-
1 skąpiec
сущ.• жмот• скопидом• скряга• скупец* * *skąp|iec♂, Р. \skąpiecca скупец+* * *м, P skąpcaскупе́цSyn: -
2 stary skąpiec
старый скупецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > stary skąpiec
-
3 chytrus
сущ.• проныра• хитрец* * *♂, мн. И. \chytrusy/\chytrusi разг. 1. хитрец;2. скряга, скопидом+1. spryciarz 2. skąpiec, chciwiec
* * *м, мн И chytrusy / chytrusi разг.1) хитре́ц2) скря́га, скопидо́мSyn: -
4 kutwa
сущ.• скопидом• скряга• скупец* * *♂, ♀ скряга, скупец ♂+sknera, skąpiec, dusigrosz
* * *м, жскря́га, скупе́ц mSyn: -
5 liczykrupa
сущ.• скряга* * *liczykru|pa♂, ♀, мн. Р. \liczykrupap/\liczykrupapów, В. \liczykrupapów/\liczykrupapy разг. скряга+skąpiec, sknera
* * *м, ж, мн Р liczykrup / liczykrupów, B liczykrupów / liczykrupy разг.скря́гаSyn: -
6 skąpiradło
сущ.• скупец* * *skąpirad|ło☼, мн. Р. \skąpiradłoeł разг. скряга ♂, скопидом m+dusigrosz, kutwa, sknera, skąpiec
* * *c, мн P skąpiradeł разг.скря́га m, скопидо́м mSyn: -
7 sknera
сущ.• жмот• скопидом• скряга• скупец* * *♂ скряга, скопидом+skąpiec, dusigrosz, kutwa
* * *мскря́га, скопидо́мSyn: -
8 Geizhals
См. также в других словарях:
skąpiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. skąpiecpcu || skąpiecpcze; lm M. skąpiecpcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek skąpy; sknera, kutwa {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skąpiec — m II, DB. skąpiecpca, W. skąpiecpcze (skąpiecpcu); lm M. skąpiecpcy, DB. skąpiecpców «człowiek skąpy, sknera» … Słownik języka polskiego
harpagon — m IV, DB. a, Ms. harpagonnie; lm M. ci i, te y, DB. ów «skąpiec, sknera, chciwiec» ‹od imienia bohatera komedii Moliera „Skąpiec › … Słownik języka polskiego
centuś — m I, DB. centuśusia; lm M. centuśusie, DB. centuśusiów pot. żart. «człowiek drobiazgowo liczący się z groszem, ciułający grosze (dawniej: centy); skąpiec, dusigrosz, sknera» … Słownik języka polskiego
chytrus — m IV, DB. a, Ms. chytrussie; lm M. te y (ci i), DB. ów 1. pot. «człowiek chytry, przebiegły, podstępny» 2. pot. «chciwiec, skąpiec» … Słownik języka polskiego
dusigrosz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek chciwy na pieniądze; skąpiec, sknera, liczykrupa» … Słownik języka polskiego
kutwa — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. kutwawie; lm MB. kutwawy, D. kutw (także DB. kutwawów tylko o mężczyznach) «człowiek chciwy, gromadzący pieniądze, skąpy nawet dla siebie; sknera, skąpiec, dusigrosz» … Słownik języka polskiego
niemożliwy — niemożliwywi 1. «nie dający się urzeczywistnić, wykonać, osiągnąć» Marzenie niemożliwe do zrealizowania. Jest rzeczą niemożliwą przekonać go o tym. Wyjazd na urlop był niemożliwy. ∆ Niemożliwe żeby, aby… «jest rzeczą nieprawdopodobną żeby, aby…»… … Słownik języka polskiego
skąpiradło — n III, Ms. skąpiradłodle; lm D. skąpiradłodeł pot. «z niechęcią o człowieku skąpym; skąpiec» … Słownik języka polskiego
skąpy — skąpypi, skąpypszy 1. «nadmiernie oszczędny; żałujący wszystkiego sobie i innym» Był oszczędny, ale nie skąpy. Na starość zrobił się jeszcze skąpszy. przen. Być skąpym w słowach. 2. «zbyt mały, niewystarczający, niedostateczny; szczupły, skromny; … Słownik języka polskiego
sknera — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. skneraerze; lm MB. sknerary, D. skner (także DB. sknerarów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek skąpy, chciwy; skąpiec, liczykrupa, kutwa» … Słownik języka polskiego
