-
1 upoważnić
(-nię, -nisz); imp - nij; vb; od upoważniaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważnić
-
2 upoważniać
impf ⇒ upoważnić* * *(-niam, -niasz)* * *ipf.upoważnić pf. -ij upoważniać kogoś do zrobienia czegoś authorize sb to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważniać
-
3 upoważni|ć
pf — upoważni|ać impf vt to authorize, to entitle- upoważnić kogoś do podjęcia pieniędzy to authorize sb to withdraw money- karta upoważnia do 10% zniżki the card entitles the bearer to a 10% discount- co upoważnia cię do takiego stwierdzenia? what qualifies a. entitles you to make such a statement?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważni|ć
-
4 upoważnie|nie
Ⅰ sv ⇒ upoważnić Ⅱ n authorization C/U; (dokument) letter of authorization- bez wyraźnego upoważnienia without express a. explicit authorization- udzielić komuś upoważnienia do zrobienia czegoś to authorize sb to do sth, to give a. grant sb the authorization to do sth- dała mężowi upoważnienie do dysponowania jej rachunkiem w banku she authorized her husband to use her bank account- cofnąć upoważnienie to revoke authorization- działać z czyjegoś upoważnienia to act with sb’s authorizationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważnie|nie
-
5 uprawomocni|ć
pf — uprawomocni|ać impf Ⅰ vt Prawo 1. (nadać moc) uprawomocnić wyrok to render a verdict final and binding 2. (upoważnić) to authorize- został uprawomocniony do dysponowania majątkiem rodziców he was granted power of attorney over his parents’ assetsⅡ uprawomocnić się — uprawomocniać się Prawo [decyzja, przepis] to come into force- wyrok sądu musi się jeszcze uprawomocnić the verdict is not yet bindingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprawomocni|ć
См. также в других словарях:
upoważniać — ndk I, upoważniaćam, upoważniaćasz, upoważniaćają, upoważniaćaj, upoważniaćał, upoważniaćany upoważnić dk VIa, upoważniaćnię, upoważniaćnisz, upoważniaćnij, upoważniaćnił, upoważniaćniony «dawać komuś prawo, pełnomocnictwo do wykonania pewnych… … Słownik języka polskiego
mediacja — ż I, DCMs. mediacjacji; lm D. mediacjacji (mediacjacyj) książk. «pośredniczenie w sporze, zwłaszcza między państwami, mające na celu ułatwienie stronom dojścia do porozumienia» Pokojowa mediacja. Mediacja w konflikcie granicznym. Podjąć się… … Słownik języka polskiego
upełnomocnić — dk VIa, upełnomocnićnię, upełnomocnićnisz, upełnomocnićnij, upełnomocnićnił, upełnomocnićniony upełnomocniać ndk I, upełnomocnićam, upełnomocnićasz, upełnomocnićają, upełnomocnićaj, upełnomocnićał, upełnomocnićany «upoważnić kogoś do działania,… … Słownik języka polskiego
upoważnienie — n I 1. rzecz. od upoważnić. 2. lm D. upoważnienieeń «uprawnienie, pełnomocnictwo upoważniające do wykonania czegoś» Pisemne, ustne upoważnienie. Upoważnienie do podjęcia, na podjęcie pieniędzy. Dać komuś upoważnienie do czegoś. Robić coś z… … Słownik języka polskiego
upoważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upoważniaćam, upoważniaća, upoważniaćają, upoważniaćany {{/stl 8}}– upoważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upoważniaćnię, upoważniaćni, upoważniaćnij, upoważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upoważnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. upoważnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upoważnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upoważnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pełnomocnictwo umożliwiające… … Langenscheidt Polski wyjaśnień