-
1 argūtiae
argūtiae ārum, f [argutus], liveliness, animation: digitorum, lively movements. — Fig., brightness, acuteness, subtlety, wit: Hyperidi. — Shrewdness, cunning: alqd persequi suis argutiis. -
2 sollertia
sollertia (not sōlert-), ae, f [sollers], skill, shrewdness, ingenuity, dexterity, adroitness, expertness: data est quibusdam (bestiis) quaedam sollertia: Chaldaei sollertiā ingeniorum antecellunt: hominum adhibitā sollertiā, Cs.: ingeni, shrewdness, S.: in omni est re fugienda talis sollertia, such subtlety: agendi cogitandique, adroitness and ingenuity.* * *skill, cleverness; resourcefulness -
3 subtīlitās
subtīlitās ātis, f [subtilis], keenness, acuteness, penetration, definiteness, exactness, subtlety: sententiarum: Attica: militaribus ingeniis subtilitatem deesse, Ta.—Of style, plainness, simplicity, directness, absence of ornament: subtilitatem Lysias, vim Demosthenes habuit.* * *fineness of texture/logic/detail; slenderness/exactness/acuteness; sharpness -
4 versūtiae
versūtiae ārum, f [versutus], cunning, craftiness, subtlety: Punicae, L. -
5 sofistice
sophistically; fallaciously (later); with deceptive subtlety -
6 sophistice
sophistically; fallaciously (later); with deceptive subtlety -
7 acumen
ăcūmĕn, ĭnis, n. [acuo], a point to prick or sting with; diff. fr. cacumen, which designates merely the summit or extremity of a thing, Doed. Syn. 2, 108.I.Lit.: tum clupei resonunt et ferri stridit acumen, Enn. ap. Prisc. p. 838 P. (Ann. v. 369 ed. Vahl.):II.coni,
Lucr. 4, 431:nasi,
id. 6, 1193 (i.e. the pointed contraction of the nose before death; cf. Bentl. ad Hor. S. 1, 3, 29):stili,
Cic. de Or. 1, 33:ferrum Diana volanti abstulerat jaculo: lignum sine acumine venit,
Ov. M. 8, 353; 3, 84.—Hence, also, the sting of an animal:scorpii,
Cic. Arat. 685:—auspicium ex acuminibus, a military omen of victory, when the spears stuck in the ground suddenly begin to burn or shine at the points, Cic. Div. 2, 36, 77, and id. N. D. 2, 3; cf. Liv. 22, 1; 43, 13.—In Plin., of the taste: sharpness or pungency, 14, 20, 25.—Fig., of the mind, like acies.A.Acuteness, shrewdness, keenness, acumen:B.sermonis leporem, ingeniorum acumen, dicendi copiam,
Cic. Fl. 4; so Nep. Alc. 11; Plin. 2, 27, 27, § 97.—Also without a gen.:ubi est acumen tuum?
