-
1 ustępować
глаг.• отступать• отступить• покоряться• сдавать• сдать• уступать• уступить* * *несов. 1. уступать;2. уходить; отстраняться, устраняться (от должности, дел etc.); 3. прекращаться, проходить; 4. поддаваться, уступать напору; ср. ustąpić* * *несов.1) уступа́ть2) уходи́ть; отстраня́ться, устраня́ться (от должности, дел и т. п.)3) прекраща́ться, проходи́ть4) поддава́ться, уступа́ть напо́ру; ср. ustąpić -
2 podawać się
(do dymisji) подавать (в отставку)dostarczać, doprowadzać подавать (доставлять)dawać, rokować (nadzieję) подавать (надежду)posuwać, przesuwać подавать (напр. в сторону)wnosić, występować, składać подавать (напр. документы, жалобу)dawać (np. jałmużnę) подавать (напр. милостыню)podstawiać (np. pociąg) подавать (напр. поезд для посадки)dawać, udzielać подавать (предоставлять)przedstawiać подавать (представлять)podawać się (do dymisji) подавать (в отставку)podawać się (za kogoś) выдавать себя, называтьсяpodawać się (do przodu) подаваться (вперёд)posuwać się, przesuwać się подаваться (напр. в сторону)kierować się, wyjeżdżać, udawać się подаваться (отправляться)ustępować, zgadzać się подаваться (соглашаться)ustępować (poddawać się naciskowi) подаваться (уступать напору)* * *несов. za kogoSyn: -
3 abtreten
I v/tseinen Platz abtreten ustępować < ustąpić> miejsca;II vi (sn) ustępować < ustąpić> ( vom Amt ze stanowiska); schodzić < zejść> ( von der Bühne ze sceny) -
4 usuwać się
несов.1) отодвига́ться, сторони́ться2) z czego устраня́ться, отстраня́ться от чего3) обва́ливаться, ополза́ть; ср. usunąć sięSyn: -
5 wycofywać się
-
6 usuwać\ się
несов. 1. отодвигаться, сторониться;. 2. z czego устраняться, отстраняться от чего; 3. обваливаться, оползать; ср. usunąć się+1. odsuwać się 2. ustępować, wycofywać się 3. obsuwać się
-
7 wycofywać\ się
несов. 1. отступать, отходить;2. z czego отступаться, отказываться от чего; ср. wycofać się+1. ustępować 2. rezygnować
-
8 auflösen
in D w L); Knoten, Vertrag, Rätsel, Partei usw rozwiąz(yw)ać (vr sich się); Verlobung zrywać < zerwać>; Demo rozpraszać <- proszyć>; Geschäft, Konto <z>likwidować; Klammern usuwać < usunąć>;fig sich auflösen in (A) ( übergehen) zamieni(a)ć się w (A), ustępować < ustąpić> miejsca (D);fam. sich in Luft auflösen ulotnić się pf -
9 beigeben
-
10 handeln
handeln (-le)I v/tII v/i3. handlować ( mit etwas I; mit jemandem z I); ( feilschen) targować się (um den Preis von … o cenę G);nicht mit sich handeln lassen nie ustępować (z ceny); fig a obstawać przy swoim;4. ( tun) działać, <u>czynić; ( sich verhalten) postępować <- stąpić> ( an jemandem wobec G); Buch usw traktować ( von o L);richtig handeln postępować <- stąpić> słusznie;falsch handeln źle postępować <- stąpić>;es handelt sich um jemanden, etwas chodzi o (A);worum handelt es sich? o co chodzi? -
11 hartnäckig
sich hartnäckig halten utrzymywać się, nie ustępować -
12 lockerlassen
-
13 lösen
lösen vt Knoten, Aufgabe, Vertrag rozwiąz(yw)ać; Bremse <po>luzować; Schraube a odkręcać <- cić>; Zucker rozpuszczać <- puścić> (in D w L); Beziehung zrywać < zerwać>; Fahrschein kupować < kupić>;den Husten lösen działać wykrztuśnie;vr sich lösen Knoten rozwiąz(yw)ać się; ( sich lockern) obluźni(a)ć się; CHEM rozpuszczać <- puścić> się; Krampf ustępować < ustąpić>; Spannung rozładow(yw)ać się; Schuss paść pf;mein Husten löst sich (już) mogę lżej odkasływać; fig uwalniać < uwolnić> się (von jemandem, etwas od G); SPORT, MIL odrywać < oderwać> się ( von od G) -
14 nachgeben
-
15 scheiden
scheiden ( scheidet, schied, geschieden) vt ( abgrenzen) <po>dzielić; Ehe rozwodzić <- wieść>;sich scheiden lassen rozwodzić <- wieść> się ( von z I); v/i lit (sn) ustępować < ustąpić> ( aus z G); rozsta(wa)ć się ( von jemandem z I);aus dem Leben scheiden odebrać sobie życie -
16 Seite
linke Seite lewa strona;fam. das ist seine starke Seite to jest jego silna strona;auf der Seite na boku; im Buch na stronie;auf beiden Seiten po obu stronach;sich auf die Seite drehen obrócić się na bok;auf dieser Seite po tej stronie; im Buch na tej stronie;auf die andere Seite gehen przechodzić < przejść> na drugą stronę;fam. etwas auf die Seite schaffen podbierać, podkradać;nach allen Seiten na wszystkie strony;von allen Seiten ze wszystkich oder wszech stron;von der Seite z boku; od strony, ze strony;jemanden von seiner besten Seite kennen znać k-o z najlepszej strony;fig sich auf jemandes Seite schlagen przechodzić < przejść> na stronę (G), stawać < stanąć> po stronie (G);jemandem nicht von der Seite weichen nie odstępować ani na krok (G); -
17 Vorrang
den Vorrang haben mieć pierwszeństwo (vor jemandem, etwas przed I);Vorrang genießen być traktowanym priorytetowo; -
18 Vortritt
Vortritt m: jemandem den Vortritt lassen ustępować < ustąpić> k-u pierwszeństwa; szwajc →LINK="Vorfahrt" Vorfahrt -
19 weichen
weichen lassen moczyćnicht von der Stelle weichen nie ruszać <- szyć> się z miejsca;jemandem nicht von der Seite weichen nie opuszczać k-o ani na chwilę -
20 zerteilen
zer'teilen (-)I v/t <po>dzielić na części oder na porcje; <po>rozcinać na kawałki; geschlachtetes Tier <po>ćwiartować;II v/r sich zerteilen Nebel ustępować
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ustępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ustępowaćpuję, ustępowaćpuje {{/stl 8}}– ustąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ustępowaćpię, ustępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwalniać, robić komuś, czemuś miejsce,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — ndk IV, ustępowaćpuję, ustępowaćpujesz, ustępowaćpuj, ustępowaćował 1. forma ndk czas. ustąpić (p.) 2. «nie dorównywać komuś, czemuś, być gorszym od kogoś, od czegoś pod jakimś względem» Nie ustępował talentem współczesnym mu poetom. Ustępować… … Słownik języka polskiego
ustępować – ustąpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}miejsca [miejsce] {{/stl 13}}{{stl 7}} wstając z zajmowanego przez siebie miejsca siedzącego (krzesła, fotela itp.), oferować je komuś, kto stoi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodzież niezbyt chętnie ustępuje miejsca … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustępować – ustąpić (miejsca) — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być zastępowanym przez coś innego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Romantyzm ustąpił miejsca pozytywizmowi. Euforia ustąpiła miejsca przygnębieniu. Dzień ustąpił nocy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schodzić – zejść [ustępować – ustąpić, usuwać się – usunąć się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z drogi {{/stl 13}}{{stl 7}} rezygnować ze swoich działań, aby ktoś inny miał większe pole działania; rezygnować ze swoich racji na rzecz cudzych; podporządkowywać się czyimś żądaniom; dawać komuś szansę, nie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego