Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

supin.

  • 1 audiō

        audiō īvī or iī, ītus, īre    [2 AV-], to hear: quae vera audivi, taceo, T.: verbum ex te, T.: de te ex te, your account of yourself: ista de maioribus: ab ipso, H.: eum querentem, N.: hoc maiores natu dicere: a maioribus natu mirari solitum, etc.: Audiet civīs acuisse ferrum, H.: Bibulus nondum audiebatur esse in Syria: Cur ita crediderim audi, H.: audi Quid ferat, H.: id ex eo audivi, cum diceret, etc.: de Psaltriā hac audivit, T.: illos de quibus audivi: quin tu hoc audi, listen, T.: audin' (for audisne?), do you hear? T.—Supin. acc.: vocat (me) hic auditum scripta, H.—Supin. abl.: O rem auditu crudelem.—P. pass.: cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae: non uni militi sed universis audiuntur, L.: Audita arboribus fides, H.: auditi advertitis cursum, already known by report, V. — Subst: nihil habeo praeter auditum, hearsay: refert audita, what he had heard, O.—To listen to, give attention to: etsi a vobis sic audior, ut, etc.: audi, Iuppiter, et tu, Iane, L.—To hear, be taught by, learn from: te annum iam audientem Cratippum: audiendum sibi de ambitu, i. e. must examine the charge: de pace audisse, entertained proposals, L.: dolos, investigate, V. — To listen to, lend an ear, regard, hear, grant: di meas preces audiverunt: neque preces audiri intellegit, Cs.: si sensisset auditas preces, L.: Audiit et genitor Intonuit, V.: puellas Ter vocata audis, H.—To hear with assent, accept, agree with, approve, yield to, grant, allow: fabulas: tum id audirem, si, etc., I would assent to it, if, etc.: audio, nunc dicis aliquid, granted: non audio, I do not admit it.—To obey, heed: sapientiam: me, L.: te tellus audit Hiberiae, H.: neque audit currus habenas, V.— In the phrase, dicto audiens esse, to obey: sunt illi quidem dicto audientes: dicto audientes in tantā re: dicto audiens esse huic ordini: Tullio iubere populum dicto audientem esse, L.: dicto audiens fuit iussis, N.—To be called, be named, reported, regarded: si curas esse quod audis, H.: Id audire, to bear that name, V.: bene audire velle, to be praised: bene a parentibus: male audies, you will be in bad repute, T.: insuetus male audiendi, N.: minus commode audire, i. e. to be injured in reputation.
    * * *
    audire, audivi, auditus V
    hear, listen, accept, agree with; obey; harken, pay attention; be able to hear

    Latin-English dictionary > audiō

  • 2 cōgnōscō

        cōgnōscō gnōvī (often contr., cōgnōstī, cōgnōrō, cōgnōsse, etc.), gnitus, ere    [com- + (g)nōscō], to become acquainted with, acquire knowledge of, ascertain, learn, perceive, understand ; perf., to know: regiones, Cs.: domūs atque villas, S.: amnem, V.: quam (antiquitatem) habuit cognitam, N.: casūs nostros, V.: miserias sociorum: quis sim, ex eo, S.: per exploratores montem teneri, Cs.: furto postridie cognito: quibus (scriptis) cognitis, after reading, N.: id se a Gallicis armis cognovisse, knew by their weapons, Cs.: fide cognitā, tested, N.: ab his, non longe oppidum abesse, Cs.: sed Metello experimentis cognitum erat, genus infidum esse, S.: quem plane perditum cognorat: vos fortīs, S.: aliter ac sperarat rem p. se habentem, N.: alqm magni animi: alqm paratissimo animo: tandem qui siem, T.: id socordiāne an casu acciderit, S.: cognito, vivere Ptolemaeum, L.—Poet.: casus multis hic cognitus, experienced by, Iu. — Supin. acc.: promissa eius cognitum ex praesentibus inisit, S.—Supin. abl.: pleraque digna cognitu. — To recognize, acknowledge, identify: in eā re utilitatem meam, T.: alii, ne cognoscerentur, ad necem rapiebantur: inter ceteras Veturiam, L.: ostendimus Cethego signum, cognovit: signa sua, S.: cognoscenti similis fuit, seemed to recognize him, O.: pecus exceptum est, quod cognovissent, identified, L.: neque currentem se cognoscit, is like himself, V.: eum Syracusis, to identify.—To seek to know, inquire into, investigate, examine: Verres cognoscebat, Verres iudicabat: accusationem causamque: numerum militum: de agro Campano: de hereditate.—To criticise, appreciate: ut neque spectari neque cognosci (fabula) potuerit, T.: et cognoscendi et ignoscendi peccati locus, T. — To reconnoitre, spy, act as scout: qualis esset natura montis, qui cognoscerent, misit, Cs.
    * * *
    cognoscere, cognovi, cognitus V TRANS
    become acquainted with/aware of; recognize; learn, find to be; inquire/examine

