Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tecta

  • 1 Tecta

    Латинско-русский словарь > Tecta

  • 2 Tecta via

    Tēcta via, eine Straße in Rom, die nach der porta Capena führte, Ov. fast. 6, 192.

    lateinisch-deutsches > Tecta via

  • 3 Tecta via

    Tēcta via, eine Straße in Rom, die nach der porta Capena führte, Ov. fast. 6, 192.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tecta via

  • 4 Kachuga tecta

    3. ENG Indian roofed [Indian sawback] turtle
    5. FRA tortue f à toit [à raies]
    Ареал обитания: Азия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Kachuga tecta

  • 5 zona tecta

    Italiano-russo Medical puntatore Dizionario di termini russi e latino > zona tecta

  • 6 pars tecta columnae fornicis

    الجزء السقفي لعمود القبو
    * * *
    الجُزْءُ السَّقْفِيُّ لعَمودِ القَبْو

    English-Arabic Medical Dictionary > pars tecta columnae fornicis

  • 7 post-tecta

    خلف الاثناعشري
    * * *
    خَلْفَ الاثْناعَشَرِيّ

    English-Arabic Medical Dictionary > post-tecta

  • 8 zona tecta

    المنطقة السقفية
    * * *
    المِنْطَقَةُ السَّقِفِيَّة

    English-Arabic Medical Dictionary > zona tecta

  • 9 sarta

    tecta см. sarcire s. 1.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sarta

  • 10 tectum

    tēctum, ī, n. (v. tego), das Dach, I) eig.: tectum ac tegulae, Plaut.: tecta domorum, Lucr.: tecta murorum, Liv.: sub tectum congerere, unter Dach bringen, Cic.: tecto tenus exstructa loculamenta, Sen.: ex tectis fenestrisque prospectant et quid rei sit rogitant, Liv. – Insbes.: a) die Decke des Zimmers, cubiculi, Val. Max.: summum, Hor. – b) der Betthimmel, Hor. epod. 12, 12. – II) meton., Dach = Dach u. Fach, Obdach, Wohnung, Haus, Aufenthalt, ager sine tecto, Cic.: tecta hortorum, Liv.: tecta informia imposita rupibus, Liv.: tecta erant plerumque ex cratibus aut tabulis facta, alia arundine texta, stramento intecta omnia, Liv.: in portis murisque tecta militariter aedificare, Liv.: alqm tecto ac domo invitare, Cic.: in tectum recipere, Plaut.: tecto recipi, Caes.: sub tecto vivere, Phaedr.: inter annos XIV tectum non subire, unter kein Dach kommen, Caes.: in vestra discedite tecta, Cic.: multis locis ne tectum quidem accipio, nehme ich nicht einmal Quartier in einem Hause an, Cic.: tectum per vim demoliri, Cic.: tecta disturbare, Cic.: inter tecta subsistere (Ggstz. in aperto vagari), Plin. ep.: semper intra sua tecta se continere, Firm.: Triviae tecta, Tempel, Verg.: u. so tecta Lyaei, Mart.: Sibyllae, Grotte, Verg.: doli tecti, des Labyrinths, Verg.: tecta ferarum, Verg.: tecta (Palast) caelata lacuata, Enn. fr.: tecta solida, Gewahrsam, Ov.

    lateinisch-deutsches > tectum

  • 11 tectum

    tēctum, ī, n. (v. tego), das Dach, I) eig.: tectum ac tegulae, Plaut.: tecta domorum, Lucr.: tecta murorum, Liv.: sub tectum congerere, unter Dach bringen, Cic.: tecto tenus exstructa loculamenta, Sen.: ex tectis fenestrisque prospectant et quid rei sit rogitant, Liv. – Insbes.: a) die Decke des Zimmers, cubiculi, Val. Max.: summum, Hor. – b) der Betthimmel, Hor. epod. 12, 12. – II) meton., Dach = Dach u. Fach, Obdach, Wohnung, Haus, Aufenthalt, ager sine tecto, Cic.: tecta hortorum, Liv.: tecta informia imposita rupibus, Liv.: tecta erant plerumque ex cratibus aut tabulis facta, alia arundine texta, stramento intecta omnia, Liv.: in portis murisque tecta militariter aedificare, Liv.: alqm tecto ac domo invitare, Cic.: in tectum recipere, Plaut.: tecto recipi, Caes.: sub tecto vivere, Phaedr.: inter annos XIV tectum non subire, unter kein Dach kommen, Caes.: in vestra discedite tecta, Cic.: multis locis ne tectum quidem accipio, nehme ich nicht einmal Quartier in einem Hause an, Cic.: tectum per vim demoliri, Cic.: tecta disturbare, Cic.: inter tecta subsistere (Ggstz. in aperto vagari), Plin. ep.: semper intra sua tecta se continere, Firm.: Triviae tecta, Tempel, Verg.: u. so tecta Lyaei, Mart.: Sibyllae, Grotte, Verg.: doli tecti, des Labyrinths, Verg.: tecta ferarum, Verg.: tecta (Palast) caelata lacuata, Enn. fr.: tecta solida, Gewahrsam, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tectum

  • 12 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – / Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).

    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf sehen, daß alles wohlgebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    lateinisch-deutsches > sarcio

  • 13 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).
    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf
    ————
    sehen, daß alles wohl gebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarcio

  • 14 tectum

    tectum, i, n. [tego].
    I.
    Lit., a covering.
    A.
    A roof:

    quojus (villae) Deturbavit ventus tectum ac tegulas,

    Plaut. Rud. prol. 78:

    de tecto deturbavit tegulas,

    id. ib. 1, 1, 5. tecta domorum, Lucr. 2, 191; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14:

    firma tecta in domiciliis habere,

    id. Brut. 73, 257; cf.:

    disturbata porticus Catuli, quae ad tectum paene pervenerat,

    id. Att. 4, 3, 2:

    hic se praecipitem tecto dedit,

    Hor. S. 1, 2, 41:

    culmina tecti,

    Verg. A. 2, 695:

    tecti a culmine,

    Ov. M. 12, 480.—
    B.
    A ceiling (usu. plain; opp. lacunar, a fretted ceiling): tectis caelatis, laqueatis, ceilings, rooms, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 35, 85; 3, 19, 44 (Trag. v. 121 Vahl.); cf.:

    qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus abundant,

    Cic. Par. 1, 3, 13; so,

    aurata,

    id. ib. 6, 3, 49:

    laqueata,

    Hor. C. 2, 16, 12:

    cubilia tectaque,

    canopies, id. Epod. 12, 12. —
    II.
    Transf., a roofed building for dwelling in, a roof, house, dwelling, abode; a cover, shelter, quarters, etc. (freq. and class.; cf.:

    prosa, ut mucronem pro gladio, et tectum pro domo recipiet, etc.,

    Quint. 8, 6, 20;

    syn.: domus, aedes, habitatio): recipe me in tectum,

    Plaut. Rud. 2, 7, 16; cf.:

    exercitus tectis ac sedibus suis recipere,

    Cic. Agr. 2, 33, 90:

    ne tecto recipiatur... qui non, etc.,

    Caes. B. G. 7, 66; Nep. Att. 13, 2:

    exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent,

    Caes. B. G. 1, 36:

    milites in tecta Gallorum contegit, Auct. B. G. 8, 5: vos, Quirites, in vestra tecta discedite,

    Cic. Cat. 3, 12, 29:

    tectis, juvenes, succedite nostris,

    Verg. A. 1, 627:

    ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt,

    Cic. Rep. 1, 26, 41; id. Att. 5, 16, 3:

    tum erat ager incultus sine tecto: nunc est cultissimus cum optimā villā,

    id. Rosc. Com. 12, 33:

    si vacuum tepido cepisset villula tecto,

    Hor. S. 2, 3, 10:

    pars densa ferarum Tecta rapit silvas,

    Verg. A. 6, 8:

    columba plausum Dat tecto ingentem,

    id. ib. 5, 216:

    solidis Clauditur in tectis,

    i. e. in prison, Ov. M. 3, 697:

    sed quercus tecta cibumque dabat,

    id. A. A. 2, 622: dolos tecti ambagesque resolvit, i. e. of the Labyrinth, Verg. A. 6, 29:

    sub tecta Sibyllae,

    id. ib. 6, 211.

