-
1 speszyć
глаг.• губить• затерять• конфузить• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• сконфузить• смутить• смущать• терять• утерять• утратить* * *spesz|yć\speszyćony сов. смутить, привести в замешательство, сконфузить; обескуражить+zmieszać, zdetonować
* * *speszony сов.смути́ть, привести́ в замеша́тельство, сконфу́зить; обескура́житьSyn: -
2 speszyć się
-
3 speszyć\ się
сов. смутиться, сконфузиться, опешить+zmieszać się, zdetonować się
-
4 onieśmielić
глаг.• запугать• запугивать• обескураживать• устрашать* * *onieśmiel|ić\onieśmielićony сов. смутить, обескуражить; лишить уверенности в себе+* * *onieśmielony сов.смути́ть, обескура́жить; лиши́ть уве́ренности в себе́Syn: -
5 stremować
глаг.• обескуражить* * *stremowa|ć\stremowaćny сов. смутить, обескуражить+zmieszać, speszyć, onieśmielić
* * *stremowany сов.смути́ть, обескура́житьSyn: -
6 stropić
глаг.• расстраивать• смутить• смутиться* * *stropi|ć\stropićony сов. 1. смутить, обескуражить;2. сбить с толку, озадачить+1. zmieszać, speszyć, skonfundować 2. zaskoczyć
* * *stropiony сов.1) смути́ть, обескура́жить2) сбить с то́лку, озада́читьSyn: -
7 zmieszać
глаг.• запутать• запутывать• конфузить• мешать• озадачить• ошеломлять• перемешивать• перепутать• путать• размешивать• смешать• смешивать• смутить• смущать• совмещать• соединять• сочетать• спутывать* * *zmiesza|ć\zmieszaćny сов. 1. смешать;\zmieszać wino z wodą смешать вино с водой; \zmieszać nazwy смешать (перепутать) названия;
2. смутить, привести в замешательство;● \zmieszać z błotem смешать с грязью; втоптать в грязь;
\zmieszać szyki смешать карты (планы)+1. pomieszać 2. speszyć, stropić, zażenować
* * *zmieszany сов.1) смеша́тьzmieszać wino z wodą — смеша́ть вино́ с водо́й
zmieszać nazwy — смеша́ть (перепу́тать) назва́ния
2) смути́ть, привести́ в замеша́тельство•- zmieszać szykiSyn: -
8 stremować się
-
9 stropić się
-
10 zmieszać się
сов.1) смеша́ться2) смути́ться, прийти́ в замеша́тельствоSyn: -
11 stremować\ się
сов. смутиться; переволноваться (перед выступлением)+zmieszać się, speszyć się, onieśmieleć
-
12 stropić\ się
сов. 1. смутиться, смешаться;2. (zostać zaskoczonym) оторопеть, растеряться+1. zmieszać się, speszyć się, skonfundować się
-
13 zmieszać\ się
сов. 1. смешаться;2. смутиться, прийти в замешательство+1. pomieszać się 2. speszyć się, stropić się
См. также в других словарях:
speszyć — dk VIb, speszyćszę, speszyćszysz, spesz, speszyćszył, speszyćszony «wprowadzić w zakłopotanie; pozbawić pewności siebie» Speszyła go obecność kogoś obcego. speszyć się «stracić pewność siebie; zmieszać się» Kiedy mnie zobaczył, bardzo się speszył … Słownik języka polskiego
speszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. peszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
peszyć się – speszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czuć się niepewnie, wpadać w zakłopotanie z jakiegoś powodu; mieszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Często peszył się w towarzystwie. Speszyła się, gdy zwrócono jej uwagę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztubak — Zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. jak sztubak «zaczerwienić się, speszyć się, zachować się itp. w sposób właściwy osobom młodym i niedojrzałym»: Stał na stopniach, zmieszany jak sztubak, nie wiedząc, co ma powiedzieć. – Nie śpi… … Słownik frazeologiczny
skonfundować — dk IV, skonfundowaćduję, skonfundowaćdujesz, skonfundowaćduj, skonfundowaćował, skonfundowaćowany przestarz. «wprawić kogoś w konfuzję, zakłopotanie, zbić z tropu, zawstydzić, speszyć» Skonfundować kogoś niedyskretnym pytaniem. skonfundować się… … Słownik języka polskiego
skonsternować — dk IV, skonsternowaćnuję, skonsternowaćnujesz, skonsternowaćnuj, skonsternowaćował, skonsternowaćowany książk. «wprowadzić w stan konsternacji, zakłopotania; speszyć, zmieszać, zbić z tropu» Byli skonsternowani nieoczekiwaną wizytą. Przykra… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
stropić — dk VIa, stropićpię, stropićpisz, strop, stropićpił, stropićpiony przestarz. «pozbawić pewności siebie, zbić z tropu; zaskoczyć, speszyć, zmieszać, skonfundować» Napastliwe zachowanie kolegi stropiło go. Zamilkł stropiony. stropić się «stracić… … Słownik języka polskiego
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
peszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, peszyćszę, peszyćszy, peszyćony {{/stl 8}}– speszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w zakłopotanie, powodować, że ktoś czuje się zawstydzony, zbity z tropu; onieśmielać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stropić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stropićpię, stropićpi, stropićpiony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w zakłopotanie, pozbawić pewności siebie; speszyć, zbić z tropu, zawstydzić, onieśmielić, skonsternować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień