Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

ususfructus

  • 1 ususfructus

    ūsus-frūctus, ūs m.
    пользование, извлечение доходов, эксплуатация (u. omnium bonorum C; u. est jus alienis rebus utendi fruendi salvā rerum substantiā Dig)

    Латинско-русский словарь > ususfructus

  • 2 ususfructus

    полное пользование, пользовладение есть личная служебность, полное право пользования и извлечения (получения) плодов из чужой вещи, без распоряжения ее материальным составом (tit. I. 2, 4. Gai. II. 7. 31-33. III. 82. IV. 133. D. 7, 1 - 6. C. 3, 33. 1. 1 D. 7, 1);

    usufructuarius, узуфруктуарий (1. 7 § 1 eod. 1. 3 D. 2, 9. Gai. II. 92. 93. III. 166).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ususfructus

  • 3 usus

    I ūsus, ūs (dat. uī и ū) m. [ utor ]
    1) пользование, употребление, применение (domesticus C; cotidianus Cs; u. pedum PJ; navium Cs)
    aliquid in usu habere Su — пользоваться чём-л.
    usui esse или usum habere — употребляться (ad или in aliquid Cs, L)
    2) обычай, обыкновение, привычка ( cultioris vitae Just)
    u. vivendi Cобраз жизни
    3) упражнение (u. atque exercitatio C); деятельность, практика
    habere aliquid in usu PJ — заниматься чём-л.
    usu venire alicui Pt — приключаться, случаться, происходить с кем-л.
    4)
    а) временное пользование, эксплуатация (fundi, bonorum C)
    u. (et) fructus или u. fructusque, ususfructus юр. C, Sen, Dig — извлечение доходов, пользование чужой собственностью
    б) право пользования (perpetuus nulli datur u. H)
    6) общение, сношения, близость, знакомство (u. atque commercium Su)
    u. alicujus и cum aliquo C etc. — знакомство с кем-л.
    u. amicitiae Cдружба
    vetus u. inter nos intercedit C — мы — старые знакомые
    7) интимная связь, половой акт (u. furtivus Tib)
    8) опыт, опытность, навык, практика (u. rei militaris или in re militari Cs; u. est magister optimus C)
    9) польза, выгода, ценность ( exiguus C)
    magnum usum afferre ad aliquid C — быть весьма полезным (пригодным) для чего-л.
    ex usu alicujus (или usui alicui C) esse Cs — быть полезным (приносить пользу) кому-л.
    usum habere ex aliquā re C — извлекать пользу из чего-л.
    10) потребность, нужда ( ūsūs vitae necessarii C)
    usui esse ad aliquid Cs и alicujus rei Nep — быть необходимым для чего-л.
    u. est (adest, venit) Pl, Ter, C, Cs etc. — возникает необходимость, необходимо
    si u. veniat (fuerit) Cs, Cесли окажется необходимым
    u. est alicui aliquā re Pl — кому-л. необходимо что-л
    II ūsus, a, um part. pf. к utor

    Латинско-русский словарь > usus

  • 4 communicare

    1) делать общим, разделять, участвовать в чем: communicari, давать кому участие в чем, societatis judicio cogi, rem communicare (1. 74 D. 17, 2), (1. 20 D. 32);

    comm. cum aliquo emtionem (1. 41 pr. eod.), administrationem (1. 19 D. 26, 7);

    communicatur periculum (1. 9 § 9 eod.);

    ususfructus (1. 6 § 2 D. 7, 2 1. 16 § 1 D. 1 0, 2);

    praedia inter eosdem communicata (1. 34 D. 8, 3).

