-
121 fervidus
a, um [ ferveo ]1) горячий, кипящий ( aqua QC); жаркий, знойный (aestas T; diei tempus QC; pars mundi C); клокочущий, бурлящий ( aestus H); волнующийся ( aequor H)2) пылкий, страстный, пламенный (juvĕnis H; ingenium L; amator Ap)3) гневный, сердитый ( latrātus Ap)4) блистающий, яркий (dies SenT; signa Lcr) -
122 festus
fēstus, a, um1) праздничный (dies C; tempus H)ласк. meus dies f.! Pl — радость ты моя!2) торжественный (vestītus T; chorus O)dolor f. St — общественный траур3) радостный, ликующий ( festis vocibus excĭpi T) -
123 finio
fīnio, īvī (iī), ītum, īre [ finis ]1) замыкать в пределы, ограничивать, служить рубежом (Rhenus imperium populi Romani finit Cs); класть предел, сдерживать (f. cupiditates C)2)а) определять, устанавливать, назначать (f. modum rei alicui, locum, tempus alicui C; mors est omnibus finīta C)б) определять, исчислять (spatia temporis numero dierum Cs)3) разъяснять ( causam Q)4) оканчивать (bellum Cs; volumen VP; sententias his verbis C; vitam immaturā morte VP)5)F. или pass. finiri — умереть ( morbo PJ)6) оканчиваться, прекращаться (diei occasu f. Amm) -
124 fluo
flūxī, flūxum, ere1)а) течь, литься, струиться (flumen fluit C, Cs etc.; lacrimae fluunt O); стекать ( fluit de corpore sudor O)ea, quae naturā fluunt C — жидкие телаbuccae fluentes C — щёки, влажные от благовоний, ноб) обливаться (f. aliquā re)2) протекать, идти, проходить, уноситься (tempus fluit C; voluptates corporis fluunt C)res fluunt ad nostram voluntatem C — дела идут так, как нам хочется (т. е. хорошо)3) доходить, направляться, клониться (res fluit ad interregnum C)4) растекаться, шириться, распространяться ( doctrina longe lateque fluxit C)5) проистекать, происходить (f. a или ex re aliqua)7) падать ( poma fluunt O): выпадать ( arma fluunt de manibus C)8) ниспадать (comae fluentes Prp; vestes fluunt Prp, O)9) шататься, не иметь устоев, быть беспомощным (res publica fluens VP); слабеть, изнемогать (vires, membra fluunt lassitudine L)10) устремляться, валить ( turba fluit castris V)11) утопать, пропадать, гибнуть (liquescere et f. mollitiā C; f. nimio luxu L, QC)12) поздн. изливать, струить, производить, доставлять (vina Cld; lac et mel Aug). — см. тж. fluens и fluxus I -
125 formosus
fōrmōsus, a, um [ forma ]стройный, изящный, красивый, прекрасный (homo, virgo C; pecus V; domus Sen) -
126 frustra
frūstrā (или -a) adv. [одного корня с fraus ]1) ошибочноf. esse Pl, Sl — обманыватьсяf. aliquem habere T, Amm (ductare Pl) — обманывать (надувать) кого-л.2) напрасно, без пользы, зря, безуспешно (telum mittere Cs; labores suscipere C)f. discedere Amm — разойтись, ничего не сделавf. esse Sl etc. — потерпеть неудачуf. habere aliquid T — упустить что-л. (пренебречь чем-л.)3) бесцельно, без причины, без основания (tempus f. conterere C; f. ac sine causā aliquid facere C) -
127 fugio
fūgī, fugitūrus, ere1) бежать, убегать (f. ex proelio C; f. a или ex patriā O, Nep и f. patriam V; f. a Trojā C)f. aliquem H — бежать от кого-л.longe fugit quisquis suos fugit погов. Pl — кто бежит от своих, тому долго придётся бежать (т. е. тому не скоро найти себе пристанище)ita fugias, ne praeter casam погов. Ter — бежать беги, да дома своего не минуй (т. е. знай меру в своих предосторожностях)2) быстро удаляться, проноситься, проходить ( fugit irreparabile tempus H); быстро течь (е corpore sanguis fugit O; rivus fugiens V); улетать (in auras V; nubes fugiunt H)3) прибегнуть ( ad verba Pt)4) исчезать, пропадать, уходить (vires fugiunt O; e pratis pruina fugit O)5) вянуть ( rosa fugiens Lcn); переспевать, подгнивать ( poma fugiunt Sen)6) истекать7) уклоняться, бояться, избегать (laborem Ter; vituperationem C; mors fugitur C)8) не желать, отклонять, отвергать ( fugio judicem illum L)Proserpĭna nullum caput fugit H — Прозерпина (т. е. смерть) не щадит никого9) поэт. остерегаться (f. credere Tib)fuge quaerere H — оставь вопросы, не спрашивай10) ускользатьf. aciem C (visūs O) — не быть замеченнымnisi quae me forte fugiunt C — если только я не упустил чего-л. из видуte non fugit, quam sit difficile C — ты хорошо знаешь, как трудно -
128 futurus
1. a, umpart. fut. к sum2. adj.а) будущийbrevi f. proconsul Ap — в скором будущем проконсулб) предстоящий, наступающий (res, tempus, mors C)
См. также в других словарях:
Tempus — *Tempus is a Latin word meaning time. *Tempus is a character that featured in Superhero Tryouts , a sketch from the BBC television program The Wrong Door *Tempus is also a Finnish, Swedish and German word meaning grammatical tense. *Tempus is a… … Wikipedia
Tempus — (lat.), 1) Zeit; 2) bes. Abschnitt der Zeit im Allgemeinen u. jede Zeit u. jeder Theil derselben; 3) bei der rechtlichen Zeitberechnung so v.w. Zeitraum, Zeitpunkt. Im Römischen Recht wurde bei dem T. unterschieden: a) das T. continŭum (stete… … Pierer's Universal-Lexikon
Tempus — Sn Angabe der Verlaufszeit per. Wortschatz fach. (15. Jh.) Entlehnung. Als Terminus der Grammatik entlehnt aus l. tempus Zeit . Ebenso nndl. tempus, nfrz. temps, nschw. tempus, nnorw. tempus; Tempo. lateinisch l … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
TEMPUS — in Saturno cultum Gentilibus; qui unâ manu, scilicet dexterâ, falcem tenere, et in ea serpentis portare effigiem, qui caudam propriam dentibus commordebat, fingebatur, uti ait Albinus, peioris aevi Scriptor, sed meliorum exscriptor, addens,… … Hofmann J. Lexicon universale
tempus — index date, emergency, occasion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 tempus … Law dictionary
tempus — tèmpus m DEFINICIJA glazb. u teoriji menzuralne notacije 13. st. naziv za osnovnu vremensku jedinicu (izraženu notom brevis) ETIMOLOGIJA lat. tempus … Hrvatski jezični portal
Tempus — (lat., Plur. tempora), Zeit; in der Grammatik der Ausdruck der Zeitbeziehung am Verbum oder in konkreter Bedeutung eine Gruppe von Verbalformen, die je ein bestimmtes Zeitverhältnis ausdrücken. S. Verbum … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Tempus — Tempus, (lat., »Zeit«; Mehrzahl Tempŏra, in der Grammatik die eine bestimmte Zeit ausdrückenden Formen des Verbums (Präsens, Imperfektum, Perfektum, Plusquamperfektum, Futurum, Futurum exaktum). T. clausum, T. feriātum, Geschlossene Zeit (s.d.).… … Kleines Konversations-Lexikon
Tempus — Tempus, lat., Zeit; tempora, Zeiten, Zeitformen des Verbum (s. Präsens, Imperfect, Perfect, Plusquamperfect, Futurum, Futurum exactum); t. clausum, geschlossene Zeit (Fasten u. Adventzeit); tempora vigilantiae, die vorgeschriebene Zeit, welche… … Herders Conversations-Lexikon
Tempus — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • Zeit … Deutsch Wörterbuch
Tempus — Das Tempus [ˈtɛmpʊs] (lat. Zeit; Plural: Tempora [ˈtɛmpɔra]) gibt an, in welcher Zeit (auf welcher Zeitstufe) aus der Sicht des Sprechers (oder Schreibers) das Besprochene (=die Proposition) stattfindet. Zeitstufen sind (neben dem Modus) eine… … Deutsch Wikipedia