-
1 tłuc
глаг.• бить• биться• дубасить• колотить• толочь• трамбовать• трепать* * *tłu|c\tłuckę, \tłuccze, \tłuckł, \tłucczony несов. 1. бить, разбивать;\tłuc naczynia бить посуду;
2. толочь;\tłuc pieprz толочь перец; \tłuc kartofle мять картошку;
3. разг. бить, колотить;\tłuc po głowie бить по голове; \tłuc we drzwi колотить в дверь;
Ь.разг. убивать+1. rozbijać 2. rozgniatać 3. walić 4. zabijać
* * *tłukę, tłucze, tłukł, tłuczony несов.1) бить, разбива́тьtłuc naczynia — бить посу́ду
2) толо́чьtłuc pieprz — толо́чь пе́рец
tłuc kartofle — мять карто́шку
3) разг. бить, колоти́тьtłuc po głowie — бить по голове́
tłuc we drzwi — колоти́ть в дверь
4) разг. убива́тьSyn: -
2 tłuc\ się
tłu|c sięнесов. 1. толочься;2. биться, разбиваться; 3. драться; колотить (лупить) друг друга; 4. разг. ударяться; стукаться; 5. разг. скитаться; шататься; 6. разг. (jechać niewygodnie) трястись; тащиться; ● serce się \tłuc\ sięcze сердце стучит (колотится)+2. rozbijać się 3. bić się 4. uderzać się 5. włóczyć się
-
3 tłuc się
несов.1) толо́чься2) би́ться, разбива́ться3) дра́ться; колоти́ть (лупи́ть) друг дру́га4) разг. ударя́ться; сту́каться5) разг. скита́ться; шата́ться6) разг. ( jechać niewygodnie) трясти́сь; тащи́ться•Syn: -
4 lać
глаг.• выливать• запустить• переливать• разливать• сыпать* * *lany несов. 1. лить; наливать;2. разг. бить, пороть;\lać pasem бить ремнём; ● \lać wodę лить воду, пустословить;
leje jak z cebra (дождь) льёт как из ведра+2. tłuc, grzmocić, prać
* * *lany несов.1) лить; налива́ть2) разг. бить, поро́ть•- lać wodęSyn: -
5 łomotać
глаг.• грохотать• делить• стучать* * *łomo|tać\łomotaćcze/\łomotaćce, \łomotaćcz несов. 1. стучать, грохотать;2. разг. колотить+1. łoskotać, dudnić 2. tłuc, walić
* * *łomocze / łomoce, łomocz несов.1) стуча́ть, грохота́ть2) разг. колоти́тьSyn: -
6 łupić
глаг.• грабить• мародерствовать• ограбить* * *несов. 1. грабить, обирать;2. разг. лупить; колотить+1. rabować, grabić, obierać 2. walić, tłuc, grzmocić
* * *несов.1) гра́бить, обира́ть2) разг. лупи́ть; колоти́тьSyn: -
7 prać
глаг.• белить• вымыть• выстирать• мыть• обмывать• омывать• омыть• помыть• промывать• стирать• умывать• умыть* * *pra|ćpiorę, pierze, \praćny несов. 1. стирать;2. разг. колотить, лупить;● \prać swoje (rodzinne) brudy выносить сор из избы;
\prać brudne pieniądze отмывать грязные деньги+2. lać, tłuc, okładać
* * *piorę, pierze, prany несов.1) стира́ть2) разг. колоти́ть, лупи́ть•- prać rodzinne brudy
- prać brudne pieniądzeSyn: -
8 walić
глаг.• бить• биться• валить• вваливаться• дубасить• колотить• победить• побеждать• побороть• стукать• стукнуть• стучать• стучаться• толочь• трамбовать• трепать• ударить• ударять• щелкать* * *wal|ić\walićony несов. 1. колотить, стучать, ударять;\walić w drzwi колотить в дверь;
2. валить; разрушать;wiatr \walići stare drzewa ветер валит старые деревья;
3. разг. бить, палить, стрелять;4. валить (о ogniu, dymie); хлестать (о wodzie);śnieg \walići gęsto идёт (валит) густой снег;
5. разг. (tłumnie) валить, двигаться;● serce \walići сердце стучит (колотится);
wal do domu! прост. вали домой!;\walić głową o mur биться головой о стену+1. tłuc 2. burzyć 3. kropić 4. buchać;
chlustać 5. iść, jechać;ciągnąć* * *walony несов.1) колоти́ть, стуча́ть, ударя́тьwalić w drzwi — колоти́ть в дверь
2) вали́ть; разруша́тьwiatr wali stare drzewa — ве́тер ва́лит ста́рые дере́вья
3) разг. бить, пали́ть, стреля́ть4) вали́ть (o ogniu, dymie); хлеста́ть ( o wodzie)śnieg wali gęsto — идёт (ва́ли́т) густо́й снег
5) разг. ( tłumnie) вали́ть, дви́гаться•- wal do domu!
- walić głową o murSyn: -
9 prać się
-
10 prać\ się
несов. 1. разг. колотить (лупить) друг друга;2. (być pranym) стираться+1. lać się, tłuc się, okładać się
См. также в других словарях:
tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego
tłuc — pot. Tłuc pieniądze «zarabiać dużo pieniędzy, pracując intensywnie (niekoniecznie rzetelnie)»: (...) całymi dniami jest poza domem, tłucze pieniądze. Roz bezp 2000. Tłuc głową, łbem w mur, w ścianę, o mur, o ścianę zob. głowa 7 … Słownik frazeologiczny
tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc się jak marek po piekle — {{/stl 13}}{{stl 7}} chodzić i hałasować w nocy, kiedy inni śpią {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc się — Serce tłucze się zob. serce 23. Tłuc się jak marek po piekle zob. marek 2. Tłuc się z kąta w kąt zob. kąt 1 … Słownik frazeologiczny
tomber — 1. tomber [ tɔ̃be ] v. <conjug. : 1> • XV e; tumber XIIe; probablt o. onomat., avec infl. de l a. fr. tumer « gambader, culbuter », frq. °tûmon I ♦ V. intr. (auxil. être) A ♦ Être entraîné à terre en perdant son équilibre ou son assiette. 1 … Encyclopédie Universelle
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
marek — 1. Nocny marek «o kimś, kto bardzo późno kładzie się spać, jest aktywny, pracuje do późnej nocy»: Często zarywam noce, jestem typowym nocnym markiem i największy problem powstaje, gdy muszę rano wstać i odwieźć Adasia do przedszkola. Cosm 4/2000 … Słownik frazeologiczny