    2) сравнить, rem ob compensationem mutui criminis inter utrosque comm. (1. 13 § 5 D. 48, 5). 3) пользоваться (1. 1 C. 2, 26).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > communicare

  • 5 decedere

    удаляться, а) doced. ad administratione, оставлять управление (1. 5. C. 9, 27);

    dec. (de) possessione, отказаться от владения (1. 31 D. 4, 3. 1. 1 § 2 D. 25, 5. 1. 6 § 1. 1. 6 § 1 D. 36, 4);

    b) вычесть (1. 25 § 15. 16 D. 5, 3. 1. 24 D. 19, 5 1. 72 D. 30); с) уходить, исчезать, ususfructus decessit a muliere (1. 78 pr. D. 23, 3);

    praediis, aedibus decedit aliquid противоп. accedit (1. 10 § 1 eod. 1. 31 D. 32); умереть (1. 20. 22 pr. D. 1, 7. 1. 26 D. 4, 8. 1. 1 § 13 D. 9, 1. 1. 31 § 11 D. 21, 1. 1. 32 pr. D. 26, 7); также vita decedere (1. 77 § 6. 27. D. 31. 1. 42 D. 39. 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > decedere

  • 6 dominium

    собственность, а) всего имущества, qui furere coepit - rei suae dominium retinet (1. 20 D. 1, 5);

    in universum dominium succedere (1. 70 § 1 D. 50, 16); (1. 195 § 2 eod.);

    b)прав на физические вещи: а) вещное право, напр. dom. ususfructus (1. 3 D. 7, 6);

    dom. proprietatis (1. 17 D. 7, 4);

    b) особ. собственность в тесном смысле слова (1. 11 seq. J. 2, 1. tit. D. 41,1);

    domin. ex iure Quiritium (Gai. I. 17-21b. 35. 54. 119. 167 etc.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dominium

  • 7 fructus

    1) в тесном смысле: плод a) естественное произведение вещи, вооб. предметы, образуемые действием природы, in pecudum fructu fetus est. sicut lac, et pilus et lana (1. 28 pr. D. 22, 1. cf. 1. 48 § 2 D. 41,1. 1. 49 § 6 D. 47, 2. 1. 43 D, 21, 1); к плодам не относится partus ancillae (1. 27 D. 5, 3. cf. 1. 28 § 1 D. 22, 1. 1. 22 § 3 D. 36, 1); о камнедроблении cp. 1. 7 § 13. 1. 8 D. 24, 3. cf. 1. 18 pr. D. 23, 5);

    ex saltu fructus percipere, ex praedio, ex agris fructus capere (1. 9 D. 33, 7. 1. 8 § 1 D. 42, 5. 1. 203 D. 50, 16);

    possessio (fundi) cum suis fructibus (1. 21 § 2 D. 4, 2. 1. 5 pr. 1. 25 § 1 D. 22, 1);

    fructibus stantibus fundum recipere (1. 7 § 15 D. 24, 3);

    fructus fideicommissorum (Gai. II. 280);

    fructus licitando (Gai. IV. 166);

    fructus pendentes pars fundi videntur (1. 44 D, 6, 1);

    fructus, qui terrae (fundo) cohaerent (1. 25 § 4 D. 42, 8. l. 13 D. 7, 4. cf. 1. 25 § 1 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1. 1. 36 § 4 D. 5, 3. cf. 1. 46 D. 22, 1. 1. 7 pr. § 16 D. 24, 3. 1. 8 pr. 1. 12 § 1 D. 33, 7);

    fructus duplione damnum decidito (L. XII. tab. XII. 4);

    b) в обширном смысле под словом fructus разумеются все приобретения и доходы, которые получаются от вещи или права (1. 4 § 2. 1. 6 § 6 D. 8, 5. cf. 1. 19 § 1 D. 22, 1. 1. 49 eod. 1. 26 eod. 1. 29 D. 5, 3. cf. 1. 62 pr. D. 6, 1. 1. 4 D. 7, 7. 1. 36 D. 22, 1);

    usurae vicem fructuum obtinent (1. 34 eod. cf. 1. 121 D. 50, 16: usura pecuniae, quam percipimus, in fructu non est (понятия fructus s. a нельзя распространить на проценты), quia non ex ipso corpore, sed ex alia causa est, i. е. nova obliga tione);

    fructus medii temporis, qui verbi gratia efficient quinque (1. 88 § 3 D. 35, 2), aunua tot ex fractibus bonorum accessura (1. 26 § 2 D. 36, 2);

    ex bonis fructum acquirerie (l. 5 pi. D. 37, 6);

    fructus habitalionis (1. 8 § 25 D. 2, 15);

    c) в пер. см.: результат, награда, munificentiae suae fructum саpere (1. 2 pr. D. 50, 10. 1. 2 C. 7, 72).