    Latin-English dictionary > cōgnōscō

  • 3 acciō (ad-c-)

        acciō (ad-c-) cīvī, cītus, īre,    to call, summon, send for, invite: si accierit, accurram: Aenean acciri omnes Exposcunt, V.: ex Latio fortissimum quemque, S.: acciti ibant, they went at the summons, S.: in regnum Romam, summoned to reign at Rome, L.: bello acciti reges, V.: alqm filio doctorem.—Supin. acc.: auxilia accitum mittit.

    Latin-English dictionary > acciō (ad-c-)

  • 4 accūsō

        accūsō āvī, ātus, āre    [ad + causa], to call to account, make complaint against, reproach, blame, accuse: alqm ut hostem: alqm graviter, quod, etc., Cs.: cum diis hominibusque accusandis senesceret, L.—Supin. acc.: me accusatum advenit, T.— Meton., of things, to blame, find fault with, throw the blame on: fortunas vestras: culpam alicuius. —In law, to call to account, bring to trial, prosecute, accuse, arraign, indict: accusant ii, qui in fortunas huius invaserunt: ambitūs alterum: ante actarum rerum accusari, for previous offences, N.: accusatus capitis, prosecuted capitally, N.: eum certis propriisque criminibus: crimine Pario accusatus, of treason in the matter of Paros, N.: ne quid accusandus sis, vide, T.: de pecuniis repetundis: inter sicarios et de veneficiis: Lysandrum, quod... conatus esset, etc., N.
    * * *
    accusare, accusavi, accusatus V
    accuse, blame, find fault, impugn; reprimand; charge (w/crime/offense)

    Latin-English dictionary > accūsō

  • 5 ad-eō

        ad-eō iī    (rarely īvī), itus, īre, to go to, come to, come up to, approach, draw near: ad eum? T.: ad istum fundum: ad arbitrum, to submit a cause to a referee: in conventum: in ius, to go to law: ad praetorem in ius: eccum video, adibo, T.: cautus adito, draw near, H.: an quoquam mihi adire licet? S.: Gades mecum, to accompany to, H.: ambos reges, S.: quā (famā) solā sidera adibam, i. e. was aspiring, V.—Supin. abl.: munimentum a planioribus aditu locis, easy of approach, L.—Esp., to approach, address, accost, apply to: aliquot me adierunt, T.: vatem, V.: deos.—To assail, attack, approach: oppida castellaque munita, S.: virum, V.—Fig., to enter on, undertake, set about, take in hand: ad causas: ad rem p., to take office.—To undergo, submit to, expose oneself to: ad extremum vitae periculum, Cs.—With acc: periculum capitis: adeundae inimicitiae pro re p.—Of an inheritance, to enter on, take possession of: hereditatem: hereditas adita.

    Latin-English dictionary > ad-eō

  • 6 ad-iuvō

        ad-iuvō iūvī    (adiuerō, old for adiūverō), iūtus, āre, to help, assist, aid, support, further, sustain: fortīs fortuna adiuvat, T.: maerorem orationis meae lacrimis suis: suā sponte eos, N.: pennis adiutus amoris, O.: in his causis: alqm ad percipiendam virtutem: si quid te adiuero, poet ap. C.: ut alqd consequamur, adiuvisti: multum eorum opinionem adiuvabat, quod, etc., Cs.—With ellips. of obj, to be of assistance, help: ad verum probandum: non multum, Cs.: quam ad rem humilitas adiuvat, is convenient, Cs.—Supin. acc.: Nectanebin adiutum profectus, N.—P. pass.: adiutus a Demosthene, N.—Fig.: clamore militem, cheer, L.: adiuvat hoc quoque, this too is useful, H.: curā adiuvat illam (formam), sets off his beauty, O.

    Latin-English dictionary > ad-iuvō

  • 7 ad-moneō

        ad-moneō nuī, nitus, ēre,    to bring to mind, remind, suggest, put in mind of: te: (me) equorum, O.: alqm foederis, L.: admonitus re ipsā recordor quantum, etc.: deorum ira admonuit, aroused him, L.: de quo (proelio) vos: de moribus civitatis, S.: illud te esse admonitum volo, I want you reminded of that: necessitas... admonet esse hominem, reminds one that he is, etc.: quae pars absit, O.—Supin. acc.: admonitum venimus te.—Esp., to remind of a debt, dun: potestas admonendi. — With a view to action, to warn, admonish, advise, urge, suggest, order, bid: ad thesaurum reperiendum: me ut... deplorarem, etc.: admonendi... ut morem servaretis, L.: hunc admonet, iter caute faciat, Cs.: ut eum suae libidines facere admonebant: Matrem ratibus depellere taedas, V.: casu admoniti, omnia paraverunt, Cs.— To goad, urge on (poet.): telo biiugos, V.

    Latin-English dictionary > ad-moneō

  • 8 ad-veniō

        ad-veniō vēnī, ventus, īre,    to come to, reach, arrive at: Delphos: huc, T.: in provinciam: classem adveniens profligaverim, by my mere arrival, Cs.: mihi advenienti dextram porrigere, at my approach: urbem, V.—With supin. acc.: me accusatum advenit, T.: Numidiae partem tunc ultro adventuram; will come into possession, S.—Of time, to come, arrive: interea dies advenit.

    Latin-English dictionary > ad-veniō

  • 9 aquor

        aquor ātus, ārī, dep.    [aqua], to fetch water: aegre, Cs.: flumen, unde aquabantur, L.—Supin. acc.: miles aquatum egressus, S., L.—Of bees, V.
    * * *
    aquari, aquatus sum V DEP
    get/fetch/bring water; be watered

    Latin-English dictionary > aquor

  • 10 attrectō (adt-)

        attrectō (adt-) āvī, ātus, āre    [ad + tracto], to touch, handle: signum, L.: Penates, V.: libros manibus. — Supin. acc.: Atreum attrectatum advenit.— To busy oneself with: feralia, Ta.: quae non obtineret, Ta.—To lay hold of, appropriate: gazas, L.

    Latin-English dictionary > attrectō (adt-)

  • 11 augeō

        augeō auxī (auxitis for auxeritis, L.), auctus, ēre    [AVG-], to increase, augment, enlarge, spread, extend: in augendā re, accumulating: industriam, T.: benevolentiam: vim morbi, L.: numerum: annos, O: copias, S.: flammam, feed, O.: volucrum turbam, to be changed into birds, O.: rem bonis rationibus: gratiā possessiones, N.: (dona) meis venatibus, i. e. offered additional gifts, V.: terram imbribus, to enrich: secando volnus, Cu.: amnis imbribus auctus, O.: aucto in barbarum cognomento, lengthened, Ta. — Supin. acc.: licentiam auctum properatis, S. — Fig., to magnify, exalt, praise, extol: quae vellet: munus suum: hostium vim. — To exaggerate: fama (proelium) multis auxerat partibus, had exaggerated, Cs.: multitudinem, Cu.: aucta est apud hostes fama, Ta.— To furnish abundantly, enrich, load: bonis auctibus (ea omnia) auxitis L. (old prayer): te scientiā: auctus praedā: senectus augeri solet consilio: augeaturi isto honore is vir: damno auctus, enriched by a loss, T. — To honor, advance: te augendum, putavi: honoribus auctus, H.
    * * *
    augere, auxi, auctus V TRANS
    increase, enlarge, augment; spread; honor, promote, raise; exalt; make a lot of

    Latin-English dictionary > augeō

  • 12 bellō

        bellō āvī, ātum, āre    [bellum], to wage war, carry on war, war: cum Aetolis: adversum patrem, N.: pro Samnitibus adversus Romanos, L.: ad bellandum profecti, Ta.: bellum a consulibus bellatum, conducted, L.: cum mulierculis bellandum.—Supin. acc.: Agesilaum bellatum mittere, N.—P. as subst: quem (deum) adesse bellantibus, warriors, Ta.—To fight, contend: quem prohibent anni bellare, O.: bellante prior (hoste), triumphing over, H.
    * * *
    bellare, bellavi, bellatus V INTRANS
    fight, wage war, struggle; take part in war/battle/fight (also animals/games)

    Latin-English dictionary > bellō

  • 13 cacō

        cacō āvī, ātus, āre,    to go to stool.—Supin. acc., H.—With acc, to pass, void, Ph.:cacata charta, smeared with refuse, Ct.
    * * *
    cacare, cacavi, cacatus V
    defecate; defecate upon; defile with excrement; (rude)