    Lewis & Short latin dictionary > tectum

  • 15 tectum

    tectum, i, n. [st2]1 [-] toit, toiture. [st2]2 [-] maison, habitation. [st2]3 [-] abri, asile, retraite, nid. [st2]4 [-] plafond.    - tecta ac templa: bâtiments profanes et sacrés.    - aliquem tecto recipere: loger qqn chez soi.
    * * *
    tectum, i, n. [st2]1 [-] toit, toiture. [st2]2 [-] maison, habitation. [st2]3 [-] abri, asile, retraite, nid. [st2]4 [-] plafond.    - tecta ac templa: bâtiments profanes et sacrés.    - aliquem tecto recipere: loger qqn chez soi.
    * * *
        Tectum, tecti. Le toict et couverture d'une maison.
    \
        Tectum, pro domo frequenter poni solet. Terent. Liu. Logis, Maison.
    \
        Altum tectum caeli. Horat. Le ciel.
    \
        Caeca. Ouidius. Un labyrinthe.
    \
        Cubantia. Lucret. Qui penche d'un costé.
    \
        Densa ferarum tecta. Virgil. Forests espesses.
    \
        Pinea tecta. Ouid. Navires.
    \
        Stellantia tecta summi patris. Valer. Flac. Le ciel.
    \
        Nouare tecta. Virgil. Faire maisons et logis neufs.
    \
        Succedere tectis alicuius. Virg. Entrer en la maison d'aucun.

    Dictionarium latinogallicum > tectum

  • 16 sarcio

    sarcĭo, sarsi, sartum, 4, v. a. [etym. dub.; cf. Gr. rhaptô], to patch, botch, mend, repair, restore, etc.: sarcire est integrum facere, Paul. ex Fest. s. v. sarte, p. 323 Müll. (class.; cf.: renovo, instauro, redintegro).
    I.
    Lit.:

    funes veteres, centones, cuculiones,

    Cato, R. R. 2, 3; cf.:

    in vestimento sartum quod comprehensum,

    Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    corbulas,

    Cato, R. R. 23, 1; 31, 1:

    dolia,

    id. ib. 39, 1 sq.; Plin. 18, 26, 64, § 236:

    aedes,

    Plaut. Most. 1, 2, 68; 1, 2, 34:

    seminaria,

    Plin. 18, 26, 65, § 243:

    rupta intestina,

    id. 28, 14, 58, § 210:

    perniones rimasque pedum,

    id. 28, 16, 62, § 221.— Poet.:

    generis (apum) lapsi ruinas,

    Verg. G. 4, 249. — Transf.:

    sartum vulnus,

    healed, Scrib. Comp. 206.—
    II.
    Trop., to make good, make amends for; to correct, repair:

    detrimentum in bello acceptum,

    Caes. B. G. 6, 1; so, acceptum detrimentum, id. B. C. [p. 1631] 1, 45;

    3, 67: acceptum incommodum virtute,

    id. ib. 3, 73:

    damna,

    Cic. Fam. 1, 9, 5; Liv. 9, 23; Col. 9, 15, 3; cf.:

    sarcito in XII. Servius Sulpicius ait significare damnum solvito, praestato,

    Fest. p. 322 Müll.:

    injuriam,

    Cic. Phil. 9, 4, 8:

    tantum studium infamiae sarciendae,

    Caes. B. C. 3, 74:

    usuram longi temporis,

    to restore, Cic. Fam. 3, 1, 1:

    an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?

    Hor. Ep. 1, 3, 31.—Hence, sartus, a, um, P. a., mended, repaired, put in order, only in the phrase sartus tectus, adj.; or more freq. subst. in the neutr. plur. sarta tecta, buildings in good repair:

    sarte ponebant pro integre. Ob quam causam opera publica, quae locantur, ut integra praestentur, sarta tecta vocantur,

    Fest. p. 322 Müll.; cf. Charis. p. 195 fin., and Inscr. Orell. 2488:

    cum consules aedes sacras locavissent neque potuissent omnia sarta tecta exigere...factum est senatus consultum: quibus de sartis tectis cognitum non esset... Quaesivit quis aedem Castoris sartam tectam deberet tradere... Monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 130 sq.; so,

    sarta tecta,

    id. ib. 2, 1, 40, § 103; 2, 1, 49, § 128 Zumpt N. cr.; 2, 1, 50, § 130; 2, 1, 51, § 136; Liv. 42, 3; Dig. 1, 16, 7; 7, 1, 7; 7, 8, 18; cf.:

    sarta tecta aedium sacrarum,

    Cic. Fam. 13, 11, 1; Vulg. 4 Reg. 12, 5; id. 2 Par. 24, 5.—
    2.
    Trop.:

    sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia,

    Plaut. Trin. 2, 2, 36:

    hoc mihi da, ut M'. Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo sincerum integrumque conserves,