    2) право пользования чужою вещью, ususfructus (1. 14 § 1. 2 D. 7, 8), usus sirie fructu, fructus sine usu (1. 1 § 1 I. 14 § 3 eod. 1. 5 § 1. 2 D. 7, 9 1. 13 § 3 D. 46, 4), quae usui, non fructui sunt (1. 46 D. 6, 1). Fructuarius, a) (adi.) касающийся пользования чужою вещью, stipulatio fruct. (l. 4 § 2 D. 45, 1), касательно самого предмета пользования, servus fruct. (1. 25 § 1. 4. 1. 26 D. 7, 1. 1. 2 D. 15, 1. 1. 45 § 3 D. 29, 2. 1. 73 pr. D. 32. 1. 1 § 5. 1. 18 § 3. 1. 22. 27 D. 45, 3), fundus fruct. (1. 1 pr. D. 7, 6);

    b) (subst.) полный пользователь а) противоп. usuarius (1. 42 pr D. 7, 1) b) = usufructuarius (1. 7 pr. § 1 seq. 1. 13 § 2. 1. 21 seq. 1. 42 pr. 1. 55 D. 2, 14. 1. 1 § 3 D. 7, 6 1. 22. 328. pr. D. 45, 3);

    fructuaria (1. 58 pr. D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fructus

  • 8 pars

    1) часть, a) прот. totum, tota res (1. 11 § 2 D. 2, 1. 1. 1 D. 21, 2. 1. 41 § 1 D. 22, 1. 1. 5 § 15 D. 39, 1. 1. 25 D. 50, 16. 1. 160 § 1 D. 50, 17. 1. 7 § 19. 1. 8 D. 2, 14. 1. 3 pr. D. 3, 1. 1. 192 pr. D. 50, 17. 1. 2 § 1 D. 45, 1. 1. 43 D. 7, 1. 1. 1 pr. D. 29, 4. 1. 1 pr. § 1 D. 5, 4);

    ex parte (прот. ex asse) heres (1. 11 § 6 D. 11, 1. cf. 1. 1 § 3 D. 5, 4. 1. 39 pr. D. 10, 2. 1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 25 D. 46, 3);

    pro parte (прот. in solidum) teneri (1. 5 § 15 D. 13, 6);

    pro p. liberari (1. 25 D. 46, 3. 1. 1 pr. D. 20, 4);

    in partem experiri, прот. in solidum agere (1. 40 § 2 D. 39, 2. 1. 27 D. 10, 2);

    per partes = particulatim, напр. p. p. erogare pecuniam (1. 9 § 2 D. 2, 13);

    impendere (1. 56 § 3 D. 23, 3);

    parere conditioni (1. 44 § 8 D. 35, 1. 1. 8 § 1 D. 8, 1. 1. 6 § 1 D. 8, 4);

    partem facere (alicui), сделать так, чтобы кто-лб. получил лишь известную часть, напр. наследства или отказа (1. 8 § 8 D. 5, 2. 1 17 eod. 1. 14 § 1 D. 29, 7. 1. 84 § 8 D. 30. 1. 67 § 3 D. 31. 1. 8 D. 34, 5. 1. 1 § 5 D. 37, 4. 1. 10 § 4 eod. 1. 1 § 24 D. 37, 6. 1. 3 § 9. 10 D. 38, 16. 1. 18 pr. D. 45, 3);

    b) главная часть чего, ususfructus in raultis casibus pars dominii est (1. 4 D. 7, 1. cf. 1. 25 pr. D. 50, 16. 1. 242 pr. eod. 1. 26 eod. 1. 10 § 2 D. 41, 3);

    c) доля, участие, pro parte dominii servitutem acquiri non posse (1. 11 D. 8, 1. § 5 I. 2, 23. 1. 29 pr. D. 17, 2. 1. 40. § 4 D. 39, 2. 1. 1 § 14 D. 27, 8);

    p. virilis (см. s. 2. Gai. II. 124. III. 42. 44. 47. 69. 70. 121. IV. 22);

    d) страна, местность (1. 3 C. Th. 7, 6).

    2) для обознач. известных лиц, сторона, parti mariti (= marito) credere se suamque dotem (1. 2 C. 5, 20);

    a parte alicuius, со стороны кого, напр. a p. uxoris defuncti praescribi coheredibus (1. 34 § 3 D. 31. 1. 97 D. 32. 1. 3 § 3 D. 2, 10. 1. 34 § 3 D. 18, 1); особ. одна из спорящих сторон: pars rei - actoris: p. fugiens (1. 25 D. 3, 3. 1. 212 D. 50, 16. 1. 13 § 2 C. 3, 1);

    p. adversa (см. 1); (1. 4 § 4 D. 3, 2);

    advocatio alterius partis (1. 17 D. 2, 1. 1. 40 C. 7, 16);

    partes, тяжущиеся (1. 2 pr. D. 2, 11. 1. 6 D. 2, 12. 1. 34 § 5 D. 12, 2. 1. 3 C. 8, 39): тк. о враждебных партиях (1. 21 § 1 D. 49, 15).

    3) partes = vices, officium, роль, функция, должность, omnium partes, qui Romae ius dicunt (1. 7 § 2 D. 1, 16);

    partes iudicis (1. 13 § 2 D. 4, 8. 1. 34 D. 24, 3. 1. 5 § 19 D. 25, 3. 1. 69 § 4 D. 30, 1. 15 D. 39, 1. 1. 15 § 6 D. 42, 1. 1. 41 § 1 D. 44, 7);

    Praetoris (1. 7 § 19 D. 2, 14. 1. 11 § 2. 1. 16 § 1 D. 4, 4. 1. 23 § 1 D. 28, 5. 1. 20 D. 40, 4);

    Praesidis (1. 2 D. 1, 6. 1. 9 D. 1, 18);

    partibus (suis) fungi (1. 7 § 1 D. 5, 3. 1. 30 D. 10, 2. 1. 40 D. 23, 3. 1. 7 § 1 D. 26, 7. § 1 I. 1. 24. 1. 2 C. 2, 27. 1. 7 C. 3, 36. 1. 8 C. 3, 32. 1. 8 § 3 D. 8, 5. 1. 2 § 3 D. 10, 2. 1. 6 § 6 D. 37, 10. 1. 15 D. 39, 1. 1. 7 § 5 D. 40, 12. 1. 12 D. 44, 1. cf. fungi s. 1.);

    defensoris partes sustinere (1. 45 § 2 D. 3, 3. 1. 5 § 19. 20 D. 39, 1. 1. 12 C. 6, 50).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pars

  • 9 proprietas

    1) свойственность, свойство (1. 9 § 1 D. 38, 1);

    verborum scripturae (1. 2 § 1 D. 44, 7).

    2) собственность: a) вооб. = dominium, напр. прот. possessio (1. 38 § 10 D. 22, 1);

    propr. plena, solida (1. 2 pr. D. 7, 4. 1. 26 pr. D. 33, 2. 1. 33 D. 4, 3. 1. 9 § 6 D. 41, 1);

    b) особ. собственность без права пользования прот. ususfructus (1. 15 § 1 D. 2, 8. 1. 3 § 2. 1. 12 § 4. 1. 13 § 4 D. 7, 1. 1. 10 D. 7, 9. 1. 78 § 3 D. 23, 3. 1. 15 § 8 D. 43, 24. Gai. II. 30. 33);

    dominus proprietatis s. proprietarius, тот, кто имеет собственность без права пользования, прот. fructuarius (1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 12 § 4. 5. 1. 13 pr. 1. 15 § 7. 1. 22. 25 § 1 et seq 1. 72 D. 7, 1. 1. 12 D. 9, 2. 1. 20. 22 pr. D. 39, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > proprietas

  • 10 proprius

    (adi.) собственный, свойственный (1. 6 pr. D. 1, 1. 1. 18 § 3 D. 33, 7. 1. 78 § 5 D. 32. 1. 75 § 1 D. 45, 1. 1. 7 § 1 D. 41, 4);

    pr. qualitas (1. 26 § 1 D, 41, l. l. 7 § 5 eod. 1. 19 pr. D. 19, 5. 1. 39 § 1 D. 9, 2. 1. 30 D. 13, 5); касающийся определенного лица, causa pr. прот. aliena (1. 1 § 11. 1. 2 D. 49, 4. 1. 38 § 1 D. 49, 14);

    pr. lis (1. 25 D. 3, 3), pr. negotium gerere (1. 58 § 2 D. 36, 1. 1. 10 D. 19, 1);

    iure proprio (прот. hereditario) habere aliquid (1. 14 pr D. 35, 2. 1. 84 § 1 D. 28, 5);

    pr. nomine onerari, defuncti precibus adstringi прот. ex persona heredis conveniri (1. 11 § 6 D. 35, 2. 1. 55 § 2 D. 36, 1);

    iurisdictio pr. прот. mandata (1. 4 pr. cf. 1. 1 § 1 D. 1, 21. 1. 13 D. 1, 16);

    ususfructus, qui tuus proprius est прот. communis (1. 10 D. 7, 9) свой, собственный (касающийся собственности), напр. servus pr. прот. alienus, communis (1. 21 D. 28, 7. 1. 1 § 7 D. 41, 2): bona pr. прот. hereditaria (1. 15 § 3 D. 35, 2. 1. 3 § 5. 10 D. 4, 4. 1. 2 § 4 D. 43, 8. 1. 32 D, 39, 2. 1. 65 § 1 D. 41, 1. 1. 85 D. 50, 17. 1. 7 C. 10, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > proprius

  • 11 quantitas

    1) величина, количество, usque ad probabilem quantit. peti;

    licitam quantit. excedere (1. 1 § 12 D. 50, 13);

    legare (1. 27 D. 22, 3. 1. 94 D. 45, 1. 1. 72. 73 pr. D. 35, 2);

    legatorum (1. 18 § 4 D. 34, 1);

    dotis (1. 45 pr. D. 46, 3), pretii (1. 89 § 7 D. 31);

    usurarum (1. 24 D. 19, 5);

    hereditatis (Gai. III. 212).

    2) известное количество вещей, определяемых мерой, весом или числом, прот. species, corpus (1. 6. D. 12, 1. 1. 34 § 3 D. 30. 1. 94 § 1 D. 46, 3);

    quantitatis ususfructus (1. 15 § 4 D. 7, 1); в особ. о деньгах (1. 8 § 4. 25 D. 2, 15. 1. 2 § 5 D. 2, 8. 1. 43 D. 19, 1. 1. 47 § 1 D. 49, 14. 1. 3 § 3 D. 27, 4. cf. 1. 11 D. 16, 2. 1. 23 § 3 D. 4, 2); (cp. Gai. III. 224).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quantitas

  • 12 quasi

    1) как, подобно тому как, pro eo esse, quasi etc. (1. 169 § 1. 1. 180 D. 50, 17. 1. 8 D. 2, 12. 1. 51 pr. D. 19, 1. 1. 10 D. 28, 5);

    sic haberi, quasi etc. (1. 2 D. 3, 4. 1. 37 D. 4, 3. 1. 2 § 1 D. 3, 2. 1. 3 § 9 D. 15, 3);

    sic loqui, quasi etc. (1. 10 pr. D. 2, 14. 1. 11 § 9 D. 11, 1. 1. 11 § 1. 2 D. 9, 2. 1. 26 § 8 D. 17, 1. 1. 62 D. 3, 3. 1. 3 § 1 D. 34, 3. 1. 21 D. 31. 1. 2 D. 5, 2).