Cic. Tusc. 1, 6; so Lucr. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2: Empedocles an Stertinium deliret acumen, Hor. Ep. 1, 12, 20.— Poet. also in plur.:serus Graecis admovit acumina chartis,
Hor. Ep. 2, 1, 161.— -
8 argutiae
argūtĭae, ārum (the sing. argutia, ae, is rare and only among later writers; cf. Charis. p. 20, and Phocae Ars, p. 1708 P.), f. [argutus].I.That which is clear to the senses, vigor of expression, liveliness, animation; of works of art: Parrhasius primus symmetriam picturae dedit, primus argutias vultūs, elegantiam capilli, etc., Plin. 35, 10, 36, §II.37: argutiae operum,
id. 34, 18, 19, § 65.—Of the quick motion of the fingers (cf. argutus):nulla mollitia cervicum, nullae argutiae digitorum,
Cic. Or. 18, 59.—Of the chattering notes of the nightingale, Plin. 10, 29, 43, § 85.—Of chattering discourse, Plaut. Bacch. 1, 2, 19; id. Most. 1, 1, 2.—Transf. to mental qualities.A.Brightness, acuteness, wit, genius:B.hujus (C. Titii) orationes tantum argutiarum, tantum urbanitatis habent, ut paene Attico stilo scriptae esse videantur. Easdem argutias in tragoedias transtulit,
Cic. Brut. 45, 167:Demosthenes nihil Lysiae subtilitate cedit, nihil argutiis et acumine Hyperidi,
id. Or. 31, 110. —Slyness, subtlety, cunning, shrewdness in speech or action:sed nihil est quod illi (Graeci) non persequantur suis argutiis,
Cic. Lael. 13, 45:cujus loquacitas habet aliquid argutiarum,
id. Leg. 1, 2, 7.—In this signif. also in the sing.:importuna atque audax argutia,
Gell. 3, 1, 6:levis et quasi dicax argutia,
id. 12, 2 (cf. argutiola); Pall. Insit. prooem. 1; so App. M. 1, 1. -
9 argutiola
-
10 astutia
astūtĭa, ae, f. [astutus], the quality of being astutus, orig. (like acumen, dolus, etc.) dexterity, adroitness, and also (eccl. Lat.) understanding, wisdom: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi astutia, Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.):ut detur parvulis astutia,
Vulg. Prov. 1, 4:intellegite, parvuli, astutiam,
ib. ib. 8, 5.—But very early used in a bad sense, cunning, slyness, subtlety, craft as a habit (most freq. in ante-class. and Ciceron. Lat.;afterwards supplanted by astus, q. v.): est nobis spes in hac astutiā,
Plaut. Capt. 2, 1, 53:nec copiast [Me expediundi], nisi si astutiam aliquam corde machinor,
id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82:nunc opus est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā atque astutiā,
Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32:quod si aut confidens astutia aut callida esset audacia, vix ullo obsisti modo posset,
Cic. Clu. 65, 183:quae tamen non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum,
id. Fam. 3, 10, 9:qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum,
Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.:in regionem astutiarum mearum te induco,
Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39:Hem astutias,
Ter. And. 3, 4, 25 Don.:aliter leges, aliter philosophi tollunt astutias,
Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61. -
11 insubtilis
in-subtīlis, e, adj., not fine, not subtle (post-class.):ratio,
Dig. 30, 1, 11.— Adv.: insubtīlĭter, without subtlety:dicere,
Dig. 2, 14, 7, § 6; 28, 5, 1. -
12 insubtiliter
in-subtīlis, e, adj., not fine, not subtle (post-class.):ratio,
Dig. 30, 1, 11.— Adv.: insubtīlĭter, without subtlety:dicere,
Dig. 2, 14, 7, § 6; 28, 5, 1. -
13 praescriptio
praescriptĭo, ōnis, f. [praescribo].I.A writing before or in front, a prefixing in writing; hence, meton., a title, inscription, preface, introduction, commencement:II.praescriptio legis,
Cic. Agr. 2, 9, 22:tribuniciae potestatis,
Tac. A. 1, 7.—Trop.A.A pretext, excuse, pretence:B.ut honestā praescriptione rem turpissimam tegerent,
Caes. B. C. 3, 32.—A precept, order, rule, law:C.dummodo illa praescriptio moderatioque teneatur,
Cic. Cael. 18, 42:hanc normam, hanc regulam, hanc praescriptionem esse naturae, a quā, etc.,
id. Ac. 2, 46, 140:rationis,
id. Tusc. 4, 9, 22:in hac praescriptione semi-horae,
id. Rab. Perd. 2, 6:sine praescriptione generis aut numeri,
without previous limitation, Tac. A. 6, 15.—In law, an exception, objection, demurrer:2.aut intentio, aut praescriptio habet controversiam,
Quint. 7, 5, 2:praescriptionem alicui opponere,
