utorować

См. также в других словарях:

• utorować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}torować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utorować — dk IV, utorowaćruję, utorowaćrujesz, utorowaćruj, utorowaćował, utorowaćowany «uczynić drogę możliwą do przejścia; przetrzeć szlak, uczynić go gładkim, zrobić sobie przejście w tłoku» Utorować drogę przez zarośla. Utorować sobie drogę wśród tłumu …   Słownik języka polskiego

• torować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, torowaćruję, torowaćruje, torowaćany {{/stl 8}}– utorować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć miejsce do przejścia, przejechania; robić przejście,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• przedeptać — dk IX, przedeptaćpczę a. przedeptaćpcę, przedeptaćpczesz, przedeptaćdepcz, przedeptaćał, przedeptaćany 1. rzad. «chodząc, depcząc często utorować drogę» Przedeptane ścieżki, alejki. 2. rzad. «chodząc często po jakimś terenie, poznać go dokładnie …   Słownik języka polskiego

• przepchać — dk I, przepchaćam, przepchaćasz, przepchaćają, przepchaćaj, przepchaćał, przepchaćany przepchnąć dk Va, przepchaćnę, przepchaćniesz, przepchaćnij, przepchaćnął, przepchaćnęła, przepchaćnęli, przepchaćnięty, przepchaćnąwszy przepychać ndk I,… …   Słownik języka polskiego

• przerąbać — dk IX, przerąbaćbię, przerąbaćbiesz, przerąbaćrąb, przerąbaćał, przerąbaćany przerąbywać ndk VIIIa, przerąbaćbuję, przerąbaćbujesz, przerąbaćbuj, przerąbaćywał, przerąbaćywany 1. «rąbiąc przeciąć na dwie części, na pół; rozciąć, rozrąbać»… …   Słownik języka polskiego

• przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc …   Słownik języka polskiego

• przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …   Słownik języka polskiego

• rozepchać — dk I, rozepchaćam, rozepchaćasz, rozepchaćają, rozepchaćaj, rozepchaćał, rozepchaćany rozepchnąć dk Va, rozepchaćpchnę, rozepchaćpchniesz, rozepchaćpchnij, rozepchaćpchnął, rozepchaćpchnęła, rozepchaćpchnęli, rozepchaćpchnąwszy rozpychać ndk I,… …   Słownik języka polskiego