    Latin-English dictionary > cacō

  • 14 cessō

        cessō āvī, ātus, āre, freq.    [1 cedo], to be remiss, delay, loiter, cease from, stop, give over: paulum, T.: odiosa cessas, you are delaying shamefully, T.: in suo studio: ab apparatu operum nihil cessatum, L.: Quidquid apud durae cessatum est moenia Troiae, whatever delay there was, V.: audaciā, to lack spirit, L.: quid cessas? Tb.: quor cessas? T.: cessas in vota? V.: ego nunc mihi cesso, i. e. to my hurt, T.: pultare ostium, T.: mori, H.—Of persons, to be inactive, be idle, be unoccupied, do nothing: cur deos cessare patitur? si quid cessare potes, V.: Dum cessant aliae, O.: cessare et ludere, H.: Cessatum usque adhuc est, T.: Semel hic cessavit, played truant, H.: amori, to have leisure for, Pr.—Of things, to be at rest, rest, be still, be inactive, be unused, pause, cease, stop: quid ita cessarunt pedes? Ph.: Cessat opus, O.: cessat ira deae, L.: cessasse ferunt aras, i. e. remained unsought, O.: Cessantem amphoram, i. e. long unopened, H.: cessaturae casae, O.: tonsas cessare novalīs, to lie fallow, V.: cessat voluntas? i. e. does he hesitate? H.: Cessata tempora cursu Corrigit, makes up for lost time, O.—Supin. acc.: cessatum ducere curam, lay at rest, H.
    * * *
    cessare, cessavi, cessatus V INTRANS
    be remiss/inactive; hold back, leave off, delay, cease from; rest; be free of

    Latin-English dictionary > cessō

  • 15 cōmissor (comm-)

        cōmissor (comm-) ātus, ārī, dep., κωμάζω, to revel, make merry, hold carnival: ad fratrem, L.: in domum alicuius, H.: comissantium curru, of revellers, L.—Supin. acc.: Phaedriam intromittamus comissatum, T.

    Latin-English dictionary > cōmissor (comm-)

  • 16 cōn-fābulor

        cōn-fābulor ātus, ārī, dep.,    to converse, have a talk (old).—Supin. acc.: ad eam accedere Confabulatum, T.

    Latin-English dictionary > cōn-fābulor

  • 17 cōnsulō

        cōnsulō luī, ltum, ere    [com-+2 SAL-], to meet and consider, reflect, deliberate, take counsel, consult, take care, have regard, look out, be mindful: tempus consulendi, T.: ad consulendum potestas, L.: ut animi trepidarent magis quam consulerent, L.: praesidium consulenti curiae, H.: inpensius, V.: in longitudinem, to take thought for the future, T.: in commune, for the common good, T.: in medium, V.: de salute suorum: ut illorum solitudo munita sit: custodi et consule longe (with ne), V.: ut urbi satis esset praesidii, consultum est: famae tuae: receptui suo, Cs.: rei p., S.: timori magis quam religioni, Cs.: mi consultum optime esse, T.: rerum summae, O.: male patriae, N. — To take a resolution, resolve, conclude, determine: de uxore, S.: de nullis quam vobis infestius, L.: gravius in eum, S.: in humiliores libidinose, L.: in deditos durius, Ta.—To consult, inquire of, ask for advice, counsel with, apply to, question: spectatas undas, quid se deceat, O.: pro te hos: si publice consuletur, Ta.: collegium consuli iussit, num, etc., L.: consulta, qualem Optet habere virum, asked, O.: te id, ask your opinion of it. — Supin. acc.: ut esset, quo consultum plebes veniret, L.— To consult (a god, an oracle, etc.): Apollinem de re: deum auguriis, L.: Phoebi oracula, O.: de se ter sortibus consultum, utrum, etc., Cs.: spirantia exta, V.: numen nunc extis nunc per aves, L.: consultus vates, V.— To take counsel (of a lawyer), ask advice: de iure civili consuli: qui consuluntur, i. e. skilled in the law: licet consulere? (a formula of asking advice): consulere licebit? Consule, H.— To refer to (an authority, a legislative body, etc.), consult: senatum, S.: senatum de foedere, Cs.: populum de eius morte: plebem in omnia (tribuni), L. — To deliberate upon, consider: rem ordine, L.: consulere et explorare rem: quid agant, Cs. — To advise, counsel, recommend: tun consulis quicquam? T. — To resolve upon, determine, decide: potestas consulendi quid velis, T.: pessime istuc in te, T.: suae vitae durius, i. e. commit suicide, Cs.: quae reges male consuluerint, S. —In the phrase, boni consulere, to regard favorably, take in good part: tu haec consule missa boni, O.
    * * *
    consulere, consului, consultus V
    ask information/advice of; consult, take counsel; deliberate/consider; advise; decide upon, adopt; look after/out for (DAT), pay attention to; refer to

    Latin-English dictionary > cōnsulō

  • 18 de-ambulō

        de-ambulō —, ātum, āre,    to walk abroad, take a walk, promenade. — Supin. acc: eamus deambulatum: Abi deambulatum, T.