Dig. 44, tit. 1, 11.—Esp., a limitation of the subject-matter in a suit, by a form of words:D.praescriptiones autem appellatas ab eo, quod ante formulas praescribuntur,
Gai. Inst. 4, 132; cf. id. ib. 4, 130 sqq.—Transf., a philosophical objection, a subtlety, sophism:E.exceptiones et praescriptiones philosophorum,
Sen. Ep. 48, 12.—Limitation as to time, prescription, Dig. 18, 1, 76. -
14 scriuplum
* I. B.Transf.1.T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:2.si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,
Vitr. 7, 8 med.:scripula octo,
Col. 12, 28, 1:picis sex scripula,
id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:quinque marathri scrupula,
Ov. Med. Fac. 92:scripulum nostri dixere priores,
Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:scrupulum,
Val. Max. 4, 4, 9:scriptula,
Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—Of other measures.a.The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—b.The twenty-fourth part of an hour:c.QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,
Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—II.Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,1.Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):2.hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,
id. Har. Resp. 5, 11:mihi unus scrupulus restat,
Ter. And. 5, 4, 37:qui fuit in re hac scrupulus,
id. Phorm. 5, 8, 30:injeci scrupulum homini,
id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,
Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,
Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,
Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,
without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:scrupulus non mediocris me carpebat,
App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,
Cic. Att. 1, 18, 2:reus scrupulo quaestionis liberatur,
App. Mag. p. 305 med. —A painfully minute examination, a subtlety, Gell. 5, 15, 9. -
15 scrupulus
* I. B.Transf.1.T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:2.si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,
Vitr. 7, 8 med.:scripula octo,
Col. 12, 28, 1:picis sex scripula,
id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:quinque marathri scrupula,
Ov. Med. Fac. 92:scripulum nostri dixere priores,
Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:scrupulum,
Val. Max. 4, 4, 9:scriptula,
Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—Of other measures.a.The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—b.The twenty-fourth part of an hour:c.QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,
Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—II.Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,1.Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):2.hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,
id. Har. Resp. 5, 11:mihi unus scrupulus restat,
Ter. And. 5, 4, 37:qui fuit in re hac scrupulus,
id. Phorm. 5, 8, 30:injeci scrupulum homini,
id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,
Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,
Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,
Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,
without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:scrupulus non mediocris me carpebat,
App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,
Cic. Att. 1, 18, 2:reus scrupulo quaestionis liberatur,
App. Mag. p. 305 med. —A painfully minute examination, a subtlety, Gell. 5, 15, 9. -
16 sollertia
sollertĭa ( sōlert-), ae, f. [sollers], skill, shrewdness, quickness of mind, ingenuity, dexterity, adroitness, expertness, etc. (class.;(β).syn.: acumen, subtilitas, scientia): data est quibusdam bestiis machinatio quaedam atque sollertia,
Cic. N. D. 2, 48, 123:nulla ars imitari sollertiam naturae potest,
id. ib. 1, 33, 92:Chaldaei sollertiā ingeniorum antecellunt,
id. Div. 1, 41, 91; cf.:est genus (Gallorum) summae sollertiae,
Caes. B. G. 7, 22:hominum adhibita sollertia,
id. B. C. 2, 8 fin.:ingenii sollertia,
shrewdness, Sall. J. 7, 7:in hac re tanta inest ratio atque sollertia,
knowledge and skill, Cic. Rep. 1, 16, 25; so (with ratio) Tac. G. 30:ut artis pariat sollertia,
Claud. Rapt. Pros. 3, 33:in omni re fugienda est talis sollertia,
such subtlety, Cic. Off. 1, 10, 33:mirari non modo diligentiam sed enim sollertiam ejus,
id. Sen. 17, 59:quae tua formosos cepit sollertia?
