatur,

    Cic. Rep. 2, 32, 56:

    hoc te vehementer etiam atque etiam rogo,

    id. Att. 16, 16, D:

    displicere,

    id. ib. 13, 21, 3:

    quod vehementer ad has res Attinet,

    Lucr. 4, 29: (res) vehementer ad me pertinet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10:

    vitium vehementer effugere,

    Lucr. 4, 823.— Comp.:

    ingemere vehementer,

    Cic. Rep. 6, 12, 12.— Sup.:

    se vehementissime exercere in aliquā re,

    Cic. de Or. 1, 33, 152: probare, Licin. Calv. ap. Charis. p. 198 P.

    Lewis & Short latin dictionary > vementer

  • 12 violenter

    vĭŏlenter, adv. [violens], impetuously, vehemently, violently: solennia ludorum violenter dirimere. Liv. 5, 1, 4:

    quaestio exercita aspere violenterque,

    furiously, Sall. J. 40, 5; cf.:

    aliquid tolerare,

    Ter. Phorm. 5, 1, 4:

    vidimus flavum Tiberim retortis Litore Etrusco violenter undis Ire dejectum monumenta regis,

    Hor. C. 1, 2, 14:

    invadunt appropinquantem (canes),

    Col. 7, 12, 7:

    proconsulatum violenter gerere,

    Plin. Ep. 3, 9, 1:

    aliquem ad supplicium poscere,

    Tac. H. 3, 11:

    increpare aliquem,

    id. A. 6, 3.— Comp., Suet. Aug. 51 fin.; id. Tib. 37; id. Tit. 6; Just. 11, 7, 16.— Sup., Col. 7, 3, 4; Just. 25, 5, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > violenter

См. также в других словарях:

  • impetuously — impetuous ► ADJECTIVE 1) acting or done quickly and rashly. 2) moving forcefully or rapidly. DERIVATIVES impetuosity noun impetuously adverb impetuousness noun. ORIGIN Latin impetuosus, from impetere to attack …   English terms dictionary

  • Impetuously — Impetuous Im*pet u*ous, a. [F. impetueux, L. impetuosus. See {Impetus}.] 1. Rushing with force and violence; moving with impetus; furious; forcible; violent; as, an impetuous wind; an impetuous torrent. [1913 Webster] Went pouring forward with… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • impetuously — adverb see impetuous …   New Collegiate Dictionary

  • impetuously — See impetuous. * * * …   Universalium

  • impetuously — adverb In an impetuous manner; with sudden force; violently; rashly …   Wiktionary

  • impetuously — Synonyms and related words: a corps perdu, abruptly, bang, carelessly, dash, desperately, furiously, happen what may, hastily, head over heels, headfirst, headforemost, headlong, heedlessly, heels over head, helter skelter, holus bolus, hotfoot,… …   Moby Thesaurus

  • impetuously — (Roget s IV) modif. Syn. hastily, thoughtlessly, heedlessly; see carelessly , foolishly , rashly …   English dictionary for students

  • impetuously — adv. hastily, recklessly, without caution, impulsive …   English contemporary dictionary

  • impetuously — im·pet·u·ous·ly …   English syllables

  • impetuously — See: impetuous …   English dictionary

  • impetuously — adverb in an impulsive or impetuous way; without taking cautions he often acts impulsively and later regrets it • Syn: ↑impulsively • Derived from adjective: ↑impulsive (for: ↑impulsively), ↑impetuous …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»