    Cic. Fam. 13, 50, 2.—Hence, adv.: sartē pro integre... Porphyrio ex Verrio et Festo in Auguralibus, inquit, libris ita est:

    sane sarteque,

    Charis. p. 195 fin.; 196 init. P.; cf. supra the pass. from Fest.<

    Lewis & Short latin dictionary > sarcio

  • 17 tectum

    tēctum, ī n. [ tego ]
    1) кровля, крыша ( tecta domorum Lcr); навес, сень ( tecta frondea V)
    3) помещение, здание, дом, жилище, убежище, комната ( sub paupere tecto H)
    tecto interiore, тж. medio tecti Vв середине дома (дворца)
    tecto aliquem recipere Cs — принимать кого-л. в своём доме
    t. non subire Cs — не иметь крова, быть бездомным
    5) пещера, грот ( Sibyllae V)
    6) логовище, нора ( tecta ferarum V)
    8) гнездо, улей V

    Латинско-русский словарь > tectum

  • 18 sartus

    1. a, um
    part. pf. к sarcio
    2. adj.
    1) находящийся в хорошем состоянии, исправный
    s. (et) tectus — в полной исправности ( aedes C)
    sarta tecta aliquid habere Pl — свято хранить (соблюдать) что-л.
    2) невредимый (homo s. et tectus ab omni detrimento C)

    Латинско-русский словарь > sartus

  • 19 zerstören

    zerstören, destruere (auseinanderfügen, aus seinen Fugen reißen, z.B. aedificium, navem; auch bildl., z.B. alcis fortunam). – disicere (auseinanderwerfen, arcem, moenia, munitiones). – dissipare (in alle Winde zerstreuen, gänzlich auseinanderreißen, z.B. tecta, turres, statuam). – disturbare (zertrümmern, z.B. tecta, opera, porticum). – diruere (auseinanderstürzen machen = einreißen. z.B. tecta, muros, urbem, monumentum). – demoliri (mit Kraftanstrengung einreißen, abbrechen, z.B. tectum, partem muri). – evertere (das Unterste von etwas zu oberst kehren, z.B. urbem, statuam: dah. bildl. = vernichten, zugrunde richten, z.B. rem publicam, amicitiam). – excīdere (zerhauen, von Grund aus, wenn auch nicht ganz zerstören, z.B. domos, urbem, Corinthum) – vastare, devastare alqm locum. vastitatem inferre alci loco (verwüsten, z.B. urbem, urbi). – delere (von der Erde vertilgen, z.B. urbem). – exstinguere (bildl., austilgen, des wirksamen Daseins derauben, [2779] z.B. potentism: u. vitae societatem [die menschliche Gesellschaft]: und alcis salutem). – conficere (bildl., aufreiben, zugrunde richten, z.B. nihil est, quod non conficiat vetustas). – subvertere (umstürzen, bildl. – vernichten, zugrunde richten, z.B. imperium, leges et libertatem). – eine Brücke z., s. abbrechen no. I, B, 1.