    2) как будто, neс fideicommissa ab intestato data deberi, qu. a demente (1. 13 eod. cf. 1. 36 D. 32. pr. § 2. 5. 6 I. 3, 27. § 1. 3 I 4, 5. 1. 9 § 9. D. 12, 1);

    qu. indebitum repetere (1. 39 D. 12, 6);

    qu. pignus retinere aliq. (1. 13 § 8 D. 19, 1. 1. 10 D. 17, 2. 1. 9 D. 49, 17. 1. 21 § 6 D. 4, 2 1. 10 § I D. 40, 5. 1. 10 cf. 1. 11 D. 1, 7);

    qu. filium esse, haberi (1. 7 pr. § 1. D. 1, 9);

    qu. agnasci (см. s. 2);

    qu. maritus (1. 32 § 27 D. 24, 1);

    qu. dos (1. 39 pr. D. 23, 3. 1. 6 D. 24, 3);

    qu. dominus, обозн. узукфруктуария и суперфициария (1. 22 pr. D. 39, 3. 1. 3 § 7 D. 43, 17);

    qu. ususfructus, прот. proprius (1. 2 § 1. D. 7, 5);

    qu. possessio, qu. possessor (Gai. IV. 139); (см. possidere s. c.); (1. 13 § 8 D. 5, 3);

    peculium qu. castrense (м.);

    qu tutor = protutor (1. 1 pr. § 2. 5. 6 D. 27, 5. 1 91 § 5 D. 45, 1. 1. 1 § 13 D. 48, 10); особ. обозн. аналогический иск (§ 7 I. 4 6. 1. 13 § 1 D. 16, 1);

    qu. Publiciana actio (1. 70 D. 6, 1. 1. 13 D. 38, 5. 1. 52 D. 47, 2. 1. 10 § 5 D. 17, 1. 1. 6 pr. D. 14, 1);

    qu. ex emto actio (1. 8 § 1 D. 11, 7. 1. 52 pr. D. 15, 1).

    3) как бы, qu. liberto, i. e. inter libertos, legatum alicui (1. 33 § 2 D. 35, 1. 1. 191 D. 50, 17. 1. 32 § 27 D. 24, 1. 1. 59 § 1 D. 36, 1);

    qu. fideiussorem intercedere (1. 30 § 1 D. 2, 14. 1. 5 § 4 D. 34, 3. cf. 1. 5 § 6 D. 23, 3. 1. 78 pr. eod. 1. 11 § 2 D. 4, 4. 1. 18 pr. D. 12, 1. 1. 9 § 15 D. 48, 19).

    4) как (1. 16 D. 11, 7). 5) так как (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 36 § 1 D. 13, 7. 1. 63 § 5 D. 17, 2. 1. 47 pr. D. 46, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quasi

  • 13 relegare

    1) удалять, ссылать на известное время, без потери прав гражданства прот. deportare;

    relegatio, мягкая форма ссылки прот. deportatio, exsilium, которое влекло за собой прекращение прав р. гражданства и конфискацию имущества осужденного (1. 8 § 2. 3 D. 28, 1. 1. 2 D. 48, 1. 1. 4. 28 pr. § 1 D. 48, 19. 1. 4 D. 48, 22. 1. 7 § 2-4 eod. 1. 7 pr. eod.);

    releg. in Oasin (§ 5 eod.);

    in provinciam (§ 6-9 eod.);

    releg. ab Italia, extra terram Italian (1. 1 § 13 D. 1, 12. 1. 3 § 3 D. 47, 14).

    2) обратно отказывать;

    relegatio, обратный отказ: releg. dotem, relegatio dotis (1. 8 D. 23, 5. 1. 41 § 1. 1. 48 pr. D. 31).

