-
1 importūnus (inp-)
importūnus (inp-) adj. with sup. [1 PER-], unfit, unsuitable, inconvenient: tempus: vi regere patriam inportunum est, S.: machinationibus locus, S.—Troublesome, grievous, distressing: pauperies, H.: Caphareus, stormy, O.—Unmannerly, rude, harsh, churlish, cruel, savage: tyrannus: mulier: senex, T.: importunissimus hostis: dives et importunus, H.: eripiet curule Cui volet importunus ebur, H.: volucres, V.: Inportunus transvolat, etc., the ungovernable youth, H.—Cruel, worthless, unbridled: libidines: clades civitatis. -
2 in-hūmānus
in-hūmānus adj. with comp. and sup, rude, savage, barbarous, brutal, inhuman: quis tam inhumanus, qui, etc.: vox: scelus, L.: testamentum, unjust.—Unpolished, unsocial, uncivil, without culture, unmannerly, ill-bred, coarse, brutal: quis contumacior, quis inhumanior: nec inhumani senes: neglegentia: Camena, H.: homo inhumanissimus, T.: aures, uncultivated: locus, uncivilized. -
3 in-lepidus (ill-)
in-lepidus (ill-) adj., unmannerly, rude, disagreeable: parens, Caecil. ap. C.: deliciae, Ct. -
4 in-urbānus
in-urbānus adj., rustic, ungraceful, unmannerly: habitus orationis.—Of style, inelegant: inurbanum lepido seponere dicto, H. -
5 inlepidus
inlepida, inlepidum ADJinelegant, rude, unmannerly -
6 illepidus
illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,
Plaut. Bacch. 4, 3, 3:parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,
Cic. N. D. 3, 29, 72:homines,
Gell. 18, 4, 10:deliciae illepidae atque inelegantes,
Cat. 6, 2:votum (with invenustum),
id. 36, 17:verba durae et illepidae novitatis,
Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,
Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5. -
7 importunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
8 incivilia
in-cīvīlis, e, adj., unmannerly, impolite, uncivil; hence, also, unreasonable, unjust (post-class.):homo ferus et incivilis ingenii,
Eutr. 9, 27:saevi atque inciviles animi,
Aur. Vict. Caes. 22:verba, tam improba ac tam incivilia,
Gell. 10, 6, 3:poenae,
Dig. 48, 19, 9:factum,
ib. 50, 13, 3; cf. ib. 23, 2, 67. — Neutr. plur. as subst.: in-cīvīlĭa, ĭum, n., impolite acts, rudeness:multis incivilibus gestis,
Eutr. 10, 13. — Adv.: incīvīlĭter, without civility, uncourteously:aliquem tractare,
App. M. 7, p. 175:extorta (bona),
Dig. 4, 2, 23:instituti novi rivi,
ib. 50, 13, 2.— Comp.:praefecturam egit aliquanto incivilius et violentius,
Suet. Tit. 6; Flor. 1, 26. -
9 incivilis
in-cīvīlis, e, adj., unmannerly, impolite, uncivil; hence, also, unreasonable, unjust (post-class.):homo ferus et incivilis ingenii,
Eutr. 9, 27:saevi atque inciviles animi,
Aur. Vict. Caes. 22:verba, tam improba ac tam incivilia,
Gell. 10, 6, 3:poenae,
Dig. 48, 19, 9:factum,
ib. 50, 13, 3; cf. ib. 23, 2, 67. — Neutr. plur. as subst.: in-cīvīlĭa, ĭum, n., impolite acts, rudeness:multis incivilibus gestis,
Eutr. 10, 13. — Adv.: incīvīlĭter, without civility, uncourteously:aliquem tractare,
App. M. 7, p. 175:extorta (bona),
Dig. 4, 2, 23:instituti novi rivi,
ib. 50, 13, 2.— Comp.:praefecturam egit aliquanto incivilius et violentius,
Suet. Tit. 6; Flor. 1, 26. -
10 infacetus
I.Of persons:II.inficetus (homo),
Plaut. Truc. 2, 4, 4:Canius nec infacetus, et satis litteratus,
Cic. Off. 3, 14, 58:saeclum (with insipiens),
Cat. 43, 8.—Of things:non inficetum mendacium,
Cic. Cael. 29, 69:dictum,
Suet. Gramm. 23; Mart. 5, 78, 30.— Adv.: infăcētē ( infĭc-), coarsely, rudely, unwittily, stupidly (not in Cic. or Cæs.):quem haud infacete Pompeius Xerxem togatum vocare assueverat,
Vell. 2, 33 fin.; Suet. Vesp. 20.— Sup.:pictus inficetissime Gallus,
Plin. 35, 4, 8, § 25. -
11 inficetus
I.Of persons:II.inficetus (homo),
Plaut. Truc. 2, 4, 4:Canius nec infacetus, et satis litteratus,
Cic. Off. 3, 14, 58:saeclum (with insipiens),
Cat. 43, 8.—Of things:non inficetum mendacium,
Cic. Cael. 29, 69:dictum,
Suet. Gramm. 23; Mart. 5, 78, 30.— Adv.: infăcētē ( infĭc-), coarsely, rudely, unwittily, stupidly (not in Cic. or Cæs.):quem haud infacete Pompeius Xerxem togatum vocare assueverat,
Vell. 2, 33 fin.; Suet. Vesp. 20.— Sup.:pictus inficetissime Gallus,
Plin. 35, 4, 8, § 25. -
12 inhumanus
I.Inhuman.A.Rude, savage, barbarous:B.quis tam fuit durus et ferreus, quis tam inhumanus, qui non illorum miseria commoveretur,
Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:vox,
id. Fin. 3, 19, 64:scelus,
Liv. 1, 48, 7:crudelitas,
id. 21, 4, 9:via,
covered with corpses, Tac. H. 2, 70:securitas,
that enjoyed itself during the slaughter, id. ib. 3, 83:testamentum,
cruel, unjust, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 107.—Unpolished, uncivil, unmannerly, ill-bred, churlish, discourteous:II.quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:moderati nec difficiles, nec inhumani senes,
id. de Sen. 3, 7:at hoc idem si in convivio faciat, inhumanus videatur,
ill-bred, id. Off. 1, 40, 144:agrestis et inhumana neglegentia,
id. ib. 36, 130:homo inhumanissimus,
Ter. Phorm. 3, 2, 24:aures,
uncultivated, Cic. Or. 51, 172.—Superhuman, godlike:1.mensae,
App. M. 5, p. 334:sententia,
id. de Deo Soc. 5, p. 44, 24.— Hence, adv. in two forms.ĭnhūmānē, inhumanly, savagely, cruelly:2.nimis graviter cruciat adulescentulum, nimisque inhumane,
Ter. Heaut. 5, 5, 2:facere contraque naturae legem,
Cic. Off. 3, 6, 30:muta (oratio),
Nazar. Pan. ad Const. 16.— Comp.:inhumanius dicere,
Cic. Lael. 13, 46.—ĭn-hūmānĭter, uncivilly, discourteously:me miratum esse istum tam inhumaniter fecisse, ut, etc.,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21; id. Verr. 2, 1, 52, § 137, acc. to Prisc. p. 1010 P. (where the MSS. have inhumane). -
13 inlepide
illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,
Plaut. Bacch. 4, 3, 3:parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,
Cic. N. D. 3, 29, 72:homines,
Gell. 18, 4, 10:deliciae illepidae atque inelegantes,
Cat. 6, 2:votum (with invenustum),
id. 36, 17:verba durae et illepidae novitatis,
Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,
Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5. -
14 inlepidus
illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,
Plaut. Bacch. 4, 3, 3:parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,
Cic. N. D. 3, 29, 72:homines,
Gell. 18, 4, 10:deliciae illepidae atque inelegantes,
Cat. 6, 2:votum (with invenustum),
id. 36, 17:verba durae et illepidae novitatis,
Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,
Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5. -
15 inportunus
importūnus ( inp-), a, um, adj. [from porto, qs. not conducive, not proper; opp. opportunus; hence], unfit, unsuitable, inconvenient (cf.: molestus, intempestivus, praeposterus).I.In gen. (rare):II.num importunum tempus in tanto otio?