    deutsch-lateinisches > zerstören

  • 20 adaequo

    ădaequo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre de niveau avec, rendre égal. [st2]2 [-] égaler, atteindre (qqch.). [st2]3 [-] comparer.    - aliquem cum aliquo adaequare: rendre qqn égal à qqn.    - rem rei adaequare: rendre qqch égal à qqch, comparer une chose à une autre.    - avec dat. tecta adaequare solo, Liv.: raser les maisons (les mettre au niveau du sol).    - urbem adaequare (s.-ent. solo), Flor.: raser une ville.    - rem rei adaequare, Tac. An. 2, 73; Sil. 12, 278: comparer une chose à une autre.    - aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis adaequare, Tac. An. 2: comparer à la destinée d'Alexandre la vie et le genre de mort (de Germanicus).    - nomen adaequare cum omni posteritate, Cic.: faire vivre son nom aussi longtemps que la dernière postérité.    - adaequare altitudinem muri, Caes.: atteindre le sommet du mur.    - adaequare famam alicujus, Sall. J. 4, 6: égaler la renommée de qqn.    - adaequare aliquem gratiā apud Caesarem, Caes. BG. 5, 12, 7: égaler qqn en crédit auprès de César (égaler qqn dans la faveur de César).    - absol. senatorum urna absolvit, equitum adaequavit, Cic.: les votes des sénateurs furent pour l'acquittement, ceux des chevaliers se répartirent par moitié.    - emploi intr., exceptionnel, avec dat. être égal à, égaler: Hirt. BG. 8, 41, 5; B. Alex. 16, 5.
    * * *
    ădaequo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre de niveau avec, rendre égal. [st2]2 [-] égaler, atteindre (qqch.). [st2]3 [-] comparer.    - aliquem cum aliquo adaequare: rendre qqn égal à qqn.    - rem rei adaequare: rendre qqch égal à qqch, comparer une chose à une autre.    - avec dat. tecta adaequare solo, Liv.: raser les maisons (les mettre au niveau du sol).    - urbem adaequare (s.-ent. solo), Flor.: raser une ville.    - rem rei adaequare, Tac. An. 2, 73; Sil. 12, 278: comparer une chose à une autre.    - aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis adaequare, Tac. An. 2: comparer à la destinée d'Alexandre la vie et le genre de mort (de Germanicus).    - nomen adaequare cum omni posteritate, Cic.: faire vivre son nom aussi longtemps que la dernière postérité.    - adaequare altitudinem muri, Caes.: atteindre le sommet du mur.    - adaequare famam alicujus, Sall. J. 4, 6: égaler la renommée de qqn.    - adaequare aliquem gratiā apud Caesarem, Caes. BG. 5, 12, 7: égaler qqn en crédit auprès de César (égaler qqn dans la faveur de César).    - absol. senatorum urna absolvit, equitum adaequavit, Cic.: les votes des sénateurs furent pour l'acquittement, ceux des chevaliers se répartirent par moitié.    - emploi intr., exceptionnel, avec dat. être égal à, égaler: Hirt. BG. 8, 41, 5; B. Alex. 16, 5.
    * * *
        Adaequo, adaequas, pen. prod. adaequare. Reduire à equalité, Esgaler, Adjuster, Justifier.
    \
        Tecta adaequare solo. Liu. Raser, Mettre rez pied, rez terre.
    \
        Longarum nauium cursum adaequauerunt. Caes. Ont couru aussi viste.
    \
        Vt prope summam muri, aggerisque altitudinem, acerui armorum adaequarent. Caesar. Presque aussi haults que le sommet des murailles.
    \
        Adaequare cum virtute fortunam. Cic. Estre aussi heureux que vaillant.
    \
        Cum familiarissimis eius est adaequatus. Cic. Il fut mis au ranc de ses plus privez, et de ceuls qu'il aimoit le mieulx.
    \
        Adaequare memoriam nominis nostri cum omni posteritate. Cic. Rendre nostre memoire et renommee aussi durable que les hommes qui viendront apres nous, Perpetuer nostre nom jusques à la fin du monde, Faire nostre renommee immortelle.
    \
        Adaequare aliquem sibi. Cic. Esgaler à soy, Faire esgal et pareil à soy.
    \
        Iudices adaequarunt. Cic. Les juges sont ad aequalia, sont partis, La moitié des juges est d'une opinion, et l'autre moitié d'autre.

    Dictionarium latinogallicum > adaequo

См. также в других словарях:

  • TECTA — Axel und Werner Bruchhäuser OHG Unternehmensform OHG Gründung 1956 Unternehmenssitz Lauenförde, Deutschland Mitarbeiter ca. 40 Branche …   Deutsch Wikipedia

  • Tecta — Axel und Werner Bruchhäuser OHG Rechtsform OHG Gründung 1956 Sitz Lauenförde, Deutschland Mitarbeiter ca. 40 Branche Möbelindustrie …   Deutsch Wikipedia

  • TECTA — Ae, apud Plin. l. 8. c. 35. Hystrices generat India et Africa spinea cum tecta: integumentum est seu tegmen tergoris, Gr. ἡ κάλυψις, tectio. Uti remissa pro remissione etc. Salmas. ad Solin. p. 390. At in Glossis Isidori, ubi basternam exponit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TECTA — Tectorin alpha, also known as TECTA, is a human gene.cite web | title = Entrez Gene: TECTA tectorin alpha| url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/sites/entrez?Db=gene Cmd=ShowDetailView TermToSearch=7007| accessdate = ] PBB Summary section title =… …   Wikipedia

  • Tecta, S. — S. Tecta (Tetta) (7. Nov.), Abtissin, ist der frühere Name der hl. Gebetrudis1. S. d. Wir ergänzen hier zugleich zum Leben des hl. Adelphius2, ihres Bruders, daß ihr Vater in einer alten Lebensbeschreibung Bethilinus genannt wird …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • TECTA Navis — vide supra Navis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • tecta — tec·ta (tĕkʹtə) n. Plural of tectum. * * * …   Universalium

  • tecta — détecta …   Dictionnaire des rimes

  • tecta —   , tectum, tectus   L. tego, cover. Covered, usually with leaf sheaths, as of culms …   Etymological dictionary of grasses

  • tecta — plural of tectum …   Useful english dictionary

  • Pangshura tecta — Pangshura tecta …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»