    3) опять отказывать: releg. in annos singilos, = repetere legatum ususfructus (1. 23 D. 33, 2. cf. 1. 3 D. 7, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > relegare

  • 14 stagnare

    делать воду стоячей;

    stagnum, стоячая вода (1. 1 § 4 D. 43, 14);

    stagni ususfructus (1. 10 § 3 D. 7, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > stagnare

  • 15 tradere

    1) поступать, подвергать (1. 41 § 1 D. 23, 2. 1. 10 pr. D. 48, 19);

    poenae (1. 11 § 2 D. 48, 8); выдавать: trad. latrones (1. 1 § 26 D. 48, 18); особ. передавать вещь в фактическое господство другого;

    fraditio, как способ приобретения собственности, есть передача владения вещью с намерением установить право собственности для другого лица (§ 40 seq. I. 2, 1. Gai. II. 19. 28. 41. 43. 47. 65. 1. 20 C. 2, 3: Traditionibus (через передачу вещи во владение) et usucapionibus dominia rerum, non nudis pactis (не простым соглашением сторон), trvnsferuntur"); (1. 43 § 1 D. 41, 1. 1. 16 D. 18, 6. 1. 14 § 1 eod.);

    per tradit. accipere, прот. stipulari (1. 33 § 2. 1. 37 § 5. 1. 39. 63 § 2 cod. 1. 12 § 3 D. 7, 1);

    trad, vacuam possessionem - беспрепятственное, исключительное владение;

    traditio (vacuae) possessionis;

    vacuum tradere fundum (1. 33 D. 19, 2. 1. 77 D. 6, 1);

    ususfructus traditus, прот. iure constitutus (1. 11 § 1 D. 6, 2).

    2) предавать памяти, рассказывать (1. 2 § 35. 47 D. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tradere

  • 16 universitas

    целость, a) совокупность отдельных вещей, составляющих одно целое, напр. gregis vel armenti vel equitii = universitatis (арот. singulorum capitum) ususfructus legatus (1. 70 § 3 D. 7, 1);

    univers. aedificii, aedium, прот. singulae res, corpora, ex quibus aedes constant (1. 7 § 11 D. 41, 1);

    univers. fundi, прот. singulae partes (1. 2 § 6 D. 41, 4);

    univers. agrorum (1. 239 § 8 D. 50, 16. 1. 51 § 1 D. 19, 2. Gai. II. 11. 97. 191);

    b) имущественная совокупность, все имущество вместе с принадлежащими к нему долгами, как одно целое, напр. hereditas, peculium, vel alia univers. (1. 20 § 10 D. 5, 3. 1. 1 § 4 D. 33, 4); особ. все имущество покойника (1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 7 D. 48, 20. 1. 62 D. 41, 1), acquiri (§ 6 I. 2, 9. 1. 18 pr. D. 29, 1);

    fideicommissum universitatis, прот. speciale (1. 32 C. 6, 42);

    actio de universit. прот. singularum rerum petitio (1. 1 pr. D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 43, 2);

    c) совокупность людей, принадлежащих к известной корпорации, прот. singuli (1. 1 pr. 2 pr. 6 § 1 D. 1, 8. § 2 eod.);

    magister universitatis (1. 9 D. 46, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > universitas

  • 17 usufructuarius

    см. ususfructus.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usufructuarius

  • 18 usus

    1) пользование, употребление: а) вещью (1. 1 § 7 D. 21, 1. 1. 4 § 3 eod. 1. 139 § 1 D. 50, 16. 1. 9 § 3 D. 34, 9. 1. 6 pr. 1. 72 § 1 D. 18, 1. 1. 7 D. 20, 1. 1. 88 pr. D. 31. 1. 33 § 1 D. 32. 1. 39 § 8 D. 30. 1. 2 § 2 D. 43, 8);

    furtum usus rei (1. 1 § 3 D. 47, 2);

    b) давностное владение, осуществление сервитута (1. 1. § 1. 1. 19, 21 pr. 23 D. 4, 6. 1. 10 pr. D. 8, 5. 1. 20 D. 8, 1. 1. 17 eod. 1. 5 § 1 eod.);

    c) обычай (§ 9 I. 1, 2), in s. ex usu esse (1. 48 § 3 D. 21, 1);

    in usu observari (1. 1 § 33 D. 29, 5. 1. 45 D. 32. 1. 2 pr. D. 4, 6. 1. 65 § 7 D. 32).