Cic. de Or. 2, 5, 20 B. and K. (al. inopportunum):aggeribus turribusque et aliis machinationibus locus inportunus,
Sall. J. 92, 7:importuna locorum,
Sil. 3, 540; cf.:Armeniam petunt, id temporis importunam, quia hiems occipiebat,
Tac. A. 12, 12: etenim est in eo loco sedes huic nostro non importuna sermoni, Crass. ap. Cic. de Or. 3, 5, 18:vi quidem regere patriam aut parentis importunum est,
Sall. J. 3, 2.—ln partic., pregn.A.Troublesome, grievous, distressing, dangerous (rare):B.quom illi inportunam tempestatem conciet,
Plaut. Trin. 2, 3, 8:neque alius importunior acutiorque morbus est,
Cels. 4, 3:pauperies,
Hor. C. 3, 16, 37:Caphareus,
stormy, Ov. M. 14, 481.—With respect to character, indecorous, unmannerly, uncivil, rude, morose, harsh, churlish, cruel, savage (class.; syn.: crudelis, immanis; opp. clemens).1.Of living beings:2.tam enim esse clemens tyrannus quam rex importunus potest,
Cic. Rep. 1, 33:importunus atque amens tyrannus,
id. Verr. 2, 5, 40, § 103:crudelis atque importuna mulier,
id. Clu. 63, 177:tam importunus tamque crudelis,
id. Fin. 1, 10, 35:crudelissimus atque importunissimus tyrannus,
Liv. 29, 17, 20:uxor importuna atque incommoda,
Plaut. As. 1, 1, 47:senex,
Ter. Heaut. 1, 2, 23:importunissimus hostis,
Cic. Cat. 2, 6, 12:decemviri,
Liv. 5, 2, 8:plebeii quam fuerint importuni, vides,
Cic. Fam. 9, 21 fin.:locutores,
Gell. 1, 15, 1:dives et importunus,
Hor. Ep. 2, 2, 185:eripiet curule cui volet importunus ebur,
id. ib. 1, 6, 54:volucres,
Verg. G. 1, 470; Hor. S. 1, 8, 6; cf.:ales (bubo), i. e. infausta,
Verg. A. 12, 864.—Of things:immanis atque importuna natura,
Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:libidines,
id. ib. 2, 4, 50, §111: clades civitatis,
id. Brut. 97, 332:mors,
Ov. Am. 3, 9, 19:sitis famesque argenti,
Hor. Ep. 1, 18, 23:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6. — Adv.: importunē ( inp-), unsuitably, unseasonably; rudely, violently:confidere suis testibus et importune insistere,
Cic. Ac. 2, 25, 80:repetere,
Dig. 13, 6, 17:immittere versum de Pyrrho,
Gell. 10, 16, 18:vexare civitates tyrannica crudelitate,
Just. 42, 1.— Comp.:insultare veritati,
Lact. 5, 2. — Sup.:facere,
Gell. 20, 6, 14. -
16 inscitulus
inscītŭlus, a, um, adj. dim. [inscitus], ignorant, awkward, unmannerly: ancillula, Afran. ap. Non. 12, 21 (Com. Fragm. v. 386 Rib.). -
17 inurbaniter
ĭn-urbānus, a, um, adj., rustic, boorish, rude, unpolishcd, unmannerly (class.):habitus orationis non inurbanus,
Cic. Brut. 63, 227:non essem tam inurbanus ac paene inhumanus,
id. de Or. 2, 90, 365:gestus,
Quint. 6, 3, 26:inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273.— Adv.: inurbānē, rudely, inelegantly, without wit or humor:non inurbane,
Cic. N. D. 3, 19, 50; Plin. Ep. 2, 14, 5; and, inurbānĭter (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 12, 1. -
18 inurbanus
ĭn-urbānus, a, um, adj., rustic, boorish, rude, unpolishcd, unmannerly (class.):habitus orationis non inurbanus,
Cic. Brut. 63, 227:non essem tam inurbanus ac paene inhumanus,
id. de Or. 2, 90, 365:gestus,
Quint. 6, 3, 26:inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273.— Adv.: inurbānē, rudely, inelegantly, without wit or humor:non inurbane,
Cic. N. D. 3, 19, 50; Plin. Ep. 2, 14, 5; and, inurbānĭter (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 12, 1.
См. также в других словарях:
unmannerly — [unman′ər lē] adj. [ME unmanerli] having or showing poor manners; rude; discourteous adv. in an unmannerly way; rudely unmannerliness n … English World dictionary
Unmannerly — Un*man ner*ly, a. Not mannerly; ill bred; rude. adv. Uncivilly; rudely. {Un*man ner*li*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
unmannerly — index brazen, disdainful, disorderly, impertinent (insolent), inelegant, insolent, obtrusive, offensi … Law dictionary
unmannerly — ► ADJECTIVE ▪ not well mannered … English terms dictionary
unmannerly — I. adverb Date: 14th century in an unmannerly fashion II. adjective Date: 14th century not mannerly ; discourteous • unmannerliness noun … New Collegiate Dictionary
unmannerly — adjective formal not polite; rude: a rough, unmannerly security guard … Longman dictionary of contemporary English
unmannerly conduct — index disrespect Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
unmannerly — unmannerliness, n. /un man euhr lee/, adj. 1. not mannerly; impolite; discourteous; coarse. adv. 2. with ill manners. [1300 50; ME; see UN 1, MANNERLY] Syn. 1. ill bred, uncouth, loutish. * * * … Universalium
unmannerly — adverb In a way that is not mannerly … Wiktionary
unmannerly — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. rude, uncivil, ill mannered; caddish, discourteous. See discourtesy. II (Roget s IV) modif. Syn. uncouth, discourteous, ill mannered; see rude 1 . III (Roget s 3 Superthesaurus) a. rude,… … English dictionary for students
unmannerly — un|man|ner|ly [ ʌn mænərli ] adjective FORMAL not polite … Usage of the words and phrases in modern English