Tib. 1, 4, 3:omnia conando docilis sollertia vicit,
Manil. 1, 95; Luc. 8, 283:placuit sollertia tempore etiam adjuta,
the ingenious plan, Tac. A. 14, 4.— Plur.:egregiis ingeniorum sollertiis ex aevo collocatis,
Vitr. 7 praef. med. —With gen. obj.:(honestum) aut in perspicientiā veri sollertiāque versatur, aut, etc. (shortly after: perspicere et explicare rationem),
the perception and intelligent development of the true, Cic. Off. 1, 5, 14:agendi cogitandique sollertia,
adroitness, quickness, id. ib. 1, 44, 157:judicandi,
id. Opt. Gen. 4, 11:belli,
Sil. 6, 309. -
17 subtilitas
subtīlĭtas ( supt-), ātis, f. [subtilis], fineness, thinness, slenderness, minuteness (syn. tenuitas).I.Lit. (mostly post-Aug.;II.not in Cic.): linearum,
Plin. 35, 10, 36, § 82:ferramentorum,
the keen edge, sharpness, id. 28, 9, 41, § 148:inenarrabilis florum,
id. 21, 1, 1, § 1:muliebris,
Vitr. 4, 1 med.:immensa animalium,
Plin. 11, prooem. 1, §1: caelandi fingendique ac tingendi,
id. 35, prooem. §1: umoris,
id. 2, 65, 65, § 163. —Trop.A.In gen., keenness, acuteness, penetration, definiteness, exactness, subtlety, etc. (class.;B.syn.: acumen, sollertia): sententiarum,
Cic. N. D. 2, 1, 1:disputandi,
id. Tusc. 3, 23, 56:ea subtilitas, quam Atticam appellant,
id. Brut. 17, 67:subtilitas sermonis,
id. Rep. 1, 10, 16:credunt plerique militaribus ingeniis subtilitatem deesse,
Tac. Agr. 9:ingens,
Petr. 31:tanta,
id. 38; Sen. Ep. 113, 1:Aristoteles, vir immensae subtilitatis,
Plin. 18, 34, 77, § 335; cf.:litterarum,
id. 2, 108, 112, § 247:geometrica,
id. 2, 65, 65, § 164:perversa grammaticorum,
id. 35, 3, 4, § 13:subtilitas parcimoniae compendia invenit,
id. 17, 22, 35, § 171:picturae summa suptilitas,
id. 35, 9, 36, § 67:inutilis,
Sen. Ep. 65, 16:quaedam inutilia et inefficacia ipsa subtilitas reddit,
id. ib. 82, 24: nimia, id. ib 88, 43.—In partic., in rhet., plainness, simplicity, absence of ornament:orationis subtilitas imitabilis quidem illa videtur esse existimanti, sed nihil est experienti minus,
Cic. Or. 23, 76; id. Brut. 84, 291:suavitatem Isocrates, subtilitatem Lysias, vim Demosthenes habuit,
id. de Or. 3, 7, 28:subtilitas et elegantia scriptorum,
id. Fam. 4, 4, 1. -
18 suptilitas
subtīlĭtas ( supt-), ātis, f. [subtilis], fineness, thinness, slenderness, minuteness (syn. tenuitas).I.Lit. (mostly post-Aug.;II.not in Cic.): linearum,
Plin. 35, 10, 36, § 82:ferramentorum,
the keen edge, sharpness, id. 28, 9, 41, § 148:inenarrabilis florum,
id. 21, 1, 1, § 1:muliebris,
Vitr. 4, 1 med.:immensa animalium,
Plin. 11, prooem. 1, §1: caelandi fingendique ac tingendi,
id. 35, prooem. §1: umoris,
id. 2, 65, 65, § 163. —Trop.A.In gen., keenness, acuteness, penetration, definiteness, exactness, subtlety, etc. (class.;B.syn.: acumen, sollertia): sententiarum,
Cic. N. D. 2, 1, 1:disputandi,
id. Tusc. 3, 23, 56:ea subtilitas, quam Atticam appellant,
id. Brut. 17, 67:subtilitas sermonis,
id. Rep. 1, 10, 16:credunt plerique militaribus ingeniis subtilitatem deesse,
Tac. Agr. 9:ingens,
Petr. 31:tanta,
id. 38; Sen. Ep. 113, 1:Aristoteles, vir immensae subtilitatis,
Plin. 18, 34, 77, § 335; cf.:litterarum,
id. 2, 108, 112, § 247:geometrica,
id. 2, 65, 65, § 164:perversa grammaticorum,
id. 35, 3, 4, § 13:subtilitas parcimoniae compendia invenit,
id. 17, 22, 35, § 171:picturae summa suptilitas,
id. 35, 9, 36, § 67:inutilis,
Sen. Ep. 65, 16:quaedam inutilia et inefficacia ipsa subtilitas reddit,
id. ib. 82, 24: nimia, id. ib 88, 43.—In partic., in rhet., plainness, simplicity, absence of ornament:orationis subtilitas imitabilis quidem illa videtur esse existimanti, sed nihil est experienti minus,
Cic. Or. 23, 76; id. Brut. 84, 291:suavitatem Isocrates, subtilitatem Lysias, vim Demosthenes habuit,
id. de Or. 3, 7, 28:subtilitas et elegantia scriptorum,
id. Fam. 4, 4, 1. -
19 versutia
См. также в других словарях:
Subtlety — Sub tle*ty, n.; pl. {Subtleties}. [OE. sotelte, sutilte, OF. sotillete, L. subtilitas. See {Subtle}, and cf. {Subtility}.] 1. The quality or state of being subtle, or sly; cunning; craftiness; artfulness. [1913 Webster] The fox which lives by… … The Collaborative International Dictionary of English
subtlety — index discretion (quality of being discreet), evasion, nuance, subterfuge, technicality Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
subtlety — mid 14c., from O.Fr. soutilte, from L. subtilitatem (nom. subtilitas), noun of quality from subtilis (see SUBTLE (Cf. subtle)) … Etymology dictionary
subtlety — [sut′ ltē] n. [ME sutelte < OFr sotillete < L subtilitas] 1. the quality or condition of being subtle; esp., the ability or tendency to make fine distinctions 2. pl. subtleties something subtle; esp., a fine distinction … English World dictionary
subtlety — noun ADJECTIVE ▪ extreme, great, real VERB + SUBTLETY ▪ have ▪ Her dancing has great subtlety. ▪ display … Collocations dictionary
subtlety — [[t]sʌ̱t(ə)lti[/t]] subtleties 1) N COUNT: usu pl, usu with supp, oft N of n Subtleties are very small details or differences which are not obvious. His fascination with the subtleties of human behaviour makes him a good storyteller... When a… … English dictionary
subtlety — noun 1) the subtlety of the flavor Syn: delicacy, delicateness, subtleness; understatedness, mutedness, softness 2) classification is fraught with subtlety Syn: fineness, subtleness, niceness, nicety, nuance … Thesaurus of popular words
subtlety — UK [ˈsʌt(ə)ltɪ] / US noun Word forms subtlety : singular subtlety plural subtleties 1) [uncountable] the quality of being complicated, delicate, or difficult to notice, often in a skilful or attractive way There is no subtlety at all about his… … English dictionary
Subtlety — A subtlety (also sotelty or soteltie ) was an elaborate form of dish common during the late Middle Ages in Europe, particularly in England and France. [Laurioux, Bruno, Les livres de cuisine en Occident à la fin du Moyen Age , Thèse de doctorat:… … Wikipedia
subtlety — sub|tle|ty [ˈsʌtlti] n plural subtleties 1.) [U] the quality that something has when it has been done in a clever or skilful way, with careful attention to small details ▪ The play lacks subtlety. ▪ She argued her case with considerable subtlety … Dictionary of contemporary English
subtlety — sub|tle|ty [ sʌtlti ] noun 1. ) uncount the quality of being complicated, delicate, or difficult to notice, often in a skillful or attractive way: There is no subtlety at all about his painting. Hickey s performance was magnificent in its… … Usage of the words and phrases in modern English