-
1 museau
-
2 bec
bec [bek]〈m.〉♦voorbeelden:claquer du bec • rammelen van de hongerclore, clouer le bec à qn. • iemand de mond snoerenferme ton bec! • hou je bek!ouvrir le bec • zijn waffel opendoenbec d'une cruche • tuit van een kanbec de gaz • gaslantaarnavoir (caquet) bon bec • een roddelaar(ster) zijnêtre, rester le bec dans l'eau • uit het veld geslagen zijntomber sur un bec (de gaz) • op een onverwachte moeilijkheid stuitenm1) snavel, snuit2) bek, smoel3) pit [van lamp]4) punt, puntig uiteinde5) tuit [van kan]6) mondstuk [van muziekinstrument] -
3 poire
poire [pwaar]〈v.; ook bijvoeglijk naamwoord〉1 peer♦voorbeelden:poire à cuire • stoofpeergarder une poire pour la soif • een appeltje voor de dorst bewarenrecevoir qc. en pleine poire • iets midden in zijn smoel krijgen4 être poire • sullig, een stommeling zijnf1) peer2) smoel, snuit3) sul -
4 mufle
mufle [muufl]〈m.; ook bijvoeglijk naamwoord〉♦voorbeelden:2 ce qu'il peut être mufle! • wat kan hij lomp doen!adjlomp, klungelig -
5 nez
nez [nee]〈m.〉1 neus♦voorbeelden:nez d'un animal • snuit van een diernez en bec d'aigle • haviksneusnez en pied de marmite • brede mopsneusnez en trompette • wipneusle nez au vent • met onbezonnen uitdrukking, neus in de wind 〈 jachthond〉nez aquilin • haviksneusfaux nez • feestneusnez fin • fijne neus, speurneusça sent les roses à plein nez • het ruikt hier sterk naar rozenavoir le nez pris • verkouden zijnnez retroussé • wipneusallonger le nez • teleurgesteld kijkenavoir du nez • een fijne neus (voor iets) hebbenbaisser le nez • zich schamenil s'est cassé le nez • hij is misluktse casser le nez à la porte de qn. • z'n neus stoten bij iemandfaire un (long) nez, drôle de nez • op zijn neus kijkense manger le nez • elkaar in de haren vliegenmontrer le nez • zich even laten ziencela lui pend au nez • dat hangt hem, haar boven het hoofd〈 informeel〉 tordre le nez • de neus optrekken, ontevreden zijnil fourre son nez partout • hij steekt overal zijn neus inse trouver nez à nez • plotseling voor iemands neus staandire qc. au nez de qn. • iemand iets recht in zijn gezicht zeggenau nez et à la barbe de qn. • waar iemand bijstaatparler du nez • door de neus sprekenpasser qc. sous le nez de qn. • iemand iets door de neus borenpasser sous le nez de qn. • iemands neus voorbijgaancela se voit comme le nez au milieu de la figure • dat is zonneklaarm1) neus2) kaap, punt -
6 bouille
-
7 fiole
-
8 nez d'un animal
nez d'un animal -
9 tarin
См. также в других словарях:
Nase — 1. Aeingden der Nuos no durch däk uch dän. (Siebenbürg. sächs.) – Schuster, 1111. 2. An seiner Nase findet jeder Fleisch. Er ziehe sich also daran, und bekümmere sich nicht um die Nasen (Angelegenheiten) anderer. 3. Auch zwischen Nas und Lippe… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schnute — 1. Thiar an grattan Snütj hea, mut an starken Romp hâ. – Johansen, 31. Wer eine grosse Schnute (Maul) hat, muss einen starken Rumpf kaben. Schnute, Schnauze, das vorhängende Maul einiger Thiere, in der gröbern Ausdrucksweise auch von Menschen.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
rostrum — Snout Snout (snout), n. [OE. snoute, probably of Scand, or Low German origin; cf. LG. snute, D. snuit, G. schnauze, Sw. snut, snyte, Dan. snude, Icel. sn?ta to blow the nose; probably akin to E. snuff, v.t. Cf. {Snite}, {Snot}, {Snuff}.] 1. The… … The Collaborative International Dictionary of English
Snout — (snout), n. [OE. snoute, probably of Scand, or Low German origin; cf. LG. snute, D. snuit, G. schnauze, Sw. snut, snyte, Dan. snude, Icel. sn?ta to blow the nose; probably akin to E. snuff, v.t. Cf. {Snite}, {Snot}, {Snuff}.] 1. The long,… … The Collaborative International Dictionary of English
Snout beetle — Snout Snout (snout), n. [OE. snoute, probably of Scand, or Low German origin; cf. LG. snute, D. snuit, G. schnauze, Sw. snut, snyte, Dan. snude, Icel. sn?ta to blow the nose; probably akin to E. snuff, v.t. Cf. {Snite}, {Snot}, {Snuff}.] 1. The… … The Collaborative International Dictionary of English
Snout moth — Snout Snout (snout), n. [OE. snoute, probably of Scand, or Low German origin; cf. LG. snute, D. snuit, G. schnauze, Sw. snut, snyte, Dan. snude, Icel. sn?ta to blow the nose; probably akin to E. snuff, v.t. Cf. {Snite}, {Snot}, {Snuff}.] 1. The… … The Collaborative International Dictionary of English
Schnauze — (auch als schnauße bezeugt, was die lautlich zu erwartende Form wäre) Sf std. stil. (16. Jh.), mndd. snūt, nndl. snuit Stammwort. me. snoute. Zu dem unter schnauben dargestellten Zusammenhang. Bedeutungsmäßig wird von Schnüffler (o.ä.) auszugehen … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Schnauze — Schnauze: Als frühnd. Form von ‹m›niederd. snūt‹e› »Schnauze« (nhd. ugs. Schnute; entsprechend gleichbed. niederl. snuit, engl. snout; vgl. ↑ schnauben) erscheint im 16. Jh. »Schnauße«, das seine Lautgestalt unter dem Einfluss des verwandten ↑… … Das Herkunftswörterbuch
schnauzen — Schnauze: Als frühnd. Form von ‹m›niederd. snūt‹e› »Schnauze« (nhd. ugs. Schnute; entsprechend gleichbed. niederl. snuit, engl. snout; vgl. ↑ schnauben) erscheint im 16. Jh. »Schnauße«, das seine Lautgestalt unter dem Einfluss des verwandten ↑… … Das Herkunftswörterbuch
Schnauzer — Schnauze: Als frühnd. Form von ‹m›niederd. snūt‹e› »Schnauze« (nhd. ugs. Schnute; entsprechend gleichbed. niederl. snuit, engl. snout; vgl. ↑ schnauben) erscheint im 16. Jh. »Schnauße«, das seine Lautgestalt unter dem Einfluss des verwandten ↑… … Das Herkunftswörterbuch
Schnauzbart — Schnauze: Als frühnd. Form von ‹m›niederd. snūt‹e› »Schnauze« (nhd. ugs. Schnute; entsprechend gleichbed. niederl. snuit, engl. snout; vgl. ↑ schnauben) erscheint im 16. Jh. »Schnauße«, das seine Lautgestalt unter dem Einfluss des verwandten ↑… … Das Herkunftswörterbuch