    Latin-English dictionary > de-ambulō

  • 19 dē-precor

        dē-precor ātus, ārī, dep.,    to avert by prayer, deprecate, plead against, beg to escape, seek to avoid: ullam ab sese calamitatem: a me patriae querimoniam: nullum genus supplici: mortem, Cs.: inimici imperium, S.: sui periculi deprecandi facultas, Cs.: ignominiam, L.: primum deprecor, ne me, etc.: unum, ne se armis despoliaret, Cs.: non deprecor, quin, etc., Ct.: illam, i. e. curse, Ct.—To pray, plead with, apply to, solicit, offer a plea: quem deprecarere?: patres, ne festinarent decernere, L.: errasse regem deprecati sunt, plead in excuse, S.: pro filio patres deprecamur: neque illum se deprecari, quo minus pergat, L.: roget, deprecetur: merui, nec deprecor, inquit, V.—Supin. acc.: ad me deprecatum venire.—To pray for, intercede in behalf of: multorum vitam a Sullā: quos ad pacem deprecandam miserat: me a vobis.

    Latin-English dictionary > dē-precor

  • 20 dē-rīdeō

        dē-rīdeō sī, sus, ēre,    to laugh at, laugh to scorn, scoff at, deride, mock: omnīs istos: te, H.: derisum esse credo hominem: alqd, H.: derisus semel, hooted off: derideat Aethiopem albus, In.: merito, T.: deridet, cum iubet, etc., he is mocking. —Supin. acc.: ultro derisum advenit, T.

    Latin-English dictionary > dē-rīdeō

См. также в других словарях:

  • supin — supin …   Dictionnaire des rimes

  • supin — [ sypɛ̃ ] n. m. • XIIIe; lat. scolast. supinum, de supinus « renversé en arrière » ♦ Gramm. lat. Substantif verbal. Le participe passé en us s est formé sur le supin. ● supin nom masculin (bas latin supinum, du latin classique supinus, renversé… …   Encyclopédie Universelle

  • supin — SUPÍN, supine, s.n. Mod nepersonal al unui verb, precedat în mod obligatoriu de una dintre prepoziţiile de , la etc., având aceeaşi formă ca participiul trecut, de care se deosebeşte prin aceea că nu este variabil. – Din lat. supinum, fr. supin.… …   Dicționar Român

  • supin — sùpīn m <G supína> DEFINICIJA lingv. u latinskom jeziku glagolska imenica uz glagole kretanja, a u hrvatskom jeziku uz iste glagole u liku infinitiva bez završetka i ETIMOLOGIJA lat. supinum (verbum) ≃ supinare: ležati nauznak …   Hrvatski jezični portal

  • Supin — Le supin est une catégorie grammaticale intermédiaire entre le nom et le verbe, définie soit comme une « forme nominale »[1] ou « d origine nominale »[2] du verbe, soit comme l une des formes « infinitives » du verbe …   Wikipédia en Français

  • Supin — Das Supinum ist eine der infiniten Verbformen (neben z. B. Infinitiv, Partizip, Transgressiv). Es kommt in verhältnismäßig wenigen Sprachen vor und drückt zumeist eine Absicht aus. In der Regel wird das Supinum mit einem Bewegungsverb verwendet.… …   Deutsch Wikipedia

  • supin — (su pin) s. m. Terme de grammaire latine. Partie de l infinitif latin qui sert à former plusieurs temps, et qui n est au fond qu un nom verbal.    Supin actif, forme nominative ou accusative.    Supin passif, forme ablative. HISTORIQUE    XIIIe s …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • supín — a m (ȋ) lingv. namenilnik: infinitiv in supin …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • SUPIN — s. m. T. de Gram. latine. Cette partie du verbe latin qui sert à former plusieurs temps, et qui est une sorte de nom substantif verbal …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • SUPIN — n. m. T. de Grammaire latine L’un des temps primitifs du verbe latin …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • supin — См. supino …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»