    2) ограниченное пользовладение, т. е. личный сервитут, которым предоставлялось вещное право пользования чужой вещью без извлечения плодов, насколько это необходимо для удовлетворения собственных потребностей пользователя, прот. ususfructus (tit. I. 2, 1. 1. 5. D. 7, 8. 1. 3 § 3 D. 7, 1. 1. 20 D. 7, 4. 1. 5 § 2. 1. 10 § 1 D. 7, 5. 1. 5 § 1 D. 7, 9. 1. 1 D. 8, 1);

    usuarius, a) о предметах, к которым относится упомянутый сервитут (1. 23 D. 7, 8);

    us. servus, us. ancilla (1. 12 § 6. 1. 14 pr. eod. 1. 2 D. 15, 1);

    b) (subst.) узуарий (1. 13 § 2. 1. 42 pr. D. 7, 1. 1. 10 pr. 23 D. 7, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usus

См. также в других словарях:

  • Ususfructus — (Nießbrauch), das Recht von einer Sache alle Früchte u. Nutzungen (Fructus) zu ziehen u. alle Arten des Gebrauches (Usus) davon zu machen. Das Recht des U. steht zunächst jedem Eigenthümer zu, weil das Eigenthum das Recht der absoluten Herrschaft …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ususfructus — (lat.), s. Nießbrauch …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • ususfructus — (izg. uzusfrùktus) DEFINICIJA v. uzusfruktus …   Hrvatski jezični portal

  • Nießbrauch — Nieß|brauch 〈m. 1u; unz.; Rechtsw.〉 Nutzungsrecht an fremdem Vermögen, fremden Rechten, bewegl. u. unbewegl. Sachen, wobei die Substanz nicht geschmälert werden darf; Sy Nießnutz [Lehnübersetzung von lat. ususfructus; Nieß... <mhd. niezen,… …   Universal-Lexikon

  • Liste der actiones des Römischen Privatrechts — D. 44,7,51 (Celsus libro tertio digestorum) Nihil aliud est actio quam ius quod sibi debeatur, iudicio persequendi. Die actio ist nichts anderes als das Recht, was einem geschuldet wird, gerichtlich durchzusetzen. Das Römische Recht… …   Deutsch Wikipedia

  • УЗУФРУКТ — (лат.). Пользование вещью с сохранением её хозяйств. назначения и целости. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. УЗУФРУКТ в римском праве пользование вещью и извлечение из нее доходов с сохранением… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Roman law — the system of jurisprudence elaborated by the ancient Romans, a strong and varied influence on the legal systems of many countries. [1650 60] * * * Law of the Roman Republic and Empire. Roman law has influenced the development of law in most of… …   Universalium

  • Usufruct — U su*fruct (?; 277), n. [L. usufructus, ususfructus, usus et fructus; usus use + fructus fruit.] (Law) The right of using and enjoying the profits of an estate or other thing belonging to another, without impairing the substance. Burrill. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • usufruct — noun Etymology: Latin ususfructus, from usus et fructus use and enjoyment Date: circa 1630 1. the legal right of using and enjoying the fruits or profits of something belonging to another 2. the right to use or enjoy something …   New Collegiate Dictionary

  • Узуфрукт — (латинское ususfructus, от usus пользование и fructus плод, прирост, доход)         в Древнем Риме право пользования вещью, принадлежащей др. лицу, с получением от неё плодов или выгод, но с сохранением целостности вещи. У. относился к числу так… …   Большая советская энциклопедия

  • Accessio — is a concept from Ancient Roman property law that decided ownership of an object or work that is somehow related to another object or work; one thing is considered the principal, and the other is considered to be an accession or addition to it.… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»